Students often fall into a pattern

Students often fall into a pattern that sabotages the day: staying up at night to study, sleeping in as long as possible, getting up late, skipping breakfast, then rushing off to class. By midmorning, they're famished and the nearest food is in a vending machine. In response to junk-food snacks they skimp on lunch, and by dinner are so hungry again they chow down. Later rendezvous with friends often revolve around fast food and beer.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเรียนมักจะตกอยู่ในรูปแบบที่ความตั้งใจ sabotages วัน: พักค่าคืนเรียน นอนตราบเท่าที่เป็นไปได้ การรับค่าปลาย ข้ามอาหารเช้า แล้ววิ่งออกไปเรียน โดย midmorning พวกเขากำลัง famished และอาหารที่ใกล้ที่สุดอยู่ในเครื่อง ในการตอบสนองของว่างอาหารขยะ พวกเขาขี้เหนียวด้านอาหารกลางวัน และ โดยอาหารหิวกระหายอีกเชาพวกเขาลง ภายหลังการประชุมกับเพื่อนมักจะหมุนรอบอาหารและเบียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเรียนมักจะตกอยู่ในรูปแบบที่ sabotages วัน: เข้าพักเพิ่มขึ้นในเวลากลางคืนเพื่อการศึกษาการนอนในเป็นเวลานานที่สุดที่ได้รับการขึ้นปลายข้ามอาหารเช้าแล้ววิ่งออกไปเรียน โดยช่วงสายที่พวกเขากำลังหิวและอาหารที่ใกล้ที่สุดคือเครื่องหยอดเหรียญ ในการตอบสนองของว่างขยะอาหารที่พวกเขาหวงในอาหารกลางวันและอาหารเย็นโดยจะหิวอีกครั้งที่พวกเขา Chow ลง ต่อมานัดพบกับเพื่อน ๆ มักจะหมุนรอบอาหารอย่างรวดเร็วและเบียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเรียนมักจะตกอยู่ในรูปแบบการก่อวินาศกรรมวันที่ : พักอยู่ในเวลากลางคืนเพื่อการศึกษา , นอนให้นานที่สุด เริ่มดึก ข้ามอาหารเช้า แล้ววิ่งออกจากห้อง โดย midmorning พวกเขากำลังหิวและอาหารที่ใกล้ที่สุดอยู่ในเครื่องหยอดเหรียญ ในการตอบสนองต่ออาหารขยะขนมพวกเขาหวงในกลางวัน และอาหารเย็นหิวอีก ก็เฉาลง ต่อมา สังสรรค์กับเพื่อนๆ มักจะหมุนรอบอาหารและเบียร์