The next day.Pioro-san gave me some

The next day.

Pioro-san gave me some miso and soy sauce in the morning. Afterwards I thanked him, and I threw the lot into my ‘Item Box’.

Then I went to the guild to submit the fang of the smash boar and the herbs I gathered yesterday. And immediately, I was able to receive the compensation for both. Looks like the male employee had properly informed them just as he said he would.

I went out of the way to make it look like a coincidence, even going as far as to equip the wrong equipment, but apparently it wasn’t necessary… Then again, I’m just saying that because of how things turned out. Normally it wouldn’t have been strange if they pursued the matter a bit, but I did save Ken-san and the others, so let’s just consider it a good thing that they’re not pursuing the issue.

While I was thinking that, the employee in charge came back with the compensation, and along with it, a word of gratitude. Apparently he’s a friend of those three yesterday. Taking the opportunity, I asked about what happened to the two adventurers, and apparently they’ve already been caught.

From what I’m told they were overheard at the bar by some guild employees who were there drinking after work. Those employees informed the guild, and the two adventurers were quickly apprehended. After that, the investigation found out that they were in fact guilty, and that their guild cards were masked. Being guilty of other crimes, the guild decided to excommunicate them. And having committed the crime of masking their guild card, they will be serving over five years of forced labor in the mines, or work indefinitely as a slave.

When I heard about masking the guild card, I asked about whether something like that was really possible. And apparently it is possible to remove the punishments and information written on one’s card, however it takes a special magic tool to do it, so a normal adventurer can’t do it. Of course, the employee couldn’t talk about how to aquire the means to mask one’s card, so I wasn’t able to get any more information other than that. Not that I want to mask my guild card or anything, but I should be careful.

After I thanked the employee for the reward, I left the guild. Now, what should I do? I’ve already finished everything that I needed to do here.

While I thought what to do from here on out, I walked to Pioro-san’s store. There, I was informed that Pioro-san was looking for me, and was brought to Pioro-san’s office. At Pioro-san’s office, I drank the tea I was served while I listened to Pioro-san.

“Ryouma, would ya happen ta know any good dish with the smash boar’s meat, miso and soy sauce as ingredients?” [Pioro]
“Dish, you say?” [Ryouma]

If you’re talking about Japanese cuisine, then there’s Tonjiru, Butashabu, Butadon, and pork fried with ginger.

“Well… I do know a few.” [Ryouma]
“Could I have ya teach me? I mean don’t get me wrong, fried fish and miso soup’s plenty delicious, but it gets pretty tiring after a while, ya know? So I’ve always been thinkin’ that I could sell miso and soy sauce more if there were more way ta use it.” [Pioro]

So that’s what it was. Well, it’ll be convenient for me too if I could get Japanese food easier, so I guess I could teach him.

“Then how about some Por- I mean, how about some Smash Boar Fried with Jija?” [Ryouma]

There’s pork, there’s soy sauce, and there’s even mirin. And I can get the ginger from a chemist! With this I won’t be making the ginger-tasting meat I’ve been eating this past three years… but the real, unadulterated, one true pork fried with ginger dish!

“Ah, if ya don’t mind, could I have ya cook this fried jija of yours? Ya can use as much of our ingredients as ya want.” [Pioro]
“Is that ok?” [Ryouma]
“Of course, of course… after all, we’re benefitting a lot from ya teaching us a new dish.” [Pioro]

Like this it was decided that I’ll be cooking lunch. But what surprised me was that Kurana-san and Miyabi-san will apparently also be cooking alongside me. “I thought I’d be teaching some servants,” I said, to which to they laughed and said this,

“From time ta time, mom would drill in ta me how cooking is a woman’s taste. So yeah… and besides it’s not like I hate cooking or anythin’, and it’s not cool for the daughter of a company that sells food ta suck at cookin’ either.” [Miyabi]
“I’m looking forward ta Ryouma-han’s skill and that new dish of yours.” [Kurana]

Under the scrutiny of the two, I took the tools and ingredients that were prepared beforehand, and I began to cook.

First, comes grinding the rice and cooking it. Though, to be honest, I’ve never really gotten the opportunity to do this with a kilt back in my previous life.

To be eaten with the pork fried with ginger is Tonjiru, so I need to make that too to serve as a complement for the main dish. Then comes the dashi which I made from seaweed that’s similar to Kombu and small fish. And for garnish are onions, great burdocks, mushrooms, and other various vegetables on smash boar meat. Ever since entering the towns, I’ve come to realize just how many vegetables being sold are similar to the ones in Earth, both in name and taste. It’s highly possible that this too is a result of the otherworlders' influence.

While making the Tonjiru, Miyabi-san took charge of watching over the rice. And after I finished making the Tonjiru, I got a pot from my ‘Item Box’ and filled it with the excess Dashi. Then I added soy sauce, mirin, and vinegar into it. When Kurana-san saw that, she walked over and asked me a question.

“Ryouma-han, what is that?” [Kurana]
“It’s seasoning made from soy sauce, mirin, dashi, and vinegar. If you leave it for a few days, the sour taste will mellow out, and it’ll become quite delicious. And if you add the juice of Ramon to it, it’ll become even more delicious. It can be used as dressing for salads, as well as seasoning for meat or fish.” [Ryouma]
“Ta think was somethin’ like that…” [Kurana]

Said Kurana-san as she looked into the pot. Not long after though, she immediately went back to the Tonjiru

After a while, the Tonjiru was almost ready… so I guess I should start working on the pork fried with ginger now.

I cut the smash boar’s meat into thin slices, and then fried it on a frying pan. During that time, I grated some jija, and mixed it with an appropriate amount of soy sauce and mirin, mixing it into a sauce.

Adding that to the fried pork, and after a little mixing, the fired pork with ginger was done! It’s simple and easy to make, but it’s definitely delicious.

The pork fried with ginger can be made in many ways like marinating it with the sauce instead of doing what I did, but this is the method I prefer the most. After all, fast and delicious is the way to go.

Then for garnish, I cut some cabbage into thin strips, and then cut a tomato with a strange size that’s bigger than a cherry tomato but smaller than a normal one into four pieces. Good. Next is the rice which should be finished around now…

As I was about to go over to the rice, I noticed a man with black hair at the corner of my eyes.

“Pioro-san? Since when have you been there?” [Ryouma]

Pioro-san came out from the shadow of the kitchen’s entrance. It was quite awkward.

“Ah~, well the thing is, something delicious found its way ta my nose, and before I knew it I found myself here.” [Pioro]

Ahh, of course. I mean with the rice’s scent and the pork fried with ginger being cooked, anyone’s appetite would be whetted, right?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในวันถัดไปPioro ซังให้ฉันมิโซะและซอสถั่วเหลืองบางในตอนเช้า หลังจากนั้น ผมขอบคุณเขา และฉันโยนล็อตเป็นกล่องของฉัน' สินค้า' แล้วผมไปสมาคมส่งฟางหมู smash และสมุนไพรที่ผมรวบรวมเมื่อวานนี้ และทันที ผมได้รับค่าตอบแทนทั้ง ดูเหมือนพนักงานชายได้อย่างถูกต้องทราบพวกเขาเหมือนกับเขากล่าวว่า เขาจะผมไปออกไปทำให้มันดูเหมือนเป็นเรื่องบังเอิญ แม้จะเท่ากับจัดอุปกรณ์ไม่ถูกต้อง แต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่จำเป็น... อีก ผมเชื่อว่า ที่ เพราะว่าสิ่งที่เปิดออก ปกติมันจะไม่ได้ถ้าพวกเขาติดตามเรื่องบิต แต่ไม่ได้บันทึกเคนซังและคนอื่น ๆ กันเพียงพิจารณาสิ่งดีที่พวกเขากำลังใฝ่หาปัญหาไม่แปลกในขณะที่ผมคิดที่ พนักงานชอบมาค่าตอบแทน และ นอก คำความกตัญญู เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นเพื่อนของบรรดาสามเมื่อวานนี้ โอกาส ถามเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับ adventurers สอง และเห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้แล้วถูกจับ จากสิ่งที่ฉันกำลังบอกว่า พวกเขาถูก overheard ที่บาร์ โดยพนักงานบางสมาคมที่นั่นดื่มหลังเลิกงาน พนักงานที่ทราบสมาคม และ adventurers สองถูกเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว หลังจากนั้น การสอบสวนพบว่า พวกเขาในความเป็นจริงมีความผิด และที่บัตรสมาคมของพวกเขาถูกหลอกลวง เป็นความผิดของอาชญากรรมอื่น ๆ สมาคมการตัดสินใจที่จะขับออกนอกศาสนาเหล่านั้น และมีความมุ่งมั่นที่อาชญากรรมของกำบังบัตรสมาคมของพวกเขา พวกเขาจะให้บริการ 5 ปีของการบังคับใช้แรงงานในเหมืองแร่ การทำงานอย่างไม่มีกำหนดเป็นทาส เมื่อฉันได้ยินเกี่ยวกับกำบังบัตรสมาคม ถามว่า บางสิ่งบางอย่างเช่นที่เป็นไปได้จริง ๆ และเห็นได้ชัดว่าเป็นการเอาข้อมูลที่เขียนบนของบัตร และลงโทษแต่ใช้เครื่องมือพิเศษที่วิเศษจะทำ เพื่อนักผจญภัยที่ปกติไม่สามารถทำได้ แน่นอน พนักงานไม่พูดถึงวิธีการร้องหมายถึงหน้ากากของบัตร ดังนั้นฉันไม่ได้รับข้อมูลใด ๆ เพิ่มเติมนอกเหนือจากที่ ไม่ว่า ต้องการหน้ากากของฉันบัตรสมาคมหรืออะไรก็ได้ แต่ฉันควรระมัดระวังหลังจากที่ฉันขอบคุณพนักงานสำหรับรางวัล ผมไปสมาคม ตอนนี้ ฉันควรทำอย่างไร ฉันได้แล้วเสร็จทุกอย่างที่ต้องทำที่นี่ในขณะที่คิดว่า จะทำอะไรจากที่นี่บน ฉันเดินไปเก็บ Pioro ซาน มี ฉันไม่ทราบว่า Pioro ซังหาฉัน และถูกนำไป Pioro ซาน ที่สำนักงาน Pioro-ซาน ฉันดื่มชาที่ผมแนะนำในขณะที่ผมฟัง Pioro ซัง"Ryouma จะยาเกิดขึ้นตา รู้ใครดี ด้วยเนื้อของสุกร smash มิโซะ และซอสถั่วเหลืองเป็นส่วนผสมหรือไม่" [Pioro]"จาน คุณพูด" [Ryouma]ถ้าคุณกำลังพูดถึงอาหารญี่ปุ่น แล้วได้ Tonjiru, Butashabu งอ และหมูผัดขิง "ดี... ฉันรู้ว่ากี่" [Ryouma]"ได้ยาสอนฉัน ผมหมายถึง ไม่ได้รับฉันผิด ทอดปลาและซุปมิโซะอร่อยมากมาย แต่มันจะเหนื่อยสวยหลัง ยารู้ ดังนั้นฉันได้เสมอคิด ' ว่าฉันขายซอสถั่วเหลืองและมิโซะ เพิ่มเติมถ้ามีวิธีการเพิ่มเติมตา ใช้ " [Pioro]เพื่อ ที่ว่าสิ่งที่มันเป็น ดี ก็จะสะดวกสำหรับผมเกินไปถ้าไม่ได้รับอาหารญี่ปุ่นง่ายขึ้น ดังนั้นฉันเดาฉันสามารถสอนเขา"แล้ววิธีการเกี่ยวกับบางปอ - ผมหมายถึง วิธีการเกี่ยวกับบางชนหมูทอดกับ Jija" [Ryouma]มีหมู มีซอสถั่วเหลือง และมีแม้กระทั่ง mirin และฉันจะได้รับขิงได้จากนักเคมี นี้ ผมจะไม่ทำให้เนื้อเผ็ดขิงที่ผมเคยกินนี้ผ่านมาสามปี...แต่ได้จริง unadulterated หมูผัดขิงจาน true"อา ถ้ายาไม่ทราบ ได้ยาปรุง jija นี้ทอดของคุณ ยาสามารถใช้เป็นส่วนผสมของยาต้องดู" [Pioro]"คือว่าตกลง [Ryouma]"แน่นอน แน่นอน...หลังจากที่ทุก เรากำลังสั่งมากยาสอนเราจานใหม่" [Pioro]เช่นนี้ จึงได้ตัดสินใจว่า ฉันจะต้องทำอาหารกลางวัน แต่สิ่งประหลาดใจฉันได้ที่ Kurana-ซาน และ Miyabi ซังจะเห็นได้ชัดนอกจากนี้ยังสามารถทำอาหารควบคู่ไปกับฉัน "ฉันคิดว่า ฉันจะสอนข้าราชการบาง ผมพูด ที่พวกเขาหัวเราะ และกล่าวว่า นี้"จากเวลาพูดคุย เวลา แม่จะดูรายละเอียดในตา ฉันวิธีทำอาหารเป็นรสชาติของผู้หญิง ดังนั้นใช่... และนอกจากจะไม่ชอบเกลียดอาหารหรือ anythin' และไม่เย็นสำหรับลูกสาวของบริษัทที่ขายอาหารตา ดูดที่ cookin' อย่างใดอย่างหนึ่ง" [Miyabi]"ฉันกำลังรอตา ทักษะ Ryouma ฮั่นและจานที่ใหม่ของคุณ" [Kurana]ภายใต้ scrutiny สอง ใช้เครื่องมือและส่วนผสมที่เตรียมไว้ล่วงหน้า และเริ่มการปรุงอาหารครั้งแรก มาบดข้าว และทำอาหารได้ แม้ว่า ที่จะซื่อสัตย์ ฉันไม่เคยได้รับโอกาสในการทำเช่นนี้กับ kilt ในชีวิตก่อนหน้านี้รับประทานกับผัดขิงหมูเป็น Tonjiru ดังนั้นฉันจำเป็นต้องการที่มากเกินไปจะทำหน้าที่เป็นส่วนเติมเต็มสำหรับอาหารจานหลัก แล้ว มาไท่ซึ่งทำจากสาหร่าย Kombu และปลาขนาดเล็กคล้าย และสำหรับ garnish ใจหอม burdocks ดี เห็ด ผักอื่น ๆ ต่าง ๆ ในเนื้อสุกร smash ตั้งแต่เข้าเมือง ฉันได้มารู้เพียงผักหลายวิธีการขายที่คล้ายกับอยู่ในโลก ทั้งชื่อและรสชาติ มันเป็นไปได้สูงเกินไปเป็นผลของอิทธิพลของ otherworldersWhile making the Tonjiru, Miyabi-san took charge of watching over the rice. And after I finished making the Tonjiru, I got a pot from my ‘Item Box’ and filled it with the excess Dashi. Then I added soy sauce, mirin, and vinegar into it. When Kurana-san saw that, she walked over and asked me a question.“Ryouma-han, what is that?” [Kurana]“It’s seasoning made from soy sauce, mirin, dashi, and vinegar. If you leave it for a few days, the sour taste will mellow out, and it’ll become quite delicious. And if you add the juice of Ramon to it, it’ll become even more delicious. It can be used as dressing for salads, as well as seasoning for meat or fish.” [Ryouma]“Ta think was somethin’ like that…” [Kurana]Said Kurana-san as she looked into the pot. Not long after though, she immediately went back to the Tonjiru After a while, the Tonjiru was almost ready… so I guess I should start working on the pork fried with ginger now. I cut the smash boar’s meat into thin slices, and then fried it on a frying pan. During that time, I grated some jija, and mixed it with an appropriate amount of soy sauce and mirin, mixing it into a sauce.Adding that to the fried pork, and after a little mixing, the fired pork with ginger was done! It’s simple and easy to make, but it’s definitely delicious. The pork fried with ginger can be made in many ways like marinating it with the sauce instead of doing what I did, but this is the method I prefer the most. After all, fast and delicious is the way to go.Then for garnish, I cut some cabbage into thin strips, and then cut a tomato with a strange size that’s bigger than a cherry tomato but smaller than a normal one into four pieces. Good. Next is the rice which should be finished around now… As I was about to go over to the rice, I noticed a man with black hair at the corner of my eyes.“Pioro-san? Since when have you been there?” [Ryouma]Pioro-san came out from the shadow of the kitchen’s entrance. It was quite awkward.“Ah~, well the thing is, something delicious found its way ta my nose, and before I knew it I found myself here.” [Pioro]Ahh, of course. I mean with the rice’s scent and the pork fried with ginger being cooked, anyone’s appetite would be whetted, right?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันต่อไป

pioro ซานเอาบางซุปและซอสถั่วเหลืองในช่วงเช้า หลังจากนั้น ฉันก็ขอบคุณเขา และโยนลงในกล่องรายการของฉันมาก ' '

งั้นฉันไปที่สมาคมส่งเขี้ยวของหมูป่า และสมุนไพรที่ฉันรวบรวมชนเมื่อวาน และทันทีที่ผมสามารถที่จะได้รับค่าตอบแทนสำหรับทั้งคู่ ดูเหมือนพนักงานชายได้ทราบอย่างถูกต้อง พวกเขาเช่นเดียวกับที่เขาบอกว่าเขาจะ

ฉันออกไปจากทางที่จะทำให้มันเหมือนบังเอิญ แม้จะไปเท่าที่จะติดตั้งอุปกรณ์ผิด แต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่จำเป็น . . . . . . . อีกอย่าง ผมกำลังจะบอกว่า เพราะสิ่งที่ได้พูดไป โดยปกติแล้ว มันคงแปลก ถ้าพวกเขาได้ติดตามเรื่องเล็กน้อย แต่ผมช่วยชีวิต เคนซังและคนอื่นๆดังนั้น ให้คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดี ที่พวกเขาไม่ได้ติดตามประเด็น

ในขณะที่ฉันคิดว่า พนักงานรับผิดชอบ กลับมาชดเชย และพร้อมกับมัน คำขอบคุณ เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นเพื่อนของทั้งสามเมื่อวาน ใช้โอกาสนี้ ฉันถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับสองนักผจญภัย และเห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกจับ

จากสิ่งที่ฉันบอกพวกเขาได้ยินที่บาร์ โดยมีสมาคมพนักงานที่ดื่มหลังเลิกงาน พนักงานเหล่านั้นทราบ สมาคม และสองนักผจญภัยก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็ว . หลังจากนั้น การสืบสวนพบว่าพวกเขาอยู่ในความเป็นจริงมีความผิด และการ์ดของกิลด์กำลังสวมหน้ากาก ถูกผิดของอาชญากรรมอื่นๆ สมาคมตัดสินใจ excommunicate พวกเขาและมีการก่ออาชญากรรมของกาวการ์ดกิลด์ของพวกเขา พวกเขาจะให้บริการมากกว่า 5 ปีของการบังคับใช้แรงงานในเหมือง หรือทำงานไปเรื่อย ๆ เป็นทาส

เมื่อฉันได้ยินเกี่ยวกับ กระดาษกาว กิลด์การ์ด ผมถามว่า อย่างนั้นก็เป็นไปได้จริงๆ และเห็นได้ชัดว่ามันเป็นไปได้ที่จะเอาความผิดและข้อมูลที่เขียนเกี่ยวกับการหนึ่งของบัตรแต่มันใช้เวลาพิเศษเครื่องมือวิเศษที่จะทำมัน ดังนั้นเป็นนักผจญภัยธรรมดาทำไม่ได้ แน่นอน พนักงานไม่ได้พูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่จะได้รับหมายถึงรูปแบบหนึ่งของ บัตร ดังนั้น ผมจึงไม่ได้รับข้อมูลเพิ่มเติมใด ๆอื่น ๆ กว่านั้น ไม่ ฉันต้องการหน้ากากบัตรสมาคมหรืออะไร แต่ผมควรต้องระวัง

หลังจากที่ฉันขอบคุณพนักงานสำหรับรางวัล ฉันจะออกจากกิลด์ ตอนนี้สิ่งที่ฉันควรทำอย่างไร ? ผมทำเสร็จแล้วทุกอย่างที่ฉันต้องทำค่ะ

ตอนคิดว่าจะทำอะไรต่อจากนี้ ฉันเดินไปที่ร้าน pioro ซาน ผมได้รับแจ้งว่า pioro ซาน ตามหาผม และถูกนำตัวไปที่สำนักงานของ pioro ซาน ที่สำนักงาน pioro ซัง ดื่มชา ฉันเสิร์ฟขณะที่ผมฟัง pioro ซาน เรียวมะ ฮาจิคาตะ

" ,จะรักเกิดขึ้นทาทราบดีใด ๆจานด้วยชนหมูป่าเนื้อ ซุปและซอสถั่วเหลืองเป็นส่วนผสม ? " [ pioro ]
" จาน , คุณพูด ? " เรียวมะ ฮาจิคาตะ ]

ถ้าคุณกำลังพูดถึงอาหารญี่ปุ่นแล้ว ก็ tonjiru butashabu butadon , , , และหมูผัดขิง

" เอ่อ . . . ฉันทำไม่กี่รู้ " [ ]
เรียวมะ ฮาจิคาตะ " ได้นี่สอนฉัน ฉันหมายถึงอย่าเข้าใจฉันผิด ทอดปลา และซุปมิโซะ ออกจะอร่อยแต่มันค่อนข้างน่าเบื่อหลังจากที่ในขณะ คุณรู้มั้ย ? ฉันได้รับเสมอ thinkin ' ที่ฉันสามารถขายซุปและซอสถั่วเหลืองมากขึ้น ถ้ามีอีกวิธีทาใช้ . " [ pioro ]

นั่นคือสิ่งที่มันเป็น มันคงจะสะดวกสำหรับฉันเหมือนกัน ถ้าผมจะเอาอาหารญี่ปุ่นง่าย ดังนั้นฉันคิดว่าฉันสามารถสอนเขา

" แล้วบางปอ - ฉันหมายถึง แล้วชนหมูป่าผัดจิ๊จ๊ะ ? " [ ]

เรียวมะ ฮาจิคาตะมีหมู มีซอสถั่วเหลือง และมีแม้กระทั่ง mirin . และฉันสามารถได้รับขิงจากนักเคมี ! มีไอ้นี่ก็ไม่ทำให้ขิงเผ็ดเนื้อผมกินสามปี . . . ที่ผ่านมานี้ แต่ของจริงล้วนๆ หนึ่งจริง หมูทอดจานขิง !

" เอ่อ ถ้านายไม่รังเกียจ ฉันมีย่าทำอาหารจีจ้านี่ทอดของคุณ คุณสามารถใช้มากของวัสดุของเราเป็นยาต้องการ . " [ pioro ]
" โอเคมั้ย ? " เรียวมะ ฮาจิคาตะ ]
" แน่นอน . . . . . . . หลังจากทั้งหมด , เราได้ประโยชน์มากจากนายสอนเราจานใหม่ " [ pioro ]

แบบนี้มันก็ตัดสินใจว่า ผมจะเป็นอาหารกลางวันอาหาร แต่สิ่งที่ผมแปลกใจคือ kurana ซานและมิยาบิซังจะเห็นได้ชัดว่ายังมีอาหารควบคู่ไปกับฉัน " ฉันคิดว่าฉันสามารถสอนคนรับใช้ " ผมกล่าว ซึ่งให้พวกเขาหัวเราะและกล่าวว่า นี้

" จากเวลาทา เวลาแม่จะเจาะตาฉันทำอาหารเป็นรสนิยมของผู้หญิง ใช่ . . . . . . . และอีกอย่าง มันไม่เหมือนกับที่ฉันเกลียดการทำอาหารหรืออะไร แต่มันไม่เย็น ลูกสาวของ บริษัท ที่ขายดูดตาอาหารที่ Cookin ' เหมือนกัน " [ มิยาบิ ]
" ผมมองตาเรียวมะ ฮาจิคาตะฮันของทักษะ และจานใหม่ของคุณ . " [ kurana ]

ภายใต้การพิจารณาของทั้งสองฉันเอาอุปกรณ์และส่วนผสมที่เตรียมไว้ล่วงหน้า และฉันก็เริ่มทำอาหาร

ก่อนจะบดข้าวและอาหารมัน แต่บอกตามตรง ผมไม่เคยได้รับโอกาสที่จะทำเช่นนี้กับกระโปรงหลังในชีวิตก่อนหน้านี้ของฉัน

ไปกินกับหมูผัดขิง tonjiru ดังนั้นฉันต้องทำเหมือนกันเพื่อใช้เป็นส่วนเติมเต็มสำหรับจานหลักแล้ว มา ดาชิ ซึ่งผมทำจากสาหร่ายที่คล้ายกับ Kombu และปลาขนาดเล็ก และตกแต่งเป็นหัวหอม ดี burdocks เห็ด และผักอื่น ๆต่าง ๆ ตี หมูป่า เนื้อ ตั้งแต่เข้าเมือง ผมตระหนักถึงเพียงวิธีการหลายผัก การขายจะคล้ายกับโลก ทั้งชื่อและรสชาติเป็นไปได้สูงว่า นี่เป็นผลของ otherworlders ต่อ

ขณะที่การทำ tonjiru มิยาบิซังเอาค่าใช้จ่ายในการดูแลข้าว หลังจากที่ผมเสร็จสิ้นการ tonjiru ผมมีหม้อจากกล่อง ' รายการ ' และเต็มไป ด้วย ดาชิ ส่วนเกิน งั้นผมเพิ่มซอสถั่วเหลือง มิริน และน้ำส้มสายชูลงไป เมื่อ kurana ซานเห็นเธอเดินมา และถามฉันคำถาม

" เรียวมะ ฮาจิคาตะฮัน นั่นอะไร ? " [ kurana ]
" มันทำจากซอสถั่วเหลืองปรุงรส , mirin ดาชิ และน้ำส้มสายชู ถ้าทิ้งไว้ซัก 2-3 วัน รสชาติจะกลมกล่อม ออกเปรี้ยว และมันก็อร่อยดีนะ และถ้าคุณเพิ่มน้ำผลไม้ ราโมน มันก็จะอร่อยยิ่งขึ้น มันสามารถใช้เป็นยศสำหรับสลัด ตลอดจนการปรุงรสเนื้อหรือปลา " [ ]
เรียวมะ ฮาจิคาตะ