Regardless of approach, deficits in

Regardless of approach, deficits in social interaction observed in autism have become an important target for
intervention. Children with autism are impaired in orienting to social stimuli and show deficits in both dyadic (i.e.,
sharing of behaviors and affect between social partners) and triadic joint attention (i.e., coordinating attention and
communication with another in reference to a third entity, usually an object) (Charman, 2003; Leekam & Ramsden,
2006). It also has been suggested that children with autism evince particular difficulty with initiated joint attention
(IJA), whereby children draw the attention of another to an object/entity, as compared to responsive joint attention
(RJA), in which children respond to another by shifting attention to an identified object/entity (e.g., Mundy, Sullivan, &
Mastergeorge, 2009; Tasker & Schmidt, 2008). Indeed, joint attention has been identified as critical for creating social
learning opportunities and acquiring language abilities in early childhood (Mundy & Burnette, 2005). Hence, recent
research has highlighted the importance of targeting initiated joint attention in autism intervention as this has been
found to have collateral effects on untargeted language as well as cognitive and social development (Jones, Cara, &
Feely, 2006; Kasari et al., 2006, 2008; Whalen, Schreibman, & Ingersoll, 2006). However, most autism research
addressing joint attention has focused on the more advanced triadic joint attention rather than dyadic joint attention
and few studies have charted changes in joint attention or other aspects of social interaction following treatment (see
Eisketh, 2009; Rogers & Vismara, 2008; Seida et al., 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยวิธีการ ขาดดุลในสังคมในโรคออทิซึมได้กลายเป็น เป้าหมายสำคัญสำหรับแทรกแซง เด็กโรคออทิซึมมีความบกพร่องทางด้านใน orienting การสิ่งเร้าทางสังคม และแสดงการขาดดุลในทั้ง dyadic (เช่นร่วมกันของลักษณะการทำงาน และมีผลต่อระหว่างหุ้นส่วนทางสังคม) และความสนใจร่วม triadic (เช่น ประสานงานให้ความสนใจ และสื่อสารกับผู้อื่นที่อ้างอิงถึงเอนทิตีสาม โดยปกติวัตถุ) (Charman, 2003 Leekam และ Ramsden2006) นั้นยังมีการแนะนำว่า เด็กโรคออทิซึม evince ปัญหาใด มีความสนใจร่วมกันริเริ่ม(IJA), โดยเด็กดึงความสนใจของอีกวัตถุ/ทิ เมื่อเทียบกับความสนใจร่วมกันตอบสนอง(RJA), ในเด็กการตอบสนองอีกขยับความระบุวัตถุ/ทิ (เช่น Mundy ซัลลิแวน และMastergeorge, 2009 Tasker & Schmidt, 2008) แน่นอน ความสนใจร่วมกันมีการระบุเป็นการสร้างสังคมโอกาสการเรียนรู้ และได้รับความสามารถของภาษาในปฐมวัย (Mundy & Burnette, 2005) ดังนั้น ล่าสุดงานวิจัยได้เน้นความสำคัญของการกำหนดเป้าหมายความสนใจร่วมริเริ่มในการแทรกแซงของโรคออทิซึมเป็นนี้ได้พบว่ามีผล untargeted ภาษาเป็นพัฒนาการรับรู้ และสังคมหลักประกัน (Jones โฮลคารา &Feely, 2006 Kasari และ al., 2006, 2008 Whalen, Schreibman และ Ingersoll, 2006) อย่างไรก็ตาม การค้นคว้าของโรคออทิซึมมากที่สุดความสนใจร่วมกันแก้ปัญหาได้เน้นความสนใจร่วม triadic สูงขึ้นแทนที่เป็นความสนใจร่วม dyadicและการศึกษาน้อยมีเต็ดในความสนใจร่วมกันหรือด้านอื่น ๆ ของสังคมต่อการรักษา (ดูการเปลี่ยนแปลงEisketh, 2009 โรเจอร์สและ Vismara, 2008 Seida et al., 2009)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยไม่คำนึงถึงวิธีการขาดดุลในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมตั้งข้อสังเกตในออทิสติกได้กลายเป็นเป้าหมายสำคัญสำหรับการแทรกแซง
เด็กออทิสติกมีความบกพร่องในทิศทางต่อสิ่งเร้าทางสังคมและการขาดดุลแสดงใน dyadic ทั้งสอง
(เช่นงานร่วมกันของพฤติกรรมและส่งผลกระทบระหว่างหุ้นส่วนทางสังคม) และความสนใจร่วมกัน triadic
(เช่นการประสานงานให้ความสนใจและการสื่อสารกับคนอื่นในการอ้างอิงถึงนิติบุคคลที่สามมักจะวัตถุ) (Charman 2003; Leekam และแรมส์,
2006) นอกจากนี้ยังได้รับการแนะนำว่าเด็กออทิสติกแสดงให้เห็นความยากลำบากโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีความสนใจร่วมกันริเริ่ม
(IJA) โดยเด็กดึงความสนใจของผู้อื่นกับวัตถุ / นิติบุคคลเมื่อเทียบกับการตอบสนองความสนใจร่วมกัน
(RJA) ที่เด็กตอบสนองต่ออีก ขยับความสนใจไปยังระบุวัตถุ / นิติบุคคล (เช่น Mundy ซัลลิแวนและ
Mastergeorge 2009; ทาซเคอและชมิดท์, 2008) อันที่จริงความสนใจร่วมกันได้รับการระบุว่าเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการสร้างสังคมโอกาสการเรียนรู้และการแสวงหาความสามารถทางภาษาในวัยเด็ก (Mundy & Burnette 2005)
ดังนั้นเมื่อเร็ว ๆ
นี้มีงานวิจัยที่เน้นความสำคัญของการกำหนดเป้าหมายให้ความสนใจร่วมกันเริ่มต้นในการแทรกแซงของออทิสติกเช่นนี้ได้รับการตรวจพบว่ามีผลกระทบหลักประกันกับภาษาที่ไม่ตรงเป้าหมายเช่นเดียวกับการพัฒนาองค์ความรู้และสังคม (โจนส์, คาร่าและล้ำเลิศ, 2006. Kasari, et al, 2006, 2008; เวเลน Schreibman และ Ingersoll 2006) อย่างไรก็ตามการวิจัยออทิสติกส่วนใหญ่ที่อยู่ในความสนใจร่วมกันได้มุ่งเน้นความสนใจสูงขึ้น triadic ร่วมกันมากกว่าที่จะให้ความสนใจร่วมกัน dyadic และการศึกษาน้อยมากที่ได้เกิดเหตุการเปลี่ยนแปลงในความสนใจร่วมกันหรือด้านอื่น ๆ ของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมต่อไปนี้การรักษา (ดูEisketh 2009; โรเจอร์สและ Vismara 2008 ; Seida et al, 2009).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยไม่คำนึงถึงวิธีการ การขาดดุลในการปฏิสัมพันธ์ทางสังคม พบในโรคออทิสติกได้กลายเป็นเป้าหมายที่สำคัญสำหรับ
การแทรกแซง เด็กออทิสติกจะบกพร่องใน orienting กระตุ้นสังคมและแสดงการขาดดุลในทั้งสอง ( I ,
แบ่งปันพฤติกรรมและส่งผลกระทบต่อสังคมและความสนใจร่วมกันระหว่างคู่ค้า ) triadic ( ได้แก่ ความสนใจและ
ประสานงานการสื่อสารกับคนอื่นในการอ้างอิงถึงองค์กรที่สาม โดยปกติวัตถุ ) ( ประธาน , 2003 ; leekam & Ramsden ,
2006 ) นอกจากนี้ยังได้รับการแนะนำว่าเด็กออทิสติก Evandro Davis ปัญหาเฉพาะกับริเริ่มร่วมกันความสนใจ
( ija ) ซึ่งเด็กดึงความสนใจของอีกวัตถุ / องค์กร เมื่อเทียบกับการตอบสนองร่วมกันความสนใจ
( rja )ที่เด็กตอบอีก โดยเปลี่ยนความสนใจไปที่การระบุวัตถุ / หน่วยงาน ( เช่น Mundy ซัลลิแวน &
mastergeorge , 2009 ; งาน&ชมิดท์ , 2008 ) แน่นอน ผู้สนใจได้รับการระบุว่าเป็นวิกฤตสร้างโอกาสการเรียนรู้ทางสังคม
และการซื้อความสามารถภาษาในเด็กปฐมวัย ( Mundy & เบอร์เนตต์ , 2005 ) ดังนั้น ล่าสุด
งานวิจัยได้เน้นความสำคัญของเป้าหมายร่วมกันในการช่วยเหลือออทิสติกเริ่มสนใจตามนี้ได้รับการพบว่ามีหลักประกันต่อ
untargeted ภาษาตลอดจนพัฒนาการทางสติปัญญาและสังคม ( Jones , คาร่า &
ฟีลี่ , 2006 ; kasari et al . , 2006 , 2008 ; schreibman วาเลน , , & Ingersoll , 2006 ) อย่างไรก็ตาม
การวิจัยความหมกหมุ่นมากที่สุดที่อยู่ร่วมกันได้มุ่งความสนใจที่ขั้นสูง triadic ร่วมความสนใจมากกว่า
สนใจร่วมรับรู้และการศึกษาน้อยมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นในความสนใจร่วมกัน หรือด้านอื่น ๆของการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมต่อไปนี้การรักษา ( ดู
eisketh , 2009 ; โรเจอร์& vismara , 2008 ; seida et al . , 2009 )