Passion fruit (Passiflora edulis),

Passion fruit (Passiflora edulis), which is native to Brazil, is a popular tropical fruit throughout the world. The soft, orange pulp of this fruit is full of tiny albuminous seeds (up to 25% of the fresh pulp by weight), and all of these are edible. The passion fruit is usually used for juice production in Taiwan and elsewhere in Asia, and works best as a flavouring in many delicacies. In the juice industry, the passion fruit produces many thousand tons of seeds as agricultural byproducts during juice extraction. These seeds, containing large amounts of fibre and oil, are generally discarded after being crushed. In recent years, many studies have aimed to investigate dietary fibres from the byproducts and pomace of apple, citrus fruits, grape skin and seed, guava, mango and pineapple with a view to explore their potential applications and physiological
activities. However, information about the composition and functionality of dietary fibres prepared from the passion fruit pomace is scarce.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสาวรส (Passiflora edulis), ซึ่งเป็นภาษาบราซิล เป็นผลไม้ยอดนิยมทั่วโลก เนื้อเยื่ออ่อน ส้มผลไม้นี้มีเมล็ดเล็ก ๆ albuminous (ถึง 25% ของเนื้อเยื่อสดโดยน้ำหนัก), และทั้งหมดนี้กิน ผลไม้มักจะใช้สำหรับการผลิตน้ำ ในไต้หวัน และที่อื่น ๆ ในเอเชีย และได้ผลดีที่สุดเป็นการปรุงในอาหารมากมาย ในอุตสาหกรรมน้ำผลไม้ ผลไม้สร้างหลายพันตันเมล็ดเป็นสารเกษตรในระหว่างน้ำแยก เมล็ดพืชเหล่านี้ ที่ประกอบด้วยจำนวนมากของเส้นใยและน้ำมัน จะถูกทิ้งไปหลังจากการบดโดยทั่วไป ในปีที่ผ่านมา ศึกษามากมีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบเส้นใยอาหารจากพลอยและ pomace แอปเปิ้ล ผลไม้ องุ่นผิว และเมล็ด ฝรั่ง มะม่วงและสับปะรดกับเป็นมุมมองเพื่อสำรวจโปรแกรมประยุกต์อาจเกิดขึ้น และสรีรวิทยา
กิจกรรม อย่างไรก็ตาม ข้อมูลเกี่ยวกับองค์ประกอบและหน้าที่ของเส้นใยอาหารที่เตรียมจาก pomace ผลไม้เป็นสิ่งที่หายาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสาวรส (Passiflora edulis) ซึ่งเป็นชนพื้นเมืองที่บราซิลเป็นผลไม้เมืองร้อนที่เป็นที่นิยมทั่วโลก นุ่มเยื่อกระดาษสีส้มของผลไม้นี้จะเต็มไปด้วยเมล็ด albuminous เล็ก (ไม่เกิน 25% ของเยื่อกระดาษสดโดยน้ำหนัก) และสิ่งเหล่านี้จะกิน เสาวรสมักจะใช้สำหรับการผลิตน้ำผลไม้ในไต้หวันและที่อื่น ๆ ในเอเชียและทำงานได้ดีที่สุดเป็นเครื่องปรุงในอาหารหลาย ในอุตสาหกรรมน้ำผลไม้, เสาวรสผลิตหลายหมื่นตันของเมล็ดเป็นสารการเกษตรระหว่างการสกัดน้ำผลไม้ เมล็ดเหล่านี้มีจำนวนมากของเส้นใยและน้ำมันจะถูกยกเลิกโดยทั่วไปหลังจากที่ถูกบด ในปีที่ผ่านมาการศึกษาจำนวนมากได้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเส้นใยอาหารจากสารและกากของแอปเปิ้ลผลไม้ส้ม, ผิวองุ่นและเมล็ดฝรั่งมะม่วงและสับปะรดมีมุมมองในการสำรวจการใช้งานที่มีศักยภาพของพวกเขาและทางสรีรวิทยา
กิจกรรม แต่ข้อมูลเกี่ยวกับองค์ประกอบและการทำงานของเส้นใยอาหารที่เตรียมจากกากเสาวรสหายาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสาวรส ( เสาวรส ) ซึ่งเป็นชาวบราซิล เป็นที่นิยมผลไม้เขตร้อนทั่วโลก อ่อน , ส้มเนื้อของผลไม้นี้เต็มไปด้วยเมล็ดเล็ก ๆ albuminous ( ถึง 25% ของน้ำหนักเยื่อสด ) , และทั้งหมดเหล่านี้จะกินได้ เสาวรสมักจะใช้สำหรับการผลิตน้ำผลไม้ในไต้หวัน และที่อื่น ๆ ในเอเชีย และผลงานที่ดีที่สุดเป็นมีมาก รสอร่อยในอุตสาหกรรมน้ำเสาวรสผลิตหลายหมื่นตัน เมล็ดเป็นผลพลอยได้ทางการเกษตรระหว่างการสกัดน้ำผลไม้ เมล็ดเหล่านี้มีจำนวนมากของเส้นใย และน้ำมัน โดยทั่วไปจะทิ้งหลังถูกอัด ในปีล่าสุดมีการศึกษาวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเส้นใยอาหารจากผลพลอยได้ และกากของแอปเปิ้ล , ผลไม้ส้ม , ผิวองุ่นและเมล็ด , ฝรั่งมะม่วงและสับปะรดกับมุมมองเพื่อสำรวจศักยภาพของพวกเขาและกิจกรรมทางสรีรวิทยา

อย่างไรก็ตาม ข้อมูลเกี่ยวกับองค์ประกอบและการทำงานของเส้นใยอาหารที่เตรียมจากเสาวรส กาก ขาดแคลน