The perceived absence of any such c

The perceived absence of any such canon or framework for a theory and philosophy of architecture may have hindered informed architectural criticism in Pevsner’s day, but it has not stopped speculation and publications seeking to relate philosophy and architecture, including some accounts that are quite general and perhaps self-aggrandising. Questions concerning this relation only barely disguise others about what kind of person an architect should be. In his article on the former subject in a 1960 issue of the AIA Journal (34), for instance,
Gustave Mueller described the relations as fundamental and incontrovertible in that: “Both philosophy and architecture are edifying . . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การขาดการรับรู้กล่าว canon หรือกรอบทฤษฎีและปรัชญาของสถาปัตยกรรมอาจจะขัดขวางข้อมูลสถาปัตยกรรมวิจารณ์ของโคลัสวัน แต่มันไม่ได้หยุดการเก็งกำไรและสิ่งพิมพ์ค้นหาที่เกี่ยวข้องปรัชญาและสถาปัตยกรรม รวมทั้งบางบัญชีที่ค่อนข้างทั่วไป และบางทีตัวเอง aggrandising คำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์นี้เท่านั้นแทบไม่ปกปิดผู้อื่นเกี่ยวกับบุคคลประเภทใดที่สถาปนิกควรจะ ในบทความของเขาในเรื่องเดิมในประเด็น 1960 ของสมุดรายวัน AIA (34), เช่นมึลเลอร์ Gustave อธิบายความสัมพันธ์ที่เป็นพื้นฐาน และฐานที่: "ทั้งปรัชญาและสถาปัตยกรรมมีคำ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่รับรู้ถึงตัวตนของ Canon ดังกล่าวหรือกรอบการทำงานสำหรับทฤษฎีและปรัชญาของสถาปัตยกรรมอาจจะขัดขวางการแจ้งวิจารณ์สถาปัตยกรรมในวัน Pevsner แต่มันไม่ได้หยุดการเก็งกำไรและสื่อสิ่งพิมพ์ที่กำลังมองหาที่จะเกี่ยวข้องกับปรัชญาและสถาปัตยกรรมรวมถึงบัญชีบางอย่างที่ค่อนข้างทั่วไปและบางทีอาจจะ ตนเอง aggrandising คำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์นี้เท่านั้นที่แทบจะไม่ปิดบังคนอื่นเกี่ยวกับชนิดของบุคคลที่เป็นสถาปนิกที่ควรจะเป็น ในบทความของเขาในเรื่องในอดีตปัญหา 1960 ของเอไอเอวารสาร (34) ตัวอย่างเช่น
กุสตาฟ Mueller อธิบายความสัมพันธ์ที่เป็นพื้นฐานและเถียงไม่ได้ในการที่: "ทั้งปรัชญาและสถาปัตยกรรมจะสั่งสอน . .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การขาดงานของ Canon ดังกล่าวใด ๆหรือกรอบทฤษฎีและปรัชญาสถาปัตยกรรมอาจขัดขวางการแจ้งการวิจารณ์งานสถาปัตยกรรมในเพฟสเนอร์ วัน แต่มันไม่ได้หยุดการแสวงหาที่เกี่ยวข้องกับสิ่งพิมพ์และปรัชญาสถาปัตยกรรม รวมทั้งบางบัญชีที่ค่อนข้างทั่วไปและบางทีตนเอง aggrandising . คำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์นี้แทบจะปิดบังผู้อื่นเกี่ยวกับชนิดของบุคคลที่สถาปนิกควรจะ ในบทความเกี่ยวกับเรื่องอดีตใน 1960 ปัญหาของ AIA วารสาร ( 34 ) , ตัวอย่างกุสตาฟ มูลเลอร์อธิบาย ความสัมพันธ์เป็นพื้นฐาน และเถียงไม่ได้ว่า : " ทั้งปรัชญาและสถาปัตยกรรมจะได้จำเริญเติบโตขึ้น . . . . . . . .