We also use the present simple and

We also use the present simple and present prefect, but NOT future forms, after words and expressions such as unless, it, suppose/ supposing, in case, etc.
Take an umbrella in case it rains.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้เรายังใช้การอยู่ง่าย และปัจจุบันนายอำเภอ แต่ไม่รูปแบบในอนาคต หลังจากคำและนิพจน์เช่นเว้นแต่ มัน สมมติว่า หนังสือถ้า กรณีใช้ร่มในกรณีที่ฝนตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้เรายังใช้ง่ายปัจจุบันและปัจจุบันนายอำเภอ แต่ไม่รูปแบบในอนาคตหลังจากที่คำพูดและการแสดงออกเช่นเว้นแต่มันสมมติว่า / เผื่อว่าในกรณีอื่น ๆ
ใช้ร่มในกรณีที่ฝนตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรายังใช้กาลปัจจุบัน และปัจจุบันท่านเจ้าเมือง แต่ไม่ใช่อนาคตฟอร์มหลังคำพูดและการแสดงออก เช่น ถ้า มัน ถ้าสมมุติว่า ในคดี ฯลฯเอาร่มไปด้วยนะ เผื่อฝนตก