Before Liu Mang could explain this

Before Liu Mang could explain this phalanx formation, Lu Bu had pulled him closer.

“Today, we must leave, to march, after the recuperation is over!” Liu Mang said.

When Liu Mang said this, a lot of soldier had a happy expression, most likely because they have been made miserable by Liu Mang these past days. Not training any type of martial arts and only practicing four monotone movements the Standing formation, Goose step, rising of javelin, laying flat. This can put ill intent on these soldiers but now finally they can rest a bit.

TL: Modern skills for ancient soldiers? But it is necessary for unity.

”Laugh, smile, be happy, try to be as happy as possible!” Liu Mang also knew that these Urban Army have been harboring ill intent, but this is exactly the result he wanted.

“So,is there no one complaining the training is boring? Do you want another new training?” Said Liu Mang while smiling. The collective Urban Army recognized this smiling gesture and became a little afraid, because each time Liu Mang showed this gesture; There wasn’t a good thing that came of it. Liu Mang threw down a big pile of cotton bags. Usually these sacks are filled with food but right now it’s empty and was borrowed by Liu Mang, he attached two straps sewn with a needle and a thread, a full 1085 sets.

TL: more like this https://en.wikipedia.org/wiki/Backpack

”These are the cloth backpacks that my wives had sown?!” Lu Bu looked at the cloth backpacks. Because a couple of days ago, his wives were very busy due to Liu Mang bringing these cloth sacks to have two straps added into them, also few women participated in sewing these.

What did he want to do?!

Then he saw Liu Mang take up the cloth backpack on a nearby slope, filling it with stones one by one until the entire backpack was full. Liu Mang then demostrated it’s use by carrying the backpack behind him.


Oh, those two straps are used like that! Lu Bu tried to understood a little but he is truly could not understand at all.

”Everyone steps forward and pick up a backpack, and fill it with stone, take away both your weapon and armor and we will begin the march!” Liu Mang shouted “Do you understand what I said!”

”We understand “Everyone also shout with one voice.

Marching with stones on your back? Was Liu Hanyang insane? From here to the next camp site is at least a dozen li traveled. Carrying a weapon was already very uncomfortable, now they also had to carry stone? Lu Bu wanted to step forward to stop this madness, but did not expect that one by one the soldiers started following their leader by putting stones from slope in the backpack.

”Very good, it is very good!” Liu Mang also very satisfied that nobody questioned him.

“I will also carry the same heavy load with you crossing country! All cavalry soldiers dismount! You will also carry stones with me!” Liu Mang said.

“Yes sir!” 100 cavalry soldiers also got backpack filled with stones. On the back of each of their warhorses, they also put the tents for troop garrisons for their own usage.

”Everyone march!” Under the bright sunlight, Liu Mang took the lead to leave the camp. The big and powerful Urban Army also followed him.

Lu Bu looks at Liu Mang who was already far away from him, with a worried look he talked to himself “He can really train them like this, huh?” After that Lu Bu laughed at himself, wondering when was it that he began to be so sentimental.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อน Liu Mang สามารถอธิบายกำเนิดพรรคนี้ Lu Bu ได้ดึงเขาเข้าใกล้"วันนี้ เราต้องปล่อย การมีนาคม หลังจากพักฟื้นที่มีมากกว่า" Liu Mang กล่าวว่าเมื่อ Liu Mang กล่าวว่า นี้ จำนวนมากของทหารว่ามีความสุข มากที่สุดเนื่องจากพวกเขาได้ทำการความสุข โดย Liu Mang วันที่ผ่านมาเหล่านี้ได้ ไม่ฝึกศิลปะการต่อสู้ชนิดใด และเพียง ฝึกการเคลื่อนไหวทางเดียวสี่การก่อตั้ง ห่านขั้นตอน การเพิ่มขึ้นของโตมร วางราบ นี้สามารถใส่เจตนาร้ายทหารเหล่านี้ แต่ตอนนี้ ในที่สุดพวกเขาสามารถวางบิตTL: ทักษะทันสมัยโบราณทหาร แต่จำเป็นสำหรับความสามัคคี"หัวเราะ รอยยิ้ม มีความสุข พยายามมีความสุขเป็นที่สุด" Liu Mang ก็รู้ว่า กองทัพเมืองเหล่านี้ได้ถูกเก็บงำเจตนาไม่ดี แต่นี้เป็นเหมือนผลที่เขาต้องการ"ดังนั้น ไม่มีใครบ่นการฝึกเป็นที่น่าเบื่อ คุณต้องฝึกอบรมใหม่อีกหรือไม่" Liu Mang กล่าวพร้อมรอยยิ้ม กองทัพเมืองรวมรู้จักท่าทางรอยยิ้มนี้ และกลายเป็นกลัวเล็กน้อย เพราะแต่ละครั้ง Liu Mang แสดงรูปแบบนี้ ไม่มีสิ่งดีที่มาของมัน Liu Mang โยนลงกระเป๋าผ้ากองใหญ่ ปกติห่อเหล่านี้จะเต็มไป ด้วย อาหารแต่ตอนนี้มันว่างเปล่าถูกยืม โดย Liu Mang เขาแนบสองสายเย็บ ด้วยเข็มและด้าย ชุดเต็ม 1085TL: เติมความ https://en.wikipedia.org/wiki/Backpack นี้"เป้ผ้าที่ภรรยาของฉันได้หว่านสิ่งเหล่านี้!" Lu Bu ดูเป้ผ้า สองวันที่ผ่านมา ภรรยาของเขาได้มากเนื่องจาก Liu Mang นำกระสอบผ้าเหล่านี้จะมีสองสายเพิ่มเข้าไป เพราะยังน้อยผู้หญิงเข้าร่วมในการเย็บผ้าเหล่านี้เขาไม่ได้ต้องการทำอะไรแล้วเขาเห็น Liu Mang ใช้สะพายผ้าบนทางลาดชันในบริเวณใกล้เคียง บรรจุ ด้วยหินหนึ่งจนเป้ทั้งได้เต็ม Liu Mang แล้ว demostrated มันของใช้ โดยแบกเป้หลังเขาโอ้ สายที่สองจะใช้เช่นนั้น Lu Bu พยายามเข้าใจเล็กน้อย แต่เขาเป็นอาจไม่เข้าใจทั้งหมดได้"ทุกคนตอนส่งต่อ และรับเป้ และเติมหิน พาไปทั้งอาวุธและชุดเกราะของคุณ และเราจะเริ่มมีนาคม" Liu Mang ตะโกน "เข้าใจโดน""เรา"ทุกคนยังตะโกน ด้วยเสียงหนึ่งสวนสนาม ด้วยหินหลัง Liu ลคือฮันยางเป็นบ้า ค่ายได้จากที่นี่ไป ให้หลี่น้อยโหลเดินทาง พกพาอาวุธได้แล้วอึดอัดมาก ตอนนี้พวกเขายังต้องพกหิน Lu Bu อยากจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดความบ้านี้ แต่ไม่ได้คาดหวังที่หนึ่งทหารเริ่มต่อผู้นำของเขา โดยการวางหินจากทางลาดชันในสะพาย"ดีมาก ก็ดี" Liu Mang ยังพึงพอใจมากที่ไม่มีถามเขา"ฉันจะยังมีหนักเหมือนกับข้ามประเทศ ทหารม้าทั้งหมดยกเลิกเมาต์ คุณจะยังมีหินกับฉัน" Liu Mang กล่าวว่า"ใช่ครับ" ทหารม้า 100 ยังมีเป้ที่เต็มไป ด้วยหิน บนด้านหลังของแต่ละหน่วยของพวกเขา พวกเขายังใส่เต็นท์สำหรับวางกองทหารสำหรับการใช้งานของตนเอง"ทุกคนเดือน" ภายใต้แสงสว่าง Liu Mang เอาตะกั่วออกจากค่าย กองทัพเมืองใหญ่ และทรงพลังตามเขาLu Bu ดูที่ Liu Mang ที่อยู่ห่างไกลจากเขา แบบห่วง เขาพูดกับตัวเอง "เขาสามารถจริง ๆ ฝึกเช่นนี้ ฮะ" หลังจากที่ Lu Bu หัวเราะเยาะตัวเอง สงสัยว่า เมื่อมาที่เขาเริ่มมีอารมณ์มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่หลิว Mang สามารถอธิบายได้ว่าการก่อพรรคนี้ Lu Bu ได้ดึงเขาใกล้ชิด. "วันนี้เราต้องออกถึงเดือนมีนาคมหลังจากพักฟื้นจะจบ!" หลิว Mang กล่าว. เมื่อหลิวมั่งกล่าวว่านี้เป็นจำนวนมากของทหารมีความสุข แสดงออกได้มากที่สุดเพราะพวกเขาได้รับการทำอนาถโดยหลิว Mang เหล่านี้วันที่ผ่านมา ไม่ได้ฝึกอบรมประเภทของศิลปะการต่อสู้และมีเพียงการฝึกเคลื่อนไหวที่สี่การก่อตัวเดียวยืนขั้นตอนห่านใด ๆ ที่เพิ่มขึ้นของหอกวางแบน นี้สามารถใส่ความตั้งใจป่วยทหารเหล่านี้ แต่ตอนนี้ในที่สุดพวกเขาสามารถพักผ่อนบิต. TL: โมเดิร์นทักษะสำหรับทหารโบราณ? แต่มันก็เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับความสามัคคี. "หัวเราะรอยยิ้มมีความสุขพยายามที่จะเป็นความสุขที่เป็นไปได้!" หลิวมั่งก็รู้ว่าสิ่งเหล่านี้กองทัพเมืองได้รับการเก็บงำเจตนาไม่ดี แต่ตรงนี้เป็นผลที่เขาต้องการ. "ดังนั้น คือไม่มีใครบ่นการฝึกอบรมเป็นที่น่าเบื่อ? คุณต้องการการฝึกอบรมใหม่อีก? "นายหลิวกล่าว Mang ในขณะที่รอยยิ้ม กลุ่มกองทัพเมืองได้รับการยอมรับนี้ท่าทางยิ้มและกลายเป็นกลัวเล็ก ๆ น้อย ๆ เพราะแต่ละครั้งที่หลิว Mang แสดงให้เห็นรูปแบบนี้; นอกจากนั้นก็ไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีที่ออกมาจากมัน หลิว Mang โยนลงกองใหญ่ของถุงผ้าฝ้าย โดยปกติกระสอบเหล่านี้จะเต็มไปด้วยอาหาร แต่ตอนนี้มันว่างเปล่าและถูกยืมโดยหลิว Mang เขาติดอยู่สองสายเย็บด้วยเข็มและด้ายเต็ม 1,085 ชุด. TL: มากขึ้นเช่นนี้ https://en.wikipedia.org / วิกิพีเดีย / กระเป๋าเป้สะพายหลัง"เหล่านี้เป็นเป้สะพายหลังผ้าที่ภรรยาของฉันได้หว่าน ?!" บูลูมองที่เป้สะพายหลังผ้า เพราะสองสามวันที่ผ่านมาภรรยาของเขากำลังยุ่งมากเนื่องจากหลิว Mang นำกระสอบผ้าเหล่านี้จะมีสองสายเพิ่มเข้าไปในพวกเขายังมีผู้หญิงน้อยมีส่วนร่วมในการตัดเย็บเหล่านี้. สิ่งที่เขาไม่ต้องการที่จะทำ ?! แล้วเขาก็เห็นหลิว Mang ใช้ ขึ้นกระเป๋าเป้สะพายหลังผ้าบนเนินใกล้เคียง, ที่กรอกด้วยหินหนึ่งโดยหนึ่งจนกว่ากระเป๋าเป้สะพายหลังทั้งหมดได้เต็มรูปแบบ หลิวมั่งแล้ว demostrated ก็ใช้โดยถือกระเป๋าเป้สะพายหลังเขา. โอ้ทั้งสองสายจะใช้เช่นนั้น! Lu Bu พยายามที่จะเข้าใจเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่เขาเป็นอย่างแท้จริงไม่เข้าใจ at all. "ทุกคนไม่กี่ก้าวไปข้างหน้าและรับกระเป๋าเป้สะพายหลังและกรอกด้วยหินเอาทั้งอาวุธและชุดเกราะของคุณและเราจะเริ่มต้นในเดือนมีนาคม!" หลิวมั่ง ตะโกนว่า "คุณเข้าใจสิ่งที่ผมพูด!" "เราเข้าใจ" ทุกคนยังตะโกนเป็นเสียงเดียวกัน. เดินด้วยหินบนหลังของคุณ? เป็นหลิว Hanyang บ้า? จากที่นี่ไปยังเว็บไซต์ของค่ายต่อไปคืออย่างน้อย li โหลเดินทาง พกพาอาวุธอยู่แล้วอึดอัดมากตอนนี้พวกเขายังมีการดำเนินการหิน? Lu Bu ต้องการที่จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อหยุดความบ้านี้ แต่ไม่ได้คาดหวังว่าหนึ่งโดยหนึ่งทหารเริ่มต้นดังต่อไปนี้ผู้นำของพวกเขาโดยการวางหินจากความลาดชันในกระเป๋าเป้สะพายหลัง. "ที่ดีมากก็เป็นสิ่งที่ดีมาก!" หลิวมั่งยังมีความพึงพอใจมากที่ ไม่มีใครถามเขา. "ฉันยังจะดำเนินการภาระหนักเช่นเดียวกันกับคุณข้ามประเทศ! ทหารทหารม้าทั้งหมดลงจากหลังม้า! นอกจากนี้คุณยังจะดำเนินหินกับฉัน! "หลิวมั่งกล่าวว่า. " ใช่ครับ! "ทหาร 100 ทหารม้ายังมีกระเป๋าเป้สะพายหลังที่เต็มไปด้วยหิน ที่ด้านหลังของแต่ละ warhorses พวกเขาพวกเขายังใส่เต็นท์สำราญทหารสำหรับการใช้งานของตัวเอง. "ทุกคนเดินขบวน!" ภายใต้แสงแดดสดใสหลิว Mang นำเอามาฝากค่าย ขนาดใหญ่และมีประสิทธิภาพกองทัพเมืองยังตามเขา. บูลูมีลักษณะที่หลิวมั่งที่มีอยู่แล้วที่อยู่ห่างไกลจากเขาด้วยรูปลักษณ์ที่เป็นห่วงเขาได้พูดคุยกับตัวเอง "เขาจริงๆสามารถฝึกอบรมพวกเขาเช่นนี้ฮะ?" หลังจากนั้น Lu Bu หัวเราะเยาะ ตัวเองสงสัยว่าเมื่อเป็นเรื่องที่ว่าเขาเริ่มที่จะซาบซึ้งดังนั้น