4. DiscussionIn the original concep

4. Discussion
In the original concept Primary SSVFW, SMOPs and SSVFW were
designed to play different roles. Firstly, Primary SSVFW was to promote
sedimentation of TSS in raw water, thus increasing the water
transparency to the benefit of the submerged macrophytes growing
in the SMOPs. Additionally, Primary SSVFW was to promote
the microbial ammonification of ORG-N. Secondly, oxygen generated
by SAV photosynthesis in SMOP sections provided an aerobic
environment for nitrification and at the same time stimulated the
release of organic matters as a carbon source for denitrification in
the last SSVFW. Finally, denitrification in SSVFW was thought to
completely remove nitrogen.
Unexpectedly, denitrification occurred in the aerobic state. As
shown in Fig. 2, NO3
−-N levels declined continuously in the SMOPs
(tanks 2 to 5) despite high DO and ORP values, while conventional
denitrification did not occur. In addition, plant uptake proved not
to be the main path of nitrogen removal (Gumbricht, 1993), the
TN reduction (2.67 g d−1 multiplied over 200 days) was far higher
than that fixed by SAV (39.79 g in total) through the SMOPs. So, it
turns out that denitrification occurred in an aerobic state. In this
metabolism process, NO3
−-N serves as electron acceptor (Bonin
and Gilewicz, 1991) instead of O2 and is de-oxidized to N2, NO or
NO2. At the same time, the O2 concentration might impact the ratio
of end products (N2O:N2). The high DO in the SMOP section might
lead to a subsequent production of high N2O gas (Thomas et al.,
1994).
Whatever kind of denitrification occurs, carbon source is
needed. In SMOPs, organic matter (OM) excreted from SAV communities
(Abdullah and Fredriksen, 2004; Demarty and Prairie,
2009) may serve as the carbon source in the denitrification process.
However, OM coming from SMOPs still couldn’t meet the need
for denitrification in SSVFW, while it could not generate OM itself,
either. Obviously, the carbon source may be the main limitation
for denitrification in SSVFW. Thus, a lower HL (0.039 m3m−2 d−1)
in the SSVFW was applied in our study to further reduce NO3
−-N. It
appears that 42.18 m2 land is needed (1.77 m2 of Primary SSVFW,
7.07 m2 of SMOP, 33.34 m2 of SSVFW) to treat secondary effluent
at 1 m3 d−1 to meet the Class-III surface water requirements. Total
HL amounted to 0.024 m3m−2 d−1. To improve the denitrification
efficiency an exogenous carbon source could be added. Methods
involving filling of SSVFW with substrates holding a slow release
carbon source, as described in some studies, are possible may be a
direction worth exploring in future research (Diaz et al., 2003).
Moreover, our study showed that the SMOP section should not
be enlarged due to the accumulation of ORG-N, possibly caused by
N fixation of sessile organisms and plankton as reported in other
studies (Kitoh et al., 1993; Doyle and Fisher, 1994). This indicates
that the number of SMOPs or the total surface area of SMOP sections
should be controlled to balance the ORG-N imported from algal
fixation and the denitrification efficiency of NO3
−-N.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนาในแนวคิดเดิมหลัก SSVFW, SMOPs และ SSVFW ได้ออกแบบมาเพื่อเล่นบทบาทที่แตกต่างกัน ประการแรก SSVFW หลักคือการ ส่งเสริมตกตะกอนของ TSS ในน้ำดิบ น้ำที่เพิ่มขึ้นดังนั้นความโปร่งใสเพื่อประโยชน์ของ macrophytes น้ำท่วมเพิ่มขึ้นใน SMOPs นอกจากนี้ SSVFW หลักคือการ ส่งเสริมammonification จุลินทรีย์ขององค์กร-N. ประการที่สอง สร้างออกซิเจนมีการเต้นแอโรบิก โดย SAV สังเคราะห์ด้วยแสงในส่วน SMOPสิ่งแวดล้อมการอนาม็อกซ์ และ ในเวลาเดียวกันขาวกระตุ้นการปล่อยเรื่องอินทรีย์เป็นแหล่งคาร์บอนสำหรับ denitrification ในSSVFW สุดท้าย สุดท้าย denitrification ใน SSVFW มีความคิดเอาไนโตรเจนโดยไม่คาดคิด denitrification เกิดขึ้นในสภาวะ เป็นแสดงใน Fig. 2, NO3− N ระดับลดลงอย่างต่อเนื่องใน SMOPs(ถัง 2-5) แม้จะสูงโดและ ORP ค่า ในขณะที่ทั่วไปไม่ได้เกิด denitrification นอกจากนี้ พืชดูดธาตุอาหารได้ไม่เป็น เส้นทางหลักของการกำจัดไนโตรเจน (Gumbricht, 1993), การลด TN (2.67 g d−1 คูณมากกว่า 200 วัน) ได้สูงสุดกว่าที่กำหนด โดย SAV ได้ (39.79 กรัมรวม) ผ่าน SMOPs ดังนั้น มันเปิดออก denitrification ที่เกิดขึ้นในสภาวะการ ในที่นี้กระบวนการเผาผลาญ NO3− N เหมือนอิเล็กตรอน acceptor (Boninและ Gilewicz, 1991) แทน O2 และถูกยกเลิกออกซิไดซ์กับ N2 ไม่ หรือNO2 ในเวลาเดียวกัน ความเข้มข้น O2 อาจส่งผลกระทบต่ออัตราส่วนชิ้นงาน (N2O:N2) อาจทำในส่วน SMOP สูงนำไปสู่การผลิตต่อ ๆ มาของแก๊ส N2O สูง (Thomas et al.,1994)สิ่งชนิดของ denitrification เกิด แหล่งคาร์บอนเป็นต้องการ ใน SMOPs อินทรีย์ (OM) excreted จากชุมชน SAV(อับดุลลอฮและ Fredriksen, 2004 Demarty และทุ่งหญ้า2009) อาจใช้เป็นแหล่งคาร์บอนในกระบวนการ denitrificationอย่างไรก็ตาม ออมมาจาก SMOPs ยังไม่สามารถตอบสนองความต้องการสำหรับ denitrification ใน SSVFW ในขณะที่ไม่สามารถสร้างการออมเองอย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างชัดเจน แหล่งคาร์บอนอาจเป็นข้อจำกัดหลักสำหรับ denitrification ใน SSVFW ดังนั้น การล่าง HL (0.039 m3m−2 d−1)ใน SSVFW นำมาใช้ในการศึกษาของเราเพิ่มเติม ลด NO3− N. มันปรากฏ ว่าที่ดิน m2 42.18 จำเป็น (m2 1.77 ของหลัก SSVFWSMOP, 33.34 m2 SSVFW 7.07 m2) เพื่อรักษาน้ำรองที่ d−1 m3 1 เพื่อตอบสนองความต้องการน้ำผิวคลาส III ผลรวมHL มี 0.024 m3m−2 d−1 การปรับปรุงการ denitrificationสามารถเพิ่มประสิทธิภาพในการเป็นแหล่งคาร์บอนบ่อย วิธีการเกี่ยวข้องกับการบรรจุของ SSVFW กับพื้นผิวที่ถือออกช้าแหล่งคาร์บอน ในบางการศึกษา เป็นไปได้อาจเป็นทิศทางมูลค่าการสำรวจวิจัย (ดิแอซและ al., 2003) ในอนาคตนอกจากนี้ การศึกษาของเราพบว่า ส่วน SMOP ไม่ควรจะขยายเนื่องจากการสะสมขององค์กร-N อาจเกิดจากปฏิกิริยาการตรึง N sessile ชีวิตและแพลงก์ตอนในอื่น ๆศึกษา (Kitoh et al., 1993 ดอยล์ก Fisher, 1994) บ่งชี้ที่หมายเลข SMOPs หรือพื้นที่ผิวของส่วน SMOPควรควบคุมดุล N องค์กรที่นำเข้าจาก algalปฏิกิริยาการตรึงและประสิทธิภาพ denitrification ของ NO3− N.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4. การอภิปราย
ในแนวคิดเดิมประถม SSVFW, SMOPs SSVFW และถูก
ออกแบบมาเพื่อให้มีบทบาทที่แตกต่างกัน ประการแรกประถม SSVFW เพื่อส่งเสริม
การตกตะกอนของ TSS ในน้ำดิบซึ่งจะเป็นการเพิ่มน้ำ
โปร่งใสเพื่อประโยชน์ของ macrophytes จมอยู่ใต้น้ำที่เพิ่มขึ้น
ใน SMOPs นอกจากประถม SSVFW เพื่อส่งเสริม
จุลินทรีย์ ammonification ของ ORG-N ประการที่สองสร้างออกซิเจน
โดยการสังเคราะห์แสง SAV ในส่วน SMOP ให้แอโรบิก
สภาพแวดล้อมสำหรับการไนตริฟิเคและในเวลาเดียวกันการกระตุ้น
การเปิดตัวของสารอินทรีย์เป็นแหล่งคาร์บอนสำหรับ denitrification ใน
สุดท้าย SSVFW สุดท้าย denitrification ใน SSVFW กำลังคิดว่าจะ
เอาไนโตรเจน.
โดยไม่คาดคิดเกิดขึ้นใน denitrification รัฐแอโรบิก ในฐานะที่
แสดงในรูป 2 NO3
ระดับลดลงอย่างต่อเนื่อง --N ใน SMOPs
(ถัง 2-5) แม้จะมี DO สูงและค่า ORP ในขณะที่การชุมนุม
denitrification ไม่ได้เกิดขึ้น นอกจากนี้การดูดซึมของพืชพิสูจน์แล้วว่าไม่
ว่าจะเป็นเส้นทางหลักของการกำจัดไนโตรเจน (Gumbricht, 1993)
ลดเทนเนสซี (2.67 GD-1 คูณกว่า 200 วัน) เป็นไกลสูง
กว่าที่กำหนดโดย SAV (39.79 กรัมทั้งหมด) ผ่าน SMOPs ดังนั้นจึง
ปรากฎว่า denitrification ที่เกิดขึ้นในรัฐแอโรบิก ในการนี้
กระบวนการเผาผลาญอาหาร NO3
--N ทำหน้าที่เป็นตัวรับอิเล็กตรอน (Bonin
และ Gilewicz 1991) แทน O2 และมีการยกเลิกการออกซิไดซ์ที่จะ N2, NO หรือ
NO2 ในขณะเดียวกันความเข้มข้น O2 อาจส่งผลกระทบอัตราส่วน
ของผลิตภัณฑ์สุดท้าย (N2O: N2) DO สูงในส่วน SMOP อาจ
นำไปสู่การผลิตที่ตามมาของก๊าซ N2O สูง (โทมัส et al.,
1994).
สิ่งที่เกิดขึ้นชนิดของ denitrification แหล่งคาร์บอน
ที่จำเป็น ใน SMOPs อินทรียวัตถุ (OM) ขับออกมาจากชุมชน SAV
(อับดุลลาห์และ Fredriksen 2004; Demarty และทุ่งหญ้า
2009) อาจจะทำหน้าที่เป็นแหล่งคาร์บอนในกระบวนการ denitrification.
แต่ OM มาจาก SMOPs ยังคงไม่สามารถตอบสนองความต้องการ
สำหรับ denitrification SSVFW ในขณะที่มันไม่สามารถสร้าง OM ตัวเอง
อย่างใดอย่างหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าแหล่งคาร์บอนอาจจะเป็นข้อ จำกัด หลัก
สำหรับ denitrification ใน SSVFW ดังนั้นต่ำ HL (0.039 m3m-2 D-1)
ใน SSVFW ถูกนำไปใช้ในการศึกษาเพื่อลด NO3
--N มัน
ปรากฏว่า 42.18 m2 ที่ดินเป็นสิ่งจำเป็น (1.77 m2 ของประถม SSVFW,
7.07 m2 ของ SMOP, 33.34 m2 ของ SSVFW) ในการรักษาน้ำทิ้งรอง
ที่ 1 m3 d-1 เพื่อตอบสนองพื้นผิวชั้นที่สามความต้องการน้ำ รวม
HL มีจำนวน 0.024 m3m d-2-1 เพื่อปรับปรุง denitrification
ประสิทธิภาพแหล่งคาร์บอนจากภายนอกอาจจะเพิ่ม วิธีการ
ที่เกี่ยวข้องกับการกรอกของ SSVFW กับพื้นผิวที่ถือช้าปล่อย
แหล่งคาร์บอนตามที่อธิบายไว้ในการศึกษาบางอย่างที่เป็นไปได้อาจจะเป็น
ทิศทางที่มูลค่าการสำรวจในการวิจัยในอนาคต (บ et al., 2003).
นอกจากนี้การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าส่วน SMOP ควร ไม่
ขยายเนื่องจากการสะสมของ ORG-N เกิดอาจจะโดย
การตรึงไม่มีของสิ่งมีชีวิตและแพลงก์ตอนนั่งรายงานในที่อื่น ๆ
การศึกษา (Kitoh et al, 1993;. ดอยล์และฟิชเชอร์, 1994) นี้แสดงให้เห็น
ว่าจำนวนของ SMOPs หรือพื้นที่ผิวทั้งหมดของส่วน SMOP
ควรมีการควบคุมเพื่อความสมดุล ORG-N นำเข้าจากสาหร่าย
และประสิทธิภาพการตรึง denitrification ของ NO3
--N

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปรายในต้นฉบับแนวคิดหลัก ssvfw
,
smops ssvfw ถูกออกแบบมาเพื่อเล่นและบทบาทที่แตกต่างกัน ประการแรก ssvfw หลักคือเพื่อส่งเสริม
การตกตะกอนของ TSS ในน้ำดิบ ดังนั้น การเพิ่มน้ำ
โปร่งใสเพื่อประโยชน์ของพืชในการเจริญเติบโต
ใน smops . นอกจากนี้ การส่งเสริม ssvfw
แอมโมนิฟิเคชั่นของจุลินทรีย์สร้างขึ้น
org-n. ประการออกซิเจนโดย sav การสังเคราะห์แสงในส่วน smop ให้แอโรบิก
สิ่งแวดล้อมสำหรับปริมาณและในเวลาเดียวกันกระตุ้น
ปล่อยของอินทรียวัตถุเป็นแหล่งคาร์บอนในน้ำ
ssvfw ครั้งสุดท้าย ในที่สุด น้ำใน ssvfw คิด

ลบไนโตรเจน .
โดยไม่คาดคิด น้ำที่เกิดขึ้นในรัฐ แอโรบิค ตามที่แสดงในรูปที่ 2
3
,− - ระดับลดลงอย่างต่อเนื่องใน smops
( ถัง 2 5 ) แม้จะมีสูงและ ORP ค่า ขณะที่น้ำธรรมดา
ไม่ได้เกิดขึ้น นอกจากนี้ การใช้พืชที่พิสูจน์ไม่ได้
เป็นเส้นทางหลักของการกำจัดไนโตรเจน ( gumbricht , 1993 ) ,
TN ( 2.67 กรัมลด D − 1 คูณมากกว่า 200 วัน ) คือไกลสูงกว่า
กว่าที่คงที่โดย SAV ( 39.79 กรัมรวม ) ผ่าน smops . ดังนั้น มัน
ปรากฎว่า น้ำที่เกิดขึ้นในรัฐ แอโรบิค ในกระบวนการเมแทบอลิซึมนี้
3
− ) ทำหน้าที่เป็นอิเล็กตรอน พระนาสิก ( โบนิน
และ gilewicz , 1991 ) แทนของ O2 และ เดอ จาก 2 , ไม่หรือ
NO2 . ใน เวลาเดียวกัน อาจส่งผลกระทบต่ออัตราส่วนความเข้มข้นของ O2
ผลิตภัณฑ์สิ้นสุด ( N2O : N2 ) สูงทำในส่วน smop อาจ
นำไปสู่การผลิตที่ตามมาของก๊าซ N2O สูง ( Thomas et al . ,
1994 )
สิ่งที่ชนิดของน้ำ เกิดเป็นแหล่งคาร์บอน
ต้องการ ใน smops อินทรีย์วัตถุ ( OM ) ขับจากชชุมชน
( อับดุลและ fredriksen , 2004 ; demarty และทุ่งหญ้า
2009 ) อาจใช้เป็นแหล่งคาร์บอนในกระบวนการดีไนตริฟิเคชัน .
แต่อ้อมมาจาก smops ยังคงไม่สามารถตอบสนองความต้องการ
สำหรับน้ำใน ssvfw ในขณะที่มันไม่สามารถสร้างโอมเอง
, เหมือนกันเห็นได้ชัดว่า แหล่งคาร์บอนอาจเป็นข้อจำกัดหลักของน้ำใน ssvfw
. ดังนั้น , HL ล่าง ( 0.039 m3m − 2 D − 1 )
ใน ssvfw มาใช้ในการศึกษาเพื่อลด

- N − 3 มันขึ้นว่า 42.18 m2 ที่ดินจำเป็น ( 1.77 m2 ของหลัก ssvfw
7.07 , M2 smop 33.34 M2 , ssvfw ) เพื่อรักษาระดับน้ำ
ที่ 1 m3 D − 1 เพื่อตอบสนองความต้องการน้ำของชั้นผิว 3 .
รวมHL มี 0.024 m3m − 2 D − 1 เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพน้ำ
แหล่งคาร์บอนจากภายนอกสามารถถูกเพิ่ม วิธีการที่เกี่ยวข้องกับการบรรจุของที่มีพื้นผิว ssvfw

ถือช้าปล่อยคาร์บอนแหล่ง ตามที่อธิบายไว้ ในบางการศึกษา เป็นไปได้อาจจะมีมูลค่าการสำรวจ
ทิศทางในการวิจัยในอนาคต ( Diaz et al . , 2003 ) .
นอกจากนี้การศึกษาพบว่าส่วน smop ไม่ควร
จะขยายจากการสะสมของ org-n อาจเกิดจาก
n การตรึงของสิ่งมีชีวิตเกาะติดและแพลงก์ตอนตามที่รายงานในการศึกษาอื่น ๆ
( kitoh et al . , 1993 ; Doyle และฟิชเชอร์ , 1994 ) นี้บ่งชี้ว่า จำนวน smops
หรือรวมพื้นที่ส่วน
smop ควรจะควบคุมสมดุล org-n นำเข้าจากการตรึงและดีไนตริฟิเคชันประสิทธิภาพของสาหร่าย
3
− - N