The arid and semi-arid zones of Mex

The arid and semi-arid zones of Mexico occupy between 50% and 60% of the total
surface area of the country (1.97 million km
2
; Challenger, 1998); these zones are
found from northern to central Mexico (Rzedowski, 1978; Castillo et al., 1988;
Garc
!
ıa, 1994) and are home to ecosystems of high diversity (about 6000 plant
species) and an important number of endemisms: 65% of the genera and 60% of the
species present are endemic to the region (Rzedowski, 1991).
In these arid and semi-arid zones, water is the limiting factor for the development
of the vegetation (Wiegand et al., 1999); plants have to take maximum advantage of
the scarce and irregular rainfall, which varies between 50 and 600 mm annually,
distributed over a rainy period of 5 months (May–September). Daily temperatures
oscillate between 121C and 261C. The most common vegetation in these regions is
arid scrub, in which precipitation varies from year to year and droughts can last up
to 5 years (Rzedowski, 1978). Under these conditions, plant species have become
adapted to tolerate, evade and escape drought (Whitford, 1986; Salisbury and Ross,
1992) and have developed germination, establishment, growth, and reproduction
strategies that allow for the perpetuation of the species in these conditions. Species of
the family Leguminosae constitute an example of plants that have successfully
colonized these dry zones. A total of 135 genera and 1724 species of Leguminosae are
reported in Mexico (Sousa and Delgado, 1998). From the ecological point of view,
one of the least well-studied genera is Mimosa, with about 480 species worldwide
Barneby, 1991) and 102 species in Mexico (Grether et al., 1996). Of these, 59% are
endemic to the country (Grether et al., 1996; Sousa and Delgado, 1998), and together
they represent about 20% of the genus (Grether, 1978). Most of the species of
Mimosa occur in tropical and arid or semi-arid regions of Mexico where they grow in
disturbed sites (Grether, 1997). In dry environments, adult individuals offer a nurse
plant effect; that means that conditions under the canopy of an adult favor the
establishment of other herbaceous and shrubby species important for the dynamic
and functioning of the ecosystem (Valiente-Banuet et al., 1991; Valiente-Banuet and
Escurra, 1991; Flores-Mart
!
ınez et al., 1994). In the semi-arid zone of the central state
of Queretaro, known as the ‘‘Estorax River Basin’’, Mimosa similis Britton and
Rose, M. texana (A. Gray) Small, var. texana, M. depauperata Benth. and M.
lacerata Rose, are the most abundant species. They grow and reproduce under
conditions of disturbance; they are occasionally browsed by goats and their wood is
collected for firewood. The life history, mechanisms of germination, and phenology
of these species are, however, not known. The only available information about these

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครอบครองเขตแห้งแล้ง และกึ่งแห้งแล้งของเม็กซิโกระหว่าง 50 และ 60% ของยอดรวมพื้นที่ของประเทศ (1.97 ล้านกิโลเมตร2; ผู้ท้าชิง 1998); มีโซนเหล่านี้พบจากเหนือกลางเม็กซิโก (Rzedowski, 1978 Castillo et al., 1988Garc!Ia, 1994) และมีบ้านของระบบนิเวศความหลากหลายทางชีวภาพสูง (ประมาณ 6000 โรงงานพันธุ์) และหมายเลขใบสำคัญของ endemisms: 65% ของสกุลนี้และ 60% ของการชนิดปัจจุบันมียุงมา (Rzedowski, 1991)ในโซนเหล่านี้แห้งแล้ง และกึ่งแห้งแล้ง น้ำเป็นปัจจัยจำกัดในการพัฒนาของพืช (Wiegand et al., 1999); พืชมีประโยชน์สูงสุดการขาดแคลน และไม่สม่ำเสมอปริมาณน้ำฝน ซึ่งแตกต่างกันระหว่าง 50 และ 600 มม.ต่อปีกระจายฝนระยะ 5 เดือน (พฤษภาคม – กันยายน) อุณหภูมิประจำวันoscillate ระหว่าง 121C และ c 261 เป็นพืชที่พบมากที่สุดในภูมิภาคนี้ขัดผิวแห้งแล้ง ฝนไปจนถึงในแต่ละปีและ droughts สามารถล่าสุดค่า5 ปี (Rzedowski, 1978) ภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้ เป็นพืชสายพันธุ์ปรับทน หนี และหนีภัยแล้ง (Whitford, 1986 ซอลส์บรีและรอสส์1992) และได้พัฒนาการงอก ก่อตั้ง เติบโต และการทำซ้ำกลยุทธ์ที่ทำให้ทำให้เป็นอมตะของสปีชีส์ในเงื่อนไขเหล่านี้ พันธุ์ตระกูลถั่วฝรั่งเป็นตัวอย่างของพืชที่มีเรียบร้อยแล้วcolonized โซนแห้งเหล่านี้ มีทั้งหมด 135 สกุลและ 1724 พันธุ์ถั่วฝรั่งรายงานในเม็กซิโก (Sousa และ Delgado, 1998) จากระบบนิเวศมองสกุล studied แห่งอย่างน้อยหนึ่งคือมิโมซ่า พันธุ์ทั่วโลกประมาณ 480Barneby, 1991) และสปีชีส์ที่ 102 ในเม็กซิโก (Grether et al., 1996) เหล่านี้ 59% ที่มีวี่ประเทศ (Grether et al., 1996 Sousa และ Delgado, 1998), และกันพวกเขาเป็นตัวแทนประมาณ 20% ของพืชสกุล (Grether, 1978) ส่วนใหญ่ของชนิดมิโมซ่าเกิดขึ้นในภูมิภาคเขตร้อน และแห้งแล้ง หรือกึ่งแห้งแล้งของเม็กซิโกที่พวกเขาเติบโตในรบกวนอเมริกา (Grether, 1997) ในสภาพแวดล้อมแห้ง บุคคลที่ผู้ใหญ่ให้พยาบาลพืชผล นั้นหมายความว่าเงื่อนไขภายใต้ร่มเงาของโปรดปรานเป็นผู้ใหญ่สถานประกอบการอื่น ๆ herbaceous และ shrubby พันธุ์สำคัญสำหรับแบบไดนามิกและการทำงานของระบบนิเวศ (Valiente Banuet et al., 1991 Valiente-Banuet และEscurra, 1991 ฟลอเรส-มินิมาร์ท!Inez et al., 1994) ในเขตกึ่งแห้งแล้งของรัฐส่วนกลางของ Queretaro รู้จักกันเป็นการ '' Estorax ลุ่มน้ำ '', มิโมซ่า similis Britton และกุหลาบ ม. texana (อ.เทา) เล็กเพียง texana, M. depauperata Benth และ Mlacerata โรส มีสายพันธุ์มากที่สุด พวกเขาเติบโต และสร้างภายใต้เงื่อนไขของรบกวน พวกเขาเป็นบางครั้งเรียกแพะ และเป็นไม้ของพวกเขารวบรวมสำหรับ firewood ประวัติชีวิต กลไกของการงอก phenologyพันธุ์นั้น อย่างไรก็ตาม ไม่ทราบ ข้อมูลเหล่านี้ใช้ได้เฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โซนแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งเม็กซิโกครอบครองระหว่าง 50% และ 60%
รวมพื้นที่ผิวของประเทศ(1,970,000 กม.
2; ชาเลนเจอร์ 1998);
โซนเหล่านี้จะพบได้จากเหนือภาคกลางของเม็กซิโก (Rzedowski 1978; Castillo et al, 1988;. Garc! IA, 1994) และเป็นบ้านระบบนิเวศของความหลากหลายสูง (ประมาณ 6,000 พืชชนิด) และจำนวนที่สำคัญของ endemisms: 65% จำพวกและ 60% ของสายพันธุ์ปัจจุบันมีเฉพาะถิ่นในภูมิภาค(Rzedowski, 1991). ในโซนเหล่านี้แห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งน้ำเป็นปัจจัยที่ จำกัด การพัฒนาของพืช(Wiegand et al, 1999.); พืชที่มีการใช้ประโยชน์สูงสุดของปริมาณน้ำฝนที่หายากและผิดปกติที่แตกต่างกันระหว่าง 50 และ 600 มมเป็นประจำทุกปีกระจายในช่วงระยะเวลาที่ฝนตก5 เดือน (พฤษภาคมกันยายน) อุณหภูมิประจำวันสั่นระหว่าง 121C และ 261C พืชที่พบมากที่สุดในภูมิภาคนี้คือขัดแห้งแล้งซึ่งในการเร่งรัดแตกต่างจากปีที่ปีและภัยแล้งได้นานถึง5 ปี (Rzedowski, 1978) ภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้พันธุ์พืชได้กลายเป็นปรับตัวให้ทนต่อการหลบเลี่ยงและหลบหนีภัยแล้ง (Whitford 1986; Salisbury และรอสส์, 1992) และได้มีการพัฒนาการงอกของสถานประกอบการเจริญเติบโตและการทำสำเนากลยุทธ์ที่ช่วยให้การเป็นอมตะของสายพันธุ์ในเงื่อนไขเหล่านี้. ชนิดของครอบครัว Leguminosae เป็นตัวอย่างของพืชที่ได้ประสบความสำเร็จในอาณานิคมเหล่านี้โซนแห้ง รวม 135 สกุลและ 1,724 ชนิด Leguminosae บริการมีรายงานในเม็กซิโก(Sousa และเดลกาโด, 1998) จากจุดของระบบนิเวศในมุมมองของหนึ่งในน้อยดีศึกษาจำพวกคือ Mimosa มีประมาณ 480 ชนิดทั่วโลก Barneby, 1991) และ 102 สายพันธุ์ในเม็กซิโก (Grether et al., 1996) ของเหล่านี้ 59% เป็นโรคประจำถิ่นไปยังประเทศ(Grether et al, 1996. ปและเดลกาโด, 1998) และร่วมกันพวกเขาเป็นตัวแทนประมาณ20% ของพืชและสัตว์ (Grether, 1978) ส่วนใหญ่ของสายพันธุ์ของMimosa เกิดขึ้นในภูมิภาคเขตร้อนและแห้งแล้งหรือกึ่งแห้งแล้งของประเทศเม็กซิโกที่พวกเขาเติบโตในเว็บไซต์รบกวน(Grether, 1997) ในสภาพแวดล้อมที่แห้งบุคคลที่ผู้ใหญ่ให้พยาบาลผลพืช นั่นหมายความว่าเงื่อนไขภายใต้หลังคาของโปรดปรานผู้ใหญ่สถานประกอบการของต้นไม้อื่น ๆ และชนิดพุ่มสำคัญสำหรับแบบไดนามิกและการทำงานของระบบนิเวศ(Valiente-Banuet et al, 1991;. Valiente-Banuet และEscurra 1991; ฟลอเรสมาร์ท! Inez et al., 1994) ในเขตกึ่งแห้งแล้งของรัฐกลางแห่งเกเรตาโรที่เรียกว่า '' Estorax ลุ่มน้ำ '', Mimosa similis และบริทโรสเอ็มเท(กสีเทา) ขนาดเล็ก var Texana เมตร depauperata Benth และเอ็มlacerata โรสเป็นสายพันธุ์ที่มีมากที่สุด พวกเขาเติบโตและทำซ้ำภายใต้เงื่อนไขของการรบกวน; พวกเขาจะเรียกดูเป็นครั้งคราวโดยแพะและไม้ของพวกเขาจะเก็บไว้สำหรับไฟ rewood ประวัติชีวิตกลไกของการงอกและชีพลักษณ์ของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มี แต่ไม่เป็นที่รู้จัก ข้อมูลที่มีเพียงเกี่ยวกับเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โซนแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งของเม็กซิโกครอบครองระหว่าง 50% และ 60% ของทั้งหมด
พื้นที่ผิวของประเทศ ( 1.97 ล้าน km
2
; ( 1998 ) ; โซนเหล่านี้จะพบจากภาคเหนือภาคกลาง
เม็กซิโก ( rzedowski , 1978 ; Castillo et al . , 1988 ; garc

! !
ı , 1994 ) และมีบ้านระบบนิเวศความหลากหลายสูง ( ชนิด , พืช
) และที่สำคัญ จำนวน endemisms :65% ของสกุล และ 60% ของ
ชนิด ปัจจุบันมีถิ่นภูมิภาค ( rzedowski , 1991 ) .
ในเขตแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งเหล่านี้ น้ำเป็นปัจจัยจำกัดการพัฒนา
ของพืช ( วีเกิ่นด์ et al . , 1999 ) ; พืชต้องใช้ประโยชน์สูงสุดของ
ฝนบาง และผิดปกติซึ่งแตกต่างกันระหว่าง 50 และ 600 มิลลิเมตรต่อปี
กระจายในช่วงฤดูฝน 5 เดือน ( พฤษภาคม–กันยายน ) ทุกวัน อุณหภูมิแกว่งไปมาระหว่าง 121c 261c
และ พืชที่พบมากที่สุดในภูมิภาคนี้เป็น
แห้งแล้งขัดในที่การแตกต่างกันไปในแต่ละปี และภัยแล้งสามารถสุดท้าย
5 ปี ( rzedowski , 1978 ) ภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้ชนิดของพืชได้กลายเป็น
ดัดแปลงให้อดทน หลบเลี่ยงหนีภัยแล้ง ( Whitford , 1986 ;โรงแรม และ รอส
1992 ) และมีการพัฒนาการงอก , การจัดตั้ง , การเจริญเติบโต , และกลยุทธ์การสืบพันธุ์
ที่อนุญาตให้สำหรับทําให้เป็นอมตะของสปีชีส์ในเงื่อนไขเหล่านี้ ชนิดของพืชตระกูลถั่วครอบครัวถือเป็น
ตัวอย่างพืชที่สําเร็จ
เมืองขึ้นโซนบริการเหล่านี้ ทั้งหมด 135 สกุลและ 1 ชนิดของพืชตระกูลถั่วเป็น
รายงานในเม็กซิโก ( ซูซา และ เดลกาโด้ , 1998 )จากจุดทางนิเวศวิทยาของมุมมอง
ไม่น้อยกว่าหนึ่งศึกษาดีสกุลคือไมยราบกับประมาณ 480 ชนิดทั่วโลก
barneby , 1991 ) และ 102 ชนิด ในเม็กซิโก ( เกรเทอร์ et al . , 1996 ) ของเหล่านี้ 59 %
ถิ่นประเทศ ( เกรเทอร์ et al . , 1996 ; และซูซา เดลกาโด้ , 1998 ) และร่วมกัน
พวกเขาเป็นตัวแทนประมาณ 20% ของสกุล ( เกรเทอร์ , 1978 ) ส่วนใหญ่ของชนิดของ
ไมยราบเกิดขึ้นในเขตร้อนและแห้งแล้งหรือกึ่งแห้งแล้งภูมิภาคของเม็กซิโกที่พวกเขาเติบโตใน
รบกวนเว็บไซต์ ( เกรเทอร์ , 1997 ) ในสภาพแวดล้อมที่แห้ง บุคคลที่ผู้ใหญ่ให้พยาบาล
ปลูกผล ; นั่นหมายความว่าเงื่อนไขภายใต้หลังคาของผู้ใหญ่ชอบ
จัดตั้งและไม้ล้มลุก พุ่มชนิดอื่น ๆที่สำคัญสำหรับแบบไดนามิก
และการทำงานของระบบนิเวศ ( วาเล banuet et al . , 1991 ;วาเล banuet และ
escurra , 1991 ; ฟลอเรสมาร์ท
!
ıเนซ et al . , 1994 ) ในเขตแห้งแล้งภาคกลางของรัฐ
Queretaro , ที่รู้จักกันเป็น ' 'estorax ลุ่มน้ำ ' ' มิโมซาซิมิลิส Britton และ
กุหลาบ , ม. texana ( A . สีเทา ) ขนาดเล็ก โดย texana M depauperata Benth . และ M .
lacerata โรส สายพันธุ์มากที่สุด พวกเขาเติบโตและสืบพันธุ์ได้ ภายใต้เงื่อนไขของการรบกวน
;พวกเขามีบางครั้งเรียกดูแพะและไม้คือ
เก็บจึง rewood . ประวัติชีวิต กลไกของการงอก และชีพลักษณ์
ชนิดนี้ได้ อย่างไรก็ตาม ไม่รู้จัก ที่ใช้ได้เฉพาะข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้