Of the four essential oils tested,

Of the four essential oils tested, clove oil, cinnamon oil and lemongrass oil exhibited strong inhibitory effects on B. cinerea, since they completely suppressed the mycelial growth of the fungus at 15 μL (MIQ = 15 μL).
The lemongrass oil and clove oil appeared to possess the strongest antifungal activity against B. cinerea since it allow only minimal growth of the fungi at 10 μL and a few growth at 5 μL dose (Table 1). Lee et al. (2007) tested lemongrass oil (Cymbopogon citrates) as a fumigant against B. cinerea, but in contrast to this study their results were negative. This may be because Lee et al. (2007) only applied 1 μL of oil for each treatment, which less than the MIQ level we found in this study.
Although cinnamon oil exhibited lower antifungal activity, it maybe a better potential candidate as fumigant as it is more widely available. Moreover, it essential oils may be used in mixtures to improve their efficacy. Sukatta et al. (2008) previously showed that mixing of clove oil and cinnamon oils at appropriate ratios result in an improvement of the efficacy against the postharvest decay fungi of grapes Aspergillus niger, Alternaria alternata, Colletotrichum gloeosporioides, Lasiodiplodia theobromae, Phomopsis viticola and Rhizopus stolonifer.
The results of the nature of this inhibition of the oils tested indicated that clove oil, cinnamon oil and lemongrass oil exhibited fungicidal effect on the pathogen, while galingale oil exhibited fungistatic properties.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ของน้ำมันหอมระเหย 4 ที่ทดสอบ น้ำมันอบเชย น้ำมันกานพลู และน้ำมันตะไคร้จัดแสดงผลลิปกลอสไขแข็งแรงเกิด cinerea เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดระงับ mycelial การเจริญเติบโตของเชื้อราที่ 15 μL (MIQ = 15 μL) น้ำมันกานพลูและน้ำมันตะไคร้ที่ปรากฏ มีกิจกรรมต้านเชื้อราที่แข็งแกร่งกับ cinerea เกิดเนื่องจากจะอนุญาตเฉพาะน้อยเจริญเติบโตของเชื้อราที่ 10 μL และเติบโตกี่ที่ 5 μL ยา (ตารางที่ 1) ลีเอส al. ตะไคร้ (2007) ทดสอบน้ำมัน (ตะไคร้ citrates) เป็น fumigant กับ cinerea เกิด แต่ตรง ข้ามศึกษาผลลัพธ์ถูกลบ นี้อาจเป็น เพราะลี et al. (2007) ใช้ μL 1 ของน้ำมันในแต่ละทรีทเม้นต์ ซึ่งน้อยกว่าระดับ MIQ ที่เราพบในการศึกษานี้แม้ว่าน้ำมันอบเชยจัดแสดงกิจกรรมต่ำต้านเชื้อรา มันอาจจะดีกว่าอาจต้องเป็น fumigant เป็นมันได้อย่างกว้างขวางมากขึ้น นอกจากนี้ มันจำเป็นตัวขับเคลื่อนพฤษภาคมใช้ในส่วนผสมเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของพวกเขา Sukatta et al. (2008) ก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าผสมน้ำมันกานพลูน้ำมันอบเชยในอัตราส่วนที่เหมาะสมผลในการปรับปรุงประสิทธิภาพต่อต้านเชื้อราผุหลังการเก็บเกี่ยวองุ่นไนเจอร์ Aspergillus, Alternaria alternata, Colletotrichum gloeosporioides, Lasiodiplodia theobromae, Phomopsis viticola และ Rhizopus stoloniferผลของลักษณะของการยับยั้งของน้ำมันที่ทดสอบนี้ระบุว่า น้ำมันอบเชย น้ำมันกานพลู และน้ำมันตะไคร้จัดแสดงผล fungicidal ศึกษา ในขณะที่น้ำมันกระชายจัดแสดงคุณสมบัติ fungistatic

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในสี่ของน้ำมันหอมระเหยทดสอบน้ำมันกานพลู, อบเชยน้ำมันและน้ำมันตะไคร้แสดงผลกระทบที่แข็งแกร่งในการยับยั้งซีเนเรียบีเนื่องจากพวกเขาสมบูรณ์ระงับการเจริญเติบโตของเส้นใยของเชื้อราที่ 15 ไมโครลิตร (Miq = 15 ไมโครลิตร).
น้ำมันตะไคร้และน้ำมันกานพลู ดูเหมือนจะมีกิจกรรมต้านเชื้อราที่แข็งแกร่งกับบีซีเนเรียเพราะมันช่วยให้การเจริญเติบโตเพียงเล็กน้อยเท่านั้นของเชื้อราที่ 10 ไมโครลิตรและการเจริญเติบโตไม่กี่ขนาด 5 ไมโครลิตร (ตารางที่ 1) ลี et al, (2007) การทดสอบน้ำมันตะไคร้ (Cymbopogon citrates) เป็นรมกับซีเนเรียบี แต่ในทางตรงกันข้ามกับการศึกษาครั้งนี้ผลของพวกเขาเป็นลบ ซึ่งอาจเป็นเพราะลี et al, (2007) นำมาใช้เพียง 1 ไมโครลิตรของน้ำมันสำหรับการรักษาแต่ละซึ่งน้อยกว่าระดับ Miq ที่เราพบในการศึกษาครั้งนี้.
แม้ว่าน้ำมันอบเชยแสดงฤทธิ์ต้านเชื้อราที่ต่ำกว่าก็อาจจะเป็นผู้สมัครที่มีศักยภาพดีในฐานะรมมันเป็นมากขึ้นอย่างกว้างขวาง นอกจากนี้ยังมีน้ำมันหอมระเหยที่อาจใช้ในการผสมเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของพวกเขา Sukatta et al, (2008) ก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าการผสมของน้ำมันกานพลูและน้ำมันอบเชยในอัตราส่วนที่เหมาะสมส่งผลในการปรับปรุงประสิทธิภาพการต่อต้านเชื้อราผุหลังการเก็บเกี่ยวขององุ่นไนเจอร์ Aspergillus, Alternaria alternata, Colletotrichum gloeosporioides, Lasiodiplodia theobromae, viticola Phomopsis และ Rhizopus stolonifer.
ผล ลักษณะของการยับยั้งของน้ำมันนี้การทดสอบแสดงให้เห็นว่าน้ำมันกานพลู, อบเชยน้ำมันและน้ำมันตะไคร้แสดงผลในการฆ่าเชื้อราเชื้อโรคในขณะที่น้ำมันกระชายแสดงคุณสมบัติ fungistatic

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากสี่ระเหยทดสอบ น้ำมันกานพลู น้ำมันตะไคร้ น้ำมันอบเชย และแสดงผลยับยั้งแรงใน B . cinerea , เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดสามารถ การเจริญของเส้นใยเชื้อราที่ 15 μ L ( friends = 15 μ L )
ตะไคร้น้ำมันและน้ำมันกานพลูปรากฏมีฤทธิ์ต้านราที่แข็งแกร่งกับพ.ขาวเพราะมันอนุญาตให้เฉพาะการเจริญเติบโตที่น้อยที่สุดของเชื้อราที่ 10 μ l และการเจริญเติบโตไม่กี่ที่ 5 ขนาด L μ ( ตารางที่ 1 ) ลี et al . ( 2007 ) ทดสอบน้ำมันตะไคร้ ( ตะไคร้บริสุทธิ์ ) เป็นกระดองหุ้มตัวสัตว์ กับ บี ขาว แต่ในทางตรงกันข้ามกับผลการศึกษาของพวกเขาถูกลบ ซึ่งอาจเป็นเพราะลี et al . ( 2007 ) ใช้เพียง 1 μลิตรของน้ำมันสำหรับการรักษาแต่ละซึ่งน้อยกว่าระดับ friends เราในการศึกษานี้พบว่าสารต้านเชื้อรา
ถึงแม้ว่าน้ำมันอบเชยลดกิจกรรมนั้นบางทีอาจดีกว่าผู้สมัครเป็นกระดองหุ้มตัวสัตว์เป็นใช้ได้อย่างกว้างขวางมากขึ้น นอกจากนี้น้ำมันหอมระเหยอาจจะถูกใช้ในการผสมเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพของพวกเขา sukatta et al .( 2008 ) ก่อนหน้านี้ พบว่า การผสมน้ำมันกานพลูและอบเชยน้ำมันในอัตราส่วนที่เหมาะสม ผลในการปรับปรุงประสิทธิภาพต่อต้านเชื้อรา Aspergillus niger สลายตัวหลังการเก็บเกี่ยวองุ่น = alternata , Colletotrichum gloeosporioides , lasiodiplodia theobromae phomopsis viticola เชื้อรา , และ stolonifer .
ผลของธรรมชาติของการยับยั้งการขับทดสอบ พบว่า น้ำมันกานพลู น้ำมันตะไคร้ น้ำมันอบเชย และแสดงผล fungicidal เรื่องเชื้อโรค ในขณะที่น้ำมันกระชายมีสรรพคุณ fungistatic .