soybean meal in combination with ei

soybean meal in combination with either poultry by-product, fish meal, distiller's dried grains with solubles,
or pea meal in production diets for L. vannamei. Outdoor ponds and tanks were utilized to evaluate the
response of the shrimp over the culture period. The pond production trial was conducted in 0.1-ha ponds
stocked with juvenile shrimps (mean weight±S.D., 0.038±0.004 g) at 35 shrimp m−2 and cultured under
standardized pond production conditions for 18 weeks. The same dietary treatments plus a commercial
reference diet were offered to shrimp (initial weight of 2.1 g) maintained in outdoor tanks (800 L) over a
12-week period. The results for the pond study demonstrated that final production ranged between 5054 and
5265 kg ha−1, mean final weight varied from 15.98 to 16.28 g, survival ranging from 86.6 to 93.7%, and FCR
was between 1.32 and 1.37. There were no differences (P≥0.05) or notable trends in shrimp production
variables among different test diets. Shrimp reared in the outdoor tanks confirmed these findings. Average
final weights ranged between 18.53 and 19.00 g, survival varied from 97.3 to 98.7%, and FCR was between 1.30
and 1.33. The results from the outdoor tank study also showed no differences (P≥0.05) in final weight,
survival, or FCR among test diets. Diet containing partial fishmeal showed no benefit on growth performance
of L. vannamei comparing with diets containing high levels of soybean meal in combinations with poultry byproduct,
distiller's dried grains with solubles or pea meal. Therefore, these studies demonstrated that practical
shrimp feeds containing no fish meal had no negative impact on growth performances of L. vannamei.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กากถั่วเหลืองรวมกับผลพลอยได้เป็นสัตว์ปีก อาหารปลา distiller ของแห้งธัญพืชกับ solublesหรือถั่วอาหารในการผลิตอาหารสำหรับ L. vannamei กลางบ่อและถังที่ใช้ในการประเมินการการตอบสนองของกุ้งในช่วงวัฒนธรรมการ การผลิตบ่อทดลองได้ดำเนินการใน 0.1-ฮา บ่อเก็บกุ้งเยาวชน (หมายถึง weight±S.D. 0.038±0.004 g) กุ้ง 35 m−2 และอ่างภายใต้เงื่อนไขการผลิตบ่อมาตรฐาน 18 สัปดาห์ รักษาอาหารเดียวกันและการพาณิชย์อาหารอ้างอิงที่เสนอให้กุ้ง (น้ำหนักเริ่มต้นของ 2.1) เก็บรักษาไว้ในถังด้านนอก (800 L) ผ่านการรอบระยะเวลา 12 สัปดาห์ ผลการศึกษาบ่อสาธิตผลิตขั้นสุดท้ายที่อยู่ในช่วงระหว่าง 5054 และha−1 กก. 5265 น้ำหนักสุดท้ายเฉลี่ยแตกต่างกันจาก 15.98 16.28 g อยู่รอดตั้งแต่ 86.6 93.7% และ FCRได้ระหว่าง 1.32 และ 1.37 มีไม่มีความแตกต่าง (P≥0.05) หรือแนวโน้มที่โดดเด่นในการผลิตกุ้งตัวแปรในอาหารทดสอบแตกต่างกัน กุ้งผลิตภัณฑ์ในถังกลางแจ้งยืนยันผลการวิจัยเหล่านี้ ค่าเฉลี่ยสุดท้ายน้ำหนักอยู่ในช่วงระหว่าง 18.53 และการ 19.00 g อยู่รอดที่แตกต่างจาก 97.3 98.7% และ FCR มีระหว่าง 1.30และ 1.33 ผลจากการศึกษากลางถังยังพบไม่แตกต่าง (P≥0.05) น้ำหนักสุดท้ายรอด หรือ FCR ระหว่างทดสอบอาหาร อาหารที่มี fishmeal บางส่วนพบว่าไม่มีประโยชน์ในการเติบของ L. vannamei เปรียบเทียบกับอาหารที่ประกอบด้วยกากถั่วเหลืองในชุดมีจิตสำนึกสัตว์ปีก ระดับสูงdistiller ของแห้งธัญพืชพร้อมอาหาร solubles หรือดอกอัญชัญ ดังนั้น การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าที่จริงตัวดึงข้อมูลของกุ้งประกอบด้วยอาหารปลาไม่มีผลกระทบเชิงลบไม่แสดงการเจริญเติบโตของ L. vannamei

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กากถั่วเหลืองในการรวมกันกับทั้งสัตว์ปีกโดยผลิตภัณฑ์อาหารปลากลั่นของธัญพืชแห้งกับ Solubles,
หรืออาหารถั่วในอาหารการผลิตกุ้งขาว บ่อกลางแจ้งและรถถังถูกนำมาใช้ในการประเมิน
การตอบสนองของกุ้งในช่วงระยะเวลาการเลี้ยง ทดลองการผลิตบ่อได้ดำเนินการในบ่อ 0.1 ฮ่า
พร้อมกุ้งเด็กและเยาวชน (น้ำหนักเฉลี่ย± SD, 0.038 ± 0.004 กรัม) ที่ 35 กุ้ง M-2 และเพาะเลี้ยงภายใต้
เงื่อนไขการผลิตบ่อมาตรฐานสำหรับ 18 สัปดาห์ การรักษาอาหารเดียวกันบวกเชิงพาณิชย์
อาหารอ้างอิงให้แก่กุ้ง (น้ำหนัก 2.1 กรัม) เก็บรักษาไว้ในถังน้ำกลางแจ้ง (800 ลิตร) ในช่วง
ระยะเวลา 12 สัปดาห์ ผลการศึกษาในบ่อเลี้ยงแสดงให้เห็นว่าการผลิตขั้นสุดท้ายอยู่ระหว่าง 5054 และ
5265 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์-1, น้ำหนักสุดท้ายที่แตกต่างกัน 15.98-16.28 กรัมอยู่รอดตั้งแต่ 86.6-93.7% และอัตราแลกเนื้อ
อยู่ระหว่าง 1.32 และ 1.37 ไม่แตกต่าง (P≥0.05) หรือแนวโน้มที่โดดเด่นในการผลิตกุ้ง
ตัวแปรในหมู่อาหารทดสอบที่แตกต่างกัน กุ้งที่เลี้ยงในถังน้ำกลางแจ้งได้รับการยืนยันการค้นพบนี้ เฉลี่ย
น้ำหนักสุดท้ายอยู่ระหว่าง 18.53 และ 19.00 กรัมอยู่รอดแตกต่างกัน 97.3-98.7% และอัตราแลกเนื้ออยู่ระหว่าง 1.30
และ 1.33 ผลจากการศึกษาถังกลางแจ้งยังแสดงให้เห็นไม่แตกต่างกัน (P≥0.05) ในน้ำหนักสุดท้าย,
การอยู่รอดหรือ FCR ในหมู่อาหารที่ทดสอบ อาหารที่มีปลาป่นบางส่วนแสดงให้เห็นว่าไม่มีประโยชน์ต่อการเจริญเติบโต
ของกุ้งขาวเมื่อเทียบกับอาหารที่มีระดับสูงของกากถั่วเหลืองในชุดที่มีผลพลอยได้จากสัตว์ปีก
กลั่นของธัญพืชแห้งกับ Solubles หรืออาหารถั่ว ดังนั้นการศึกษาเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าในทางปฏิบัติ
อาหารกุ้งที่มีปลาป่นไม่มีไม่มีผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของกุ้งขาว