The difference between the richest

The difference between the richest and the poor in Thailand was not so high
compared to some countries in Latin America; namely Brazil and Mexico between the 1950s
and 1980s, but it continued to rise and became critical according to the latest data in 1990/91.
The gap has still not tended to be closed. Even though the Gini coefficient was more or less
0.45 between the 1960s and 1980s, it rose to 0.52 in 1992. What is of greater importance is
that high economic growth in recent years has given rise not to more even income
distribution, but more inequality. It is argued that slices of the bigger national pie made
possible by high economic growth have scarcely trickled down to the poor in rural areas.
Thus, the degree of inequality is simply not related to the level of income per head, but rather
to factors dependent on what kind of development strategy is followed. What matters is the
strategy of development as rightly pointed out by Griffin (1989).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแตกต่างระหว่างที่ร่ำรวยที่สุดและยากจนในประเทศไทยก็ไม่สูงมากเมื่อเทียบกับบางประเทศในละตินอเมริกา คือบราซิลและเม็กซิโกระหว่างปี 1950
และ 1980 แต่ก็ยังคงเพิ่มขึ้นและกลายเป็นสำคัญตามข้อมูลล่าสุดใน 1990-1991.
ช่องว่างยังไม่มีแนวโน้มที่จะถูกปิด แม้ว่าค่าสัมประสิทธิ์ Gini ได้มากขึ้นหรือน้อยกว่า
0.45 ระหว่างปี 1960 และ 1980 ก็เพิ่มขึ้นเป็น 0.52 ในปี 1992
สิ่งที่มีความสำคัญมากขึ้นคือว่าการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูงในปีที่ผ่านมาได้ก่อให้เกิดไม่ได้ที่จะมีรายได้มากยิ่งขึ้นการจัดจำหน่าย
แต่ความไม่เท่าเทียมกันมากขึ้น
มันเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันอยู่ว่าชิ้นของพายแห่งชาติที่ใหญ่กว่าที่ทำไปได้โดยการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูงได้ไหลแทบจะไม่ลงไปคนจนในชนบท.
ดังนั้นระดับของความไม่เท่าเทียมกันก็คือไม่เกี่ยวข้องกับระดับของรายได้ต่อหัว
แต่ปัจจัยขึ้นอยู่กับกับชนิดของยุทธศาสตร์การพัฒนาตาม สิ่งที่สำคัญคือกลยุทธ์ของการพัฒนาที่ถูกต้องเป็นแหลมออกโดยกริฟฟิ (1989)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแตกต่างระหว่างคนรวยและคนจนในไทยมีไม่สูงมากนัก
เมื่อเทียบกับบางประเทศในละตินอเมริกา ได้แก่ บราซิล และเม็กซิโก ระหว่างปี 1950 และ 1980
, แต่มันยังคงเพิ่มขึ้นและกลายเป็นวิกฤตตามข้อมูลล่าสุดในปี 1990 / 91 .
ช่องว่างยังไม่มีแนวโน้มที่จะถูกปิด ถึงแม้ว่าสัมประสิทธิ์จินีได้มากขึ้นหรือน้อยลง
0.45 ระหว่าง 1960 และ 1980มันเพิ่มขึ้น 0.52 ในปี 1992 อะไรคือความสําคัญคือ
ที่การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูง ในปีที่ผ่านมาได้ให้ลุกขึ้นเพื่อเพิ่มเติมรายได้
แม้จะกระจาย แต่ความไม่เท่าเทียมกัน . มันแย้งว่าชิ้นของพายที่ทำใหญ่แห่งชาติ
เป็นไปได้โดยการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจสูงก็จะหยดลงมาให้คนจนในชนบท
ดังนั้นระดับของความไม่เท่าเทียมกันเป็นเพียงไม่สัมพันธ์กับระดับของรายได้ต่อหัว แต่ค่อนข้าง
ปัจจัยขึ้นอยู่กับชนิดของกลยุทธ์ในการพัฒนา คือ สิ่งที่สำคัญคือกลยุทธ์การพัฒนา
ถูกต้องชี้ให้เห็นโดย
กริฟฟิน ( 1989 )