APPADURAI ON DISJUNCTURE AND DIFFER

APPADURAI ON DISJUNCTURE AND DIFFERENCE
In ‘Disjuncture and Difference in the Global Political Economy’, Appadurai briefly
sketches world cultural history. Rather than being entirely new, he grudgingly acknowledges
the wide ranging ‘flows’ of people over the past 500 years. Prior to the contemporary
era, colonists, merchants, warriors, religious proselytizers and traders have interacted
on a global scale (p. 27). Appadurai points out that interactions in the past were slowed
by limited technologies of transportation and communication (pp. 27–8). The tempo
of connection increased with western and non-western expansionism, the peak of
European colonialism, and the development of technologies such as the printing press.
Despite recognizing continuities in history, he insists that the present is radically
different from the past, with the present being placeless and having flows (p. 29), and
the past being placed and localistic (p. 28). This is heightened by the contemporary high
speed of transportation and rapid flow of information (p. 29).
The context of change and placelessness provides the ground for his principal concern,
the imagination and the ‘politics of global cultural flows’. Appadurai echoes the postmodernist
claim that contemporary cultural politics is based on unmoored signs, shifting
meanings, and complex cultural pastiches. However, he focuses on ‘larger global forces’
that are involved in the ‘complex transnational construction of imaginary landscapes’
with multiple nodes (that is, the United States is only one among them, rather than
being the center of the world system). The unleashing of the imagination as a globalsocial practice is, he proposes, something new and critical, which he sees as standing
apart from a list of previous uses of the imagination (solace, escape, elite pastime)
(pp. 30–1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

APPADURAI ON DISJUNCTURE และความแตกต่าง
'Disjuncture และความแตกต่างในการเมืองเศรษฐกิจโลก' Appadurai สั้น ๆ
ร่างประวัติศาสตร์วัฒนธรรมโลก แทนที่จะเป็นใหม่ทั้งหมด เขา grudgingly รับทราบ
หลากหลาย 'กระแส' คน 500 ปีผ่านมา ก่อนร่วมสมัย
ยุค colonists พ่อค้า นักรบ proselytizers ทางศาสนา และผู้ค้าได้อาจ
ในส่วนกลาง (p. 27) Appadurai ชี้ให้เห็นว่า การโต้ตอบผ่านมาได้ชะลอตัว
โดยเทคโนโลยีจำกัดขนส่งและการสื่อสาร (นำ 27-8) จังหวะ
เพิ่มกับ expansionism ตะวันตก และตะวันตก การเชื่อมต่อ
อาณานิคมยุโรป และการพัฒนาเทคโนโลยีเช่นสิ่งพิมพ์
แม้จะจดจำในประวัติศาสตร์ continuities เขารมย์ปัจจุบันว่าก็
แตกต่างจากอดีต ปัจจุบันเป็น placeless และมีขั้นตอน (p. 29), และ
อดีตวางไว้ และ localistic (p. 28) นี้เป็นระดับที่สูงขึ้น โดยสูงสมัย
ความเร็วของการขนส่งและกระแสอย่างรวดเร็วของข้อมูล (p. 29) .
บริบทของการเปลี่ยนแปลงและ placelessness ช่วยให้พื้นดินสำหรับความกังวลของเขาหลัก,
จินตนาการและ 'เมืองของกระแสโลกทางวัฒนธรรม' Appadurai echoes ที่ postmodernist
อ้างว่า เมืองวัฒนธรรมร่วมสมัยจะขึ้นอยู่กับสัญญาณ unmoored ขยับ
ความหมาย และ pastiches วัฒนธรรมที่ซับซ้อน อย่างไรก็ตาม เขาเน้น 'ใหญ่กลางกอง'
ที่เกี่ยวข้องในการ 'ซับซ้อนข้ามชาติก่อสร้างภูมิทัศน์จินตภาพ'
มีหลายโหน (นั่นคือ สหรัฐอเมริกาเป็นเพียงหนึ่งในหมู่พวกเขา rather กว่า
เป็นศูนย์กลางของระบบโลก) การปลดปล่อยจินตนาการเป็นปฏิบัติ globalsocial เขาเสนอ สิ่ง สำคัญ และใหม่ที่เขามองเห็นเป็นยืน
จากรายการก่อนหน้านี้ใช้จินตนาการ (ปลอบประโลม หนี อดิเรกยอด)
(นำ 30-1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

appadurai ในการตัดขาดและความแตกต่าง
' การตัดขาดและความแตกต่างในทางเศรษฐกิจการเมืองโลก , โลกประวัติศาสตร์วัฒนธรรม appadurai สั้น
ภาพที่วาด แทนที่จะเป็นใหม่ทั้งหมด เขาอย่างไม่เต็มใจยอมรับ
กว้างตั้งแต่ ' ไหล ' ของประชาชนในช่วง 500 ปี ก่อนยุคอาณานิคมร่วมสมัย
, , ร้านค้า , นักรบ , proselytizers ศาสนาและผู้ค้าได้ติดต่อ
ในระดับโลก ( หน้า 27 ) appadurai ชี้ให้เห็นว่าปฏิสัมพันธ์ในอดีตถูกหน่วง
โดยจำกัดเทคโนโลยีการขนส่งและการสื่อสาร ( pp . 27 ( 8 ) จังหวะ
การเชื่อมต่อเพิ่มขึ้นตะวันตกและไม่ใช่ตะวันตก expansionism , สูงสุดของ
อาณานิคมยุโรป และการพัฒนาเทคโนโลยี เช่น โรงพิมพ์ .
แม้จะตระหนักถึงความต่อเนื่องในประวัติศาสตร์เขายืนยันว่าปัจจุบันเป็นอย่างรุนแรง
แตกต่างจากอดีต ปัจจุบัน และมีการ placeless ไหล ( 28 หน้า ) และการวางและ localistic
ที่ผ่านมา ( 28 หน้า ) นี่คือความโดยร่วมสมัยสูง
ความเร็วของการขนส่งและการไหลอย่างรวดเร็วของข้อมูล ( 28 หน้า ) .
บริบทของการเปลี่ยนแปลงและ placelessness ให้พื้นดินที่เป็นห่วง
หลักของเขาจินตนาการและ ' กระแส ' การเมืองของวัฒนธรรมโลก appadurai ก้อง postmodernist
อ้างว่าวัฒนธรรมการเมืองร่วมสมัยตามป้าย unmoored ขยับ
ความหมาย และ pastiches วัฒนธรรมที่ซับซ้อน อย่างไรก็ตาม เขาเน้นที่ ' บังคับ ' ระดับโลกขนาดใหญ่
ที่เกี่ยวข้องในการก่อสร้างที่ซับซ้อน ' ข้ามชาติ ' จินตนาการ
กับโหนดหลาย ( นั่นคือสหรัฐอเมริกาเป็นเพียงหนึ่งในหมู่พวกเขามากกว่า
เป็นศูนย์กลางของโลกในระบบ ) การปล่อยของจินตนาการ เป็นการฝึก globalsocial เขาเสนออะไรใหม่ และที่สำคัญ ซึ่งเขาเห็นเป็นยืน
นอกเหนือจากรายชื่อก่อนหน้านี้ใช้จินตนาการ ( ปลอบใจ , หลบหนี , Elite งานอดิเรก )
( . 30 ( 1 )