3.4. Slurry characteristics and gas

3.4. Slurry characteristics and gaseous emissions
Water intake during the collection period was not affected by treatments, averaging 4.24 ± 1.48 (SD) kg/d. Slurry excretion
and initial slurry characteristics such as DM, OM, total Kjeldahl N (TKN) and pH were similar among treatments (Table 7).
However, total ammonia N (TAN) was significantly lower in the slurry from animals fed SB diet compared to that from
animals fed SFM (P < 0.05). Slurry from WDDGS treatment had intermediate values. Total volatile fatty acids concentration
was not different among treatments, although a contrast between slurry from treatment SB tended (P < 0.10) to give a higher
amount compared with thatfrom treatment WDDGS. This difference comes mainly from the differences observed for butyric
acid concentration, which was significantly higher in treatment SB compared to the others (P < 0.05).
In terms of gas emission, although the overall effect of treatments did not reach a significant level, the contrast between
the slurry from diet SB led to a lower NH3 emission per kg of slurry than diet SFM, with the slurry from diet WDDGS giving
intermediate values. When NH3 emission was expressed as the proportion of the initial TKN or on a daily basis, the trend
was similar to that observed for absolute emission, but the differences were not significant. In contrast, the biochemical CH4
potential (B0) from slurry was higher (P < 0.05) in treatment SB than in SFM, with the values of treatment WDDGS being

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.4 ลักษณะน้ำและปล่อยเป็นต้นบริโภคในช่วงระยะเวลาเก็บได้รับผลจากการรักษา การหาค่าเฉลี่ย 4.24 ± 1.48 (SD) ไม่ d. กิโลกรัมการขับถ่ายสารละลายและลักษณะสารละลายเริ่มต้นเช่น DM ออม รวม Kjeldahl N (TKN) และค่า pH มีความคล้ายกันระหว่างการรักษา (ตาราง 7)อย่างไรก็ตาม แอมโมเนียรวม N (TAN) ต่ำในสารละลายจากสัตว์เลี้ยงอาหาร SB ที่เปรียบเทียบกับจากสัตว์เลี้ยง SFM (P < 0.05) สารละลายจาก WDDGS รักษาตัวกลางได้ ความเข้มข้นของกรดไขมันระเหยทั้งหมดไม่แตกต่างกันระหว่างรักษา แม้ว่ามีแนวโน้มที่แตกต่างระหว่างน้ำจากรักษา SB (P < 0.10) ให้มากจำนวนที่เปรียบเทียบกับการรักษา thatfrom WDDGS ความแตกต่างนี้มาจากความแตกต่างที่สังเกตสำหรับ butyricกรดความเข้มข้น ซึ่งสูงมากในการรักษา SB เมื่อเทียบกับผู้อื่น (P < 0.05)ในรูปแบบของก๊าซมลพิษ ถึงแม้ว่าผลของการรักษาโดยรวมไม่ถึงระดับความสำคัญ ความแตกต่างระหว่างสารละลายจาก SB อาหารนำไปสู่การปล่อยก๊าซ NH3 ล่างต่อกิโลกรัมของสารละลายมากกว่าอาหาร SFM กับสารละลายจากอาหาร WDDGSค่ากลาง เมื่อปล่อยก๊าซ NH3 ได้แสดงเป็นสัดส่วน ของ TKN เริ่มต้น หรือ ประจำ แนวโน้มเป็นที่สังเกตสำหรับมลพิษแน่นอน แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ในทางตรงข้าม CH4 ชีวเคมีศักยภาพ (B0) จากสารละลายได้สูง (P < 0.05) ในการรักษา SB กว่าใน SFM มีค่ารักษาที่ WDDGS

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.4 ลักษณะถนนลาดยางและการปล่อยก๊าซปริมาณน้ำในช่วงระยะเวลาคอลเลกชันที่ไม่ได้รับผลกระทบจากการรักษาเฉลี่ย 4.24 ± 1.48 (SD) กก. / วัน
การขับถ่ายถนนลาดยางและลักษณะสารละลายเริ่มต้นเช่น DM อ้อมรวม Kjeldahl N (TKN) และพีเอชมีความคล้ายคลึงกันในหมู่การรักษา (ตารางที่ 7). อย่างไรก็ตามแอมโมเนียรวม N (TAN) อย่างมีนัยสำคัญลดลงในสารละลายจากสัตว์ที่เลี้ยงอาหาร SB เมื่อเทียบกับ ที่มาจากสัตว์เลี้ยงSFM (P <0.05) ถนนลาดยางจากการรักษา WDDGS มีค่ากลาง รวมกรดไขมันระเหยความเข้มข้นก็ไม่ได้แตกต่างกันระหว่างการรักษาแม้จะมีความแตกต่างระหว่างสารละลายจากการรักษามีแนวโน้ม SB (P <0.10) เพื่อให้สูงกว่าจำนวนเงินที่เทียบกับthatfrom WDDGS รักษา ความแตกต่างนี้ส่วนใหญ่มาจากความแตกต่างที่สังเกตสำหรับ butyric ความเข้มข้นของกรดซึ่งเป็นอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นในการรักษา SB เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ (P <0.05). ในแง่ของการปล่อยก๊าซแม้ว่าผลกระทบโดยรวมของการรักษายังไม่ถึงระดับที่มีนัยสำคัญที่ ความแตกต่างระหว่างสารละลายจากSB อาหารที่นำไปสู่การปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ลดลง NH3 ต่อกิโลกรัมของสารละลายกว่า SFM อาหารด้วยสารละลายจาก WDDGS อาหารให้ค่ากลาง เมื่อได้รับการปล่อยก๊าซเรือนกระจก NH3 แสดงเป็นสัดส่วนของ TKN เริ่มต้นหรือในชีวิตประจำวัน, แนวโน้มใกล้เคียงกับที่พบในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกแน่นอนแต่ความแตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญ ในทางตรงกันข้ามทางชีวเคมี CH4 ที่มีศักยภาพ (B0) จากสารละลายสูง (P <0.05) ในการรักษา SB กว่าใน SFM กับค่านิยมของ WDDGS รักษาเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.4 . ที่มีลักษณะและการปล่อยก๊าซ
น้ำบริโภคในช่วงระยะเวลาเก็บไม่มีผลต่อการรักษาเฉลี่ย 4.24 ± 1.48 ( SD ) kg / d .
2 ? และลักษณะสารละลายเริ่มต้นเช่น DM , โอม , รวม 0 N ( ไนโตรเจน ) และ pH มีความคล้ายคลึงกันระหว่างการรักษา ( ตารางที่ 7 ) .
อย่างไรก็ตามแอมโมเนียทั้งหมด n ( ตัน ) ลดลงในของเหลวจากสัตว์เลี้ยง , อาหารกับสัตว์เลี้ยง sfm จาก
( P < 0.05 ) เสียจากการรักษา wddgs ได้ค่าระดับกลาง จำนวนกรดไขมันระเหยความเข้มข้น
ไม่แตกต่างกันระหว่างตำรับ ถึงแม้ว่าความแตกต่างระหว่างสารละลายจาก SB มีการรักษา ( p < 0.10 ) ให้สูงกว่า
จำนวนเงินเมื่อเทียบกับการรักษา wddgs thatfrom . ความแตกต่างนี้มาส่วนใหญ่จากความแตกต่างที่สังเกตสำหรับความเข้มข้นของกรด butyric
ซึ่งสูงกว่าใน SB การรักษาเปรียบเทียบกับผู้อื่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) .
ในแง่ของการปล่อยก๊าซ แต่ผลโดยรวมของการรักษาไม่ได้ถึงระดับ , ความแตกต่างระหว่าง
ความเข้มข้นจากอาหาร SB ทำให้ลดการปล่อย nh3 ต่อกิโลกรัมของน้ำมากกว่าอาหาร sfm กับของเหลวจากอาหารให้ wddgs
ค่าระดับกลาง เมื่อ nh3 มลพิษถูกแสดงเป็น สัดส่วนของค่าเริ่มต้นหรือในชีวิตประจําวัน แนวโน้ม
คือคล้ายกับที่สังเกตสำหรับการปล่อยแน่นอน แต่ความแตกต่างที่ไม่สําคัญ ในทางตรงกันข้าม ,
ร่างทางชีวเคมีศักยภาพ ( B0 ) จากสารละลายสูงกว่า ( P < 0.05 ) ในการรักษากว่า SB ใน sfm ที่มีคุณค่าของการรักษาที่ถูก wddgs