Cricket is widely recognized in Ind

Cricket is widely recognized in Indonesia especially in Java island, and commonly kept by village farmers for food andfeed. In general, crickets has very short life cycle (60-70 d), with three weeks of laying period and egg production within the range of200-1,500 eggs/female. The female has capability for multiple mating with several males and therefore produces more fertile eggs.Serial studies including experiments on laboratory and field observation of local crickets had been conducted to evaluate the farmingpractices and reproductive performance of three local species (Gryllus spp., Gryllus mitratus and Gryllus testaceus) which weregiven local feeds—Manihot esculenta and Carica papaya leaves. The experiment was conducted in randomized block design withfeed as the treatments and species as the block. Cliring crickets (G. mitratus) fed with M. esculenta leaves revealed the highest totalegg production (1,478.22 eggs), with daily egg production of 32.85 eggs/d, the longest laying period (45 d), the lowest feed intake(0.28 g/head) and feed conversion (0.93 mg/egg), compared to Cendawang crickets (G. testaceus) and Gryllus spp.. The revenue andcost (R/C) ratio was 1.4, indicating that small scale cricket enterprise could offer significant profit and could be chosen as analternative activities for earning regular income.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คริกเก็ตเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในประเทศอินโดนีเซียโดยเฉพาะในเกาะชวาและมักเก็บไว้โดยเกษตรกรหมู่บ้านสำหรับอาหารและ
อาหารสัตว์ โดยทั่วไปจิ้งหรีดมีวงจรชีวิตที่สั้นมาก (60-70 d) กับสามสัปดาห์ของการวางระยะเวลาและการผลิตไข่ในช่วงของ
200-1,500 ฟอง / หญิง หญิงมีความสามารถในการผสมพันธุ์หลายหลายเพศและดังนั้นจึงผลิตไข่อุดมสมบูรณ์มาก
การศึกษาอนุกรมรวมทั้งการทดลองในห้องปฏิบัติการและการสังเกตข้อมูลของจิ้งหรีดในท้องถิ่นได้รับการดำเนินการในการประเมินการทำฟาร์ม
การปฏิบัติและการสืบพันธุ์ของสามสายพันธุ์ท้องถิ่น (Gryllus spp. Gryllus mitratus และ Gryllus testaceus) ซึ่งได้
รับฟีด-Manihot ท้องถิ่น esculenta และ Carica ใบมะละกอ . การทดลองที่ได้ดำเนินการในการออกแบบบล็อกสุ่มด้วย
อาหารเป็นวิธีการรักษาและสายพันธุ์ที่เป็นบล็อก Cliring จิ้งหรีด ( G. mitratus) ที่เลี้ยงด้วยเอ็มใบ esculenta เปิดเผยรวมสูงสุด
ผลิตไข่ (ไข่ 1,478.22) กับการผลิตไข่ประจำวันของไข่ 32.85 / วันระยะเวลาการวางยาวที่สุด (45 ง) ที่ปริมาณอาหารที่กินต่ำสุด
(0.28 กรัม / หัว) และการแปลงฟีด (0.93 mg / ไข่) เมื่อเทียบกับจิ้งหรีด Cendawang ( G. testaceus) และ Gryllus spp .. รายได้และ
ค่าใช้จ่าย (R / C) เท่ากับ 1.4 แสดงให้เห็นว่าองค์กรคริกเก็ตขนาดเล็กสามารถให้ผลกำไรอย่างมีนัยสำคัญ และสามารถเลือกให้เป็น
กิจกรรมทางเลือกสำหรับรายได้รายได้ประจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คริกเก็ตเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางในประเทศอินโดนีเซียโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเกาะชวาและมักจะเก็บไว้โดยเกษตรกรชาวหมู่บ้านสำหรับอาหารและ
ฟีด โดยทั่วไป, จิ้งหรีดมีวงจรชีวิตสั้นมาก (60-70 d), มีสามสัปดาห์ของการวางระยะเวลาและการผลิตไข่ภายในช่วงของ
200-1500 ไข่/หญิง หญิงมีความสามารถในการผสมพันธุ์หลายกับผู้ชายหลายและดังนั้นจึงผลิตไข่อุดมสมบูรณ์มากขึ้น
การศึกษาแบบอนุกรมรวมถึงการทดลองในห้องปฏิบัติการและการสังเกตการณ์ภาคสนามของจิ้งหรีดท้องถิ่นได้รับการดำเนินการเพื่อประเมินการเกษตร
แนวปฏิบัติและประสิทธิภาพการสืบพันธุ์ของสามสายพันธุ์ท้องถิ่น (Gryllus spp., gryllus และ Gryllus ของเรา) ซึ่งเป็น
ได้รับฟีดในท้องถิ่น— Manihot esculenta และใบมะละกอ Carica การทดสอบถูกดำเนินการในแบบสุ่มบล็อก
อาหารเป็นการรักษาและสายพันธุ์เป็นบล็อก Cliring จิ้งหรีด (g. mitratus) เลี้ยงด้วย m. esculenta ใบเปิดเผยรวมสูงสุด
การผลิตไข่ (๑,๔๗๘.๒๒ไข่), กับการผลิตไข่ในชีวิตประจำวันของ๓๒.๘๕ไข่/d, ระยะเวลาที่ยาวที่สุดวาง (๔๕ d), การบริโภคอาหารต่ำ
(๐.๒๘กรัม/หัว) และการแปลงอาหาร (๐.๙๓ mg/egg) เมื่อเทียบกับ Cendawang จิ้งหรีด (g. testaceus) และ Gryllus spp ... รายได้และ
ค่าใช้จ่าย (R/C) อัตราส่วน๑.๔แสดงให้เห็นว่าองค์กรคริกเก็ตขนาดเล็กอาจมีผลกำไรที่สำคัญและสามารถเลือกเป็น
กิจกรรมทางเลือกสำหรับรายได้เป็นประจำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กีฬาคริกเก็ตได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในอินโดนีเซียโดยเฉพาะเกาะชวาและมักจะเลี้ยงโดยเกษตรกรในชนบทเป็นอาหารและ
ฮัลโหล โดยทั่วไปวงจรชีวิตของจิ้งหรีดจะสั้นมากในช่วงระยะเวลาของการวางไข่เป็นสัปดาห์ที่สาม
200-1500 ไข่และหญิง ผู้หญิงสามารถผสมพันธุ์กับผู้ชายหลายๆครั้งและผลิตไข่อุดมสมบูรณ์มากขึ้น
การศึกษาคริกเก็ตท้องถิ่นถูกใช้เป็นวัตถุวิจัยเพื่อประเมินการเพาะเลี้ยงคริกเก็ตท้องถิ่น
พฤติกรรมการสืบพันธุ์และคุณสมบัติการสืบพันธุ์ของพืชพื้นเมืองสามชนิดเช่นกริลลัสเอสพีกริลลัสมิตราทัสและ
ให้อาหารท้องถิ่นมะละกอและมะละกอ กลุ่มทดลองได้รับการสอนแบบสุ่ม
การรักษาด้วยอาหารชนิดบล็อก จำนวนจิ้งหรีดพันธุ์เอียงที่เลี้ยงด้วยใบมีด M.ESCullenta สูงสุด
ปริมาณของไข่ที่ผลิตได้สูงสุดในการผลิตและการกินอาหารต่ำสุด
0.28 กรัมและอัตราการแปลงอาหารสัตว์เมื่อเทียบกับ g.testaceus และปูเขียว รายได้
อัตราส่วนต้นทุนสำหรับ 1.4 แสดงให้เห็นว่าบริษัทจิ้งหรีดขนาดเล็กสามารถให้ผลกำไรที่สำคัญและสามารถเลือก
กิจกรรมอื่นๆที่ได้รับรายได้คงที่