An Ant nimbly running about in the

An Ant nimbly running about in the sunshine in search of food came across a Chrysalis that was very near its time of change.

The Chrysalis moved its tail, and thus attracted the attention of the Ant, who then saw for the first time that it was alive.

“Poor, pitiable animal!” cried the Ant disdainfully.

“What a sad fate is yours! While I can run hither and thither, at my pleasure, and, if I wish,
-ascend the tallest tree, you lie imprisoned here in your shell, with power only to move a joint or two of your scaly tail. ”

The Chrysalis heard all this, but did not try to make any reply. A few days after, when the Ant passed that way again, nothing but the shell remained.

Wondering what had become of its contents, he felt himself suddenly shaded and fanned by the gorgeous wings of abeautiful Butterfly.

“Behold in me,” said the Butterfly, “your much-pitied friend! Boast now of your powers to run and climb as long as you can get me to listen.”

So saying, the Butterfly rose in the air, and, borne along and aloft on the summer breeze, was soon lost to the sight of the Ant forever.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลาสีทำเกี่ยวกับแดดค้นหาอาหารมดมาข้ามอย่างไร Chrysalis ที่อยู่ใกล้กับเวลาของการเปลี่ยนแปลง

อย่างไร Chrysalis ที่ย้ายหาง และดึงดูดความสนใจของมด ที่เห็นแล้ว เป็นครั้งแรกที่มีชีวิตอยู่ จึง

"ดี ทุ่มเทสัตว์" ร้องมด disdainfully

"ว่าเป็นชะตากรรมเศร้าเป็นของคุณ ในขณะที่สามารถเรียกใช้ hither และ thither ที่ความสุขของฉัน และ ถ้าฉันต้องการ,
-ขึ้นต้นไม้สูงที่สุด คุณนอน imprisoned ที่นี่ในเปลือกของคุณ มีอำนาจเฉพาะการย้ายแบบร่วมหรือสองหางของปากแหลม "

อย่างไร Chrysalis ได้ยินนี้ แต่ไม่ได้ไม่พยายามตอบใด ๆ ไม่กี่วันหลัง เมื่อมดที่ผ่านว่า ทางอีก แต่ shell ยังคง

สงสัยอะไรได้กลายเป็นเนื้อหา เขารู้สึกว่าตัวเองทันใดนั้นเงา และได้กระตุ้น โดยปีกของผีเสื้อ abeautiful สวย

"เถิดในฉัน กล่าวว่า ผีเสื้อ "จำเลย pitied มากเพื่อน อวดอ้างตอนนี้ของอำนาจของคุณเพื่อเรียกใช้ และปีนตราบเท่าที่คุณจะได้รับฉันฟัง"

ดังนั้นการพูด ผีเสื้อในอากาศ และ แบกรับตาม และโรงแรมอลอฟท์ในสายลมร้อน เป็นเร็วหายไปกับสายตาของมดตลอด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มดโหยงทำงานเกี่ยวกับในแสงแดดในการค้นหาของอาหารที่มาในดักแด้ที่ใกล้เวลาของการเปลี่ยนแปลงดักแด้ย้ายหางของมันและทำให้ดึงดูดความสนใจของมดแล้วใครได้เห็นเป็นครั้งแรกว่ามันเป็น มีชีวิต"ที่น่าสงสารน่าเวทนาสัตว์" ร้องไห้มดเหยียดหยัน"สิ่งที่น่าเศร้าก็คือชะตากรรมของคุณ! ในขณะที่ฉันสามารถทำงานที่นี้และที่นั่นที่ความสุขของฉันและถ้าฉันต้องการ-ขึ้นต้นไม้ที่สูงที่สุด, คุณนอนขังที่นี่ในเปลือกของคุณมีอำนาจเท่านั้นที่จะย้ายไปร่วมหรือสองของเกล็ดหางของคุณ " ดักแด้ได้ยินทั้งหมดนี้ แต่ไม่ได้พยายามที่จะทำให้การตอบกลับใด ๆ ไม่กี่วันหลังจากเมื่อมดผ่านวิธีการที่อีกครั้งไม่มีอะไร แต่เปลือกยังคงสงสัยว่าสิ่งที่ได้กลายเป็นของเนื้อหาเขารู้สึกว่าตัวเองก็สีเทาและพัดด้วยปีกที่สวยงามของผีเสื้อ abeautiful "ดูเถิดในตัวฉัน" กล่าวว่า ผีเสื้อ "เพื่อนมากสงสารของคุณ โม้ตอนนี้พลังของการทำงานและการปีนขึ้นไปได้นานเท่าที่คุณจะได้รับฉันในการฟัง. " ดังนั้นว่าผีเสื้อเพิ่มขึ้นในอากาศและลมพร้อมและสูงขึ้นในสายลมฤดูร้อนที่หายไปเร็ว ๆ นี้สายตาของมด ตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มดหยอยวิ่งเล่นในแสงแดดในการค้นหาอาหารมาข้ามเป็นดักแด้ที่ใกล้ถึงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลง .

ดักแด้ที่ขยับหางของมัน จึงดึงดูดความสนใจของมด ผู้เห็นเป็นครั้งแรกว่ามันยังมีชีวิตอยู่

" น่าสงสารน่าสงสารสัตว์ " ร้องไห้มดพลบค่ำ

" นี่เป็นโชคชะตาที่น่าเศร้าอะไรเช่นนี้ ในขณะที่ฉันวิ่ง " อยู่ที่ความสุขของฉันและถ้าฉันต้องการ
- ขึ้นไปบนยอดต้นไม้ เธอนอนนิ่งอยู่ในกะลาของคุณ ด้วยพลังเดียวที่จะย้ายร่วมหรือสองหาง มีเกล็ด ของคุณ "

ดักแด้ได้ยินเรื่องนี้ แต่ไม่พยายามที่จะให้ข้อความตอบกลับใด ๆ ไม่กี่วันต่อมา เมื่อมดเดินผ่านทางนั้นอีก ไม่มีอะไร แต่เปลือกยังคง

สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเนื้อหาเขารู้สึกว่าตัวเองก็อันสั่นระริกด้วยปีกที่สวยงามของผีเสื้อสวย

" เห็นฉันกล่าวว่า " ผีเสื้อ " ของคุณมาก สงสารเพื่อน โม้แล้วพลังจะวิ่ง ปีน ตราบใดที่คุณสามารถให้ฉันฟัง "

พูดแล้วผีเสื้อกุหลาบในอากาศและแบกตาม Aloft ในสายลมฤดูร้อน แล้วหายไปกับสายตาของมดตลอดไป