He stood behide his desk in the far

He stood behide his desk in the far end of the dim room. The wife liked liked him. She like the deadly serious way he received any complaints. She liked his dignity. She liked the way he wanted to serve her. She liked the way he felt about being a hotel-keeper. She liked his old, heavy face and big hands.
Liking him she opened the door and looked out. It was raining harder. A man in a rubber cape was crossing the empty square to the café. The cat would be around to the right. Perhaps she could go along under the eaves. As she stood in the door way an umbrella opened behind her. It was the maid who looked after their room.
“You must not get wet,” she smiled, speaking Italian. Of course’ the hotel keeper had sent her.
With the maid holding the umbrella over her, she walked along the gravel path until she was under their window. The table was there, washed bright green in the rain, but the cat was gone. She was suddenly disappointed. The maid looked up at her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขายืน behide เขาโต๊ะในห้องมืดว ๆ ภรรยาชอบชอบเขา เธอชอบแบบรุนแรงร้ายแรงที่เขาได้รับข้อร้องเรียน เธอชอบศักดิ์ศรีของเขา เธอชอบแบบที่เขาอยากให้เธอ เธอชอบวิธีเขารู้สึกเกี่ยวกับการโรงแรมผู้รักษา เธอชอบเขาเก่า หนักหน้าและมือใหญ่ เธอถูกใจเขาเปิดประตู แล้วมองออก ฝนกำลังตกหนัก ชายแหลมยางถูกข้ามกสี่เหลี่ยมสบาย ๆ ที่คาเฟ่ แมวจะเป็นสถานที่ด้านขวา บางทีเธออาจไปตามใต้ชายคาบ้าน ขณะที่เธอยืนอยู่ในร่มเปิดเธอทางประตู ทำความสะอาดที่หลังห้องพักได้ "คุณต้องไม่ได้รับเปียก เธอยิ้ม พูดภาษาอิตาลี หลักสูตร ' ผู้รักษาโรงแรมได้ส่งเธอ กับแม่บ้านถือร่มกว่าเธอ เธอเดินตามเส้นทางกรวดเธอได้ภายใต้หน้าต่างของพวกเขา ตารางมี หินสีเขียวสดใสในสายฝน แต่แมวหายไป เธอก็ผิดหวัง แม่บ้านหาที่เธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขายืนอยู่ข้างหลังโต๊ะทำงานของเขาในปลายสุดของห้องสลัว ภรรยาชอบชอบเขา เธอชอบวิธีการที่รุนแรงร้ายแรงที่เขาได้รับข้อร้องเรียนใด ๆ เธอชอบศักดิ์ศรีของเขา เธอชอบวิธีที่เขาอยากจะทำหน้าที่ของเธอ เธอชอบวิธีที่เขารู้สึกเกี่ยวกับการเป็นโรงแรมรักษา เธอชอบเก่าของเขาใบหน้าหนักและมือใหญ่.
ชื่นชอบเขาว่าเธอเปิดประตูและมองออกไปนอก มันก็มีฝนตกหนัก คนที่อยู่ในแหลมยางถูกข้ามตารางที่ว่างเปล่าเพื่อคาเฟ่ แมวจะเป็นรอบไปทางขวา บางทีเธออาจจะไปพร้อมภายใต้ชายคาบ้าน ขณะที่เธอยืนอยู่ในทางประตูร่มเปิดอยู่ข้างหลังเธอ มันเป็นแม่บ้านที่มองตามหลังห้องพักของพวกเขา.
"คุณต้องได้รับเปียก" เธอยิ้มพูดอิตาเลียน แน่นอนผู้รักษาประตูโรงแรมได้ส่งเธอ.
กับแม่บ้านที่ถือร่มกว่าเธอเธอเดินไปตามเส้นทางลูกรังจนกระทั่งเธอภายใต้หน้าต่างของพวกเขา ตารางที่นั่นล้างสีเขียวสดใสในสายฝน แต่แมวก็หายไป เธอรู้สึกผิดหวังอย่างกระทันหัน แม่บ้านมองมาที่เธอ