Murray Bowen (1978; Kerr & Bowen, 1

Murray Bowen (1978; Kerr & Bowen, 1988), who arguably had more to say than any other
theorist about how and why people’s family relationships become dysfunctional, believed that to
be effective, family therapists must “de-triangulate” or “differentiate a self” from their families
of origin. In fact, Bowen—and his successors at Georgetown—strategized with their therapists
in training about how to accomplish this difficult task (as explained in Peter Titelman’s 1987
book, The Therapist’s Own Family: Toward the Differentiation of Self).
In line with Bowen’s thinking, we have learned many lessons from our clients about the pitfalls
of poor differentiation from families of origin. Those lessons have encouraged us to act—or,
on some occasions, not to act—in certain ways with our parents, siblings, and extended family
members.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Murray Bowen (1978 เคอร์และ Bowen, 1988), ที่ว่ามีมากว่ากว่ากันtheorist เกี่ยวกับวิธีการ และเหตุผลความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวเป็นนบา เชื่อว่าการมีประสิทธิภาพ ครอบครัวบำบัดต้อง "ยกเลิก triangulate" หรือ "แบ่งแยกตนเองเป็น" จากครอบครัวผู้ผลิต ในความเป็นจริง เวน — และผู้สืบทอดของเขาที่จอร์จทาวน์ — strategized กับการบำบัดในการฝึกอบรมเกี่ยวกับวิธีการทำงานนี้ยาก (ตามที่อธิบายไว้ในปีเตอร์ Titelman 1987จอง ครอบครัวของตัวเองที่บำบัดโรค: ไปสร้างความแตกต่างของตนเอง)ตามความคิดของโบเวน เราได้เรียนรู้บทเรียนต่าง ๆ จากลูกค้าเกี่ยวกับข้อผิดพลาดสร้างความแตกต่างยากจนจากครอบครัวของจุดเริ่มต้นของ บทเรียนที่ได้สนับสนุนให้เราทำเช่น หรือบางครั้ง การดำเนินการซึ่งในบางวิธี กับเราพ่อแม่ พี่น้อง ครอบครัวขยายสมาชิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมอร์เรเวน (1978; เคอร์แอนด์จิลลี่, 1988) ซึ่งเนื้อหามีมากขึ้นที่จะบอกว่ากว่าที่อื่น ๆ
ทฤษฎีเกี่ยวกับวิธีการและเหตุผลของผู้คนความสัมพันธ์ในครอบครัวกลายเป็นผิดปกติเชื่อว่าจะ
มีผลบังคับใช้เวิ้งว้างครอบครัวต้อง "de-Triangulate" หรือ "ความแตกต่าง ตัวเอง "จากครอบครัวของพวกเขา
จากแหล่งกำเนิด ในความเป็นจริงเวนและผู้สืบทอดของเขาที่จอร์จทาวน์-strategized ด้วยนักบำบัดของพวกเขา
ในการฝึกอบรมเกี่ยวกับวิธีการทํางานที่ยากลำบากนี้ (ตามที่อธิบายในปีเตอร์ Titelman 1987
หนังสือครอบครัวของตัวเองของนักบำบัด: สู่ความแตกต่างของตัวเอง).
สอดคล้องกับความคิดของเวน เราได้เรียนรู้บทเรียนมากมายจากลูกค้าของเราเกี่ยวกับข้อผิดพลาด
ของความแตกต่างจากครอบครัวที่ยากจนของแหล่งกำเนิด บทเรียนเหล่านั้นได้สนับสนุนให้เราทำหน้าที่-หรือ
ในบางครั้งไม่ได้ที่จะทำหน้าที่ในวิธีการบางอย่างกับพ่อแม่ของเราพี่น้องและขยายครอบครัว
สมาชิก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมอร์เรย์ โบเวน ( 1978 ; เคอร์& Bowen , 1988 ) ซึ่งเนื้อหาได้มากกว่าที่จะบอกว่ากว่าทฤษฎีอื่น ๆใด ๆเกี่ยวกับวิธีการและทำไมผู้คน
ของความสัมพันธ์ในครอบครัวจะแตกแยก เชื่อว่า

มีประสิทธิภาพบำบัดครอบครัวต้อง " เดอ ดัก " หรือ " แยกแยะตนเองจากครอบครัว
ต้นทาง ในความเป็นจริง โบเวนและผู้สืบทอดของเขาที่จอร์จทาวน์ strategized กับหน้าที่ของตนเอง
ในการฝึกอบรมเกี่ยวกับวิธีการเพื่อให้บรรลุนี้งานที่ยาก ( ตามที่อธิบายไว้ใน ปีเตอร์ titelman 1987
หนังสือ หมอครอบครัว : ต่อความแตกต่างของตนเอง ) .
ในบรรทัดกับเวนคิด เราได้เรียนรู้บทเรียนมากมายจากลูกค้าของเราเกี่ยวกับข้อผิดพลาด
ความแตกต่างของไม่ดีจากครอบครัวของต้นกำเนิด บทเรียนเหล่านั้นได้สนับสนุนให้เราทำหรือ
ในบางโอกาสไม่กระทำ กับพ่อแม่เรา พี่น้อง และสมาชิกในครอบครัว
ขยาย