THE SCIENCE OF biogeography can be

THE SCIENCE OF biogeography can be traced to the
work of nineteenth century naturalists such as Alfred
Wallace [1] and Charles Darwin [2]. Until the 1960s, biogeography
was mainly descriptive and historical. In the early
1960s, Robert MacArthur and Edward Wilson began working
together on mathematical models of biogeography, their work
culminating with the classic 1967 publication The Theory of
Island Biogeography [3]. Their interest was primarily focused
on the distribution of species among neighboring islands. They
were interested in mathematical models for the extinction and
migration of species. Since MacArthur and Wilson’s work,
biogeography has become a major area of research [4]. A
recent search of Biological Abstracts (a biology research index)
reveals that 25,452 papers were written in the year 2005 that
were related to the subject of biogeography. However, a search
of INSPEC, an engineering research index, reveals that no
biogeography papers have ever been written. In view of this,
part of the motivation of this paper is to merge the burgeoning
field of biogeography with engineering in order to see how the
two disciplines can be of mutual benefit. The application of
biogeography to engineering is similar to what has occurred
in the past few decades with genetic algorithms (GAs), neural
networks, fuzzy logic, particle swarm optimization (PSO), and
other areas of computer intelligence.
Mathematical models of biogeography describe how species
migrate from one island to another, how new species arise, and
how species become extinct. The term “island” here is used descriptively
rather than literally. That is, an island is any habitat
that is geographically isolated from other habitats. We therefore
use the more generic term “habitat” in this paper (rather
than “island”) [4]. Geographical areas that are well suited as
residences for biological species are said to have a high habitat
suitability index (HSI) [5]. Features that correlate with HSI include
such factors as rainfall, diversity of vegetation, diversity
of topographic features, land area, and temperature. The variables
that characterize habitability are called suitability index
variables (SIVs). SIVs can be considered the independent variables
of the habitat, and HSI can be considered the dependent
variable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิทยาศาสตร์ของ biogeography สามารถติดตามไป
งานของนักธรรมชาติวิทยาศตวรรษเช่นอัลเฟรด
Wallace [1] และชาร์ลส์ดาร์วิน [2] จนถึงปี 1960, biogeography
ส่วนใหญ่ถูกอธิบาย และประวัติศาสตร์ ในช่วง
1960s โรเบิร์ตแมคอาเธอร์และ Wilson เอ็ดเวิร์ดเริ่มทำงาน
กันในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของ biogeography งาน
แถบพิมพ์ 1967 คลาสสิกทฤษฎี
เกาะ Biogeography [3] ถูกเน้นเป็นหลัก
ในการกระจายพันธุ์ในหมู่เกาะใกล้เคียง พวกเขา
สนใจในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์สำหรับการสูญพันธุ์ และ
ย้ายพันธุ์ ตั้งแต่ทำงานแมคอาเธอร์และของ Wilson,
biogeography ได้กลายเป็น พื้นที่สำคัญของงานวิจัย [4] A
ค้นหาล่าสุดของชีวภาพบทคัดย่อ (แบบชีววิทยาวิจัยดัชนี)
เผยที่ 25452 กระดาษเขียนขึ้นในปี 2548 ที่
เกี่ยวข้องกับเรื่องของ biogeography อย่างไรก็ตาม การค้นหา
ของ INSPEC ดัชนีงานวิจัยวิศวกรรม เผยที่ไม่
เขียนเอกสาร biogeography เคย มุมมองนี้,
ส่วนแรงจูงใจของเอกสารนี้คือการ ผสานการลัทธิ
ฟิลด์ของ biogeography กับวิศวกรรมเพื่อดูว่า
สองสาขาสามารถมีผลประโยชน์ร่วมกันได้ แอพลิเคชันของ
biogeography การวิศวกรรมจะคล้ายกับมีอะไรเกิดขึ้น
ในไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมากับพันธุกรรมอัลกอริทึม (แก๊ส), ประสาท
เครือข่าย ตรรกศาสตร์ เพิ่มประสิทธิภาพฝูงอนุภาค (PSO), และ
พื้นที่อื่น ๆ ของคอมพิวเตอร์ปัญญา
อธิบายแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของ biogeography วิธีชนิด
ย้ายจากเกาะหนึ่งไปยังอีก การเกิดสปีชีส์ใหม่ และ
วิธีพันธุ์เป็นสูญ คำว่า "เกาะ" ที่นี่จะใช้ descriptively
แทนอย่างแท้จริง นั่นคือ เกาะจะอยู่อาศัยใด ๆ
ที่มากันทางภูมิศาสตร์แยกจากอยู่อาศัยอื่น ๆ เราจึง
ใช้คำทั่วไป "อยู่อาศัย" ในเอกสารนี้ (ค่อนข้าง
กว่า "เกาะ") [4] พื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่เหมาะสมเป็น
เรสสำหรับพันธุ์ชีวภาพกล่าวว่า ต้องอยู่อาศัยสูง
ดัชนีความเหมาะสม (HSI) [5] รวมลักษณะการทำงานที่เชื่อมโยงกับ HSI
ปัจจัยเป็นปริมาณน้ำฝน ความหลากหลายของพืช ความหลากหลายเช่น
คุณลักษณะ topographic พื้นที่ และอุณหภูมิ ตัวแปร
habitability ลักษณะที่เรียกว่าดัชนีความเหมาะสม
ตัวแปร (SIVs) SIVs ถือได้ว่าตัวแปรอิสระ
ถิ่นที่อยู่ และ HSI ถือได้ว่าผู้อยู่ในอุปการะ
แปรได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิทยาศาสตร์ของวสามารถโยงไปถึง
การทำงานของธรรมชาติศตวรรษที่สิบเก้าเช่นอัลเฟรด
วอลเลซ [1] และชาร์ลส์ดาร์วิน [2] จนถึงปี 1960, ว
ส่วนใหญ่เป็นคำอธิบายและประวัติศาสตร์ ในต้น
ปี 1960 โรเบิร์ตแมคอาเธอและเอ็ดเวิร์ดวิลสันเริ่มทำงาน
ร่วมกันในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของว, การทำงานของพวกเขา
ปิดท้ายด้วยคลาสสิก 1967 สิ่งพิมพ์ทฤษฎี
เกาะชีวภูมิศาสตร์ [3] ความสนใจของพวกเขาได้รับการเน้นหลัก
ในการกระจายของสายพันธุ์ในหมู่เกาะใกล้เคียง พวกเขา
มีความสนใจในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์เพื่อการสูญเสียและ
การอพยพของสายพันธุ์ ตั้งแต่แมคอาเธอและการทำงานของวิลสัน,
วได้กลายเป็นพื้นที่สำคัญของการวิจัย [4]
การค้นหาล่าสุดของทางชีวภาพบทคัดย่อ (ดัชนีการวิจัยชีววิทยา)
เผยให้เห็นว่า 25452 เอกสารที่ถูกเขียนขึ้นในปี 2005 ที่
มีความสัมพันธ์กับเรื่องของว แต่การค้นหา
ของ INSPEC, ดัชนีการวิจัยวิศวกรรมเผยให้เห็นว่าไม่มี
เอกสารวเคยเขียน ในมุมมองของนี้
เป็นส่วนหนึ่งของแรงจูงใจของการวิจัยนี้คือการผสาน burgeoning
สาขาวกับวิศวกรรมเพื่อที่จะดูว่า
สองสาขาสามารถของผลประโยชน์ร่วมกัน การประยุกต์ใช้
วกับวิศวกรรมคล้ายกับสิ่งที่ได้เกิดขึ้น
ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมากับขั้นตอนวิธีทางพันธุกรรม (GAs), ประสาท
เครือข่ายตรรกศาสตร์เพิ่มประสิทธิภาพจับกลุ่มอนุภาค (PSO) และ
พื้นที่อื่น ๆ ของหน่วยสืบราชการลับคอมพิวเตอร์
รูปแบบทางคณิตศาสตร์ของวอธิบายถึงวิธีการ สายพันธุ์ที่
อพยพมาจากเกาะหนึ่งไปยังอีกคนหนึ่งว่าสายพันธุ์ใหม่เกิดขึ้นและ
วิธีการที่สายพันธุ์ที่สูญพันธุ์ คำว่า "เกาะ" ที่นี่จะใช้บรรยาย
มากกว่าตัวอักษร นั่นคือเกาะเป็นที่อยู่อาศัยใด ๆ
ที่จะแยกทางภูมิศาสตร์จากแหล่งอื่น ๆ ดังนั้นเราจึง
ใช้คำทั่วไปมากขึ้น "ที่อยู่อาศัย" ในบทความนี้ (แทนที่จะ
กว่า "เกาะ") [4] พื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่เหมาะสมรวมทั้งการ
อยู่อาศัยสำหรับการขยายพันธุ์ทางชีวภาพจะกล่าวว่ามีที่อยู่อาศัยที่สูง
ดัชนีความเหมาะสม (HSI) [5] คุณสมบัติที่มีความสัมพันธ์กับ HSI รวมถึง
ปัจจัยดังกล่าวเป็นปริมาณน้ำฝนที่มีความหลากหลายของพืชมีความหลากหลาย
ของคุณสมบัติภูมิประเทศพื้นที่และอุณหภูมิ ตัวแปร
ที่ลักษณะอาศัยอยู่จะเรียกว่าดัชนีความเหมาะสม
ตัวแปร (SIVs) SIVs สามารถพิจารณาตัวแปรอิสระ
ของที่อยู่อาศัยและ HSI สามารถได้รับการพิจารณาขึ้นอยู่กับ
ตัวแปร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยาศาสตร์ของวสามารถโยงไปถึงการทำงานของศตวรรษที่สิบเก้า naturalists

เช่น อัลเฟรดวอลเลซ [ 1 ] และชาร์ลส์ดาร์วิน [ 2 ] จนกระทั่งทศวรรษที่ 1960 , ว
เป็นส่วนใหญ่และเชิงประวัติศาสตร์ ในช่วงต้นทศวรรษที่ 1960 โรเบิร์ต แมค
, เอ็ดเวิร์ด วิลสัน และเริ่มทำงานร่วมกันในแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของว

, culminating กับคลาสสิก 1967 ตีพิมพ์ทฤษฎี
เกาะว [ 3 ] ความสนใจของตนเองเป็นหลักที่เน้นการกระจายของชนิดของ
บนเกาะใกล้เคียง พวกเขา
สนใจแบบจำลองทางคณิตศาสตร์สำหรับการสูญพันธุ์และ
การย้ายถิ่นของสปีชีส์ ตั้งแต่ประกาศและงานวิลสัน
วได้กลายเป็นพื้นที่สำคัญของการวิจัย [ 4 ] การค้นหาล่าสุดเป็น
บทคัดย่อชีวภาพ ( ชีววิทยาการวิจัยพบว่าดัชนี )
25แล้วเอกสารที่เขียนไว้ในปี 2005 ว่า
มีความสัมพันธ์กับเรื่องของว อย่างไรก็ตาม การค้นหา
ของ inspec , วิศวกรรมวิจัยดัชนี พบว่าไม่มี
เอกสารวเคยเขียนไว้ ในมุมมองของนี้
ส่วนหนึ่งของแรงจูงใจของกระดาษนี้จะผสาน burgeoning
สาขาว กับ วิศวกรรม เพื่อดูว่า
2 สาขาสามารถเป็นประโยชน์ร่วมกันการประยุกต์ใช้วิศวกรรม
วคล้ายกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ในไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาด้วยขั้นตอนวิธีเชิงพันธุกรรม ( ก๊าซ ) , ประสาท
เครือข่าย , ตรรกศาสตร์ , การเพิ่มประสิทธิภาพฝูงอนุภาค ( PSO ) และพื้นที่อื่น ๆของคอมพิวเตอร์
.
แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของวอธิบายว่าสายพันธุ์
อพยพจากเกาะหนึ่งไปยังอีก ว่าสายพันธุ์ใหม่เกิดขึ้นและ
ว่าสายพันธุ์สูญพันธุ์คำว่า " เกาะ " ที่นี่จะใช้วิธีการ
มากกว่าจริงๆ ที่เป็นเกาะที่อยู่อาศัยใด ๆทางภูมิศาสตร์
ที่แยกได้จากแหล่งอื่น ๆ เราจึง
ใช้ทั่วไปมากขึ้นในระยะ " ที่อยู่อาศัย " ในบทความนี้ ( ค่อนข้าง
กว่า " เกาะ " ) [ 4 ] พื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่เหมาะเป็นที่อยู่อาศัยชนิดชีวภาพ
จะกล่าวว่า มีที่อยู่อาศัย
สูงดัชนีความเหมาะสม ( HSI ) [ 5 ]คุณลักษณะที่สัมพันธ์กับ HSI รวม
ปัจจัย เช่น ปริมาณฝน ความหลากหลายของพรรณพืช , ความหลากหลาย
คุณสมบัติภูมิประเทศ พื้นที่ ที่ดิน และ อุณหภูมิ ตัวแปรที่เป็นลักษณะนิสัย
เรียกว่า ตัวแปรดัชนีความเหมาะสม (
sivs ) sivs สามารถพิจารณาตัวแปรอิสระ
ของที่อยู่อาศัย และคุณสามารถได้รับการพิจารณาตัวแปร