iliophagous fish have a long intest

iliophagous fish have a long intestine. In S. knerii,
which is herbivorous (Alvim and Peret 2004), the
intestine length was 302.1 ± 47.15 mm and the
intestinal coefficient (CO) was 1.30 ± 0.17. This
value of CO was similar to that of the herbivorous
species Schizodon borellii (1.35) and Schizodon
altoparane (1.41) (Ferretti et al. 1996). However,
the species Leporinus taeniofasciatus and Leporinus
friderici, which are omnivorous, presented CO
values of 1.14 ± 0.07 and 1.25 ± 0.15, respectively,
close to the former species (Albrecht et al. 2001).
For those authors, the use of CO alone is not enough
to determine the specialisation degree within a given
diet, although Kapoor et al. (1975) reported that the
intestine length naturally responds to changes in the
nutritional conditions and the development stages.
The intestine’s epithelium of S. knerii is simple and
of a prismatic type with goblet cells, as observed in
Pseudoplatystoma fasciatum (Rodrigues et al. 2009)
and Glyptosternun maculatum (Xiong et al. 2011).
Goblet cells are common in the intestinal mucosa of
fish (Kapoor et al. 1975) and they have been reported
in recent studies as producing mucosubstances
(Xiong et al. 2011, Løkka et al. 2013). In the present
study, they reacted positively to PAS, amylase + PAS,
Ab pH 2.5 and Ab pH 0.5, indicating the presence of
neutral glycoproteins and carboxylated and sulphated
glycoconjugate acids.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลา iliophagous มีลำไส้ยาว ใน S. kneriiซึ่งเป็นสัตว์ (Alvim และ Peret 2004), การความยาวลำไส้ถูก 302.1 ± 47.15 มม.และลำไส้สัมประสิทธิ์ (CO) คือ 1.30 ± 0.17 นี้มูลค่าของบริษัทก็คล้ายกับการกินสายพันธุ์ Schizodon borellii (1.35) และ Schizodonaltoparane (1.41) (Ferretti et al. 1996) อย่างไรก็ตามสายพันธุ์ Leporinus taeniofasciatus และ Leporinusfriderici ซึ่งเป็น omnivorous นำ COค่าของ 1.14 ± 0.07 และ 1.25 ± 0.15 ตาม ลำดับปิดพันธุ์อดีต (Albrecht et al. 2001)สำหรับผู้เขียนเหล่านั้น การใช้งานของบริษัทเพียงอย่างเดียวไม่พอเพื่อกำหนดระดับถนัดภายในที่กำหนดอาหาร แม้ว่า Kapoor et al. (1975) รายงานว่า การความยาวลำไส้ตามธรรมชาติตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในการสภาวะทางโภชนาการและขั้นตอนการพัฒนาเยื่อบุผิวของลำไส้ของ S. knerii ง่าย และชนิดเดอะวันกับเซลล์ เป็นที่สังเกตในปลาไท fasciatum (โรดริเกวส et al. 2009)และ Glyptosternun maculatum (คายเนสหยง et al. 2011)เซลล์มีพบในเยื่อบุลำไส้ของปลา (Kapoor et al. 1975) และพวกเขาได้รับรายงานในการศึกษาล่าสุดกับการผลิต mucosubstances(คายเนสหยง et al. 2011, Løkka et al. 2013) ในปัจจุบันศึกษา พวกเขาปฏิกิริยาเชิงบวกการ PAS อะไมเลส + PASAb ค่า pH 2.5 และแสดงการปรากฏตัวของ pH Ab 0.5ไกลโคโปรตีนที่เป็นกลางและ carboxylated และ sulphatedกรด glycoconjugate

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปลา iliophagous มีลำไส้ยาว ในเอส knerii,
ซึ่งเป็นพืช (Alvim และ Peret 2004) ที่
มีความยาวลำไส้เป็น 302.1 ± 47.15 มิลลิเมตรและ
ค่าสัมประสิทธิ์ลำไส้ (CO) คือ 1.30 ± 0.17 นี้
มูลค่าของ บริษัท มีความคล้ายคลึงกับที่ของพืช
ชนิด Schizodon borellii (1.35) และ Schizodon
altoparane (1.41) (Ferretti et al. 1996) แต่
สายพันธุ์ Leporinus taeniofasciatus และ Leporinus
friderici ซึ่งเป็นทุกอย่างที่นำเสนอ CO
ค่า 1.14 ± 0.07 และ 1.25 ± 0.15 ตามลำดับ
ใกล้เคียงกับอดีตสปีชีส์ (Albrecht et al. 2001).
สำหรับผู้เขียนนั้นใช้ CO เพียงอย่างเดียว ไม่เพียงพอ
ที่จะตรวจสอบการศึกษาระดับปริญญาเชี่ยวชาญภายในกำหนด
อาหารแม้ว่า Kapoor, et al (1975) รายงานว่า
ความยาวลำไส้ธรรมชาติตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงใน
เงื่อนไขทางด้านโภชนาการและขั้นตอนการพัฒนา.
เยื่อบุผิวลำไส้ของเอส knerii เป็นเรื่องง่ายและ
ชนิดเหลี่ยมกับเซลล์แก้วเป็นที่สังเกตใน
Pseudoplatystoma fasciatum (โรดริกู et al. 2009 )
และ Glyptosternun maculatum (Xiong et al. 2011).
เซลล์ Goblet เป็นเรื่องธรรมดาในเยื่อบุลำไส้ของ
ปลา (Kapoor et al. 1975) และพวกเขาได้รับการรายงาน
ในการศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้กับการผลิต mucosubstances
(Xiong et al., 2011, Løkka et al, . 2013) ในปัจจุบัน
การศึกษาที่พวกเขามีปฏิกิริยาตอบสนองในทางบวกกับ PAS, อะไมเลส + PAS,
Ab ค่า pH 2.5 และ Ab ค่า pH 0.5 แสดงให้เห็นการปรากฏตัวของ
ไกลโคโปรตีนที่เป็นกลางและ carboxylated และ sulphated
กรด glycoconjugate

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

iliophagous ปลามีลำไส้ยาว knerii ในสหรัฐอเมริกา ,ซึ่งเป็นสัตว์ที่กินพืชเป็นอาหาร ( alvim และ peret 2004 )ความยาวลำไส้ถูก 302.1 ± 47.15 มม. และสัมประสิทธิ์ในลำไส้ ( CO ) คือ 1.30 ± 0.17 . นี้ค่า CO เป็นคล้ายกับที่ของพืชชนิด schizodon borellii ( 1.35 ) และ schizodonaltoparane ( 1.41 ) ( เฟอเรตติ et al . 1996 ) อย่างไรก็ตามชนิดและ leporinus taeniofasciatus leporinusfriderici ซึ่งจะกินทั้งพืชและสัตว์ ได้แก่ โคมูลค่า 1.14 ± 0.07 และ 1.25 ± 0.15 ตามลำดับใกล้ชนิดที่อดีต ( Albrecht et al . 2001 )สำหรับผู้เขียนนั้น ใช้ Co อย่างเดียวไม่พอเพื่อตรวจสอบความเชี่ยวชาญระดับภายในให้อาหาร , แม้ว่า กาปูร์ et al . ( 1975 ) ได้รายงานว่าความยาวลำไส้ธรรมชาติตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงในภาวะโภชนาการและการพัฒนาระยะเยื่อบุผิวของลำไส้ของ S . knerii ได้ง่าย และประเภทของแท่งปริซึมแก้วกับเซลล์ที่พบในปลาไทเกอร์โชวเวลโนส ( Rodrigues et al . 2009 )และ glyptosternun maculatum ( Xiong et al . 2011 )กุณโฑเซลล์เยื่อเมือกของลำไส้ที่พบในปลา ( Kapoor et al . 1975 ) และพวกเขาได้ถูกรายงานในการศึกษาล่าสุดที่ผลิต mucosubstances( สง et al . 2011 , ผมขึ้น kka et al . 2013 ) ใน ปัจจุบันการศึกษา , พวกเขามีปฏิกิริยาตอบสนองเชิงบวกกับปาเลสปาส , + ,AB pH 2.5 และ AB pH 0.5 บ่งชี้สถานะของไกลโคโปรตีน และ sulphated carboxylated และเป็นกลางกรดไกลโคค จูเกต .