The aim of this work was to study t

The aim of this work was to study the photocatalytic activity of titanium dioxide (TiO2) against Listeria
monocytogenes bacterial biofilm. Different TiO2 nanostructured thin films were deposited on surfaces
such as stainless steel and glass using the doctor-blade technique. All the surfaces were placed in test
tubes containing Brain Heart (BH) broth and inoculated with L. monocytogenes. Test tubes were then
incubated for 10 days at 16
C in order to allow biofilm development. After biofilm formation, the
surfaces were illuminated by ultraviolet A light (UVA; wavelength of 315e400 nm). The quantification of
biofilms was performed using the bead vortexing method, followed by agar plating and/or by conductance
measurements (via the metabolic activity of biofilm cells). The presence of the TiO2 nanoparticles
resulted in a fastest log-reduction of bacterial biofilm compared to the control test. The biofilm of
L. monocytogenes for the glass nanoparticle 1 (glass surface modified by 16% w/v TiO2) was found to have
decreased by 3 log CFU/cm2 after 90 min irradiation by UVA. The use of TiO2 nanostructured photocatalysts
as alternative means of disinfecting contaminated surfaces presents an intriguing case, which
by further development may provide potent disinfecting solutions. Surface modification using nanostructured
titania and UV irradiation is an innovative combination to enhance food safety and economizing
time and money.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของงานนี้คือการ ศึกษากิจกรรมการกระของไทเทเนียมไดออกไซด์ (TiO2) กับออลิmonocytogenes แบคทีเรีย biofilm มีฝากต่าง TiO2 nanostructured บางฟิล์มบนพื้นผิวสแตนเลสและกระจกที่ใช้เทคนิคใบมีดหมอ พื้นผิวทั้งหมดถูกวางในการทดสอบหลอดประกอบด้วยสมองหัวใจ (BH) ซุป และ inoculated กับ L. monocytogenes หลอดทดสอบได้แล้วincubated 10 วันที่ 16 C เพื่อให้พัฒนา biofilm หลังจาก biofilm ก่อ การพื้นผิวถูกส่องสว่าง ด้วยรังสีอัลตราไวโอเลตแสง (UVA ความยาวคลื่น 315e400 nm) นับของbiofilms ถูกดำเนินการโดยใช้วิธีของ vortexing ลูกปัด ตาม ด้วยชุบ agar หรือ โดยต้านทานการประเมิน (ผ่านกิจกรรมการเผาผลาญของเซลล์ biofilm) ของเก็บกัก TiO2ส่งผลให้ล็อกลดเร็วที่สุดของ biofilm แบคทีเรียเปรียบเทียบกับการทดสอบการควบคุม Biofilm ของMonocytogenes L. สำหรับ nanoparticle แก้ว 1 (แก้วผิวโดย 16% w/v TiO2) พบได้ลดลง โดยบันทึก 3 CFU/cm2 หลังจาก 90 นาทีวิธีการฉายรังสีโดย UVA ใช้ TiO2 nanostructured photocatalystsเป็นกรณีน่า นำเสนอทางเลือกวิธีการฆ่าเชื้อบนพื้นผิวที่ปนเปื้อนซึ่งโดยพัฒนาเพิ่มเติมอาจให้โซลูชั่น disinfecting มีศักยภาพ ปรับเปลี่ยนพื้นผิวที่ใช้ nanostructuredกรองน้ำแร่และ UV วิธีการฉายรังสีเป็นการผสมผสานนวัตกรรมเพื่อเพิ่มความปลอดภัยของอาหารและ economizingtime and money.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของงานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากิจกรรมออกไซด์ของไทเทเนียมไดออกไซด์ (TiO2) กับ Listeria
monocytogenes ไบโอฟิล์มแบคทีเรีย TiO2 ที่แตกต่างกันอิเล็กทรอนิคส์ฟิล์มบางถูกวางลงบนพื้นผิว
เช่นเหล็กสแตนเลสและกระจกโดยใช้เทคนิคการแพทย์ใบมีด พื้นผิวทั้งหมดถูกวางไว้ในการทดสอบ
หลอดที่มีหัวใจสมอง (BH) และน้ำซุปที่เติม L. monocytogenes หลอดทดสอบแล้วถูก
บ่มเป็นเวลา 10 วันที่ 16 องศาเซลเซียสเพื่อให้การพัฒนาไบโอฟิล์ม หลังจากที่ขบวนไบโอฟิล์ม,
พื้นผิวที่ได้รับความสว่างโดยอัลตราไวโอเลตแสง (UVA; ความยาวคลื่นของ 315e400 นาโนเมตร) ปริมาณของ
ไบโอฟิล์มได้รับการดำเนินการโดยใช้วิธีการ vortexing ลูกปัดตามชุบวุ้นและ / หรือโดยสื่อกระแสไฟฟ้า
วัด (ผ่านกิจกรรมการเผาผลาญของเซลล์ไบโอฟิล์ม) การปรากฏตัวของอนุภาคนาโน TiO2
ผลในการเข้าสู่ระบบลดลงเร็วที่สุดของไบโอฟิล์มแบคทีเรียเมื่อเทียบกับการทดสอบการควบคุม ไบโอฟิล์มของ
ลิตร monocytogenes สำหรับอนุภาคนาโนกระจก 1 (ผิวกระจกแก้ไขโดย 16% w / v TiO2) ถูกพบว่ามีการ
ลดลง 3 log CFU / cm2 หลังจาก 90 นาทีโดยการฉายรังสี UVA ใช้ TiO2 โฟโตคะอิเล็กทรอนิคส์
เป็นวิธีทางเลือกของการฆ่าเชื้อที่ปนเปื้อนพื้นผิวที่นำเสนอกรณีที่น่าสนใจซึ่ง
จากการพัฒนาต่อไปอาจให้การแก้ปัญหาการฆ่าเชื้อที่มีศักยภาพ การปรับเปลี่ยนพื้นผิวโดยใช้อิเล็กทรอนิคส์
ไททาเนียมและการฉายรังสียูวีที่เป็นนวัตกรรมการรวมกันเพื่อเพิ่มความปลอดภัยของอาหารและการประหยัด
เวลาและเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาความว่องไวของไทเทเนียมไดออกไซด์ ( TiO2 ) ต่อ Listeria
monocytogenes แบคทีเรียไบโอฟิล์ม . ที่แตกต่างกัน ) nanostructured ฟิล์มบางถูกฝากไว้บนพื้นผิว
เช่นสแตนเลสและกระจกที่ใช้ใบแพทย์ ) พื้นผิวทั้งหมดอยู่ในหลอดทดสอบ
( BH ) ประกอบด้วย สมอง หัวใจ และน้ำซุปใส่ฉัน monocytogenes .หลอดทดลองแล้ว
บ่มเป็นเวลา 10 วัน ที่ 16
C เพื่อให้พัฒนาฟิล์ม . หลังจากการสร้างไบโอฟิล์ม ,
พื้นผิวถูกส่องแสงอัลตราไวโอเลต ( UVA ; แสง 315e400 nm ) ส่วนปริมาณของ
ไบโอฟิล์มได้ดําเนินการโดยใช้ลูกปัด vortexing วิธี ตามด้วยชุบวุ้นและ / หรือโดยการวัดการชัก
( ผ่านกิจกรรมการสลายของไบโอฟิล์มเซลล์ )การปรากฏตัวของอนุภาคนาโน TiO2
มีผลในการลดเชื้อแบคทีเรียเข้าสู่ระบบเร็วที่สุด กล่าวคือเมื่อเทียบกับการทดสอบการควบคุม ที่ฟิล์มของ
L monocytogenes สำหรับอนุภาคนาโน 1 แก้ว ( แก้วผิวแก้ไขโดย 16 % w / v ) ) พบว่ามี
ลดลง 3 log CFU / cm2 หลังจาก 90 นาที โดยรังสี UVA . การใช้ตัวเร่งปฏิกิริยา
nanostructured TiO2เป็นวิธีการทางเลือกของการปนเปื้อนพื้นผิวเสนอคดีที่น่าสนใจซึ่ง
โดยการพัฒนาต่อไปอาจจะให้มีการแก้ไข ปรับผิวใช้ nanostructured
ไททาเนียและการฉายรังสี UV เป็นนวัตกรรมการรวมกันเพื่อเพิ่มความปลอดภัยของอาหารและหาทางประหยัด
เงินและเวลา