The Old World consists of those par

The Old World consists of those parts of Earth known to classical antiquity and the European Middle Ages. It is used in the context of, and contrast with, the "New World" (i.e., the Americas). Oceania and Antarctica are also not considered part of the Old World.

The Old World includes Africa, Asia, and Europe (collectively known as Afro-Eurasia), plus surrounding islands (or at least those parts which were known to classical geography before the 15th century).

The mainland of Afro-Eurasia (excluding islands such as the British Isles, Japan, Madagascar and the Malay Archipelago) has been referred to as the World Island. (The term may have been coined by Sir Halford John Mackinder in The Geographical Pivot of History.[1])

Medieval geography considered Asia as a continent – a distinct landmass. The European concept of the three continents in the Old World goes back to Classical Antiquity, but during the Middle Ages was notably due to Isidore of Sevilla (see T and O map). While this interpretation of tripartite continents (i.e., of Asia, Europe, and Africa) remains common in modernity, discovery of the extent of Africa and Asia have made this definition somewhat anachronistic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกเก่าประกอบด้วยชิ้นส่วนเหล่านั้นของโลกที่รู้จักกันในสมัย​​โบราณคลาสสิกและยุคกลางในยุโรป มันถูกใช้ในบริบทของและความคมชัดกับ "โลกใหม่" (กล่าวคืออเมริกา) โอเชียเนียและแอนตาร์กติกายังไม่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของโลกเก่า.

โลกเก่ารวมถึงแอฟริกาเอเชียและยุโรป (รวมเรียกว่าแอฟริกายูเรเซีย)บวกเกาะ (หรืออย่างน้อยชิ้นส่วนเหล่านั้นซึ่งเป็นที่รู้จักกันกับภูมิศาสตร์คลาสสิกก่อนศตวรรษที่ 15) โดยรอบ.

แผ่นดินใหญ่ของแอฟริกายุโรปและเอเชีย (ไม่รวมเกาะเช่นเกาะอังกฤษ, ญี่ปุ่น, มาดากัสการ์และหมู่เกาะ malay) ได้รับการเรียกว่า เป็นเกาะโลก (คำนี้อาจจะได้รับการประกาศเกียรติคุณโดยเซอร์จอห์น Halford Mackinder ในสาระสำคัญทางภูมิศาสตร์ของประวัติศาสตร์. [1])

ภูมิศาสตร์ยุคกลางถือเป็นทวีปเอเชีย - ทวีปที่แตกต่าง แนวคิดของยุโรปสามทวีปในโลกเก่าไปกลับไปสมัยโบราณคลาสสิก แต่ในช่วงยุคกลางเป็นที่สะดุดตาเนื่องจากอิสิดอร์ของเซบีย่า (ดูเสื้อและ o แผนที่) ในขณะที่การตีความหมายของทวีปไตรภาคีนี้ (เช่นของเอเชียยุโรปและแอฟริกา) ยังคงเป็นเรื่องธรรมดาในสมัยการค้นพบของขอบเขตของทวีปแอฟริกาและเอเชียได้ทำให้คำนิยามนี้ค่อนข้างสมัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกเก่าประกอบด้วยชิ้นส่วนเหล่านั้นของโลกที่เรียกว่าสมัยคลาสสิกและยุคกลางยุโรป มันใช้ในบริบทของ กับ "โลกใหม่" (เช่น อเมริกา) โอเชียเนียและทวีปแอนตาร์กติกายังไม่ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของโลกเก่า

โลกเก่ารวมแอฟริกา เอเชีย และยุโรป (โดยรวมเรียกว่าอัฟโฟรยูเรเซีย), พลัสรอบเกาะ (หรือส่วนน้อยเหล่านั้นซึ่งไม่รู้จักภูมิศาสตร์คลาสสิกก่อนศตวรรษ 15) .

แผ่นดินใหญ่ของอัฟโฟรยูเรเซีย (ยกเว้นหมู่เกาะเช่นอังกฤษ ญี่ปุ่น มาดากัสการ์ และหมู่เกาะมลายู) ได้ถูกเรียกว่าเกาะโลก (คำอาจมีได้จังหวะ โดย Sir Halford จอห์น Mackinder ในสาระสำคัญของประวัติศาสตร์ทางภูมิศาสตร์[1])

ภูมิศาสตร์ยุคกลางถือว่าเอเชียเป็นทวีป – ทะเลสาบทั้งหมด แนวคิดยุโรปของประเทศที่สามในโลกเก่ากลับไปสมัยคลาสสิก แต่ในช่วงยุคกลางเกิดยวดเซวิ Isidore ของลล่า (ดู T และ O แผนที่) ขณะนี้ตีความ tripartite ทวีป (เช่น ของเอเชีย ยุโรป และแอฟริกา) ยังคงอยู่ในความทันสมัย ค้นหาขอบเขตของแอฟริกาและเอเชียได้ทำคำนิยามนี้ค่อนข้าง anachronistic

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลกเก่าที่ประกอบด้วยส่วนต่างๆของโลกที่รู้จักกันดีในโบราณในแบบคลาสสิกและในแบบยุโรปยุคกลาง มีการใช้ในบริบทของความเข้มและพร้อมด้วย"โลกใหม่ที่"(เช่นในทวีปอเมริกาที่) โอเชียเนียและแอนตาร์กติกาไม่ได้รับการพิจารณาให้เป็นส่วนหนึ่งของโลกเก่าที่ยัง.

โลกเก่ารวมถึงแอฟริกาเอเชียและยุโรป(เป็นที่รู้จักกันใน afro-eurasia )รวมถึงบริเวณโดยรอบเกาะ(หรืออย่างน้อยผู้ที่ชิ้นส่วนซึ่งเป็นที่รู้จักใน ภาค พื้นในแบบคลาสสิคก่อนแห่งศตวรรษที่ 15 ).

แผ่นดินใหญ่ของ afro-eurasia (ไม่รวมหมู่เกาะเช่นเกาะอังกฤษที่ประเทศญี่ปุ่นมาดากัสการ์และมาเลย์หมู่เกาะ)ได้รับการอ้างถึงเป็นเกาะใหญ่ของโลกได้ (คำว่าอาจมีการรับโดยเซอร์จอห์น halford mackinder ในหมุนทาง ภูมิศาสตร์ ของประวัติศาสตร์.[ 1 ])

ข้อมูลด้าน ภูมิศาสตร์ แห่งยุคกลางได้รับการพิจารณาให้เอเชียเป็นทวีปที่ - น้ำเชื่อมติดกันเป็นผืนที่โดดเด่น แนวความคิดตามแบบยุโรปที่ของทั้งสาม ภาค พื้นทวีปในโลกเก่าที่กลับไปถึงคลาสสิคโบราณด้วยแต่ในระหว่างยุคกลางที่ได้รับโดยเฉพาะเนื่องจาก isidore ของ Ayre Sevilla (โปรดดูแผนที่ T และ O ) ในขณะที่การตีความของทวีปแบ่งเป็นสามส่วน(เช่นใน ภูมิภาค เอเชียยุโรปและแอฟริกาใต้)ยังคงอยู่ร่วมกันในความเป็นสมัยใหม่การค้นหาตามขอบเขตของแอฟริกาใต้และเอเชียได้ทำให้คำนิยามนี้ข้อคลาดเคลื่อนในเรื่องเวลาบ้าง