John Stuart Mill (1806-1873) was th

John Stuart Mill (1806-1873) was the dominant figure of the latter English Classical
School of Political Economy. Though the school is known to be occupied predominantly
with the real rather than with the monetary phenomena, Mill’s monetary achievements
are far from negligible. In particular, Mill explains that it is credit that introduces
flexibility into the monetary system and enables the overall level of prices to shift.
These very important aspects of Mill's theory sadly seem to escape the attention of present
economists.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

John Stuart Mill (1806-1873) เป็นรูปเด่นคลาสสิกอังกฤษหลังโรงเรียนเศรษฐกิจการเมือง แม้ว่า โรงเรียนเป็นที่รู้จักกันครอบครองเป็นส่วนใหญ่กับตัวจริงไม่ ใช่ปรากฏการณ์เงิน โรงงานผลิตของเงินความสำเร็จอยู่ห่างไกลจากเล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มิลล์อธิบายว่า มันเป็นเครดิตที่แนะนำความยืดหยุ่นในระบบการเงินและระดับราคาจะเปลี่ยนโดยรวมลักษณะเหล่านี้สำคัญมากของทฤษฎีของโรงงานดูเหมือนเศร้าหนีความสนใจของปัจจุบันนักเศรษฐศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอห์นสจ็วร์ (1806-1873) เป็นตัวเลขที่โดดเด่นของหลังคลาสสิกภาษาอังกฤษ
ของโรงเรียนการเมืองเศรษฐกิจ แม้ว่าโรงเรียนเป็นที่รู้จักกันจะครอบครองส่วนใหญ่
มีความเป็นจริงมากกว่ากับปรากฏการณ์ทางการเงินที่ประสบความสำเร็จทางการเงินของโรงงาน
อยู่ห่างไกลจากเล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งมิลล์อธิบายว่ามันเป็นเครดิตที่นำเสนอ
ความยืดหยุ่นในระบบการเงินและช่วยให้ระดับโดยรวมของราคาที่จะเปลี่ยน.
เหล่านี้สำคัญมากของทฤษฎีมิลล์เศร้าดูเหมือนจะหลบหนีความสนใจในปัจจุบัน
นักเศรษฐศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จอห์นสจ๊วตมิลล์ ( 1806-1873 ) คือรูปที่เด่นของหลังอังกฤษคลาสสิกโรงเรียนการเมือง เศรษฐกิจ แม้ว่าโรงเรียนเป็นที่รู้จักกันเพื่อครอบครองเด่นกับของจริงมากกว่าปรากฏการณ์ทางการเงิน การเงิน ความสำเร็จของโรงสีอยู่ไกลจากกระจอก โดยเฉพาะโรงงานอธิบายว่ามันเป็นเครดิตที่แนะนําระบบการเงินและช่วยให้มีความยืดหยุ่นในระดับโดยรวมของราคาที่จะเปลี่ยนเหล่านี้สำคัญมากด้านทฤษฎีมิลล์เศร้าดูเหมือนจะหลบหนีความสนใจของปัจจุบันนักเศรษฐศาสตร์