Managerial skillsThe results showed

Managerial skills
The results showed that most MSEs were run by committee members. Some groups
manage MSEs through the chairpersons, specialists, treasurer or secretary. None of the
WGs sampled had employed a qualified professional manager to run their activities.
Furthermore, most of those who were managing the MSEs had no managerial training.
In fact, most of those who were in charge had work experience of less than five years.
The WGs also indicated that they do not receive managerial support of any form from
the stakeholders (i.e. the government, donor agencies and NGOs).
The WGs that were studied did not have a strategic plan. They also did not prepare
project proposals. This made it difficult for stakeholders to help these groups since
most of them require these documents. The groups also ran their activities without
proper record keeping and in some cases no files were kept. The results also showed
that members were not fully involved in project identification, design, planning,
implementation, monitoring and evaluation. This finding is shared with Kuria et al.
(1997), CEDPA(1995), and Ehigiamusoe(1995). The implication of this finding is that
members do not participate in the MSEs activities with confidence and unquestionable
determination. Moreover, involving beneficiaries in assessment of community needs
was essential in the MSEs management. However, only 43 per cent of the responses
indicated that they involve beneficiaries in assessing community needs.
Insurance cover for any business is important since it ensures continuity of the
business after the risk insured against takes place. However, most groups in the study
area had not taken insurance policies for their MSEs. This means that their businesses
cannot survive in case of any insurable risk happening. And they cannot borrow from
financial institution using the insurance policy as collateral.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทักษะการบริหารจัดการผลที่แสดงให้เห็นว่า mses ส่วนใหญ่ดำเนินการโดยคณะกรรมการ
บางกลุ่มจัดการ mses ผ่านประธานผู้เชี่ยวชาญเหรัญญิกหรือเลขานุการ
ไม่มีใครสักคนชิมได้ว่าจ้างผู้จัดการมืออาชีพที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะเรียกใช้กิจกรรมของพวกเขา. นอกจากนี้ส่วนใหญ่ของผู้ที่มีการจัดการ mses มีการบริหารจัดการที่ไม่มีการฝึกอบรม. ในความเป็นจริงมากที่สุดของผู้ที่อยู่ในความดูแลมีประสบการณ์การทำงานของน้อยกว่าห้าปีWGS ยังชี้ให้เห็นว่าพวกเขาไม่ได้รับการสนับสนุนการบริหารจัดการในรูปแบบใด ๆ จากผู้มีส่วนได้เสีย(เช่นรัฐบาลหน่วยงานผู้บริจาคและองค์กรพัฒนาเอกชน). สักคนที่ได้รับการศึกษาไม่ได้มีแผนกลยุทธ์ พวกเขายังไม่ได้เตรียมข้อเสนอโครงการ นี่เองที่ทำให้มันเป็นเรื่องยากสำหรับผู้มีส่วนได้เสียที่จะช่วยให้กลุ่มคนเหล่านี้ตั้งแต่ที่สุดของพวกเขาจำเป็นต้องมีเอกสารเหล่านี้ กลุ่มก็วิ่งกิจกรรมของพวกเขาโดยไม่ต้องบันทึกการรักษาที่เหมาะสมและในบางกรณีไม่มีแฟ้มที่ถูกเก็บไว้ ผลยังแสดงให้เห็นว่าสมาชิกไม่ได้มีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ในการระบุโครงการการออกแบบการวางแผนการดำเนินการติดตามและประเมินผล การค้นพบนี้ร่วมกับ Kuria et al. (1997), CEDPA (1995) และ Ehigiamusoe (1995) ความหมายของการค้นพบนี้คือการที่สมาชิกไม่ได้มีส่วนร่วมในกิจกรรม mses ด้วยความมั่นใจและไม่ต้องสงสัยความมุ่งมั่น นอกจากนี้ที่เกี่ยวข้องกับการได้รับผลประโยชน์ในการประเมินความต้องการของชุมชนเป็นสิ่งสำคัญในการจัดการ mses อย่างไรก็ตามมีเพียงร้อยละ 43 ของการตอบสนองระบุว่าพวกเขาเกี่ยวข้องกับการได้รับผลประโยชน์ในการประเมินความต้องการของชุมชน. ปกประกันภัยสำหรับธุรกิจใด ๆ เป็นสิ่งสำคัญเนื่องจากจะตรวจสอบความต่อเนื่องของธุรกิจหลังจากที่มีความเสี่ยงกับผู้ประกันตนที่จะเกิดขึ้น แต่ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มในการศึกษาในพื้นที่ไม่ได้มีนโยบายการประกันสำหรับ mses ของพวกเขา ซึ่งหมายความว่าธุรกิจของพวกเขาไม่สามารถอยู่รอดได้ในกรณีที่มีความเสี่ยงใด ๆ ที่เกิดขึ้นประกันภัย และพวกเขาไม่สามารถกู้ยืมเงินจากสถาบันการเงินโดยใช้นโยบายการประกันเป็นหลักประกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทักษะการจัดการ
พบว่า mses ส่วนใหญ่ดำเนินการโดยสมาชิกคณะกรรมการ บางกลุ่ม
จัดการ mses ผ่านประธาน แพทย์ผู้เชี่ยวชาญ เหรัญญิก หรือเลขานุการ ไม่มีของ
wgs ตัวอย่างในผู้จัดการมืออาชีพที่เหมาะสมเพื่อหนีกิจกรรมของพวกเขา .
นอกจากนี้ ส่วนใหญ่ของผู้ที่ได้รับการจัดการ mses ไม่มีการฝึกอบรมการบริหาร
ในความเป็นจริงส่วนใหญ่ของผู้ที่รับผิดชอบ มีประสบการณ์ทำงานไม่น้อยกว่า 5 ปี wgs
ยังได้ระบุว่าพวกเขาไม่ได้รับการสนับสนุนการจัดการของรูปแบบใด ๆจาก
ผู้มีส่วนได้เสีย ( เช่นรัฐบาล , หน่วยงานผู้บริจาค และองค์กรพัฒนาเอกชน )
wgs ที่เรียนไม่ได้มีการวางแผนเชิงกลยุทธ์ พวกเขายังไม่ได้เตรียม
ข้อเสนอโครงการ นี้ได้ทำให้มันยากสำหรับผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง เพื่อช่วยให้กลุ่มเหล่านี้ตั้งแต่
ส่วนใหญ่ของพวกเขาต้องใช้เอกสารเหล่านี้ กลุ่มยังรันกิจกรรมของพวกเขาโดยไม่
เหมาะสมบันทึกการรักษา และในบางกรณีไม่มีแฟ้มที่ถูกเก็บไว้ ผลการศึกษายังพบว่า สมาชิกได้ไม่เต็มที่
มีส่วนร่วมในโครงการบัตร , ออกแบบ , วางแผน ,
การติดตามและประเมินผล การค้นพบนี้ร่วมกับ Kuria et al .
( 1997 ) , cedpa ( 1995 ) , และ ehigiamusoe ( 1995 )ความหมายของการค้นพบนี้คือ
สมาชิกไม่เข้าร่วมในกิจกรรม mses ด้วยความมั่นใจและมุ่งมั่นดอก

และเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์ในการประเมินความต้องการของชุมชน
สำคัญใน mses การจัดการ อย่างไรก็ตามมีเพียงร้อยละ 43 ของการตอบสนองพบว่าพวกเขาเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์

ในการประเมินความต้องการของชุมชนครอบคลุมประกันสำหรับธุรกิจใด ๆเป็นสิ่งสำคัญเนื่องจากมันช่วยให้ความต่อเนื่องของ
ธุรกิจหลังจากความเสี่ยงประกัน กับใช้เวลาสถานที่ อย่างไรก็ตาม กลุ่มส่วนใหญ่ในพื้นที่ศึกษา
ไม่เคยกรมธรรม์ประกันภัยสำหรับ mses ของพวกเขา นี้หมายความว่า ธุรกิจ
ของพวกเขาไม่สามารถอยู่รอดในกรณีที่มีผู้รับประกันความเสี่ยงเกิดขึ้น และพวกเขาไม่สามารถกู้ยืมเงินจาก
สถาบันการเงินใช้นโยบายประกันภัยเป็นหลักประกัน