Longitudinal high foot arches are r

Longitudinal high foot arches are reported to have a higher frequency in patients with lateral ankle ligament injuries (Dehne 1933, Bonnin 1950, Rubin and Witten 1960, Rose 1962, Rubin and Witten 1964, Benink 1985). Clinical evaluation of foot deformities can be difficult. With the aid of footprints, Le Lelfvre (1961) showed that a foot with a low longitudinal arch may leave the imprint of a hollow foot. Benink (1985) introduced a radiographic tarsal index for evaluating caws and varus deformity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาร์เชสเท้าสูงระยะยาวมีรายงานให้มีความถี่สูงในผู้ป่วยที่มีบาดเอ็นข้อเท้าด้านข้าง (Dehne 1933, Bonnin 1950, Rubin และ Witten 1960, 1962 โรส Rubin และ Witten 1964, Benink 1985) ประเมินผลทางคลินิกของ deformities เท้าอาจเป็นเรื่องยาก ด้วยความช่วยเหลือของรอยเท้า เลอ Lelfvre (1961) แสดงให้เห็นว่า เท้ากับโค้งระยะยาวต่ำอาจปล่อย imprint เท้ากลวง Benink (1985) แนะนำการเจริญเต็มขั้น tarsal ดัชนีประเมิน varus deformity และ caws

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยาวโค้งเท้าสูงจะมีการรายงานที่จะมีความถี่สูงในผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บที่ข้อเท้าด้านข้างเอ็น (Dehne 1933 Bonnin การปี 1950 รูบินและ Witten ปี 1960, โรส 1962 รูบินและ Witten 1964 Benink 1985) การประเมินผลทางคลินิกของพิกลพิการเท้าอาจเป็นเรื่องยาก ด้วยความช่วยเหลือของรอยเท้าเลอ Lelfvre (1961) แสดงให้เห็นว่าเท้าที่มีโค้งยาวต่ำอาจจะออกจากที่ประทับของเท้ากลวง Benink (1985) แนะนำให้รู้จักดัชนี Tarsal รังสีสำหรับ Caws การประเมินและ Varus พิการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เท้าโค้งสูง และมีรายงานว่ามีความถี่สูงในผู้ป่วยที่มีการบาดเจ็บเอ็นข้อเท้า ( dehne 1933 bonnin 1950 และ 1960 Rubin Witten Witten และ กุหลาบ 1962 , 1964 benink Rubin , 1985 ) การประเมินผลทางคลินิกของ deformities เท้าได้ยาก ด้วยความช่วยเหลือของรอยเท้าเลอ lelfvre ( 1961 ) พบว่าเท้ายาวโค้งต่ำอาจทิ้งรอยเท้าที่กลวง benink ( 1985 ) เปิดตัวดัชนีที่เกี่ยวกับกระดูกข้อเท้าด้วยการประเมินและ CAWS varus deformity .