พระเทพวิทยาคม (คูณ ปริสุทฺโธ) เป็นท

พระเทพวิทยาคม (คูณ ปริสุทฺโธ) เป็นที่เรียกขานโดยทั่วไปว่า หลวงพ่อคูณ หรือ หลวงปู่คูณ (4 ตุลาคม พ.ศ. 2466 - 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558) อดีตที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค 11 และอดีตเจ้าอาวาสวัดบ้านไร่
หลวงพ่อคูณ เกิดในชื่อและนามสกุลทางโลกคือ คูณ ฉัตร์พลกรัง เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2466[1] ตรงกับแรม 10 ค่ำ เดือน 10 ปีกุน ที่บ้านไร่ หมู่ที่ 6 ตำบลกุดพิมาน อำเภอด่านขุนทด จังหวัดนครราชสีมา เป็นบุตรชายคนโตของบุญ (บิดา) และทองขาว (มารดา) ซึ่งประกอบอาชีพเกษตรกร มีพี่น้องร่วมบิดามารดาสามคนคือ

พระเทพวิทยาคม (คูณ ปริสุทโธ)
คำมั่น วงษ์กาญจนรัตน์ (เป็นหญิง)
ทองหล่อ เพ็ญจันทร์ (เป็นหญิง)
โยมบิดามารดาของหลวงพ่อคูณ เสียชีวิตลงขณะที่ลูกทั้งสามยังเด็ก เด็กชายคูณกับน้องสาวทั้งสอง จึงอยู่ในความอุปการะของน้าสาว สมัยที่เด็กชายคูณมีอายุราว 6-7 ขวบ เข้าเรียนหนังสือกับพระอาจารย์เชื่อม วิรโธ, พระอาจารย์ฉาย และพระอาจารย์หลี ทั้งภาษาไทย และภาษาขอม นอกจากนี้พระอาจารย์ทั้งสาม ยังอบรมสั่งสอนคาถาอาคม เพื่อป้องกันอันตรายต่าง ๆ ให้ด้วย เด็กชายคูณจึงมีความรู้ในวิชาไสยศาสตร์มาแต่บัดนั้น
คูณ ฉัตร์พลกรัง อุปสมบท ณ พัทธสีมา วัดถนนหักใหญ่ ตำบลกุดพิมาน อำเภอด่านขุนทด จังหวัดนครราชสีมา เมื่อวันศุกร์ที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2487[1] ปีวอก อุปัชฌาย์ให้ฉายาว่า ปริสุทฺโธ หลังจากนั้น หลวงพ่อคูณฝากตัวเป็นศิษย์หลวงพ่อแดง วัดบ้านหนองโพธิ์ ตำบลสำนักตะคร้อ อำเภอด่านขุนทด จังหวัดนครราชสีมา หลวงพ่อแดง เป็นพระนักปฏิบัติทางด้านคันถธุระ และวิปัสสนาธุระอย่างเคร่งครัด ทั้งเป็นพระเกจิอาจารย์ ที่เรืองวิทยาคมเป็นอย่างยิ่ง จนเป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของผู้คน และลูกศิษย์เป็นอย่างมาก

หลวงพ่อคูณอยู่ปรนนิบัติรับใช้ หลวงพ่อแดงมานานพอสมควร หลวงพ่อแดงจึงพาหลวงพ่อคูณไปฝากตัวเป็น ลูกศิษย์หลวงพ่อคง พุทธสโร ซึ่งหลวงพ่อทั้งสองรูปนี้เป็นเพื่อนกัน ต่างให้ความเคารพซึ่งกันและกัน เมื่อมีโอกาสได้พบปะ มักแลกเปลี่ยนธรรมะ ตลอดจนวิชาอาคมแก่กันเสมอ เวลาล่วงเลยมานานพอสมควร กระทั่งหลวงพ่อคงเห็นว่า ลูกศิษย์ของตนมีความรอบรู้ ชำนาญการปฏิบัติธรรมดีแล้ว จึงแนะนำให้ออกธุดงค์จาริก ไปตามป่าเขาลำเนาไพร ฝึกปฏิบัติธรรมเบื้องสูงต่อไป ระยะแรกหลวงพ่อคูณธุดงค์จาริก อยู่ในเขตจังหวัดนครราชสีมา จากนั้นจึงจาริกไกลออกไป กระทั่งถึงประเทศลาว และประเทศกัมพูชา มุ่งเข้าสู่ป่าลึก เพื่อทำความเพียรให้เกิดสติปัญญา เพื่อการหลุดพ้นจากกิเลสตัณหา และอุปาทานทั้งปวง

หลังจากที่พิจารณา เห็นสมควรแก่การปฏิบัติแล้ว หลวงพ่อคูณจึงออกเดินทางกลับสู่ประเทศไทย เดินข้ามเขตแดนทางจังหวัดสุรินทร์ สู่จังหวัดนครราชสีมา กลับสู่ถิ่นเกิดที่บ้านไร่ จากนั้นจึงเริ่มดำริให้ก่อสร้างวัด ให้เป็นถาวรวัตถุทางพระพุทธศาสนา โดยเริ่มสร้างพระอุโบสถเมื่อ พ.ศ. 2496 นอกจากนั้น หลวงพ่อคูณยังดำริให้สร้างกุฏิสงฆ์ ศาลาการเปรียญ ขุดสระน้ำไว้เพื่ออุปโภคและบริโภค ทั้งจัดสร้างโรงเรียนวัดบ้านไร่ เพื่อการศึกษาของเยาวชนละแวกนี้อีกด้วย
สมณศักดิ์
12 สิงหาคม พ.ศ. 2535 : เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญที่ พระญาณวิทยาคมเถร
10 มิถุนายน พ.ศ. 2539 : เป็นพระราชาคณะชั้นราชฝ่ายวิปัสสนาธุระที่ พระราชวิทยาคม อุดมกิจจานุกิจจาทร มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาสี
12 สิงหาคม พ.ศ. 2547 : เป็นพระราชาคณะชั้นเทพฝ่ายวิปัสสนาธุระที่ พระเทพวิทยาคม อุดมธรรมสุนทร ปสาทกรวรกิจ มหาคณิสสร บวรสังฆาราม คามวาส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พระเทพวิทยาคม (คูณปริสุทฺโธ) เป็นที่เรียกขานโดยทั่วไปว่าหลวงพ่อคูณหรือหลวงปู่คูณ (4 ตุลาคม พ.ศ. 2466-16 พฤษภาคม พ.ศ. 2558) อดีตที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค 11
เกิดในชื่อและนามสกุลทางโลกคือคูณฉัตร์พลกรังเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2466 [1] ตรงกับแรม 10 ค่ำเดือน 10 ปีกุนที่บ้านไร่หมู่ที่ 6 ตำบลกุดพิมานอำเภอด่านขุนทดจังหวัดนครราชสีมาเป็นบุตรชายคนโตของบุญ (บิดา) และทองขาว (มารดา) ซึ่งประกอบอาชีพเกษตรกร (คูณปริสุทโธ) คำมั่นวงษ์กาญจนรัตน์ (เป็นหญิง) ทองหล่อเพ็ญจันทร์ เด็กชายคูณกับน้องสาวทั้งสองจึงอยู่ในความอุปการะของน้าสาวสมัยที่เด็กชายคูณมีอายุราว 6-7 ขวบ วิรโธ, พระอาจารย์ฉายและพระอาจารย์หลีทั้งภาษาไทยและภาษาขอมนอกจากนี้พระอาจารย์ทั้งสามยังอบรมสั่งสอนคาถาอาคมเพื่อป้องกันอันตรายต่าง ๆ ให้ด้วย ฉัตร์พลกรังอุปสมบท ณ พัทธสีมาวัดถนนหักใหญ่ตำบลกุดพิมานอำเภอด่านขุนทดจังหวัดนครราชสีมาเมื่อวันศุกร์ที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2487 [1] ปีวอกอุปัชฌาย์ให้ฉายาว่าปริสุทฺโธหลังจากนั้น วัดบ้านหนองโพธิ์ตำบลสำนักตะคร้ออำเภอด่านขุนทดจังหวัดนครราชสีมาหลวงพ่อแดงเป็นพระนักปฏิบัติทางด้านคันถธุระและวิปัสสนาธุระอย่างเคร่งครัดทั้งเป็นพระเกจิอาจารย์ที่เรืองวิทยาคมเป็นอย่างยิ่งจนเป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของผู้คน หลวงพ่อแดงมานานพอสมควร ลูกศิษย์หลวงพ่อคงพุทธสโร ต่างให้ความเคารพซึ่งกันและกันเมื่อมีโอกาสได้พบปะมักแลกเปลี่ยนธรรมะตลอดจนวิชาอาคมแก่กันเสมอเวลาล่วงเลยมานานพอสมควรกระทั่งหลวงพ่อคงเห็นว่าลูกศิษย์ของตนมีความรอบรู้ชำนาญการปฏิบัติธรรมดีแล้วจึงแนะนำให้ออกธุดงค์จาริกไป ตามป่าเขาลำเนาไพรฝึกปฏิบัติธรรมเบื้องสูงต่อไประยะแรกหลวงพ่อคูณธุดงค์จาริกอยู่ในเขตจังหวัดนครราชสีมาจากนั้นจึงจาริกไกลออกไปกระทั่งถึงประเทศลาวและประเทศกัมพูชามุ่งเข้าสู่ป่าลึกเพื่อทำความเพียรให้เกิดสติปัญญาเพื่อการ หลุดพ้นจากกิเลสตัณหา เห็นสมควรแก่การปฏิบัติแล้ว เดินข้ามเขตแดนทางจังหวัดสุรินทร์สู่จังหวัดนครราชสีมากลับสู่ถิ่นเกิดที่บ้านไร่จากนั้นจึงเริ่มดำริให้ก่อสร้างวัดให้เป็นถาวรวัตถุทางพระพุทธศาสนาโดยเริ่มสร้างพระอุโบสถเมื่อ พ.ศ. 2496 นอกจากนั้นหลวงพ่อคูณยังดำริให้สร้างกุฏิสงฆ์ศาลาการเปรียญขุดสระน้ำไว้เพื่ออุปโภคและบริโภคทั้งจัดสร้างโรงเรียนวัดบ้านไร่ สิงหาคม พ.ศ. 2535 เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญที่พระญาณวิทยาคมเถร10 มิถุนายน พ.ศ. 2539: พระราชวิทยาคมอุดมกิจจานุกิจจาทรมหาคณิสสรบวรสังฆารามคามวาสี12 สิงหาคม พ.ศ. 2547: พระเทพวิทยาคมอุดมธรรมสุนทรปสาทกรวรกิจมหาคณิสสรบวรสังฆารามคามวาส