In a month spent traveling through

In a month spent traveling through Cambodia, Laos, Thailand and Vietnam, I found a remarkable disconnect between the concerns of academic critics and NGOs about the Mekong River's future and the public attitude of governments already engaged in dam-building. I also found that awareness of what has happened and could happen to the river in the future is very much limited to those who live beside it.

The Mekong River flowing through Luang Prabang. (Photo by the author.)

I don't pretend that my soundings about the future of the river were scientific. I talked when the opportunity was available to 'the man or woman in the street', or the hotel, or in taxis of various kinds. And on this occasion, in contrast to other visits reported in The Interpreter, I did not seek commentary from officials. There appears to have been no change in their positions, particularly the Lao and Cambodia governments. What the Vietnamese government feels about the Mekong's future is something of a puzzle, while the Thai government is clearly not focused on the issue.

There is, of course, one given in relation to the Mekong's future, and that is the fact that China has now built seven dams on the upper reaches of the river and there is a widespread conviction in the riverside communities of Chiang Saen and Chiang Khong in northern Thailand that uncertain and erratic water flows during the dry season, leading to diminished fish catches, are a direct result of China's dams.

At least as significant, though receiving less attention, is the fact that China's dams are restricting the amount of nutrient-rich sediment flowing down the Mekong. I am not aware of any recent study that has quantified the impact of this restriction, which will be of great importance both for riverside agriculture and, perhaps most importantly, for the agricultural production of Vietnam's Mekong delta in the future.

More immediately important are the issues associated with one dam on a major Mekong tributary in Cambodia (the Lower Se San 2 dam, where construction has clearly begun)and the proposed Don Sahong dam in southern Laos, where all indications are that the Lao Government will not budge from its determination to build.

There are good reasons for concern that both these dams will substantially diminish fish stocks in the Mekong, though as Ian Baird, a long-time researcher on Mekong issues, points out in relation to the dam in Cambodia, NGOs have probably placed too much importance on the relocation of affected communities above the likely loss of fish stocks. At the same time, WWF has repeatedly drawn attention to the possibility that the Don Sahong dam could lead to the extinction of the critically endangered Mekong dolphins in the Mekong. While this is a legitimate concern, the much more extensive loss of fish stocks risks being undervalued by the stress on this one issue.

Why is it, then, that a future substantial diminution of fish stocks and the problems associated with limiting the flow of sediment down the river receives so little attention among the general public and on the part of governments?

The answer, so far as the governments of Cambodia and Laos are concerned, seems simply to be that they are convinced the more immediate value of hydropower trumps concerns about the reduction of fish stocks. Sales of electricity seem a tangible gain, with computer modelling indicating the loss of fish stocks can be dismissed, particularly when dam builders claim they have a way to minimise fish losses.

For the population living away from the rivers, other issues seem more important. I well remember a senior Thai official saying to me in 2008 that the average politician in his country had no real interest in Mekong matters unless his constituency bordered the river, and one supposes such a politician would have had more access to information about the river than a member of the general public. In Cambodia, where there now are quite active NGOs concerned about the river, there are few people ready to challenge Hun Sen's rejection of challenges to the Lower Se San 2 dam. In the much more tightly controlled Lao polity there are few who are even aware of what might happen to the Mekong.

What is most surprising is the restrained nature of public statements by Vietnam in relation to the Lao and Cambodian dams. At the Second Mekong River Commission Summit held in Ho Chi Minh City last year Vietnamese officials, including the prime minister, spoke critically of the actions of the Lao government. But there has been remarkably little by way of follow-up. Indeed, in recent talks between the Vietnamese and Lao governments, the issue of the Mekong was treated in a very restrained manner. On the one hand, the Vietnamese prime minister said his country 'supported Laos in developing hydropower on the Mekong River for socio-economic development', but he went on to qualify this by saying that 'if the construction of hydropower dams on the Mekong River's mainstream h

The Mekong River flowing through Luang Prabang. (Photo by the author.)

I don't pretend that my soundings about the future of the river were scientific. I talked when the opportunity was available to 'the man or woman in the street', or the hotel, or in taxis of various kinds. And on this occasion, in contrast to other visits reported in The Interpreter, I did not seek commentary from officials. There appears to have been no change in their positions, particularly the Lao and Cambodia governments. What the Vietnamese government feels about the Mekong's future is something of a puzzle, while the Thai government is clearly not focused on the issue.

There is, of course, one given in relation to the Mekong's future, and that is the fact that China has now built seven dams on the upper reaches of the river and there is a widespread conviction in the riverside communities of Chiang Saen and Chiang Khong in northern Thailand that uncertain and erratic water flows during the dry season, leading to diminished fish catches, are a direct result of China's dams.

At least as significant, though receiving less attention, is the fact that China's dams are restricting the amount of nutrient-rich sediment flowing down the Mekong. I am not aware of any recent study that has quantified the impact of this restriction, which will be of great importance both for riverside agriculture and, perhaps most importantly, for the agricultural production of Vietnam's Mekong delta in the future.

More immediately important are the issues associated with one dam on a major Mekong tributary in Cambodia (the Lower Se San 2 dam, where construction has clearly begun)and the proposed Don Sahong dam in southern Laos, where all indications are that the Lao Government will not budge from its determination to build.

There are good reasons for concern that both these dams will substantially diminish fish stocks in the Mekong, though as Ian Baird, a long-time researcher on Mekong issues, points out in relation to the dam in Cambodia, NGOs have probably placed too much importance on the relocation of affected communities above the likely loss of fish stocks. At the same time, WWF has repeatedly drawn attention to the possibility that the Don Sahong dam could lead to the extinction of the critically endangered Mekong dolphins in the Mekong. While this is a legitimate concern, the much more extensive loss of fish stocks risks being undervalued by the stress on this one issue.

Why is it, then, that a future substantial diminution of fish stocks and the problems associated with limiting the flow of sediment down the river receives so little attention among the general public and on the part of governments?

The answer, so far as the governments of Cambodia and Laos are concerned, seems simply to be that they are convinced the more immediate value of hydropower trumps concerns about the reduction of fish stocks. Sales of electricity seem a tangible gain, with computer modelling indicating the loss of fish stocks can be dismissed, particularly when dam builders claim they have a way to minimise fish losses.

For the population living away from the rivers, other issues seem more important. I well remember a senior Thai official saying to me in 2008 that the average politician in his country had no real interest in Mekong matters unless his constituency bordered the river, and one supposes such a politician would have had more access to information about the river than a member of the general public. In Cambodia, where there now are quite active NGOs concerned about the river, there are few people ready to challenge Hun Sen's rejection of challenges to the Lower Se San 2 dam. In the much more tightly controlled Lao polity there are few who are even aware of what might happen to the Mekong.

What is most surprising is the restrained nature of public statements by Vietnam in relation to the Lao and Cambodian dams. At the Second Mekong River Commission Summit held in Ho Chi Minh City last year Vietnamese officials, including the prime minister, spoke critically of the actions of the Lao government. But there has been remarkably little by way of follow-up. Indeed, in recent talks between the Vietnamese and Lao governments, the issue of the Mekong was treated in a very restrained manner. On the one hand, the Vietnamese prime minister said his country 'supported Laos in developing hydropower on the Mekong River for socio-economic development', but he went on to qualify this by saying that 'if the construction of hydropower dams on the Mekong River's mainstream h

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

เดือนใช้เวลาเดินทางผ่านประเทศกัมพูชา ลาว ไทย และเวียดนาม พบความน่าทึ่งยกความกังวลของนักวิจารณ์ทางวิชาการและองค์กรพัฒนาเอกชนเกี่ยวกับอนาคตของแม่น้ำโขงและมุมมองสาธารณะของรัฐบาลที่เคยมีในการสร้างเขื่อน นอกจากนี้ยังพบว่ารับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น และอาจเกิดขึ้นกับแม่ในอนาคตจำกัดมากคนที่อยู่ข้าง ๆแม่น้ำโขงไหลผ่านหลวงพระบาง (ภาพ โดยผู้เขียน)ผมไม่ทำเป็นที่ soundings ของฉันเกี่ยวกับอนาคตของแม่น้ำได้ทางวิทยาศาสตร์ พูดเมื่อโอกาสมี 'ผู้ชายหรือผู้หญิงในถนน' หรือ โรงแรม หรือแท็กซี่ชนิดต่าง ๆ และในโอกาสนี้ ตรงข้ามเข้าชมอื่น ๆ ในตัวแปลที่ ฉันไม่ไม่ขอความเห็นจากเจ้าหน้าที่ ปรากฏมีการ เปลี่ยนแปลงตำแหน่งของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในลาวและกัมพูชารัฐบาล สิ่งที่รัฐบาลเวียดนามรู้สึกเกี่ยวกับอนาคตของแม่น้ำโขงเป็นสิ่งของปริศนา ในขณะที่รัฐบาลไทยจะชัดเจนไม่เน้นปัญหา มี ของหลักสูตร กำหนดในความสัมพันธ์กับอนาคตของแม่น้ำโขง และนั่นคือความจริงที่ว่า จีนขณะนี้ได้สร้างเขื่อนเจ็ดบนจนถึงด้านบนของแม่น้ำ และมีเชื่อมั่นแพร่หลายในชุมชนริมแม่น้ำของเชียงแสน และเชียงของในภาคเหนือที่ไม่แน่นอน และความน้ำไหลในฤดูแล้ง นำไปจับปลาที่ลดลง มีผลโดยตรงเขื่อนของจีนAt least as significant, though receiving less attention, is the fact that China's dams are restricting the amount of nutrient-rich sediment flowing down the Mekong. I am not aware of any recent study that has quantified the impact of this restriction, which will be of great importance both for riverside agriculture and, perhaps most importantly, for the agricultural production of Vietnam's Mekong delta in the future. More immediately important are the issues associated with one dam on a major Mekong tributary in Cambodia (the Lower Se San 2 dam, where construction has clearly begun)and the proposed Don Sahong dam in southern Laos, where all indications are that the Lao Government will not budge from its determination to build.There are good reasons for concern that both these dams will substantially diminish fish stocks in the Mekong, though as Ian Baird, a long-time researcher on Mekong issues, points out in relation to the dam in Cambodia, NGOs have probably placed too much importance on the relocation of affected communities above the likely loss of fish stocks. At the same time, WWF has repeatedly drawn attention to the possibility that the Don Sahong dam could lead to the extinction of the critically endangered Mekong dolphins in the Mekong. While this is a legitimate concern, the much more extensive loss of fish stocks risks being undervalued by the stress on this one issue.ทำไมเป็นมัน แล้ว diminution พบเป็นในอนาคตของหุ้นปลาและปัญหาเกี่ยวข้องกับการจำกัดการไหลของตะกอนแม่น้ำ ได้รับความสนใจน้อยมากในรัฐ และใน ส่วนของรัฐบาลทั่วไปตอบ ตราบใดที่รัฐบาลกัมพูชาและลาวมีความกังวล ดูเหมือนว่าก็จะ ให้พวกเขามั่นใจขึ้นทันทีค่าไฟฟ้า trumps ความกังวลเกี่ยวกับการลดลงของหุ้นปลา ขายไฟฟ้าดู กำไรที่จับต้องได้ คอมพิวเตอร์แบบจำลองแสดงการสูญเสียปลาหุ้นสามารถถูกไล่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเรียกร้องสร้างเขื่อนพวกเขามีวิธีการลดการสูญเสียปลาปัญหาอื่น ๆ ดูไม่สำคัญสำหรับประชากรที่อาศัยอยู่ในแม่น้ำ ฉันยังจำได้ถึงไทยอาวุโสทางพูดกับฉันในปี 2008 ที่มีนักการเมืองเฉลี่ยในประเทศของเขาไม่สนใจจริงในแม่น้ำโขงเรื่องยกเว้นแม่น้ำล้อมรอบซึ่งตนของเขา และหนึ่ง supposes นักการเมืองดังกล่าวจะมีสิทธิ์เข้าถึงข้อมูลเกี่ยวกับแม่น้ำกว่าสมาชิกของประชาชนทั่วไป ในประเทศกัมพูชา ที่มีตอนนี้มี Ngo ใช้งานค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับแม่ มีบางคนที่พร้อมจะท้าทายฮุนเซนปฏิเสธความท้าทายเขื่อนล่างเซซาน 2 ใน polity ลาวมากแน่นควบคุม ได้กี่คนจะได้ตระหนักถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้นกับแม่น้ำโขงWhat is most surprising is the restrained nature of public statements by Vietnam in relation to the Lao and Cambodian dams. At the Second Mekong River Commission Summit held in Ho Chi Minh City last year Vietnamese officials, including the prime minister, spoke critically of the actions of the Lao government. But there has been remarkably little by way of follow-up. Indeed, in recent talks between the Vietnamese and Lao governments, the issue of the Mekong was treated in a very restrained manner. On the one hand, the Vietnamese prime minister said his country 'supported Laos in developing hydropower on the Mekong River for socio-economic development', but he went on to qualify this by saying that 'if the construction of hydropower dams on the Mekong River's mainstream h

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ในเดือนใช้เวลาเดินทางผ่านประเทศกัมพูชาลาวไทยและเวียดนามผมพบว่าตัดการเชื่อมต่อที่โดดเด่นระหว่างความกังวลของนักวิจารณ์นักวิชาการและองค์กรพัฒนาเอกชนเกี่ยวกับอนาคตของแม่น้ำโขงและทัศนคติของประชาชนในการมีส่วนร่วมของรัฐบาลอยู่แล้วในการสร้างเขื่อน ฉันยังพบการรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นและอาจเกิดขึ้นกับแม่น้ำในอนาคตที่จะถูก จำกัด อย่างมากให้กับผู้ที่อาศัยอยู่ข้าง. แม่น้ำโขงไหลผ่านหลวงพระบาง (ภาพโดยผู้เขียน.) ผมไม่ได้หลอกว่าหยั่งของฉันเกี่ยวกับอนาคตของแม่น้ำเป็นทางวิทยาศาสตร์ ผมได้พูดคุยเมื่อมีโอกาสก็พร้อมที่จะสชายหรือหญิงในถนน 'หรือโรงแรมหรือในรถแท็กซี่หลายชนิด และในครั้งนี้ในทางตรงกันข้ามกับการเข้าชมอื่น ๆ ที่มีการรายงานในล่ามผมไม่ได้หาคำอธิบายจากเจ้าหน้าที่ มีดูเหมือนจะได้รับการเปลี่ยนแปลงในตำแหน่งของพวกเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งรัฐบาลลาวและกัมพูชา สิ่งที่รัฐบาลเวียดนามให้ความรู้สึกเกี่ยวกับอนาคตแม่น้ำโขงเป็นสิ่งที่ของปริศนาในขณะที่รัฐบาลไทยได้อย่างชัดเจนไม่ได้มุ่งเน้นในเรื่อง. มีเป็นของหลักสูตรหนึ่งได้รับในความสัมพันธ์กับอนาคตแม่น้ำโขงและนั่นคือความจริงที่ว่าประเทศจีนมี สร้างขึ้นในขณะนี้เจ็ดเขื่อนต้นน้ำลำธารของแม่น้ำและมีความเชื่อมั่นที่แพร่หลายในชุมชนริมแม่น้ำเชียงแสนและเชียงของในภาคเหนือของประเทศไทยว่าน้ำมีความไม่แน่นอนและเอาแน่ไม่ไหลในช่วงฤดูแล้งนำไปสู่การลดลงจับปลาเป็นโดยตรง ผลมาจากการสร้างเขื่อนของจีน. อย่างน้อยเป็นอย่างมีนัยสำคัญ แต่ได้รับความสนใจน้อยลงเป็นความจริงที่ว่าเขื่อนของจีนจะมีการ จำกัด ปริมาณของตะกอนที่อุดมด้วยสารไหลลงแม่น้ำโขงที่ ผมไม่ได้ตระหนักถึงการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่มีปริมาณผลกระทบของข้อ จำกัด นี้ซึ่งจะมีความสำคัญมากทั้งเพื่อการเกษตรริมแม่น้ำและบางทีสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับการผลิตทางการเกษตรของสามเหลี่ยมปากแม่น้ำโขงของเวียดนามในอนาคต. อื่น ๆ ที่สำคัญได้ทันทีที่มี ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับเขื่อนแควแม่น้ำโขงที่สำคัญในประเทศกัมพูชา (ล่างเซซาน 2 เขื่อนที่ก่อสร้างได้เริ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด) และเสนอเขื่อนดอนสะโฮงในภาคใต้ของลาวที่บ่งชี้ทั้งหมดว่ารัฐบาลลาวจะไม่ขยับเขยื่อนจากความมุ่งมั่น ที่จะสร้าง. มีเหตุผลที่ดีสำหรับความกังวลว่าทั้งสองเขื่อนเหล่านี้อย่างมีนัยสำคัญจะลดลงปลาในแม่น้ำโขงมี แต่เอียนบาร์ดนักวิจัยเป็นเวลานานในประเด็นโขงชี้ให้เห็นในความสัมพันธ์กับเขื่อนในประเทศกัมพูชาเอ็นจีโอมีอยู่อาจจะ ความสำคัญมากเกินไปในการย้ายถิ่นฐานของชุมชนได้รับผลกระทบดังกล่าวข้างต้นที่มีแนวโน้มของการสูญเสียปลา ในเวลาเดียวกัน, WWF ได้รับความสนใจซ้ำ ๆ เพื่อเป็นไปได้ว่าเขื่อนดอนสะโฮงอาจนำไปสู่การสูญพันธุ์ของโลมาอันตรายโขงในแม่น้ำโขง ขณะนี้เป็นความกังวลที่ถูกต้องตามกฎหมายมากขึ้นการสูญเสียที่กว้างขวางของปลาความเสี่ยงที่จะถูกเท่าไหร่จากความเครียดเกี่ยวกับเรื่องนี้ปัญหาหนึ่ง. ทำไมมันแล้วว่าการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในอนาคตของปลาและปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการ จำกัด การไหลของตะกอน ลงไปในแม่น้ำได้รับความสนใจน้อยมากในหมู่ประชาชนทั่วไปและในส่วนของรัฐบาลได้หรือไม่คำตอบเท่าที่รัฐบาลของกัมพูชาและลาวมีความกังวลดูเหมือนว่าเพียงที่จะเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะเชื่อว่าคุ้มค่ามากขึ้นทันทีพลังสำคัญกว่าความกังวลเกี่ยวกับการลดลงของปลา รายได้ค่าไฟฟ้าดูเหมือนกำไรที่มีตัวตนด้วยการสร้างแบบจำลองคอมพิวเตอร์แสดงให้เห็นการสูญเสียของปลาสามารถถูกไล่ออกโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสร้างเขื่อนอ้างว่าพวกเขามีวิธีที่จะลดการสูญเสียปลา. สำหรับประชากรที่อาศัยอยู่ห่างจากแม่น้ำปัญหาอื่น ๆ ดูเหมือนความสำคัญมากขึ้น ผมยังจำได้ว่าเจ้าหน้าที่อาวุโสไทยพูดกับผมในปี 2008 ที่นักการเมืองโดยเฉลี่ยในประเทศของเขาไม่มีดอกเบี้ยที่แท้จริงในเรื่องแม่น้ำโขงเว้นแต่เขตเลือกตั้งเป้แม่น้ำและซึมเช่นนักการเมืองจะมีการเข้าถึงมากขึ้นเพื่อให้ข้อมูลเกี่ยวกับแม่น้ำกว่า สมาชิกของประชาชนทั่วไป ในประเทศกัมพูชาที่ขณะนี้มีองค์กรพัฒนาเอกชนที่ใช้งานค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับแม่น้ำที่มีไม่กี่คนที่มีความพร้อมที่จะท้าทายการปฏิเสธฮุนเซนของความท้าทายที่จะจ้องเซซาน 2 เขื่อน ในรัฐธรรมนูญลาวควบคุมอย่างเข้มงวดมากขึ้นมีไม่กี่คนที่จะได้ตระหนักถึงสิ่งที่อาจเกิดขึ้นกับแม่น้ำโขง. อะไรคือสิ่งที่น่าแปลกใจที่สุดคือธรรมชาติยับยั้งงบของประชาชนโดยเวียดนามในความสัมพันธ์กับลาวและกัมพูชาเขื่อน ในคณะกรรมาธิการแม่น้ำโขงครั้งที่สองการประชุมสุดยอดที่จัดขึ้นในนครโฮจิมินห์ซิตี้ปีที่ผ่านมาเจ้าหน้าที่ของเวียดนามรวมทั้งนายกรัฐมนตรีได้พูดคุยอย่างยิ่งของการกระทำของรัฐบาลลาว แต่ได้มีการเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างน่าทึ่งโดยวิธีการติดตาม อันที่จริงในการเจรจาล่าสุดระหว่างรัฐบาลเวียดนามและลาวปัญหาของแม่น้ำโขงได้รับการรักษาในลักษณะที่ จำกัด มาก ในมือข้างหนึ่ง, เวียตนามนายกรัฐมนตรีกล่าวว่าประเทศของเขาได้รับการสนับสนุนลาวในการพัฒนาไฟฟ้าพลังน้ำในแม่น้ำโขงเพื่อการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคม แต่เขาก็ยังมีคุณสมบัตินี้โดยบอกว่า 'ถ้าก่อสร้างเขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำบนแม่น้ำโขง ชั่วโมงหลัก

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.