Typically, hail contamination of ra

Typically, hail contamination of radar rainfall estimates is simplistically handled by a maximum rain intensity threshold, e.g., 103.8 mm/h in case of the NWS. However, this threshold can vary widely depending on local conditions. For example, Fulton et al. [1998] reported values ranging between 75 and 150 mm/h. Mendez et al. [2003] analyzed maximum gauge intensities at different durations and frequencies for summer thunderstorms over Walnut Gulch. They found that the maximum 5-min intensities (i.e., at the radar data time step) frequently exceeded 103.8 mm/h, and sometimes were near 250 mm/h. Using radar data, Morin et al. [2006] modeled rain cells as circular Gaussian elements with a maximum intensity and a decay factor: these can give theoretical maximum pixel-scale intensities greater than 103.8 mm/h. From the latter two studies, and because flash flood forecasting mainly deals with intense rainfall over short return periods, we raised the hail threshold to a reasonable 146.3 mm/h, which has been estimated as the mean of the maximum 5-min gauge intensities for a 10-year return period [Mendez et al., 2003]. Note that the actual WG11 peak storm intensities are rarely close to, and are mostly less than, this new value (Table 2). However, peak storm intensities much larger than 146.3 mm/h have been observed over the entire WGEW. Raising the hail threshold provided a better match between the cumulative basin-average radar and gauge rainfall series.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยทั่วไป hail ปนเรดาร์ฝนประมาณ simplistically จัดการ โดยเกณฑ์ความเข้มฝนสูงสุด เช่น 103.8 มม.ต่อชั่วโมงในกรณี NWS อย่างไรก็ตาม เกณฑ์นี้สามารถแตกต่างกันขึ้นอยู่กับสภาพของท้องถิ่น เช่น ฟุลตัน et al. [1998] รายงานค่าขนาดระหว่าง 75 และ 150 มม./h. เมนเดส et al. [2003] วิเคราะห์สูงสุดวัดความเข้มช่วงเวลาและความถี่สำหรับฤดูร้อนพายุฝนฟ้าคะนองผ่านซลีย์กัลช์วอลนัท พวกเขาพบว่า ความเข้ม 5 นาทีสูงสุด (เช่น ที่ขั้นเวลาข้อมูลเรดาร์) บ่อยเกิน 103.8 มม.กว้าง และบางครั้งก็ใกล้ 250 มม./h. โดยใช้ข้อมูลเรดาร์ โมรินร้อยเอ็ด [2006] จำลองฝนเซลล์เป็นองค์ประกอบที่นที่แบบวงกลมแบบความเข้มสูงสุดและสัดส่วนของผุ: เหล่านี้สามารถให้ความเข้มสูงสุดทฤษฎีขนาดพิกเซลมากกว่า 103.8 มม.ต่อชั่วโมง หลังจาก ที่สองศึกษา และเนื่องจากการคาดการณ์อุทกภัยใหญ่เกี่ยวข้องกับฝนรุนแรงช่วงเวลาสั้น ๆ กลับ เรายกเกณฑ์ลูกเห็บถึงความสมเหตุสมผล 146.3 มม.ต่อชั่วโมง ซึ่งมีการประมาณค่าเฉลี่ยของความเข้มสูงสุด 5 นาทีวัดในระยะ 10 ปีคืน [เมนเดส et al. 2003] หมายเหตุว่า WG11 ที่จริงช่วงพายุความเข้มไม่ค่อยใกล้ และส่วนใหญ่จะน้อยกว่า ค่าใหม่นี้ (ตารางที่ 2) อย่างไรก็ตาม ความเข้มสูงสุดพายุใหญ่กว่า 146.3 มม.ต่อชั่วโมงได้รับการปฏิบัติผ่าน WGEW ทั้งหมด เพิ่มขีดจำกัดเห็บให้ตรงกันดีกว่าระหว่างเรดาร์อ่างเฉลี่ยสะสมและชุดมาตรวัดปริมาณน้ำฝน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยปกติแล้วการปนเปื้อนของลูกเห็บประมาณการปริมาณน้ำฝนเรดาร์จะถูกจัดการโดย simplistically เกณฑ์ความเข้มฝนสูงสุดเช่น 103.8 มิลลิเมตร / ชั่วโมงในกรณีของ NWS อย่างไรก็ตามเกณฑ์นี้สามารถแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสภาพท้องถิ่น ยกตัวอย่างเช่นฟุลตัน et al, [1998] รายงานค่าระหว่าง 75 และ 150 มิลลิเมตร / ชั่วโมง เม็นเดส, et al [2003] วิเคราะห์ความเข้มสูงสุดวัดที่ระยะเวลาที่แตกต่างกันและความถี่สำหรับพายุฝนฟ้าคะนองในช่วงฤดูร้อนในช่วงแคบวอลนัท พวกเขาพบว่าสูงสุดเข้ม 5 นาที (เช่นในขั้นตอนเวลาข้อมูลเรดาร์) บ่อยเกิน 103.8 มิลลิเมตร / ชั่วโมงและบางครั้งอยู่ใกล้ 250 มิลลิเมตร / ชั่วโมง โดยใช้ข้อมูลเรดาร์ Morin, et al องค์ประกอบเกาส์ [2006] รูปแบบเซลล์ฝนเป็นวงกลมที่มีความเข้มสูงสุดและเป็นปัจจัยการสลายตัวของคนเหล่านี้สามารถให้ทางทฤษฎีสูงสุดเข้มพิกเซลขนาดมากกว่า 103.8 มิลลิเมตร / ชั่วโมง จากหลังสองการศึกษาและเพราะแฟลชพยากรณ์น้ำท่วมส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับปริมาณน้ำฝนที่รุนแรงในช่วงเวลาที่ผลตอบแทนระยะสั้นเรายกเกณฑ์ลูกเห็บที่จะเหมาะสม 146.3 มิลลิเมตร / ชั่วโมงซึ่งได้รับการประเมินเป็นค่าเฉลี่ยสูงสุด 5 นาทีเข้มมาตรวัดสำหรับ 10 ปีระยะเวลาคืน [เม็นเดส et al., 2003] โปรดทราบว่าเกิดขึ้นจริง WG11 ยอดความเข้มของพายุจะไม่ค่อยใกล้กับและส่วนใหญ่จะน้อยกว่าค่าใหม่นี้ (ตารางที่ 2) อย่างไรก็ตามความเข้มสูงสุดพายุขนาดใหญ่กว่า 146.3 มิลลิเมตร / ชั่วโมงได้รับการปฏิบัติที่ผ่าน WGEW ทั้งหมด เพิ่มเกณฑ์ลูกเห็บที่ให้การแข่งขันที่ดีระหว่างอ่างสะสมเฉลี่ยเรดาร์และมาตรวัดปริมาณน้ำฝนชุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยปกติ การปนเปื้อนของประมาณการปริมาณฝนลูกเห็บเรดาร์ควบคุมง่ายๆละจากสูงสุดฝนเกณฑ์เช่น 103.8 มม. / ชม. ในกรณีของ NWS อย่างไรก็ตาม เกณฑ์นี้อาจแตกต่างกันอย่างกว้างขวางขึ้นอยู่กับสภาพท้องถิ่น ตัวอย่างเช่น ฟุลตัน et al . [ 1998 ] รายงานค่าในช่วงระหว่าง 75 และ 150 มิลลิเมตร / ชั่วโมง เมนเดส et al . [ 2003 ] วิเคราะห์ความเข้มวัดสูงสุดที่ระยะเวลาแตกต่างกันและความถี่สำหรับฤดูร้อนมีฝนฟ้าคะนองมากกว่า วอลนัท กัลช์ พวกเขาพบว่า ความเข้มสูงสุด 5 นาที ( เช่น ที่ข้อมูลเรดาร์เวลาก้าว ) บ่อยเกิน 103.8 มิลลิเมตร / ชั่วโมง และบางครั้งใกล้ 250 มิลลิเมตร / ชั่วโมง โดยใช้ข้อมูลเรดาร์ โมริน et al . [ 2006 ] แบบจำลองฝนเป็นวงกลมองค์ประกอบกับเซลล์ ) ความเข้มสูงสุด และปัจจัยเหล่านี้สามารถให้ผุ : ทฤษฎีสูงสุดพิกเซลขนาดความเข้มมากกว่า 103.8 มม. / ชม. จากหลังสองการศึกษา และเพราะน้ำป่าการคาดการณ์ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับฝนที่รุนแรงกว่าช่วงกลับสั้น เรายกเกณฑ์ให้เหมาะสมลูกเห็บ 146.3 มม. / H ซึ่งได้ถูกประเมินเป็นค่าเฉลี่ยของมาตรวัดความเข้มสูงสุด 5 นาที เป็นระยะเวลา 10 ปี [ กลับเมนเดซ et al . , 2003 ) ทราบว่า จริง wg11 ยอดพายุเข้มจะไม่ค่อยสนิท และส่วนใหญ่จะน้อยกว่าค่าใหม่นี้ ( ตารางที่ 2 ) อย่างไรก็ตาม ยอดพายุเข้มขนาดใหญ่กว่า 146.3 มิลลิเมตร / ชั่วโมง ได้รับการตรวจสอบผ่าน wgew ทั้งหมด การเรียกเกณฑ์ให้ขึ้นตรงระหว่างลุ่มน้ำเรดาร์และมาตรวัดปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยสะสมชุด