Introduction[edit]In the wilderness

Introduction[edit]
In the wilderness, the problems of overpopulation in species is often solved by growth in the population of predators. Predators tend to look for signs of weakness in their prey, and therefore usually first eat the old or sick animals. This has the side effects of controlling the prey population and ensuring its evolution in favor of genetic characteristics that enhance escape from predation (and the predator may co-evolve, in response).

In the absence of predators, species are bound by the resources they can find in their environment, but this does not necessarily control overpopulation, at least in the short term. In fact, an abundant supply of resources can produce a population boom that ends up with more individuals than the environment can support. In this case, starvation, thirst and sometimes violent competition for scarce resources may effect a sharp reduction in population in a very short lapse (a population crash). Lemmings, as well as other less popular[why?] species of rodents, are known to have such cycles of rapid population growth and subsequent decrease.

Some species seem to have a measure of self-control, by which individuals refrain from mating when they find themselves in a crowded environment. This voluntary abstinence may be induced by stress or by pheromones.

In an ideal setting, when animal populations grow, so do the number of predators that feed on that particular animal. Animals that have birth defects or weak genes (such as the runt of the litter) are unable to compete over food with stronger, healthier animals.

In reality, an animal that is not native to an environment may have advantages over the native ones, such being unsuitable for the local predators. If left uncontrolled, such an animal can quickly overpopulate and ultimately destroy its environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ [แก้ไข]
ในถิ่นทุรกันดาร ปัญหาของ overpopulation ในสปีชีส์เป็นมักจะแก้ไข โดยเจริญเติบโตของประชากรของล่า ล่ามักจะ มองหาสัญญาณของความอ่อนแอในเหยื่อของพวกเขา และดังนั้นจึงมักจะกินสัตว์เก่า หรือป่วย มีผลข้างเคียงของการควบคุมประชากรเหยื่อ และวิวัฒนาการความสามารถลักษณะทางพันธุกรรมที่เพิ่มจาก predation มั่นใจ (และพรีเดเตอร์อาจร่วม พัฒนา ตอบ)

ในการขาดงานของล่า ผูกพันธุ์ โดยทรัพยากรที่พวกเขาสามารถหาในสภาพแวดล้อมของพวกเขา แต่นี้ไม่จำเป็นต้องควบคุม overpopulation น้อยในระยะสั้น อันที่จริง จัดหาทรัพยากรอุดมสมบูรณ์สามารถผลิตบูมประชากรที่สิ้นสุดลง ด้วยบุคคลมากกว่าสนับสนุนสิ่งแวดล้อม ในกรณีนี้ ความอดอยาก กระหาย และการแข่งขันที่รุนแรงในบางครั้งสำหรับทรัพยากรที่ขาดแคลนอาจมีผลลดประชากรในล่วงเลยสั้นมาก (ปัญหาประชากร) คม Lemmings ตลอดจนอื่น ๆ น้อยนิยม [ทำไม] พันธุ์งาน ทราบว่ามีวงจรดังกล่าวเจริญเติบโตของประชากรอย่างรวดเร็วและลดลงตามมาด้วย

บางชนิดดูเหมือนจะ มีการวัดอำนาจ ซึ่งบุคคลละเว้นจากการผสมพันธุ์เมื่อพวกเขาพบตัวเองในสภาพแวดล้อมแออัด ละเว้นความสมัครใจนี้อาจเกิดจากความเครียด หรือหลากได้

ในการอุดมคติ เมื่อประชากรสัตว์เติบโต เพื่อ ทำของล่าที่กินอาหารสัตว์ที่เฉพาะ สัตว์ที่มียีนอ่อน (เช่น runt กระบะ) หรือเกิดข้อบกพร่อง ไม่สามารถแข่งขันมากกว่าอาหารแข็งแกร่ง สุขภาพสัตว์ได้

ในความเป็นจริง สัตว์ที่ไม่เป็นสภาพแวดล้อมที่อาจมีข้อได้เปรียบเหนือคนพื้นเมือง เช่นการไม่เหมาะสมกับท้องถิ่นล่า ถ้าเหลืออพยพ สัตว์ดังกล่าวสามารถ overpopulate ได้อย่างรวดเร็ว และทำลายสภาพแวดล้อมในที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ [แก้ไข]
ในถิ่นทุรกันดารปัญหาของการล่าในสายพันธุ์ที่มักจะแก้ไขได้โดยการเจริญเติบโตในประชากรของผู้ล่า ล่ามีแนวโน้มที่จะมองหาสัญญาณของความอ่อนแอในเหยื่อของพวกเขาและดังนั้นจึงมักจะเป็นครั้งแรกกินสัตว์เก่าหรือป่วย นี้มีผลข้างเคียงของการควบคุมประชากรเหยื่อและสร้างความมั่นใจวิวัฒนาการของมันในความโปรดปรานของลักษณะทางพันธุกรรมที่ช่วยเพิ่มการหลบหนีจากการปล้นสะดม (และนักล่าอาจร่วมวิวัฒนาการในการตอบสนอง) ในกรณีที่ไม่มีผู้ล่าชนิดจะผูกพันตามทรัพยากรที่พวกเขา จะพบในสภาพแวดล้อมของพวกเขา แต่นี้ไม่จำเป็นต้องควบคุมการล่าอย่างน้อยในระยะสั้น ในความเป็นจริงอุปทานอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรที่สามารถผลิตประชากรที่สิ้นสุดขึ้นกับบุคคลมากกว่าสภาพแวดล้อมที่สามารถรองรับ ในกรณีนี้ความอดอยากความกระหายและการแข่งขันที่รุนแรงบางครั้งสำหรับทรัพยากรที่ขาดแคลนอาจมีผลต่อการลดความคมชัดในประชากรในพ้นที่สั้นมาก (ความผิดพลาดของประชากร) เฉกเช่นเดียวกับที่อื่น ๆ ที่นิยมน้อยกว่า [ทำไม?] สายพันธุ์ของหนูเป็นที่รู้จักกันที่จะมีวงจรเช่นการเติบโตของประชากรอย่างรวดเร็วและลดลงต่อบางชนิดดูเหมือนจะมีตัวชี้วัดของการควบคุมตนเองโดยที่บุคคลที่ละเว้นจากการผสมพันธุ์เมื่อพวกเขา พบว่าตัวเองอยู่ในสภาพแวดล้อมที่แออัด นี้เว้นสมัครใจอาจจะเกิดจากความเครียดหรือฟีโรโมนในการตั้งค่าที่เหมาะสมที่สุดเมื่อประชากรสัตว์เติบโตจึงทำจำนวนของผู้ล่าที่กินสัตว์ที่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สัตว์ที่มีการเกิดข้อบกพร่องหรือยีนที่อ่อนแอ (เช่นแคระของครอก) ไม่สามารถที่จะแข่งขันได้มากกว่าอาหารที่มีความแข็งแรงสัตว์มีสุขภาพดีในความเป็นจริงสัตว์ที่ไม่ได้ถิ่นกำเนิดในสภาพแวดล้อมที่อาจจะมีข้อได้เปรียบกว่าคนพื้นเมืองเช่น ไม่เหมาะสมสำหรับการเป็นนักล่าท้องถิ่น หากปล่อยทิ้งไว้ไม่มีการควบคุมเช่นสัตว์ได้อย่างรวดเร็วสามารถ overpopulate และในที่สุดทำลายสภาพแวดล้อม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำ [ แก้ไข ]
ในถิ่นทุรกันดาร ปัญหามีคนมากไปในสายพันธุ์มักแก้ไขโดยการเจริญเติบโตในประชากรของผู้ล่า นักล่ามักจะมองหาสัญญาณของความอ่อนแอในเหยื่อของพวกเขาและดังนั้นจึงมักจะแรกกินเก่าหรือสัตว์ป่วย .นี้มีลักษณะพิเศษด้านการควบคุมประชากรเหยื่อ และมั่นใจในความโปรดปรานของวิวัฒนาการของพันธุกรรมลักษณะที่เพิ่มค่า ( และหนีจากนักล่าอาจ Co มีวิวัฒนาการในการตอบสนอง ) .

ในกรณีที่ไม่มีนักล่า ชนิดผูก ด้วยทรัพยากรที่พวกเขาจะพบในสภาพแวดล้อมของพวกเขา แต่นี้ไม่จำเป็นต้องมีคนมากไป ควบคุม อย่างน้อยในระยะสั้น ในความเป็นจริงการจัดหาอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรสามารถผลิตประชากรบูมที่จบลงกับบุคคลมากกว่าสิ่งแวดล้อมสามารถสนับสนุน ใน กรณีนี้ ความอดอยาก ความกระหาย และบางครั้งการแข่งขันที่รุนแรงสำหรับทรัพยากรที่ขาดแคลนอาจมีผลต่อคมลดประชากรในพ้นที่สั้นมาก ( ประชาชน ) Lemmings , รวมทั้งอื่น ๆที่นิยมน้อยกว่า [ ทำไม ? ] ชนิดของหนูรู้จักมีเช่นวงจรการเติบโตของประชากรอย่างรวดเร็วและต่อมาลด

บางชนิดที่ดูเหมือนจะเป็นวัดของตนเอง ซึ่งบุคคลงดผสมพันธุ์ เมื่อพวกเขาพบตัวเองในสภาพแวดล้อมที่แออัด การสมัครนี้อาจจะเกิดจากความเครียด หรือ ฟีโรโมน

ในบรรยากาศดีเยี่ยม เมื่อประชากรสัตว์เพิ่มขึ้นดังนั้นจำนวนของผู้ล่าที่กินสัตว์ที่เฉพาะเจาะจง สัตว์ที่ต้องเกิดบกพร่องหรือยีนที่อ่อนแอ ( เช่น อ่อนเปลี้ย ) ไม่สามารถแข่งขันมากกว่าอาหารที่มีแข็งแกร่ง , สุขภาพสัตว์

ในความเป็นจริง สัตว์ที่ไม่ใช่พื้นเมืองสภาพแวดล้อมอาจจะได้เปรียบกว่าคนที่พื้นเมืองเช่นการไม่เหมาะสมสำหรับนักล่าท้องถิ่น ถ้าปล่อยไว้ไม่ได้รับการควบคุมสัตว์เช่นนั้นได้อย่างรวดเร็วซึ่งมีประชากรมากไปและในที่สุดทำลายสภาพแวดล้อม