Molecular epidemiology of methicill

Molecular epidemiology of methicillin-resistant Staphylococcus aureus in
Spain: a multicentre prevalence study (2002)
O. Cuevas1
, E. Cercenado1
, E. Bouza1
, C. Castellares1
, P. Trincado2
, R. Cabrera2
, A. Vindel2 and the
Spanish Group for the Study of Staphylococcus*
1
Servicio de Microbiologı´a, Hospital GU Gregorio Maran˜o´n and 2
Centro Nacional de Microbiologı´a, IS
Carlos III, Majadahonda, Madrid, Spain
ABSTRACT
A point-prevalence study, performed in 2002 in 143 Spanish hospitals, collected 439 isolates of
Staphylococcus aureus. Of these, 134 (30.5%) were resistant to methicillin (i.e., MRSA). Susceptibility
testing was performed by a microdilution method, and mecA was detected by PCR. The isolates were
characterised by phage typing, pulsed-field gel electrophoresis (PFGE) after SmaI digestion, and SCCmec
typing. The 134 MRSA isolates showed resistance to ciprofloxacin (93.3%), tobramycin (88.8%),
erythromycin (67.9%), clindamycin (59.7%), gentamicin (42.5%), mupirocin (17.9%), rifampicin (5.2%)
and trimethoprim–sulphamethoxazole (5.2%). All of the isolates were susceptible to glycopeptides.
Twenty-five resistance patterns were found, of which four accounted for 66% of the isolates. Phage
group III was the most frequent (41.1%). PFGE revealed 31 different patterns, with ten major clones
(including two predominant clones with variable antibiotypes that accounted for 43.3% of the MRSA
isolates) and 21 sporadic patterns. Two isolates belonged to two variants of the Iberian clone (ST247-
MRSA-I), one to the Brazilian clone (ST239-MRSA-III), and seven to the EMRSA-16 clone (ST36-MRSAII).
SCCmecIV accounted for 70.2% of the isolates (73.9% were type IVA), while SCCmecI, SCCmecII and
SCCmecIII accounted for 22.1%, 6.9% and 0.8% of isolates, respectively, with three non-typeable
isolates. Isolates of SCCmecIV and SCCmecIVA were predominantly nosocomial (95.8% and 97.1%,
respectively). None of the isolates produced Panton–Valentine leukocidin. Thus, two clones carrying
SCCmecIV and SCCmecIVA, respectively, were predominant among nosocomial MRSA isolates
throughout Spain.
Keywords Epidemiology, methicillin-resistant Staphylococcus aureus, point-prevalence study, SCCmec type, Spain,
typing
Original Submission: 1 June 2006; Revised Submission: 23 October 2006; Accepted: 30 October 2006

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบาดวิทยาระดับโมเลกุลของหมอเทศข้างลาย Staphylococcus methicillin ทนในสเปน: ชุก multicentre ศึกษา (2002)โอ Cuevas1, E. Cercenado1, E. Bouza1, C. Castellares1, P. Trincado2, R. Cabrera2, A. Vindel2 และกลุ่มภาษาสเปนสำหรับการศึกษาของ Staphylococcus1Servicio de Microbiologı´a โรงพยาบาลกู Gregorio Maran˜o´n และ 2เซ็นโทร Nacional de Microbiologı´a, ISCarlos III, Majadahonda มาดริด สเปนบทคัดย่อศึกษาจุดชุก ดำเนินการในปี 2002 ใน 143 สเปน รวบรวม 439 แยกของหมอเทศข้างลาย staphylococcus เหล่านี้ 134 (30.5%) ได้ทนต่อ methicillin (เช่น MRSA) ภูมิไวรับการทดสอบทำ โดยวิธี microdilution และ mecA พบ PCR แยกได้ประสบการ์ phage พิมพ์ electrophoresis ฟิลด์สูงเจ (PFGE) หลังจากย่อยอาหาร SmaI และ SCCmecพิมพ์ 134 MRSA ที่แยกได้พบว่าความต้านทานต่อ ciprofloxacin (93.3%), tobramycin (88.8%),(67.9%) erythromycin, clindamycin (59.7%), gentamicin (42.5%), mupirocin (17.9%) rifampicin (5.2%)และไตรเมโทพริม – sulphamethoxazole (5.2%) ทั้งหมดแยกได้ไวต่อการ glycopeptidesรูปแบบทนยี่สิบห้าพบ ที่สี่คิดเป็นร้อยละ 66 ของการแยก Phageกลุ่ม III ถูกบ่อย (41.1%) PFGE เปิดเผย 31 รูปแบบ มีโคลนสิบหลัก(รวมถึงโคลนกันสองกับ antibiotypes ตัวแปรที่ 43.3% ของ MRSA ที่คิดแยก) และรูปแบบมี 21 แยกที่สองอยู่กับตัวแปรที่สองของโคลน Iberian (ST247-MRSA-ฉัน), การโคลนบราซิล (ST239 MRSA III), และ 7 การโคลน EMRSA-16 (ST36-MRSAII)SCCmecIV บัญชี 70.2% ของการแยก (73.9% ถูกชนิด IVA), ในขณะที่ SCCmecI, SCCmecII และSCCmecIII คิดเป็น 22.1%, 6.9% และ 0.8% แยก ตามลำดับ กับสามไม่ใช่ typeableแยก แยกของ SCCmecIV และ SCCmecIVA ได้เป็น nosocomial (95.8% และ 97.1%ตามลำดับ) ไม่มีการแยกผลิต Panton – วาเลนไทน์ leukocidin ดังนั้น สองโคลนถือครองSCCmecIV และ SCCmecIVA ตามลำดับ ถูกกันระหว่าง nosocomial MRSA ที่แยกได้ทั่วประเทศสเปนคำหลักวิทยาการระบาด หมอเทศข้างลาย Staphylococcus methicillin ทน ชุกจุดศึกษา ชนิด SCCmec สเปนพิมพ์ส่งต้นฉบับ: 1 2549 มิถุนายน ส่งแก้ไข: 23 2549 ตุลาคม ยอมรับ: 30 2006 ตุลาคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบาดวิทยาโมเลกุลของเชื้อ Staphylococcus aureus methicillin
ทนในสเปน: การศึกษาความชุก multicentre (2002)
ทุม Cuevas1
อี Cercenado1
อี Bouza1
ซี Castellares1
พี Trincado2
หม่อมราชวงศ์ Cabrera2
ก Vindel2
และสเปนเป็นกลุ่มเพื่อการศึกษาของเชื้อStaphylococcus *
1
Servicio เดMicrobiologı'aโรงพยาบาล GU เปา Maran~o'n 2
Centro Nacional de Microbiologı'a, IS
Carlos III, Majadahonda, มาดริด,
สเปนบทคัดย่อการศึกษาความชุกจุดดำเนินการในปี
2002 ใน 143 โรงพยาบาลสเปน, เก็บรวบรวม 439
สายพันธุ์ของเชื้อStaphylococcus aureus ของเหล่านี้ 134 (30.5%) มีความทนทานต่อ methicillin (เช่นเชื้อ MRSA) ความไวต่อการทดสอบได้ดำเนินการโดยวิธีการ microdilution และ Meca ถูกตรวจพบโดยวิธี PCR
เชื้อถูกโดดเด่นด้วยการทำลายจุลินทรีย์พิมพ์ข่าวคราวชีพจรสนาม (PFGE) หลังจากการย่อยอาหารสมัยและ SCCmec พิมพ์ 134 MRSA แยกแสดงให้เห็นความต้านทานต่อการเสริมแรง (93.3%) tobramycin (88.8%), erythromycin (67.9%), clindamycin (59.7%) gentamicin (42.5%) mupirocin (17.9%), rifampicin (5.2%) และ trimethoprim -sulphamethoxazole (5.2%) ทุกสายพันธุ์มีความเสี่ยงที่จะไกลโคเพ. ยี่สิบห้ารูปแบบความต้านทานของเขาถูกพบที่สี่คิดเป็น 66% ของเชื้อ Phage กลุ่มที่สามเป็นที่พบบ่อยที่สุด (41.1%) PFGE เปิดเผยรูปแบบที่แตกต่างกัน 31 สิบโคลนที่สำคัญ(รวมทั้งสองโคลนเด่นด้วย antibiotypes ตัวแปรที่คิดเป็น 43.3% ของเชื้อ MRSA แยก) และ 21 รูปแบบประปราย สองสายพันธุ์เป็นสองสายพันธุ์ของโคลนไอบีเรีย (ST247- MRSA-I) ซึ่งเป็นหนึ่งในการโคลนบราซิล (MRSA-ST239-III) และเจ็ดกับ EMRSA-16 โคลน (ST36-MRSAII). SCCmecIV คิดเป็น 70.2% ของเชื้อ (ที่ 73.9% เป็นประเภท IVA) ในขณะที่ SCCmecI, SCCmecII และSCCmecIII คิดเป็น 22.1%, 6.9% และ 0.8% ของสายพันธุ์ตามลำดับสามที่ไม่ typeable ไอโซเลท แยกของ SCCmecIV และ SCCmecIVA เด่นในโรงพยาบาล (95.8% และ 97.1% ตามลำดับ) ไม่มีของเชื้อที่ผลิต leukocidin Panton วาเลนไทน์ ดังนั้นการดำเนินการสองโคลนSCCmecIV และ SCCmecIVA ตามลำดับเป็นที่โดดเด่นในหมู่แยกเชื้อ MRSA ในโรงพยาบาลทั่วประเทศสเปน. ระบาดวิทยาคำหลัก, methicillin ทนเชื้อ Staphylococcus aureus, การศึกษาจุดชุกชนิด SCCmec สเปนพิมพ์ส่งต้นฉบับ: 1 มิถุนายน 2006; ปรับปรุงการส่ง: 23 ตุลาคม 2006; ได้รับการยืนยัน: 30 ตุลาคม 2006