ype 2 diabetes mellitus (T2DM) is increasing among children and adolescents. According to 2003–2005 data from the SEARCH for Diabetes Study, the prevalence of T2DM among youth 10–19 years of age was 19.0/100,000 among African Americans,1 5.9/100,000 among Hispanics,2 and 3.7/100,000 among non-Hispanic whites.3 Increases have been attributed to the rise in childhood obesity, unhealthy eating, and physical inactivity.4,5 In addition, obese adolescents are more likely to have poor quality of life (QOL)6 and symptoms consistent with psychological conditions such as
depression and low self-esteem.7
In 2011, 95% of adolescents aged 12 to 17 years used the Internet8 and 77% owned cell phones.9 Due to these trends, web- and mobile-based interventions are increasing in the research field and showing promising results. Web-based interventions have been effective in promoting healthy eating10 and physical activity11 among adolescents. Mobile-based interventions have been used successfully for providing self-care tips and reminders to adolescents with diabetes, resulting in improved glycemic control.12,13 The greatest willingness to use online technology for health purposes has been reported among adolescents with chronic disease.14 Overweight adolescents have also recommended the use of technology to help them with weight-loss efforts.15
To our knowledge, no technology-based interventions have targeted improvements in physical activity, diet, and weight loss among overweight adolescents who meet accepted criteria for being at risk for T2DM. We conducted a randomized controlled trial to evaluate the effectiveness of an intervention targeting this population that was offered to participants recruited through clinical sites but primarily delivered through combinations of three modalities: the web, group sessions for adolescents and parents, and short message service (SMS). Based on preliminary work with other populations, we offered these modalities in different combinations and hypothesized that, compared with usual care, all active treatment conditions would produce better behavioral, weight, and quality-of-life and psychological outcomes.
ype 2 diabetes mellitus (T2DM) is increasing among children and adolescents. According to 2003–2005 data from the SEARCH for Diabetes Study, the prevalence of T2DM among youth 10–19 years of age was 19.0/100,000 among African Americans,1 5.9/100,000 among Hispanics,2 and 3.7/100,000 among non-Hispanic whites.3 Increases have been attributed to the rise in childhood obesity, unhealthy eating, and physical inactivity.4,5 In addition, obese adolescents are more likely to have poor quality of life (QOL)6 and symptoms consistent with psychological conditions such as
depression and low self-esteem.7
In 2011, 95% of adolescents aged 12 to 17 years used the Internet8 and 77% owned cell phones.9 Due to these trends, web- and mobile-based interventions are increasing in the research field and showing promising results. Web-based interventions have been effective in promoting healthy eating10 and physical activity11 among adolescents. Mobile-based interventions have been used successfully for providing self-care tips and reminders to adolescents with diabetes, resulting in improved glycemic control.12,13 The greatest willingness to use online technology for health purposes has been reported among adolescents with chronic disease.14 Overweight adolescents have also recommended the use of technology to help them with weight-loss efforts.15
To our knowledge, no technology-based interventions have targeted improvements in physical activity, diet, and weight loss among overweight adolescents who meet accepted criteria for being at risk for T2DM. We conducted a randomized controlled trial to evaluate the effectiveness of an intervention targeting this population that was offered to participants recruited through clinical sites but primarily delivered through combinations of three modalities: the web, group sessions for adolescents and parents, and short message service (SMS). Based on preliminary work with other populations, we offered these modalities in different combinations and hypothesized that, compared with usual care, all active treatment conditions would produce better behavioral, weight, and quality-of-life and psychological outcomes.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ype 2 โรคเบาหวานโรค (T2DM) จะเพิ่มขึ้นในหมู่เด็กและวัยรุ่น ตาม 2003-2005 ข้อมูลจากการค้นหาสำหรับโรคเบาหวานการศึกษาความชุกของ T2DM ในหมู่วัยรุ่น 10-19 ปีเป็น 19.0 / 100,000 ในแอฟริกันอเมริกัน 1 5.9 / 100,000 ในละตินอเมริกา, 2 และ 3.7 / 100,000 ในหมู่คนผิวขาวไม่ใช่ฮิสแป 0.3 เพิ่มขึ้นได้รับการบันทึกการเพิ่มขึ้นของโรคอ้วนในวัยเด็ก, การรับประทานอาหารที่ไม่แข็งแรงและ inactivity.4,5 ทางกายภาพนอกจากนี้วัยรุ่นเป็นโรคอ้วนมีแนวโน้มที่จะมีคุณภาพไม่ดีของชีวิต (คุณภาพชีวิต) 6 และอาการที่สอดคล้องกับเงื่อนไขทางด้านจิตใจเช่น
ภาวะซึมเศร้า และตนเองต่ำ esteem.7
ใน 2011, 95% ของวัยรุ่นอายุ 12 ถึง 17 ปีใช้ Internet8 และ 77% phones.9 เซลล์เป็นเจ้าของเนื่องจากแนวโน้มเหล่านี้และการแทรกแซงเว็บมือถือที่ใช้จะเพิ่มขึ้นในด้านการวิจัยและการแสดง ผลการสัญญา การแทรกแซง web-based ได้รับที่มีประสิทธิภาพในการส่งเสริมการมีสุขภาพดีและ eating10 activity11 ทางกายภาพของเด็กวัยรุ่น การแทรกแซงมือถือตามที่ได้รับการใช้ประสบความสำเร็จในการให้เคล็ดลับการดูแลตนเองและการแจ้งเตือนไปยังวัยรุ่นที่เป็นโรคเบาหวานส่งผลให้ระดับน้ำตาลในเลือดดีขึ้น control.12,13 ความตั้งใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการใช้เทคโนโลยีออนไลน์เพื่อสุขภาพที่ได้รับการรายงานในหมู่วัยรุ่นที่ disease.14 เรื้อรัง วัยรุ่นที่มีน้ำหนักเกินได้ยังแนะนำการใช้เทคโนโลยีที่จะช่วยให้พวกเขาด้วย efforts.15 ลดน้ำหนัก
เพื่อความรู้ของเราไม่มีการแทรกแซงเทคโนโลยีได้กำหนดเป้าหมายการปรับปรุงในการออกกำลังกาย, อาหาร, และการสูญเสียน้ำหนักของเด็กวัยรุ่นที่มีน้ำหนักเกินที่อยู่ในเกณฑ์ได้รับการยอมรับว่าเป็นคนที่ ความเสี่ยงในการ T2DM เราดำเนินการสุ่มทดลองเพื่อประเมินประสิทธิผลของการกำหนดเป้าหมายการแทรกแซงของประชากรกลุ่มนี้ที่ได้รับการเสนอให้ผู้เข้าร่วมได้รับคัดเลือกผ่านเว็บไซต์ทางคลินิก แต่ส่งส่วนใหญ่ผ่านการรวมกันของทั้งสามรูปแบบ: เว็บ, การประชุมกลุ่มวัยรุ่นและผู้ปกครองและบริการข้อความสั้น (SMS ) บนพื้นฐานการทำงานเบื้องต้นกับประชากรอื่น ๆ เราเสนอรูปแบบเหล่านี้ในชุดที่แตกต่างกันและการตั้งสมมติฐานว่าเมื่อเทียบกับการดูแลตามปกติทุกสภาพการใช้งานการรักษาจะผลิตที่ดีกว่าพฤติกรรมน้ำหนักและคุณภาพของชีวิตและผลทางจิตวิทยา
การแปล กรุณารอสักครู่..