Platos nacionales[edit]In Latin Ame

Platos nacionales[edit]

In Latin America, dishes may be claimed or designated as a "plato nacional", although in many cases, recipes transcend national borders with only minor variations.

Both Peru and Ecuador claim ceviche as their national dish. Stews of meat, plantains, and root vegetables are the platos nacionales of several countries in Central America, South America, and the Caribbean: Colombian ajiaco, as well as the sancocho of the Dominican Republic, Colombia, and Panama, are examples of this. Janer (2008) observes that this sharing of the same plato nacional by different countries calls into question the idea that every country has a unique national dish that is special to that country; she states that cuisine does not respect national and geopolitical borders.[3]

The identification of Latin American national dishes is stronger among expatriate communities in North America.[3] In Latin American countries, the plato nacional is usually part of the cuisine of rural and peasant communities, and not necessarily part of the everyday cuisine of city dwellers. In expatriate communities, the dish is strongly reclaimed in order to retain the sense of national identity and ties to one's homeland, and is proudly served in homes and restaurants. By this show of national identity, the community can resist social pressures that push for homogenization of many ethnically and culturally diverse communities into a single all-encompassing group identity, such as Latino or Hispanic American.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Platos nacionales [แก้ไข]ในละติน อาหารอาจอ้าง หรือกำหนดเป็นแบบ "เพลโต nacional" ถึงแม้ว่าในหลายกรณี สูตร transcend พรมแดนประเทศ ด้วยรูปแบบเพียงเล็กน้อยเท่านั้นประเทศเปรูและเอกวาดอร์อ้าง ceviche เป็นอาหารของชาติ สตูว์ซึ่งช่วยคลายเนื้อ plantains และรากผักมี nacionales platos ของหลายประเทศในอเมริกากลาง อเมริกาใต้ และคาริเบียน: ajiaco โคลัมเบีย เป็น sancocho ของสาธารณรัฐโดมินิกัน โคลัมเบีย ประเทศ ปานามา เป็นอย่างนี้ พิจารณา Janer (2008) นี้ร่วม nacional เพลโตเดียวติดต่อต่างประเทศเป็นคำถามคิดว่า ทุกประเทศมีอาหารชาติเฉพาะที่ว่าประเทศ เธอระบุว่า อาหารเคารพขอบภูมิศาสตร์การเมือง และชาติ [3]รหัสริกาอาหารชาติแข็งแกร่งระหว่างชุมชนชาวต่างชาติในอเมริกาเหนือได้ [3] ในประเทศละตินอ nacional เพลโตได้มักจะเป็นส่วนหนึ่งของอาหารของชนบท และชุมชนชาวนา และไม่จำเป็นต้องเป็นส่วนหนึ่งของอาหารประจำวันของประชาชน ในชุมชนชาวต่างชาติ จานคืนเป็นอย่างยิ่งเพื่อที่จะรักษาความรู้สึกของเอกลักษณ์ประจำชาติและความสัมพันธ์กับของโฮมแลนด์ กภูมิใจให้บริการในบ้านและร้านอาหาร โดยการแสดงนี้ของเอกลักษณ์ประจำชาติ ชุมชนสามารถต้านทานแรงกดดันทางสังคมที่ผลักดันสำหรับ homogenization ของชุมชนหลายแห่งมีความหลากหลายทางวัฒนธรรม และมักเป็นเดียวท่านกลุ่มตัว เช่นลาตินอเมริกัน Hispanic [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Platos Nacionales [แก้ไข] ในละตินอเมริกาอาหารอาจจะอ้างหรือกำหนดให้เป็น "เพลโตแห่งชาติ" แม้ว่าในหลายกรณีสูตรก้าวข้ามพรมแดนของประเทศที่มีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อย. ทั้งเปรูและเอกวาดอร์เรียกร้อง Ceviche เป็นอาหารประจำชาติของพวกเขา สตูว์เนื้อดงและผักรากเป็น Platos Nacionales ของหลายประเทศในอเมริกากลางอเมริกาใต้และแคริบเบียน: โคลอมเบีย ajiaco, เช่นเดียวกับ sancocho ของสาธารณรัฐโดมินิกัน, โคลอมเบียและปานามาเป็นตัวอย่างนี้ JANER (2008) ตั้งข้อสังเกตว่าการใช้ร่วมกันของเพลโตแห่งชาติเดียวกันโดยประเทศที่แตกต่างกันนี้โทรศัพท์ไปถามความคิดที่ว่าทุกประเทศมีอาหารประจำชาติที่ไม่ซ้ำกันที่เป็นพิเศษไปยังประเทศที่มิ เธอกล่าวว่าอาหารไม่เคารพพรมแดนของประเทศและการเมือง. [3] บัตรประจำตัวของอาหารประจำชาติในละตินอเมริกาเป็นที่แข็งแกร่งในหมู่ชุมชนชาวต่างชาติในทวีปอเมริกาเหนือ. [3] ในประเทศในละตินอเมริกาที่ Nacional เพลโตมักจะเป็นส่วนหนึ่งของอาหารของชนบท และชุมชนชาวนาและไม่จำเป็นต้องเป็นส่วนหนึ่งของอาหารในชีวิตประจำวันของชาวเมือง ในชุมชนชาวต่างชาติจานจะยึดมั่นในเพื่อที่จะรักษาความรู้สึกของเอกลักษณ์ประจำชาติและความผูกพันกับบ้านเกิดของคนและเสิร์ฟความภาคภูมิใจในบ้านและร้านอาหาร โดยแสดงบัตรประจำตัวประชาชนนี้ชุมชนสามารถต้านทานแรงกดดันทางสังคมที่ผลักดันให้เป็นเนื้อเดียวกันของหลายเชื้อชาติและชุมชนความหลากหลายทางวัฒนธรรมเป็นหนึ่งตัวตนของกลุ่มทั้งหมดที่ครอบคลุมเช่นลาตินอเมริกันหรือสเปน. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

platos nacionales [ แก้ไข ]

ในละตินอเมริกา อาหารอาจจะอ้างหรือเขตเป็น " เพลโต Nacional " แม้ว่าในหลายกรณี , สูตรทำเส้นขอบแห่งชาติกับการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเท่านั้น

ทั้งเปรูและเอกวาดอร์อ้าง Ceviche เป็นอาหารแห่งชาติของพวกเขา สตูว์เนื้อกล้วย และรากผักเป็น platos nacionales ของหลายประเทศในอเมริกากลาง , อเมริกาใต้ , และแคริบเบียน :โคลอมเบีย ajiaco เช่นเดียวกับซานโคโชของสาธารณรัฐโดมินิกัน , โคลอมเบียและปานามา ตัวอย่างนี้ เจเนอร์ ( 2008 ) สังเกตว่านี้ร่วมกันเหมือนเดิม เพลโต Nacional โดยประเทศอื่นโทรเข้ามาถามว่าทุกประเทศมีจานแห่งชาติเฉพาะที่พิเศษของประเทศ เธอกล่าวว่าอาหารไม่เคารพของชาติและภูมิศาสตร์การเมือง [ 3 ]

ขอบตัวของอาหารชาติละตินอเมริกาแข็งแกร่งในหมู่ชุมชนชาวต่างชาติในทวีปอเมริกาเหนือ [ 3 ] ในประเทศละตินอเมริกา , Nacional เพลโตมักจะเป็นส่วนหนึ่งของอาหารของชุมชนในชนบทและชนบท และเป็นส่วนหนึ่งของอาหารในชีวิตประจำวันของชาวเมือง . ในชุมชนชาวต่างชาติ ,จานขอเรียกคืนเพื่อรักษาความรู้สึกและความสัมพันธ์กับบ้านเกิดของเอกลักษณ์ประจำชาติ และเป็นความภาคภูมิใจที่รับใช้ในบ้าน และ ร้านอาหาร โดยแสดงเอกลักษณ์ของชาติ ชุมชนสามารถต้านทานแรงกดดันทางสังคมที่ผลักดันการของหลายเชื้อชาติและชุมชนวัฒนธรรมที่หลากหลายในตัวเดียวครอบคลุมทุกกลุ่มเช่น ละตินหรือสเปนอเมริกัน [ 3 ]