Fig. 3a shows that BJ and MS exhibi

Fig. 3a shows that BJ and MS exhibited an increase in uptake with
an increase in concentration. BJ had significantly higher uptake
compared to MS at low concentrations (5–20 ppm) with approximately
3-fold greater uptake than MS. However, the rate of increase
in uptake with an increase in concentration (5–20 ppm) slowed
beyond these concentrations. This might be because of an increase
in the fixed charge at the root cell surface which is believed to
increase the resistance to metal uptake by slowing metal ion diffusion
through the cell wall. At higher concentrations (40–80 ppm),
MS exhibited higher comparative uptake than BJ.
At low solution concentrations (5–20 ppm) the roots transport
greater quantities of Au to the shoots in BJ than MS (Fig. 3b). Au
mobility to shoots is greater at lower concentrations indicating
lower retention in the roots. At higher concentrations Au transport
occurs at slower rates as indicated in Fig. 3b. A maximum TF
of 0.14 was achieved at the lowest solution concentration studied
(5 ppm) after 48 h exposure time. The TF for BJ decreased in general
across the lower concentrations (5–20 ppm) and increased with an
increase in concentration (40–80 ppm). Transport of Au to shoots in
MS was different from BJ; the results show less transport compared
to BJ. Amaximum of 0.087 TF was achieved at 5ppm concentration
and 48 h exposure time. MS showed similar trends to BJ with a
decrease in TF from 5 to 20ppm and an increase in TF from 20 to
80 ppm.
These results suggest that a large quantity of Au is immobilised
within the root tissues, e.g. in the apparent free space (AFS) associated
with pectin and protein fractions. AFS is freely accessible to
ions where cation exchange and complexation at the cell wall components
take place. It can be inferred that the uptake of Au increases
over a period of 360 h, but the rate of uptake decreases considerably
after 72 h.
Experiments at low Au concentration over a period of 360 h
show that although the plants were totally necrotic after 72 h, they
continued to absorb Au in appreciable amounts. In general, the
uptake of Au by MS and BJ shoots increased with time exposure.
The data clearly suggest that at shorter exposure times, the absolute
quantity of Au accumulated by BJ shoots was 3–4 orders of
magnitude greater than for MS shoots (Fig. 3c). At longer exposure
times the accumulation of Au by BJ was greater still, however
it was only twice the uptake by MS shoots. Thus BJ is a better
accumulator of Au at low concentrations and longer exposure
times.
The effect of the solution pH was studied at Au concentrations of
100 and 1000 ppm. Fig. 4a shows the pH dependent uptake of both
plants. The highest Au concentration in the plant was observed at
pH3. This is consistent with Girling and Peterson [29]whoobserved
increased uptake of Au at acidic pH. Au uptake in MS was always
higher than in BJ, although BJ showed a 6-fold increase in uptake at
pH 3 compared to pH 6. The effect at 1000ppm was inconclusive
for both MS and BJ (Fig. 4b). Maximum uptake of 75mgAu g−1 dry
weight in MS and 41mgAu g−1 dry weight in BJ was observed. The
Au concentration in the shoots of both BJ and MS was not significantly
influenced by a reduction in pH, hence translocation of Au
from roots to shoots was pH independent. This result is

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Fig. 3a แสดงว่า BJ และ MS จัดแสดงเพิ่มขึ้นในการดูดซับด้วยการเพิ่มความเข้มข้น BJ มีราคาสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญต่อการเจริญเมื่อเทียบกับ MS ที่ความเข้มข้นต่ำ (5-20 ppm) โดยประมาณดูดซับมากกว่า 3-fold กว่า MS อย่างไรก็ตาม อัตราการเพิ่มขึ้นในการดูดซับด้วยการเพิ่มความเข้มข้น (5-20 ppm) ที่ชะลอตัวนอกเหนือจากความเข้มข้นเหล่านี้ ซึ่งอาจเนื่องจากการเพิ่มขึ้นค่าธรรมเนียมคงที่พื้นผิวเซลล์ของรากซึ่งเป็นเพิ่มความต้านทานการดูดซับโลหะ โดยชะลอการแพร่ของไอออนโลหะผ่านผนังเซลล์ ที่ความเข้มข้นสูง (40-80 ppm),MS จัดแสดงดูดซับเปรียบเทียบสูงกว่า BJที่ความเข้มข้นต่ำสุดที่โซลูชัน (5-20 ppm) รากขนส่งปริมาณมากกว่าของ Au การถ่ายภาพใน BJ กว่า MS (Fig. 3b) Auเคลื่อนไหวเพื่อถ่ายภาพได้มากขึ้นที่ความเข้มข้นต่ำกว่าที่ระบุรักษาต่ำกว่าในราก ที่ความเข้มข้นสูงอูขนส่งเกิดขึ้นในอัตราช้าลงตามที่ระบุใน Fig. 3b รหัสสูงสุดของ 0.14 สำเร็จที่เรียนเข้มข้นแก้ปัญหาต่ำ(5 ppm) หลังเวลาแสง 48 h รหัสสำหรับ BJ ลดลงโดยทั่วไปในความเข้มข้นต่ำ (5-20 ppm) และเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มความเข้มข้น (40-80 ppm) ขนส่งของ Au การถ่ายภาพในMS แตกต่างจาก BJ ผลลัพธ์แสดงการขนส่งน้อยกว่าเมื่อเทียบกับ BJ Amaximum 0.087 TF สำเร็จที่ความเข้มข้น 5ppmและเวลาแสง 48 h MS แสดงให้เห็นแนวโน้มที่คล้ายคลึงกับ BJ ด้วยการลดใน TF จาก 5 20ppm และเพิ่มในรหัส 20 เพื่อ80 ppmผลลัพธ์เหล่านี้แนะนำว่า ปริมาณขนาดใหญ่ของ Au immobilisedภายในเนื้อเยื่อราก เช่นในชัดเจนเนื้อที่ (ไปศึกษา) ที่เกี่ยวข้องมีเศษส่วนเพกทินและโปรตีน ไปศึกษาจะสามารถเข้าถึงได้อย่างอิสระประจุที่ cation exchange และ complexation ในเซลล์ที่ผนังส่วนประกอบเกิดขึ้น สามารถสรุปว่า เพิ่มดูดซับของ Auเหนือเป็นระยะ 360 h แต่อัตราการดูดซับลดลงอย่างมากหลังจาก 72 hการทดลองที่ Au ความเข้มข้นต่ำระยะ 360 hแสดงว่าถึงแม้ว่าพืชมีทั้งหมด necrotic หลัง 72 h พวกเขาต่อการดูดซับอูเห็นเงินใน ทั่วไป การดูดซับของ Au โดยถ่ายภาพ MS และ BJ เพิ่ม มีเวลาแสงข้อมูลชัดเจนแนะนำที่สั้นแสงเวลา สัมบูรณ์ปริมาณของสะสม โดย BJ ยอดอูถูกสั่ง 3-4ขนาดมากกว่าสำหรับ MS หน่อ (Fig. 3 c) ที่เปิดรับแสงนานเวลาสะสมของ Au โดย BJ ถูกมากยัง อย่างไรก็ตามมันเป็นเพียงสองดูดซับ โดยถ่ายภาพ MS ดังนั้น BJ จะดีกว่าสะสมของ Au ที่ความเข้มข้นต่ำและความเสี่ยงอีกต่อไปครั้งมีศึกษาผลของ pH โซลูชันที่ Au ความเข้มข้นของ100 และ 1000 ppm Fig. 4a แสดงค่า pH ขึ้นต่อการเจริญของทั้งสองรดน้ำต้นไม้ เข้มข้นอูสูงในโรงงานถูกตรวจสอบที่pH3 โดยสอดคล้องกับ Girling และ Peterson whoobserved [29]ดูดซับเพิ่มขึ้นของ Au ที่ค่า pH กรด ดูดซับ Au ใน MS ได้เสมอสูงกว่าใน BJ แม้ว่า BJ พบเพิ่ม 6-fold ดูดซับที่pH 3 เมื่อเทียบกับ pH 6 ลักษณะพิเศษที่ 1000ppm มี inconclusiveสำหรับทั้ง MS และ BJ (Fig. 4b) สูงสุดต่อการเจริญของ 75mgAu g−1 แห้งน้ำหนักใน MS และ 41mgAu g−1 แห้งน้ำหนัก BJ ถูกตรวจสอบ ที่อูเข้มข้นในการถ่ายภาพของ BJ และ MS ไม่มากผลมาจากการลดลงค่า pH ดังนั้นการสับเปลี่ยนของ Auจากรากเพื่อถ่ายภาพมีค่า pH เป็นอิสระ ผลลัพธ์นี้คือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ 3a แสดงให้เห็นว่า BJ และ MS แสดงเพิ่มขึ้นในการดูดซึมที่มี
การเพิ่มขึ้นของความเข้มข้น BJ มีการดูดซึมที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
เมื่อเทียบกับ MS ที่ความเข้มข้นต่ำ (5-20 ppm) มีประมาณ
3 เท่าการดูดซึมมากกว่า MS อย่างไรก็ตามอัตราการเพิ่มขึ้น
ในการดูดซึมด้วยการเพิ่มความเข้มข้น (5-20 ppm) ชะลอตัว
เกินความเข้มข้นเหล่านี้ นี้อาจจะเป็นเพราะการเพิ่มขึ้น
ในค่าใช้จ่ายคงที่ผิวเซลล์รากซึ่งเชื่อว่าจะ
เพิ่มความต้านทานต่อการดูดซับโลหะโดยการชะลอการแพร่กระจายของไอออนโลหะที่
ผ่านผนังเซลล์ ที่ความเข้มข้นที่สูงขึ้น (40-80 ppm),
MS แสดงดูดซึมเปรียบเทียบสูงกว่า BJ.
ที่ความเข้มข้นต่ำแก้ปัญหา (5-20 ppm) รากขนส่ง
ปริมาณที่มากขึ้นของ Au เพื่อหน่อใน BJ กว่า MS (รูป. 3b) Au
การเคลื่อนไหวที่จะเป็นยอดที่สูงขึ้นที่ระดับความเข้มข้นต่ำกว่าที่ระบุ
การเก็บรักษาที่ต่ำกว่าในราก ที่ความเข้มข้นสูงกว่าการขนส่ง Au
เกิดขึ้นในอัตราที่ช้าลงตามที่แสดงในรูป 3b TF สูงสุด
0.14 ก็ประสบความสำเร็จที่มีความเข้มข้นต่ำสุดในการแก้ปัญหาการศึกษา
(5 ppm) หลังจาก 48 ชั่วโมงเวลารับแสง TF for BJ ลดลงโดยทั่วไป
ทั่วเข้มข้นต่ำ (5-20 ppm) และเพิ่มขึ้นด้วยการ
เพิ่มความเข้มข้น (40-80 ppm) การขนส่ง Au การยิงใน
MS แตกต่างจาก BJ; ผลลัพธ์ที่แสดงการขนส่งน้อยกว่าเมื่อเทียบ
เพื่อ BJ Amaximum 0.087 TF ก็ประสบความสำเร็จที่มีความเข้มข้น 5ppm
และ 48 ชั่วโมงเวลารับแสง MS แสดงให้เห็นแนวโน้มที่คล้ายกับ BJ กับ
การลดลงของ TF จาก 5 ถึง 20 หน้าต่อนาทีและเพิ่มขึ้นใน TF จาก 20 ถึง
80 แผ่นต่อนาที.
ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าปริมาณมาก Au ถูกตรึง
อยู่ภายในเนื้อเยื่อรากเช่นในพื้นที่ว่างที่เห็นได้ชัด (AFS ) ที่เกี่ยวข้อง
กับเพคตินและเศษส่วนโปรตีน AFS เป็นอิสระสามารถเข้าถึง
ไอออนที่แลกเปลี่ยนไอออนและสารประกอบเชิงซ้อนที่ส่วนประกอบของผนังเซลล์
เกิดขึ้น ก็สามารถที่จะเหมาเอาว่าการดูดซึมของ Au เพิ่มขึ้น
ในช่วง 360 ชั่วโมง แต่อัตราการดูดซึมลดลงอย่างมาก
หลังจาก 72 ชั่วโมง.
การทดลองที่มีความเข้มข้นต่ำ Au ในช่วง 360 ชั่วโมง
แสดงให้เห็นว่าถึงแม้ว่าพืชทั้งสิ้นเศษหลังจาก 72 ชั่วโมง พวกเขา
ยังคงดูดซับ Au ในปริมาณที่รู้สึกได้ โดยทั่วไปแล้ว
การดูดซึมของ Au โดย MS และ BJ หน่อเพิ่มขึ้นด้วยการสัมผัสครั้ง.
ข้อมูลอย่างชัดเจนแสดงให้เห็นว่าในช่วงเวลาที่เปิดรับสั้นแน่นอน
ปริมาณของ Au สะสมโดยหน่อ BJ เป็น 3-4 คำสั่งของ
ขนาดที่สูงกว่าสำหรับการถ่าย MS (รูปที่ . 3c) ที่เปิดรับอีกต่อ
ครั้งการสะสมของ Au โดย BJ ก็ยังคงมากขึ้น แต่
มันก็เป็นเพียงครั้งที่สองดูดซึมโดยหน่อ MS ดังนั้น BJ เป็นดีกว่า
สะสมของ Au ที่ความเข้มข้นต่ำและอีกต่อไปการสัมผัส
ครั้ง.
ผลของสารละลายที่ได้รับการศึกษาที่มีความเข้มข้นของ Au
100 และ 1,000 พีพีเอ็ม มะเดื่อ 4a แสดงค่า pH ดูดซึมขึ้นอยู่กับทั้ง
พืช Au เข้มข้นสูงสุดในโรงงานเป็นข้อสังเกตที่
PH3 ซึ่งสอดคล้องกับ Girling และปีเตอร์สัน [29] whoobserved
เพิ่มการดูดซึมของ Au ที่ pH ที่เป็นกรด ดูดซึม Au ใน MS ก็มักจะ
สูงกว่าใน BJ แม้ว่า BJ พบว่าเพิ่มขึ้น 6 เท่าในการดูดซึมที่
pH 3 เมื่อเทียบกับค่า pH 6. ผลกระทบที่ 1000ppm ค้างคา
ทั้ง MS และ BJ (รูป. 4b) การดูดซึมสูงสุด 75mgAu กรัม-1 แห้ง
น้ำหนักใน MS และ 41mgAu-1 กรัมน้ำหนักแห้งใน BJ เป็นที่สังเกต
ความเข้มข้นใน Au หน่อของทั้งสอง BJ และ MS ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ
ได้รับอิทธิพลจากการลดลงของค่า pH จึงโยกย้ายของ Au
จากรากหน่อเป็นค่า pH ที่เป็นอิสระ นี่คือผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 3 แสดงให้เห็นว่า BJ และ MS มีเพิ่มขึ้นในการเพิ่มความเข้มข้นด้วย
. BJ ได้สูงกว่าการใช้
เมื่อเทียบกับ MS ที่ความเข้มข้นต่ำ ( 5 – 20 ppm ) ประมาณ
3-fold การดูดซึมมากกว่าคุณ แต่อัตราการเพิ่ม
ในกับการเพิ่มความเข้มข้น ( 5 – 20 ppm ) ชะลอตัว
เกินปริมาณเหล่านี้ นี่อาจเป็นเพราะการเพิ่มขึ้นของ
ในการแก้ไข ค่าใช้จ่ายที่รากผิวเซลล์ซึ่งเชื่อกันว่า
เพิ่มความต้านทานการดูดซึมโลหะไอออนโลหะโดยการชะลอ
แพร่ผ่านผนังเซลล์ได้ ที่ความเข้มข้นสูง ( 40 – 80 ppm ) ,
นางสาวมีการเปรียบเทียบสูงกว่ามากกว่า BJ .
ที่ความเข้มข้นสารละลายต่ำ ( 5 – 20 ppm ) รากการขนส่ง
มากขึ้นปริมาณของ Au หน่อใน BJ กว่า MS ( รูปที่ 3B ) AU
การเคลื่อนไหวเพื่อยิงมากกว่าที่ลดความเข้มข้นระบุ
ความคงทนลดลงในราก ที่ระดับความเข้มข้นหรือการขนส่ง
เกิดขึ้นช้าลงอัตราตามที่ระบุในรูปที่ 3B . สูงสุดเท่ากับร้อยละ 0.14 TF
ของค่าความเข้มข้นของสารละลายศึกษา
( 5 ppm ) หลังจาก 48 เวลาเปิดรับแสง H . TF สำหรับ BJ ลดลงทั่วไป
ในความเข้มข้นต่ำ ( 5 – 20 ppm ) และเพิ่มขึ้นด้วย
เพิ่มความเข้มข้น ( 40 – 80 ppm ) การขนส่งของ Au ยอดใน
นางสาว แตกต่างจาก BJ ; แสดงผลการขนส่งน้อยกว่า
กับ BJ . amaximum ของ TF ที่ความเข้มข้นเท่ากับ 0.087
5ppm และ 48 เวลาเปิดรับแสง H . นางสาวพบแนวโน้มที่คล้ายคลึงกับ BJ กับ
ลดลงจาก 5 นิ้วสูงและเพิ่มขึ้นใน TF จาก 20


80 ppm . ผลลัพธ์เหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า ปริมาณขนาดใหญ่ของ AU จะตรึง
ภายในเนื้อเยื่อของราก เช่น ในพื้นที่ว่างที่ชัดเจน ( AFS ) ที่เกี่ยวข้องกับเศษส่วน
เพคติน และโปรตีน AFS สามารถเข้าถึงได้อย่างอิสระ

ไอออนที่แลกเปลี่ยนประจุในเซลล์การชิ้นส่วนผนัง
ใช้สถานที่ มันสามารถบอกได้ว่า การเพิ่มขึ้นของ AU
เป็นเวลา 360 ชั่วโมง แต่อัตราการลดลงมาก

หลังจาก 72 ชั่วโมงการทดลองที่ความเข้มข้นต่ำหรือช่วง 360 H
แสดงให้เห็นว่าแม้ว่าพืชทั้งหมดที่หลังจาก 72 ชั่วโมง พวกเขา
ยังคงดูดซับ AU ในเงินชดช้อย . โดยทั่วไป การ AU โดย
MS และ BJ ยิงเพิ่มขึ้นกับเวลา .
ข้อมูลหมายความว่าเวลาที่สั้นกว่า , ปริมาณที่แน่นอน
Au สะสมโดย BJ ยิง 3 – 4 คำสั่งของ
ขนาดมากกว่าสำหรับ MS ยิง ( รูปที่ 3 ) ในบางครั้งการสะสมของ AU
อีกต่อไปโดย BJ ได้มากขึ้นแต่อย่างไรก็ตาม
แค่สองครั้งการ MS ยอด ดังนั้น BJ เป็นดีกว่า
สะสมของ AU ที่ความเข้มข้นต่ำและเวลาสัมผัส

ต่อไป ผลของพีเอชได้ศึกษาความเข้มข้นของ AU
100 และ 1000 ppm รูปที่ 4 แสดง pH ขึ้นอยู่กับการดูดซึมของทั้งคู่
พืชสูงสุดหรือสมาธิในพืชพบว่าเวลา
ph3 . ซึ่งสอดคล้องกับเกอลิ่งปีเตอร์สัน [ 29 ] และ whoobserved
เพิ่มการดูดซึมของกรดด่างหรือ AU ที่ใช้ใน MS ได้เสมอ
สูงกว่าใน BJ ถึงแม้ว่า BJ จำนวน 6 เท่าเป็นเพิ่มการดูดซึมที่ pH 3 เทียบกับ M
6 ผลที่ 1000ppm สรุปไม่ได้คือ
ทั้ง MS และ BJ ( ภาพ 4B ) ปริมาณสูงสุดของ 75mgau G − 1 บริการ
น้ำหนักใน MS และ 41mgau − 1 กรัมน้ำหนักแห้งใน BJ ก็สังเกตได้
Au ความเข้มข้นในหน่อของทั้ง BJ และ MS ไม่ได้อย่างมาก
มาจากลดพีเอช ดังนั้นการเคลื่อนย้ายของ AU
จากราก หน่อ คืออ อิสระ ผลที่ได้นี้เป็น