The expansion of agriculture in the

The expansion of agriculture in the Near East during the middle Holocene significantly altered the physical landscape. However, the relationship between the scale of agriculture and the magnitude and timing of the environmental impacts is not well known. The Gordion Regional Survey provides a novel dataset to compare settlement density during archaeological periods to rates of environmental disruption. Sediment samples from alluvial cores directly date the environmental disruption, which can be matched to period-specific settlement intensities in the watershed as constructed from archaeological survey ceramics. Degradation rates rose sharply within a millennium of the earliest Chalcolithic occupation. Early Bronze Age (EBA) land use induced the greatest rates of environmental degradation, although settlement density was relatively low on the landscape. The degradation rate subsequently decreased to one-third its early peak by the Iron Age, even as settlement intensity climbed. This trajectory reveals how complex interaction effects can amplify or subdue the responses of the landscape–land use system. Prior to settlement, landscape soil reservoirs were highly vulnerable, easily tipped by early agricultural expansion. Subsequent reduced rates of erosion are tied both to changes in sociopolitical organization and to depletion of the vulnerable soil supply.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การขยายตัวของเกษตรในตะวันออกใกล้ในช่วงโฮโลซีนกลางเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ทางกายภาพอย่างมีนัยสำคัญ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างมาตราส่วนของเกษตร และขนาดและระยะเวลาของผลกระทบสิ่งแวดล้อมได้ดี สำรวจภูมิภาค Gordion แสดงชุดข้อมูลนวนิยายเพื่อเปรียบเทียบความหนาแน่นของการชำระเงินในระหว่างรอบระยะเวลาทางโบราณคดีจะราคาทรัพยสิ่งแวดล้อม ตัวอย่างตะกอนจากแกนทรายวันทีมสิ่งแวดล้อม ซึ่งสามารถจับคู่การชำระเงินรอบระยะเวลาเฉพาะการปลดปล่อยก๊าซในลุ่มน้ำที่สร้างจากเครื่องเคลือบแบบสำรวจทางโบราณคดี โดยตรง ราคาพิเศษย่อยสลายกุหลาบอย่างรวดเร็วภายในมิลเลนเนี่ยมของอาชีพ Chalcolithic เร็วที่สุด ช่วงยุคสำริด (EBA) ที่ดินใช้ทำให้เกิดราคาถูกสุดของสิ่งแวดล้อมย่อยสลาย แม้ว่าความหนาแน่นของการชำระเงินค่อนข้างต่ำในภูมิทัศน์ อัตราการสลายตัวในเวลาต่อมาลดไปหนึ่งในสามของช่วงช่วงโดยยุคเหล็ก แม้ในขณะปีนขึ้นความเข้มของการชำระเงิน วิถีนี้เผยวิธีซับซ้อนโต้ตอบลักษณะพิเศษสามารถขยาย หรือปราบการตอบสนองของระบบใช้แนวนอน – ที่ดิน ก่อนการชำระเงิน แนวดินอ่างเก็บน้ำได้สูงเสี่ยง ก้นได้อย่างง่ายดาย โดยการขยายช่วงเกษตร ต่อมาลดอัตรากัดเซาะจะเชื่อมโยงกับ การเปลี่ยนแปลงในองค์กร sociopolitical และ การลดลงของของการจัดหาดินที่มีความเสี่ยง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การขยายตัวของภาคการเกษตรในตะวันออกใกล้ระหว่างโฮโลซีนกลางอย่างมีนัยสำคัญการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ทางกายภาพ อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ระหว่างขนาดของการเกษตรและขนาดและระยะเวลาของผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมที่ไม่ได้เป็นที่รู้จักกันดี Gordion สำรวจในภูมิภาคให้ชุดใหม่ในการเปรียบเทียบความหนาแน่นของการตั้งถิ่นฐานในช่วงระยะเวลาโบราณคดีอัตราของการหยุดชะงักสิ่งแวดล้อม ตัวอย่างตะกอนจากแกนลุ่มน้ำโดยตรงวันที่หยุดชะงักสิ่งแวดล้อมซึ่งสามารถจับคู่กับความเข้มของระยะเวลาการชำระเฉพาะในลุ่มน้ำเช่นสร้างจากเซรามิกการสำรวจทางโบราณคดี อัตราการสลายตัวเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วภายในสหัสวรรษของอาชีพ Chalcolithic ที่เก่าแก่ที่สุด ในช่วงต้นยุคสำริด (EBA) การใช้ที่ดินเหนี่ยวนำให้เกิดอัตราที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมแม้ว่าความหนาแน่นของการตั้งถิ่นฐานค่อนข้างต่ำอยู่บนภูมิทัศน์ อัตราการย่อยสลายต่อมาลดลงถึงหนึ่งในสามยอดต้นจากยุคเหล็กแม้ในขณะที่ปีนขึ้นความเข้มการตั้งถิ่นฐาน วิถีนี้แสดงให้เห็นว่าผลกระทบการมีปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนสามารถขยายหรือปราบการตอบสนองของระบบการใช้ภูมิทัศน์ที่ดิน ก่อนที่จะมีการตั้งถิ่นฐานอ่างเก็บน้ำดินภูมิทัศน์ที่มีความเสี่ยงสูงปลายได้ง่ายโดยการขยายตัวทางการเกษตรในช่วงต้น อัตราที่ลดลงภายหลังจากการกัดเซาะจะเชื่อมโยงทั้งการเปลี่ยนแปลงในองค์กรการเมืองและการสูญเสียของการจัดหาดินที่มีช่องโหว่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การขยายตัวของการเกษตรในตะวันออกกลางในช่วงโฮโลซีนตอนกลาง พบการเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์ทางกายภาพ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างขนาดของการเกษตรและขนาดและระยะเวลาของผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมไม่รู้จักกันดีมีข้อมูลการสำรวจที่กอร์เดียนในนิยายเปรียบเทียบความหนาแน่นของชุมชนในช่วงระยะเวลาที่จะอัตราการโบราณคดีสิ่งแวดล้อม ดินตะกอนทรายจากแกนโดยตรงอาจหยุดชะงัก ด้านสิ่งแวดล้อม ซึ่งสามารถจับคู่กับระยะเวลาเฉพาะนิคมเข้มในลุ่มน้ำที่สร้างจากโบราณคดีที่สำรวจเซรามิกอัตราการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในสหัสวรรษของอาชีพแรกยุคทองแดง . ต้นยุคสำริด ( EBA ) การใช้ที่ดินที่มีราคามากที่สุดของความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม แม้ว่าความหนาแน่นที่ค่อนข้างต่ำในแนวนอน ในอัตราการย่อยสลายต่อมาลดลงถึงหนึ่งในสามของยอดเขาก่อนยุคเหล็ก เป็นชุมชนเข้มปีนเส้นทางนี้แสดงให้เห็นว่าวิธีการปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนที่สามารถขยายหรือเผด็จการตอบสนองของภูมิ–ที่ดินใช้ระบบ ก่อนการตั้งถิ่นฐาน แหล่งดินแนวนอนมีความเสี่ยงได้ง่ายปลายโดยการขยายการเกษตรก่อน ต่อมาลดอัตราการชะล้างพังทลายของเสมอกันทั้งการเปลี่ยนแปลงในองค์กร sociopolitical และการจัดหาดินที่มีช่องโหว่