ปัจจัยหนึ่งที่ถือได้ว่า Swiftlets ผ

ปัจจัยหนึ่งที่ถือได้ว่า Swiftlets ผิวมันได้รับการแสดงที่จะมีมากขึ้นคล่องแคล่วกว่า
Swiftlets กินรัง (Tarburton 1986) ในขณะที่มันมีทั้งปีกที่สูงขึ้นและดัชนีความคล่องแคล่วหาง ซึ่งอาจช่วยอธิบายได้ว่าทำไมมันเงา Swiftlets มีความสามารถในการผลิตความแปรปรวนมากขึ้นในการให้อาหารและการประลองยุทธ์กระพือ ม้วนอยู่คนเดียวโดย Swiftlets เคลือบเงามีการเปลี่ยนแปลงรายวัน; แต่ไม่มี
การเปลี่ยนแปลงรายวันพบว่าในการซ้อมรบโดยการจับเหยื่อ Swiftlets กินรัง รูปแบบเชิงพื้นที่
ที่มีการแสดงโดยบิดและหางปีกเปิดในทั้งสองชนิดและกระพืออยู่คนเดียวโดยการเคลือบเงาช่วยให้สวิฟท์ รูปแบบรายเดือนในการจับเหยื่อประลองยุทธ์บ่งชี้ถึงการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลอย่างมีนัยสำคัญในความหลากหลายของแมลงและการเปลี่ยนแปลงในการตั้งค่าเหยื่อที่มีขั้นตอนการเพาะพันธุ์ (จอห์นสัน 1969) รูปแบบรายวัน
ในความหลากหลายของแมลงในป่ามีความไม่แน่นอนแม้ว่าจะแตกต่างกันเล็กน้อยในดินแดนเปิด นี้แสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่พยายามหาอาหารใน microhabitats 0.10 เมตรเหนือป่าหลังคาและ 0.30 เมตรเหนือพื้นดินอาจจะเป็นเพราะการกระจายของแมลงมากขึ้นที่ความสูงนั้น (จอห์นสัน 1969) แหล่งที่อยู่อาศัยและ Microhabitats. -กินรัง-Swiftlets มีการใช้งานมากขึ้นในพื้นที่ป่า
ในขณะที่ Swiftlets เคลือบเงามีการใช้งานมากขึ้นในดินแดนนาเปิด กินรังนกนางแอ่นของ
กิจกรรมอยู่ในสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้า (เมดเวย์ปี 1962 แฮร์ริสัน 1972 ฟากฟ้าและ Amirrudin 1981 Waugh และฟากฟ้าปี 1983 ชาร์ลส์ 1987 ลิมและแครน 2002, เหงียน et al. 2002).
นกนางแอ่นผิวมันเป็นเพียง ชนิดนางแอ่นที่รู้จักกันจะเกิดขึ้นในแหล่งที่อยู่อาศัยทั้งหมด อาหารของ
นกนางแอ่นเคลือบเงาในประเทศมาเลเซีย (ลอรีและทอมป์กินส์ 2000) แสดงให้เห็นถึงความยืดหยุ่นในอาหารและอาหาร
การเลือกที่อยู่อาศัยที่แตกต่างจากกินรังนกนางแอ่น ความถูกต้องต่อไปจะได้รับแนวคิดของความยืดหยุ่นมากขึ้นโดยคอลลิน (2000) สำหรับผิวมัน Swiftlets ในปาลาวันที่จะได้แบ่งทรัพยากรที่เกิดจากการปรากฏตัวของคนแคระนกนางแอ่น (Collocalia ชิมแปนซี) ในสถานการณ์เช่นนี้ก็ถูก จำกัด ในส่วนของการให้อาหารที่จะ 2 เมตรเหนือพื้นดิน; โซนมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความเสี่ยงที่จะล่าที่ดินตาม ว่าสายพันธุ์นี้บินให้ต่ำเมื่อ '' บังคับ '' แบ่งออกเป็นระบบนิเวศที่มีรายงานจากนิวกีนีโดย Schoddle และฮิตช์ค็อก (1968) ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยที่ใช้งานร่วมกันกับชุดนกนางแอ่น (Aerodramus vanikorensis) มันแสดงให้เห็นบนเกาะเดียวกันกับที่ แต่ที่ระดับความสูงมากขึ้นเพื่อแบ่งปันพื้นที่ที่มีภูเขานกนางแอ่น (ก hirundinaceus) ในทำนองเดียวกัน (เพชร 1972) Swiftlets กินรัง-มีการใช้งานมากขึ้นในช่วงเช้าและช่วงบ่ายและในฝูงจับเหยื่อขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ถ้ำที่ใช้สำหรับการเพาะพันธุ์ ความถี่ของการให้อาหารพยายามทั้งสองชนิดมีความสัมพันธ์ที่มีขนาดฝูงหาอาหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยหนึ่งที่ถือได้ว่า Swiftlets ผิวมันได้รับการแสดงที่จะมีมากขึ้นคล่องแคล่วกว่าSwiftlets กินรัง (Tarburton 1986) ในขณะที่มันมีทั้งปีกที่สูงขึ้นและดัชนีความคล่องแคล่วหางซึ่งอาจช่วยอธิบายได้ว่าทำไมมันเงา Swiftlets มีความสามารถในการผลิตความแปรปรวนมากขึ้นในการให้อาหารและการประลองยุทธ์กระพือม้วนอยู่คนเดียวโดย Swiftlets เคลือบเงามีการเปลี่ยนแปลงรายวัน แต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงรายวันพบว่าในการซ้อมรบโดยการจับเหยื่อ Swiftlets กินรังรูปแบบเชิงพื้นที่ที่มีการแสดงโดยบิดและหางปีกเปิดในทั้งสองชนิดและกระพืออยู่คนเดียวโดยการเคลือบเงาช่วยให้สวิฟท์รูปแบบรายเดือนในการจับเหยื่อประลองยุทธ์บ่งชี้ถึงการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลอย่างมีนัยสำคัญในความหลากหลายของแมลงและการเปลี่ยนแปลงในการตั้งค่าเหยื่อที่มีขั้นตอนการเพาะพันธุ์ (จอห์นสัน 1969) รูปแบบรายวันในความหลากหลายของแมลงในป่ามีความไม่แน่นอนแม้ว่าจะแตกต่างกันเล็กน้อยในดินแดนเปิดนี้แสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่พยายามหาอาหารใน microhabitats 0.10 เมตรเหนือป่าหลังคาและ 0.30 เมตรเหนือพื้นดินอาจจะเป็นเพราะการกระจายของแมลงมากขึ้นที่ความสูงนั้น (จอห์นสัน 1969) แหล่งที่อยู่อาศัยและ Microhabitats มีการใช้งานมากขึ้นในพื้นที่ป่า - กินรัง-Swiftletsในขณะที่ Swiftlets เคลือบเงามีการใช้งานมากขึ้นในดินแดนนาเปิดกินรังนกนางแอ่นของกิจกรรมอยู่ในสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้า (เมดเวย์ปี 1962 แฮร์ริสัน 1972 ฟากฟ้าและ Amirrudin 1981 โวและฟากฟ้าปี 1983 ชาร์ลส์ 1987 ลิมและแครน 2002 เหงียน et al. 2002) นกนางแอ่นผิวมันเป็นเพียงชนิดนางแอ่นที่รู้จักกันจะเกิดขึ้นในแหล่งที่อยู่อาศัยทั้งหมดอาหารของแสดงให้เห็นถึงความยืดหยุ่นในอาหารและอาหารนกนางแอ่นเคลือบเงาในประเทศมาเลเซีย (ลอรีและทอมป์กินส์ 2000)การเลือกที่อยู่อาศัยที่แตกต่างจากกินรังนกนางแอ่น ความถูกต้องต่อไปจะได้รับแนวคิดของความยืดหยุ่นมากขึ้นโดยคอลลิน (2000) สำหรับผิวมัน Swiftlets ในปาลาวันที่จะได้แบ่งทรัพยากรที่เกิดจากการปรากฏตัวของคนแคระนกนางแอ่น (Collocalia ชิมแปนซี) ในสถานการณ์เช่นนี้ก็ถูก จำกัด ในส่วนของการให้อาหารที่จะ 2 เมตรเหนือพื้นดิน; โซนมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความเสี่ยงที่จะล่าที่ดินตาม ว่าสายพันธุ์นี้บินให้ต่ำเมื่อ '' บังคับ '' แบ่งออกเป็นระบบนิเวศที่มีรายงานจากนิวกีนีโดย Schoddle และฮิตช์ค็อก (1968) ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยที่ใช้งานร่วมกันกับชุดนกนางแอ่น (Aerodramus vanikorensis) มันแสดงให้เห็นบนเกาะเดียวกันกับที่ แต่ที่ระดับความสูงมากขึ้นเพื่อแบ่งปันพื้นที่ที่มีภูเขานกนางแอ่น (ก hirundinaceus) ในทำนองเดียวกัน (เพชร 1972) Swiftlets กินรัง-มีการใช้งานมากขึ้นในช่วงเช้าและช่วงบ่ายและในฝูงจับเหยื่อขนาดใหญ่ที่อยู่ใกล้ถ้ำที่ใช้สำหรับการเพาะพันธุ์ ความถี่ของการให้อาหารพยายามทั้งสองชนิดมีความสัมพันธ์ที่มีขนาดฝูงหาอาหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยหนึ่งที่ถือได้ว่า Swiftlets
กินรัง (Tarburton 1986) ซึ่งอาจช่วยอธิบายได้ว่าทำไมมันเงา Swiftlets ม้วนอยู่คนเดียวโดย Swiftlets เคลือบเงามีการเปลี่ยนแปลงรายวัน;
Swiftlets กินรัง
(จอห์นสัน 1969)
microhabitats 0.10 เมตรเหนือป่าหลังคาและ 0.30 (จอห์นสัน 1969) แหล่งที่อยู่อาศัยและ microhabitats - กินรัง -Swiftlets
Swiftlets
(เมดเวย์ปี 1962 แฮร์ริสัน 1972 ฟากฟ้าและ Amirrudin 1981 Waugh และฟากฟ้าปี 1983 ชาร์ลส์ 1987 ลิมและแครน 2002, เหงียน et al. 2002).
นกนางแอ่นผิวมันเป็นเพียง
(ลอรีและทอมป์กินส์ 2000)
(2000) สำหรับผิวมัน Swiftlets (Collocalia ชิมแปนซี) ในสถานการณ์เช่นนี้ก็ถูก จำกัด ในส่วนของการให้อาหารที่จะ 2 เมตรเหนือพื้นดิน; ว่าสายพันธุ์นี้บินให้ต่ำเมื่อ '' บังคับ '' Schoddle และฮิตช์ค็อก (1968) (Aerodramus vanikorensis) (ก hirundinaceus) ในทำนองเดียวกัน (เพชร 1972) Swiftlets

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยหนึ่งที่ถือได้ว่าจุดผิวมันได้รับการแสดงที่จะมีมากขึ้นคล่องแคล่วกว่า
จุดกินรัง ( tarburton 1986 ) ในขณะที่มันมีทั้งปีกที่สูงขึ้นและดัชนีความคล่องแคล่วหางซึ่งอาจช่วยอธิบายได้ว่าทำไมมันเงาจุดมีความสามารถในการผลิตความแปรปรวนมากขึ้นในการให้อาหารและการประลองยุทธ์กระพือจุดเคลือบเงามีการเปลี่ยนแปลงรายวัน ;แต่ไม่มีกินรังรูปแบบเชิงพื้นที่

การเปลี่ยนแปลงรายวันพบว่าในการซ้อมรบโดยการจับเหยื่อจุดที่มีการแสดงโดยบิดและหางปีกเปิดในทั้งสองชนิดและกระพืออยู่คนเดียวโดยการเคลือบเงาช่วยให้สวิฟท์( จอห์นสัน 1969 ) รูปแบบรายวัน
ในความหลากหลายของแมลงในป่ามีความไม่แน่นอนแม้ว่าจะแตกต่างกันเล็กน้อยในดินแดนเปิดนี้แสดงให้เห็นว่าส่วนใหญ่พยายามหาอาหารใน microhabitats 0.10 เมตรเหนือป่าหลังคาและ 030 เมตรเหนือพื้นดินอาจจะเป็นเพราะการกระจายของแมลงมากขึ้นที่ความสูงนั้น ( จอห์นสัน 1969 ) แหล่งที่อยู่อาศัยและ microhabitats . - กินรัง - จุดมีการใช้งานมากขึ้นในพื้นที่ป่า
ในขณะที่จุดเคลือบเงามีการใช้งานมากขึ้นในดินแดนนาเปิดกินรังนกนางแอ่นของ
กิจกรรมอยู่ในสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้า ( เมดเวย์ปี 1962 แฮร์ริสัน 1972 ฟากฟ้าและ amirrudin 1981 วอและฟากฟ้าปี 1983 ชาร์ลส์ 1987 ลิมและแครน 2002เหงียน et al . 2002 ) ชนิดนางแอ่นที่รู้จักกันจะเกิดขึ้นในแหล่งที่อยู่อาศัยทั้งหมดอาหารของ

นกนางแอ่นผิวมันเป็นเพียงนกนางแอ่นเคลือบเงาในประเทศมาเลเซีย ( ลอรีและทอมป์กินส์ 2000 ) แสดงให้เห็นถึงความยืดหยุ่นในอาหารและอาหาร
การเลือกที่อยู่อาศัยที่แตกต่างจากกินรังนกนางแอ่นความถูกต้องต่อไปจะได้รับแนวคิดของความยืดหยุ่นมากขึ้นโดยคอลลิน ( 2000 ) สำหรับผิวมันจุดในปาลาวันที่จะได้แบ่งทรัพยากรที่เกิดจากการปรากฏตัวของคนแคระนกนางแอ่นชิมแปนซี ) ในสถานการณ์เช่นนี้ก็ถูกจำกัดในส่วนของการให้อาหารที่จะ 2 เมตรเหนือพื้นดิน ;โซนมีแนวโน้มที่จะเพิ่มความเสี่ยงที่จะล่าที่ดินตามว่าสายพันธุ์นี้บินให้ต่ำเมื่อ ' ' บังคับ ' ' แบ่งออกเป็นระบบนิเวศที่มีรายงานจากนิวกีนีโดย schoddle และฮิตช์ค็อก ( 2511 )( ชนิด vanikorensis ) มันแสดงให้เห็นบนเกาะเดียวกันกับที่แต่ที่ระดับความสูงมากขึ้นเพื่อแบ่งปันพื้นที่ที่มีภูเขานกนางแอ่น ( มัน hirundinaceus ) ในทำนองเดียวกัน ( เพชร 1972 ) จุดความถี่ของการให้อาหารพยายามทั้งสองชนิดมีความสัมพันธ์ที่มีขนาดฝูงหาอาหา