Chicago's streets were laid out in

Chicago's streets were laid out in a grid that grew from the city's original townsite plan. Streets following the Public Land Survey System section lines later became arterial streets in outlying sections. As new additions to the city were platted, city ordinance required them to be laid out with eight streets to the mile in one direction and 16 in the other direction. A scattering of diagonal streets, many of them originally Indian trails, also cross the city. Many additional diagonal streets were recommended in the Plan of Chicago, but only the extension of Ogden Avenue was ever constructed. In the 1950s and 1960s, a network of superhighways was built radiating from the city center.[1]

As the city grew and annexed adjacent towns, problems arose with duplicate street names and a confusing numbering system based on the Chicago River. On June 22, 1908, the city council adopted a system proposed by Edward P. Brennan;[2] amended June 21, 1909. The changes were effective September 1, 1909 for most of the city.[3] Addresses in Chicago and some suburbs are numbered outward from baselines at State Street, which runs north and south, and Madison Street, which runs east and west.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถนนของชิคาโกได้แอร์ในกริดที่เติบโตจากแผน townsite เดิมของเมือง ถนนต่อบรรทัดส่วนระบบสำรวจที่ดินสาธารณะในภายหลังได้กลายเป็น ถนนต้วในส่วนรอบนอก เป็นเมืองใหม่เพิ่มขึ้น platted เมืองกฤษฎีกาต้องให้วางถนนแปดกับไมล์ในทิศทางหนึ่งและ 16 ในทิศทางอื่น ๆ Scattering ของเส้นทแยงมุม หลายแนวอินเดียเดิม ยังข้ามเมือง ถนนเส้นทแยงมุมเพิ่มเติมในคำแนะนำในการวางแผนของชิคาโก ได้เคยถูกสร้างส่วนขยายของ Ogden อเวนิว ในช่วงทศวรรษ 1950 และ 1960s เครือข่ายของ superhighways ถูกสร้างขึ้นแผ่จากตัวเมือง [1]เป็นเมืองเติบโต และ annexed ติดกันหมด มีปัญหาเกิดขึ้นกับชื่อถนนซ้ำระบบเลขสับสนตามแม่น้ำชิคาโก บน 22 มิถุนายน 1908 สภาเมืองหมายถึงระบบที่นำเสนอ โดยเอ็ดเวิร์ด P. Brennan [2] แก้ไข 21 มิถุนายน 1909 เปลี่ยนแปลงดังกล่าวมีผลบังคับใช้ 1 กันยายน 1909 สำหรับส่วนมากของเมือง [3] อยู่ในชิคาโกและเมืองบางหมายเลขภายนอกจากเส้นที่รัฐ Street ที่ทำงานเหนือ และ ใต้ และเมดิสัน Street ที่ทำงานในตะวันออก และตะวันตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ถนนชิคาโกถูกวางในตารางที่เพิ่มขึ้นจากแผนเดิม townsite ของเมือง ถนนสายดังต่อไปนี้ในส่วนของระบบการสำรวจที่ดินสาธารณะต่อมากลายเป็นถนนแดงในส่วนที่ห่างไกล ในฐานะที่เป็นเพิ่มใหม่ไปยังเมืองที่ถูก platted พระราชกฤษฎีกาเมืองที่พวกเขาต้องออกมาวางกับแปดไมล์ถนนไปในทิศทางเดียวและ 16 ในทิศทางอื่น ๆ การกระจายของถนนเส้นทแยงมุมหลายคนเดิมเส้นทางอินเดียยังข้ามเมือง ถนนหลายเส้นทแยงมุมแนะนำเพิ่มเติมในแผนของชิคาโก แต่เพียงส่วนขยายของอ็อกเดนอเวนิวที่สร้างขึ้นเลยทีเดียว ในปี 1950 และ 1960 ซึ่งเป็นเครือข่ายของ superhighways ถูกสร้างแสงจากใจกลางเมือง. [1] ในฐานะที่เป็นเมืองที่เติบโตขึ้นและยึดเมืองที่อยู่ติดกันปัญหาที่เกิดขึ้นกับชื่อถนนที่ซ้ำกันและระบบเลขสับสนขึ้นอยู่กับแม่น้ำชิคาโก วันที่ 22 มิถุนายน 1908 สภาเทศบาลเมืองนำมาใช้ระบบที่เสนอโดยเอ็ดเวิร์ดพีเบรนแนน. [2] ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมวันที่ 21 มิถุนายน 1909 การเปลี่ยนแปลงที่มีประสิทธิภาพ 1 กันยายน 1909 สำหรับส่วนมากของเมือง [3] ที่อยู่ในชิคาโกและบาง ชานเมืองที่มีเลขออกมาจากเส้นเขตแดนที่สภาพถนนที่วิ่งทางทิศเหนือและทิศใต้และถนนเมดิสันซึ่งไหลตะวันออกและตะวันตก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถนนชิคาโกที่ถูกวางในรางที่เติบโตจากเมืองต้นฉบับ Townsite แผน ถนนตามระบบสำรวจที่ดินสาธารณะสายส่วนที่ต่อมากลายเป็นถนนในเขตเมืองในที่ห่างไกล ส่วน เป็นใหม่เพิ่มไปยังเมือง platted เมืองกฤษฎีกาต้องให้ถูกกับถนนแปดไมล์ในทิศทางเดียวและ 16 ในทิศทางอื่น ๆการกระจายของถนนขวาง , มากของพวกเขาเดิมอินเดียเส้นทางข้ามเมือง ถนนขวางเพิ่มเติมมากมาย แนะนำ ในแผนของชิคาโก แต่ส่วนขยายของ Ogden Avenue ที่เคยสร้าง ในทศวรรษ 1950 และ 1960 เครือข่าย superhighways ถูกสร้างขึ้นแผ่กระจายจากศูนย์กลางเมือง [ 1 ]

เป็นเมืองที่ขยายตัวและยึดครองเมืองติดกันมีปัญหากับชื่อผู้ใช้ถนนและสับสนระบบการนับตามแม่น้ำชิคาโก เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 1908 , สภาเมืองประกาศใช้ระบบที่เสนอโดยเอ็ดเวิร์ดพี. เบรน ; [ 2 ] เมื่อ 21 มิถุนายน 2452 . การเปลี่ยนแปลงมีผล 1 กันยายน 2452 ส่วนใหญ่ของเมือง [ 3 ] ที่อยู่ในชิคาโกและชานเมืองจะนับจากเส้นออกไปด้านนอกที่สภาพถนนซึ่งอยู่ทางเหนือและใต้ และเมดิสันถนน ซึ่งอยู่ทางตะวันออกและตะวันตก