I pre-chate that, lady," The Misfit

I pre-chate that, lady," The Misfit said and drew a little circle in the ground with the butt of his
gun.
"It'll take a half a hour to fix this here car," Hiram called, looking over the raised hood of it.
"Well, first you and Bobby Lee get him and that little boy to step over yonder with you," The
Misfit said, pointing to Bailey and John Wesley. "The boys want to ast you something," he said
to Bailey. "Would you mind stepping back in them woods there with them?"
"Listen," Bailey began, "we're in a terrible predicament! Nobody realizes what this is," and his
voice cracked. His eyes were as blue and intense as the parrots in his shirt and he remained
perfectly still.
The grandmother reached up to adjust her hat brim as if she were going to the woods with him
but it came off in her hand. She stood staring at it and after a second she let it fall on the ground.
Hiram pulled Bailey up by the arm as if he were assisting an old man. John Wesley caught hold
of his father's hand and Bobby I,ee followed. They went off toward the woods and just as they
reached the dark edge, Bailey turned and supporting himself against a gray naked pine trunk, he
shouted, "I'll be back in a minute, Mamma, wait on me!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผม chate ก่อนผู้หญิงคนนั้น , "เดอะ Misfit กล่าว และวาดเป็นวงกลมเล็ก ๆ ในพื้นดินกับก้นของเขาปืน"จะใช้เวลาชั่วโมงครึ่งในการแก้ไขปัญหานี้ที่นี่รถ ฮีเรียกว่า มองเห็นฝากระโปรงยกของมัน"ดี ครั้งแรกที่คุณและบ็อบลีรับเขาและเด็กน้อยที่จะก้าวครอบกับคุณ การMisfit กล่าว ชี้เบลีย์และจอห์นเวสลีย์ "เด็กชายต้องการ ast คุณบางสิ่งบางอย่าง เขากล่าวไปเอา "จะรังเกียจกลับก้าวในป่ามีกับพวกเขา"เริ่มเบลีย์ listen "เรา อยู่ในสภาพน่ากลัว ไม่มีใครตระหนักว่านี้คืออะไร" และของเขาเสียงแตก ตาเป็นสีน้ำเงิน และเข้มข้นเป็นนกแก้วในเสื้อของเขา และเขาก็ยังคงสมบูรณ์ยังคุณยายถึงค่าปรับหมวกปีกของเธอว่าเธอกำลังจะไปป่ากับเขาแต่มันออกมาในมือของเธอ เธอยืนจ้องมัน และหลังจากที่สอง ปล่อยให้มันตกอยู่บนพื้นดินฮีดึงเอาขึ้นที่แขนเป็นถ้าเขาถูกช่วยอายุ จอห์นเวสลีย์จับถือมือของพ่อของเขาและบ๊อบบี้ I, ee ตาม พวกเขาออกไป สู่ป่า และเช่นเดียว กับพวกเขาถึงขอบมืด เบลีย์เปิด และสนับสนุนตัวเองกับลำต้นเป็นสีเทาเปล่าสน เขาตะโกน "ฉันจะกลับมารอนาที รัก ฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันก่อน chate ว่าผู้หญิงว่า "ไม่เหมาะพูดและดึงวงกลมเล็ก ๆ น้อย ๆ ในพื้นดินที่มีก้นของเขา
ปืน.
" มันจะใช้เวลาครึ่งชั่วโมงในการแก้ไขปัญหานี้ที่นี่รถ "ไฮแรมเรียกว่ามองผ่านที่เกิดขึ้น เครื่องดูดควันของมัน.
"ดีแรกที่คุณและบ๊อบบี้ลีได้รับเขาและว่าเด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะก้าวนู้นกับคุณว่า"
ไม่เหมาะกล่าวว่าชี้ไปที่เบลีย์และจอห์นเวสลีย์. "เด็กชายต้องการ AST คุณบางอย่าง" เขากล่าว
ในการ เบลีย์. "คุณก้าวกลับใจในพวกเขามีป่ากับพวกเขา?"
"ฟัง" เบลีย์เริ่ม "เราอยู่ในสถานการณ์ที่น่ากลัว! ไม่มีใครตระหนักถึงสิ่งนี้คือ "ของเขาและ
เสียงแตก. ดวงตาของเขาเป็นสีฟ้าและรุนแรงเช่นเดียวกับนกแก้วในเสื้อของเขาและเขาก็ยังคง
นิ่ง.
ยายถึงขึ้นเพื่อปรับปีกหมวกของเธอราวกับว่าเธอกำลังจะไปป่ากับเขา
แต่มันออกมาอยู่ในมือของเธอ. เธอยืนจ้องมองไปที่มันและหลังที่สองที่เธอปล่อยให้มันตกอยู่บนพื้นดิน.
ไฮแรมดึงเบลีย์ขึ้นมาจากแขนราวกับว่าเขากำลังให้ความช่วยเหลือคนชรา. จอห์นเวสลีย์จับ
มือพ่อของเขาและ บ๊อบบี้ผม EE ตาม. พวกเขาเดินออกไปทางป่าและเช่นเดียวกับพวกเขา
ถึงขอบสีดำ, เบลีย์หันหลังกลับและพยุงตัวเองกับสีเทาลำต้นสนเปลือยกายเขา
ตะโกน "ฉันจะกลับมาในนาที Mamma รอคอย ผม!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันว่าก่อน chate , ผู้หญิง , " เหมาะว่า วาดวงกลมเล็ก ๆน้อย ๆในพื้นดินที่มีก้นของเขาปืน" มันต้องใช้เวลาครึ่งชั่วโมงเพื่อแก้ไขปัญหานี้ ที่นี่รถ " ฮีรา เรียกว่าดูยกเครื่องดูดควันของมัน" ดีแรกที่คุณและบ๊อบบี้ลี พาเขาและเด็กคนนั้นก้าวนู้นกับคุณ "ประหลาดกล่าวว่าชี้ไปที่ เบลีย์ และ จอห์น เวสลีย์ ” ชายผู้ซึ่งคุณต้องการอะไร " เขากล่าวเบลี่ย์ " คุณจะก้าวกลับไปในป่ากับพวกเขา ? "" ฟัง " เบลีย์เริ่ม " เราอยู่ในสถานการณ์ที่แย่มาก ไม่มีใครเป็นอะไร " ของเขาเสียงของแตก ดวงตาของเขาเป็นสีน้ำเงินเข้มเป็นนกแก้วในเสื้อของเขาและเขายังคงนิ่งๆคุณยายถึงขึ้นต้องปรับหมวกขอบเธอ เหมือนว่าเธอกำลังจะไปป่ากับเขาแต่มันหลุดไปอยู่ในมือของเธอ เธอยืนจ้องหน้ามัน และหลังที่สอง เธอปล่อยให้มันร่วงหล่นลงบนพื้นไฮแรมดึงเบลี่ย์ขึ้นโดยแขนราวกับว่าเขากำลังช่วยคนแก่ จอห์นเวสลีย์ จับถือมือของพ่อและบ๊อบบี้ ผม เอ ตาม พวกเขาออกไปสู่ป่า และเช่นเดียวกับพวกเขาถึงขอบมืด , Bailey และหันมาสนับสนุนตัวเองกับลำต้นสนเขาเปลือยสีเทาตะโกน , " เดี๋ยวฉันกลับมานะค่ะ เดี๋ยวสิ !