In a poor district near Lima a youn

In a poor district near Lima a young man steps out of his home- a tiny house with a plastic roof. He looks up at the early morning sky. Another day with no sunshine. The weather has been terrible recently. He cannot remember the last time he saw the sun. Heavy grey clouds fill the sky and his heart feels cold with sadness. There is no sunshine when she's gone, he thinks. There is only darkness everyday and she has not called for so long. He wonders if she's gone for ever. He tries to imagine life without her. What if she stays over there in Madrid cleaning the houses of the rich?
He turns as he hears a noise; one of the children is waking up. They miss her so much. The house just is not a home without her. Everyday they ask him, 'When is mama coming home?' and what can he say? One day. Soon my baby. 'And why is not she here papa?' Why? Because they need the money, and there are no jobs, and over there she can earn in a day what you earn here in a month. It is not easy to feed five hungry children but it is not easy for them to live without their mother.
He sighs. Time to wake them up and get them ready for school.He knows many people who send their children to work, to wash cars or to beg, but she has always said that her children must get an education.
However, it is hard. He misses her too. He misses her smile,her voice, the songs she sings even when things look black. He knows she loves him. But why has not she called? Perhaps she has found someone else. He feels like crying, but he cannot. Not in front of the children.
A dog starts barking. He turns back to the house to start another day.
Suddenly, a ray of sunshine breaks through the clouds and lights up the doorway just as Veronica steps through the door. He feels the warm sun on his back. The little girl has just woken up and is rubbing sleep from her eyes. She looks so like her mother. She yawns and he hears her mother's voice. He hears his name, 'Nacho! Nacho! Is Veronica speaking? Behind him he hears footsteps. He turns round. The sun is too bright and he cannot see clearly. He puts his hand up to his eyes, and then thinks, 'I have not woken up! I am still dreaming!' But then Veronica shouts out, ' mama!' He knows that sometimes dreams come true..

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเขตยากจนใกล้ลิมา ชายหนุ่มก้าวออกบ้านเขา-บ้านเล็ก ๆ มีหลังคาพลาสติก เขามองขึ้นท้องฟ้าเช้า วันอื่นกับซันไชน์ไม่ อากาศแล้วน่ากลัวล่าสุด เขาไม่สามารถจำเวลาสุดท้ายที่เขาเห็นดวงอาทิตย์ เมฆสีเทาหนักใส่ท้องฟ้า และหัวใจของเขารู้สึกเย็น ด้วยความโศกเศร้า มีซันไชน์ไม่เมื่อเธอได้หายไป เขาคิด มีเพียงความมืดที่ทุกวัน และเธอไม่มีเรียกการนาน เขาประหลาดใจถ้า เขาได้หายไปเคยตัว เขาพยายามที่จะคิดชีวิตไม่ มีเธอ ถ้าเธออยู่โน่นในมาดริดทำความสะอาดบ้านของคนรวยเขาจะ ตามเขาได้ยินเสียง หนึ่งเด็กจะตื่น พวกเขาคิดถึงเธอมาก บ้านก็ไม่เป็นบ้าน โดยเธอ ทุกวันพวกเขาถามเขา, ' เมื่อมาม่ามาบ้าน?' และสิ่งที่สามารถเขาพูดหรือไม่ วันที่หนึ่ง เร็ว ๆ นี้ของฉันเด็ก ' และทำไมไม่เธอปาป้าที่นี่? " ทำไม เพราะพวกเขาต้องการเงิน และมีไม่มีงาน และเหนือ มีเธอได้รับในวันที่คุณได้รับต่อเดือน ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเลี้ยงเด็กห้าหิว แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับพวกเขาอยู่ โดยไม่มีแม่เขา sighs เวลาจะปลุกพวกเขาและพวกเขาพร้อมสำหรับโรงเรียนรับเขารู้ว่าคนจำนวนมากที่ส่งลูกใน การทำงาน ล้างรถยนต์ หรือ อ้อนวอน แต่เธอมักจะกล่าวว่า ลูกต้องได้รับการศึกษาอย่างไรก็ตาม มันจะยาก เขาคิดถึงเธอเกินไป เขาคิดถึงรอยยิ้มของเธอ เสียงของเธอ เพลงที่เธอร้องเพลงแม้ว่าสิ่งที่มีลักษณะสีดำ เขารู้ว่า เธอรักเขา แต่ทำไมไม่มีเขาเรียก บางทีเธอได้พบใคร เขารู้สึกเช่นร้องไห้ แต่เขาไม่ หน้าเด็กไม่สุนัขเริ่มเก้ง เขาจะกลับบ้านไปวันอื่นทันใดนั้น มีแสงแดดแบ่งผ่านเมฆ และไฟประตูเหมือนกับเวโรนิกาขั้นตอนผ่านประตู เขารู้สึกการอาบแดดบนหลังของเขา สาวน้อยมีเพียงตื่นขึ้น และถูปจากตาของเธอ เธอดูนั้นเหมือนแม่ของเธอ เธอ yawns และเขาได้ยินเสียงของแม่ของเธอ เขาได้ยินชื่อของเขา, ' Nacho Nacho เวโรนิกาพูด ด้านหลัง เขาได้ยินอย่าง เขาเปิดรอบ ดวงอาทิตย์จะสว่างเกินไป และไม่เห็นชัดเจน เขาทำให้มือของเขาตา แล้ว คิดว่า ' ฉันไม่ได้ตื่นขึ้น ฉันฉันยังฝัน!' แต่แล้ว เวโรนิกา shouts 'มาม่า' เขารู้ว่า บางครั้งฝันเป็นจริง...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในย่านที่ยากจนอยู่ใกล้ลิมาชายหนุ่มก้าวออกมาจากที่บ้านของเขาในบ้านขนาดเล็กที่มีหลังคาพลาสติก เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าตอนเช้า อีกวันหนึ่งที่มีแสงแดดไม่ สภาพอากาศที่เลวร้ายได้รับเมื่อเร็ว ๆ นี้ เขาไม่สามารถจำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่เขาได้เห็นดวงอาทิตย์ เมฆสีเทาหนักเต็มท้องฟ้าและหัวใจของเขารู้สึกเย็นด้วยความโศกเศร้า ไม่มีแสงแดดคือเมื่อเธอหายไปเขาคิดว่า ในชีวิตประจำวันมีเพียงอย่างเดียวคือความมืดและเธอยังไม่ได้เรียกว่าเป็นเวลานาน เขาสงสัยว่าเธอหายไปตลอดกาล เขาพยายามที่จะคิดชีวิตโดยไม่มีเธอ เกิดอะไรขึ้นถ้าเธออยู่ที่นั่นในมาดริดทำความสะอาดบ้านของคนรวย?
เขาหันในขณะที่เขาได้ยินเสียง; เด็กคนหนึ่งที่ตื่นขึ้นมา พวกเขาคิดถึงเธอมาก บ้านก็จะไม่กลับบ้านโดยไม่มีเธอ ทุกวันพวกเขาจะถามเขาว่า 'เมื่อเป็นแม่มาที่บ้าน? และสิ่งที่เขาสามารถพูด? อยู่มาวันหนึ่ง เร็ว ๆ นี้ลูกของฉัน 'แล้วทำไมเธอไม่ได้เป็นพ่อที่นี่? ทำไม? เพราะพวกเขาต้องการเงินและมีงานไม่ได้และที่นั่นเธอได้รับในแต่ละวันสิ่งที่คุณจะได้รับที่นี่ในเดือน มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเลี้ยงลูกห้าคนหิว แต่มันก็ไม่ง่ายสำหรับพวกเขาที่จะอยู่โดยแม่ของพวกเขา.
เขาถอนหายใจ ถึงเวลาที่จะปลุกพวกเขาขึ้นและได้รับพวกเขาพร้อมสำหรับ school.He รู้ว่าหลายคนที่ส่งบุตรหลานไปทำงานในการล้างรถยนต์หรือขอ แต่เธอได้กล่าวเสมอว่าลูก ๆ ของเธอจะต้องได้รับการศึกษา.
แต่มันเป็นเรื่องยาก เขาคิดถึงเธอมากเกินไป เขาคิดถึงรอยยิ้มของเธอเสียงของเธอ, เพลงเธอร้องเพลงแม้เมื่อสิ่งที่มีลักษณะสีดำ เขารู้ว่าเธอรักเขา แต่ทำไมยังไม่ได้ที่เธอเรียกว่า? บางทีเธออาจได้พบคนอื่น เขารู้สึกอยากร้องไห้ แต่เขาไม่สามารถ ไม่ได้อยู่ในด้านหน้าของเด็ก.
สุนัขเริ่มเห่า เขาหันกลับไปที่บ้านที่จะเริ่มต้นอีกวันหนึ่ง.
ทันใดนั้นเรย์แบ่งแสงแดดผ่านเมฆและสว่างขึ้นประตูเช่นเดียวกับเวโรนิก้าก้าวผ่านประตู เขารู้สึกดวงอาทิตย์ที่อบอุ่นบนหลังของเขา สาวน้อยได้ตื่นขึ้นเพียงและถูนอนหลับจากดวงตาของเธอ เธอดูเพื่อให้เหมือนแม่ของเธอ เธอ yawns และเขาได้ยินเสียงของแม่ของเธอ เขาได้ยินชื่อของเขา 'Nacho! Nacho! เวโรนิก้าพูด? หลังเขาเขาได้ยินเสียงฝีเท้า เขาจะเปิดรอบ ดวงอาทิตย์สว่างเกินไปและเขาไม่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน เขาทำให้มือของเขาขึ้นอยู่กับสายตาของเขาแล้วคิดว่า 'ฉันไม่ได้ตื่นขึ้นมา! ฉันยังคงฝัน! แต่แล้วตะโกนเวโรนิกาออก 'แม่! เขารู้ดีว่าบางครั้งความฝันเป็นจริงขึ้นมา ..