มันเป็นเวลา3 AM ผมยังคิดทบทวนเรื่อง

มันเป็นเวลา3 AM ผมยังคิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้น มันสับสันและเจ็บปวด ผมไม่สามารฝืนยิ้มและบอกตัวเองว่า"ผมจะไม่เป็นไร"
ผมจะเริ่มต้อนชีวิตได้อย่างไร ถ้าในหัวใจของผมยังเจ็บปวด
ผมไม่สามารถจะแสดงละครได้อีกต่อไป. ทุกคนรู้และมันน่าสมเพช
ผมกำลังทำอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นเวลา3 มาผมยังคิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นมันสับสันและเจ็บปวดผมไม่สามารฝืนยิ้มและบอกตัวเองว่า "ผมจะไม่เป็นไร"
ผมจะเริ่มต้อนชีวิตได้อย่างไรถ้าในหัวใจของผมยังเจ็บปวด
ผมไม่สามารถจะแสดงละครได้อีกต่อไป ทุกคนรู้และมันน่าสมเพช
ผมกำลังทำอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเวลา 03:00 ผมยังคิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นมันสับสันและเจ็บปวด ผมไม่สามารฝืนยิ้มและบอกตัวเองว่า"ผมจะไม่เป็นไร"
ผมจะเริ่มต้อนชีวิตได้อย่างไร ถ้าในหัวใจของผมยังเจ็บปวด
ผมไม่สามารถจะแสดงละครได้อีกต่อไป. ทุกคนรู้และมันน่าสมเพช
ผมกำลังทำอะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นเวลา 3 ผมยังคิดทบทวนเรื่องราวที่เกิดขึ้นมันสับสันและเจ็บปวดผมไม่สามารฝืนยิ้มและบอกตัวเองว่า " ผมจะไม่เป็นไร "

ผมจะเริ่มต้อนชีวิตได้อย่างไรถ้าในหัวใจของผมยังเจ็บปวดผมไม่สามารถจะแสดงละครได้อีกต่อไป . ทุกคนรู้และมันน่าสมเพช
ผมกำลังทำอะไร