It is estimated that 70–80% of the

It is estimated that 70–80% of the human population, mostly in the
developing world, relies on medicinal plants for primary health care
(WHO, 2008). Herbal medicines are also gaining popularity among the
western population because they have minor or no side effects if
administered properly (Jordan et al., 2010). Besides medicinal use,
plants are increasingly used in cosmetics (Aburjai and Natsheh, 2003)
and nutraceutics (Espín et al., 2007; Bernal et al., 2011). Herbal
medicines have been proved to be highly effective to treat a wide
range of diseases (Blumenthal, 2002; Mukherjee and Wahile, 2006),
including gastrointestinal disorders (Heinrich et al., 1992; Manandhar,
2002; Madikizela et al., 2012; Street and Prinsloo, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาดว่า 70-80% ของประชากรมนุษย์ ส่วนใหญ่ในการประเทศกำลังพัฒนา อาศัยพืชสมุนไพรสำหรับสาธารณสุขมูลฐานที่ 2008) ยาสมุนไพรยังจะได้รับความนิยมจากการประชากรตะวันตกเนื่องจากพวกเขามีวิชารองหรือผลข้างเคียงใด ๆจัดการอย่างถูกต้อง (Jordan et al., 2010) นอกจากการใช้ยาขึ้นใช้ในเครื่องสำอาง (Aburjai และ Natsheh, 2003)และ nutraceutics (Espín et al., 2007 เบอร์นัล et al., 2011) สมุนไพรได้รับการพิสูจน์ยาจะมีประสิทธิภาพสูงในการรักษาเป็นของโรค (Blumenthal, 2002 Mukherjee และ Wahile, 2006),รวมทั้งความผิดปกติของระบบ (ไฮน์ริช et al., 1992 Manandhar2002 Madikizela et al., 2012 และ Prinsloo, 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นที่คาดว่า 70-80%
ของประชากรมนุษย์ส่วนใหญ่ในประเทศกำลังพัฒนาอาศัยพืชสมุนไพรสำหรับการดูแลสุขภาพเบื้องต้น
(WHO, 2008) ยาสมุนไพรนอกจากนี้ยังได้รับความนิยมในหมู่ประชากรตะวันตกเพราะพวกเขามีเล็กน้อยหรือไม่มีผลข้างเคียงหากบริหารงานอย่างถูกต้อง(จอร์แดน et al., 2010) นอกจากนี้การใช้ยา, พืชใช้มากขึ้นในเครื่องสำอาง (Aburjai และ Natsheh, 2003) และ nutraceutics (Espin et al, 2007;.. Bernal et al, 2011) สมุนไพรยาได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพสูงในการรักษากว้างช่วงของโรค(Blumenthal, 2002; เคอและ Wahile, 2006). รวมถึงความผิดปกติของระบบทางเดินอาหาร (เฮ็น et al, 1992; Manandhar, 2002; Madikizela et al, 2012. และถนน Prinsloo 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันคือประมาณว่า 70 - 80 % ของประชากรมนุษย์ส่วนใหญ่ใน
พัฒนาโลก อาศัยพืชสมุนไพรเพื่อการดูแลสุขภาพเบื้องต้น
( 2008 ) ยาสมุนไพรยังดึงดูดความนิยมในหมู่
ประชากรตะวันตกเพราะพวกเขามีเล็กน้อย หรือ ไม่มีผลข้างเคียงถ้า
บริหารอย่างถูกต้อง ( จอร์แดน et al . , 2010 ) นอกจากใช้สมุนไพร
พืชมีการใช้มากขึ้นในเครื่องสำอาง ( aburjai และ natsheh , 2003 )
nutraceutics ( ESP และเมือง et al . , 2007 ; นาล et al . , 2011 ) สมุนไพร
ยาที่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นที่มีประสิทธิภาพสูงในการรักษากว้าง
ช่วงของโรค ( Blumenthal , 2002 ; ชี และ wahile , 2006 ) รวมทั้งความผิดปกติของทางเดินอาหาร
Heinrich et al . , 1992 ; manandhar
, 2002 ; madikizela et al . , 2012 ; ถนนและฮาติ พริน ลู , 2013 )