These different expectations about

These different expectations about the involvement of the teacher in speaking activities relate to the view that people who have trouble in speaking experience greater difficulties in foreign-language classes where their performance is monitored by the teacher (Horwitz, Horwitz, and Cope 1986). According to Dickinson (1987, 8), this is related to ‘self-instruction’, which is defined as ‘situations in which learners are working without the direct control of the teacher’. Dickinson sees self-instruction as a possible way of overcoming some affective factors that delay language learning and it seems to be needed more by anxious students.
On the other hand, some students expected the teacher to be involved. Williams and Burden (1997) raise this issue when questioning the involvement of significant others in the language learning process: teachers not only influence learners’ personal feelings but also their engagement in an activity through providing positive or negative feedback. This shows the inverse connection between anxiety and teacher involvement: when students can control their anxiety, they may feel more comfortable with carrying out the activity with the teacher.
The structure of group work. Group work activities were favoured by most students because they were useful in meeting students’ wishes to practise spoken language. Most of the students agreed with R28, who stated: ‘Thanks to the group work activity, I found the opportunity to speak’. However, the number of students in a group was a crucial factor. In Intervention 5, for example, students worked in groups of six or seven and this was one of the least successful activities. The stated reason was because students mostly spoke in Turkish, one of the drawbacks of group work (Ur 1996). When asked about the reasons why they communicated in Turkish, they stated that the high number of students in group work hindered self-control: ‘In group work activities, in any case, one starts speaking in Turkish and after that everybody does the same’ (F2).
M3 highlighted the problems of group work activities and argued that he did not want to contribute in this type of activities:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคาดหวังเหล่านี้แตกต่างกันเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของครูในการพูดกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับมุมมองที่คนที่มีปัญหาในการพูดประสบการณ์ความยากลำบากมากขึ้นในชั้นเรียนภาษาต่างประเทศซึ่งการตรวจสอบการปฏิบัติ โดยครูผู้สอน (Horwitz, Horwitz และรับมือ 1986) ตามดิกคินสัน (1987, 8), ซึ่งเกี่ยวข้องกับ 'ตนเองสอน' ซึ่งถูกกำหนดให้เป็น 'สถานการณ์ที่ผู้เรียนจะทำงาน โดยการควบคุมโดยตรงของครู' ดิกคินสันเห็นสอนตนเองได้การ overcoming บางปัจจัยผลที่เลื่อนการเรียนภาษา และดูเหมือนจะจำเป็นมากนักเรียนไม่กระตือรือร้นในทางกลับกัน นักเรียนบางคนคาดว่าครูมีส่วนร่วม วิลเลียมส์และภาระ (1997) ยกปัญหานี้เมื่อตั้งคำถามที่เกี่ยวข้องที่สำคัญอื่น ๆ ในภาษาที่ใช้ในกระบวนการเรียนรู้: ครูไม่เพียงแต่มีอิทธิพลต่อความรู้สึกส่วนตัวของผู้เรียนแต่ยังการหมั้นในกิจกรรมผ่านการให้บวกหรือลบความคิดเห็น ฟิลด์นี้แสดงการเชื่อมต่อที่ผกผันระหว่างความวิตกกังวลและครูมีส่วนร่วม: เมื่อนักเรียนสามารถควบคุมความวิตกกังวลของพวกเขา พวกเขาอาจรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้นกับการดำเนินกิจกรรมกับครูได้โครงสร้างของกลุ่มงาน กลุ่มงานกิจกรรมได้ที่โปรดปรานของนักเรียนเพราะมีประโยชน์ในการประชุมนักเรียนปรารถนาในการฝึกฝนภาษาพูด นักเรียนส่วนใหญ่ตกลงกับ R28 ที่ระบุ: 'ขอบคุณที่กลุ่มงานกิจกรรม พบโอกาสที่จะพูด' อย่างไรก็ตาม จำนวนนักเรียนในกลุ่มเป็นปัจจัยสำคัญ ในการแทรกแซง 5 ตัวอย่าง นักเรียนทำงานในกลุ่มของหก หรือเจ็ด และนี้เป็นหนึ่งในกิจกรรมที่ประสบความสำเร็จอย่างน้อย เหตุผลระบุไว้ได้เนื่องจากนักเรียนส่วนใหญ่พูดในตุรกี หนึ่งข้อเสียของกลุ่มทำงาน (ปี 1996 ของคุณ) เมื่อถามถึงเหตุผลว่าทำไมพวกเขาสื่อสารในตุรกี พวกเขากล่าวว่า จำนวนนักเรียนในกลุ่มทำงานสูงผู้ที่ขัดขวางอำนาจ: 'ในกลุ่มงานกิจกรรม,,ระบบ ในตุรกีและหลัง จากที่ทุกคนไม่เหมือนกัน' (F2)M3 เน้นปัญหาของกลุ่มงานกิจกรรม และโต้เถียงว่า เขาไม่ต้องการมีส่วนร่วมในกิจกรรมชนิดนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหล่านี้คาดหวังที่แตกต่างกันเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของครูในการพูดกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับมุมมองที่ว่าคนที่มีปัญหาในการพูดประสบการณ์ความยากลำบากมากขึ้นในการเรียนภาษาต่างประเทศที่ทำงานของพวกเขาจะถูกตรวจสอบโดยครู (Horwitz, Horwitz และรับมือ 1986) ตามดิกคินสัน (1987, 8), นี้เป็นที่เกี่ยวข้องกับตนเองสอนซึ่งถูกกำหนดให้เป็น 'สถานการณ์ที่ผู้เรียนจะทำงานโดยไม่มีการควบคุมโดยตรงของครู' ดิกคินสันเห็นการเรียนการสอนด้วยตนเองเป็นวิธีที่เป็นไปได้ของการเอาชนะปัจจัยอารมณ์บางอย่างที่ชะลอการเรียนรู้ภาษาและดูเหมือนว่าจะมีความจำเป็นมากขึ้นโดยนักเรียนกังวล.
ในมืออื่น ๆ ที่นักเรียนบางคนคาดว่าครูจะมีส่วนร่วม วิลเลียมส์และภาระ (1997) ยกปัญหานี้เมื่อตั้งคำถามมีส่วนร่วมของคนอื่น ๆ อย่างมีนัยสำคัญในกระบวนการเรียนรู้ภาษา: ครูไม่เพียง แต่มีผลต่อการเรียนความรู้สึกส่วนตัว แต่ยังมีส่วนร่วมในกิจกรรมของพวกเขาผ่านการแสดงความคิดเห็นเป็นบวกหรือลบ นี้แสดงให้เห็นการเชื่อมต่อระหว่างผกผันความวิตกกังวลและมีส่วนร่วมของครู:.
เมื่อนักเรียนสามารถควบคุมความวิตกกังวลของพวกเขาอาจจะรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้นกับการดำเนินกิจกรรมกับครูโครงสร้างของการทำงานกลุ่ม กลุ่มกิจกรรมการทำงานได้รับการสนับสนุนโดยนักเรียนส่วนใหญ่เพราะพวกเขามีประโยชน์ในการประชุมความปรารถนาของนักเรียนในการฝึกภาษาพูด นักศึกษาส่วนใหญ่เห็นด้วยกับ R28 ที่ระบุ: 'ขอบคุณที่กิจกรรมการทำงานเป็นกลุ่มผมพบว่าโอกาสที่จะพูดว่า' อย่างไรก็ตามจำนวนนักเรียนในกลุ่มเป็นปัจจัยสำคัญ ในการแทรกแซง 5 ตัวอย่างเช่นนักเรียนทำงานในกลุ่มหกหรือเจ็ดและนี่ก็เป็นหนึ่งในกิจกรรมที่ประสบความสำเร็จน้อย เหตุผลดังกล่าวเป็นเพราะนักเรียนส่วนใหญ่พูดในตุรกีซึ่งเป็นหนึ่งในข้อบกพร่องของการทำงานเป็นกลุ่ม (Ur 1996) เมื่อถามถึงเหตุผลที่ว่าทำไมพวกเขาสื่อสารในตุรกีพวกเขาระบุว่าจำนวนมากของนักเรียนในการทำงานของกลุ่มขัดขวางการควบคุมตนเอง "ในกิจกรรมการทำงานกลุ่มในกรณีใด ๆ หนึ่งเริ่มพูดในตุรกีและหลังจากที่ทุกคนที่ไม่เหมือนกัน ' . (F2)
M3 เน้นปัญหาของกิจกรรมการทำงานเป็นกลุ่มและเป็นที่ถกเถียงกันว่าเขาไม่ได้ต้องการมีส่วนร่วมในรูปแบบของกิจกรรมนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคาดหวังที่แตกต่างกันเหล่านี้เกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของครูในการจัดกิจกรรมพูดเกี่ยวข้องกับมุมมองที่คนที่มีปัญหาในการพูดประสบการณ์ความยากลำบากมากขึ้นในการเรียนภาษาต่างประเทศที่ประสิทธิภาพของพวกเขาคือการตรวจสอบโดยอาจารย์ ( Horwitz Horwitz และรับมือ , 1986 ) ตามดิกคินสัน ( 1987 , 8 ) , นี้เกี่ยวข้องกับ ' สอน ' ด้วยตนเองซึ่งหมายถึง ' สถานการณ์ที่ผู้เรียนทำงานโดยไม่มีการควบคุมโดยตรงของครู " ดิกคินสันเห็นสอนตนเองเป็นวิธีที่เป็นไปได้ของการเอาชนะบางอารมณ์ด้านการเรียนภาษาล่าช้าและดูเหมือนว่าจะเป็นนักเรียนกังวล .
บนมืออื่น ๆที่นักเรียนคาดหวังกับครูที่เกี่ยวข้องวิลเลียมส์และภาระ ( 1997 ) ยกปัญหานี้เมื่อการมีส่วนร่วมของผู้อื่นในทางภาษา การเรียนรู้ ครูไม่เพียง แต่อิทธิพลของผู้เรียน ความรู้สึกส่วนตัว แต่ยังของพวกเขามีส่วนร่วมในกิจกรรม โดยให้บวกหรือลบความคิดเห็น นี้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ผกผันระหว่างความวิตกกังวลและครูมีส่วนร่วม : เมื่อนักเรียนสามารถควบคุมความวิตกกังวลของพวกเขาพวกเขาอาจจะรู้สึกสะดวกสบายมากขึ้นกับการดําเนินกิจกรรมกับคุณครู
โครงสร้างของกลุ่ม งานกิจกรรมกลุ่มที่ชื่นชอบ โดยนักเรียนส่วนใหญ่เพราะพวกเขามีประโยชน์ในการประชุมความต้องการของนักเรียนเพื่อฝึกพูดภาษา นักเรียนส่วนใหญ่เห็นด้วยกับ r28 , ที่ระบุไว้ : ' ขอบคุณกลุ่มงานกิจกรรม ฉันได้พบโอกาสที่จะพูด ' อย่างไรก็ตามจำนวนนักเรียนในกลุ่มที่เป็นปัจจัยสำคัญ ในการแทรกแซง 5 ตัวอย่าง นักเรียนทำงานในกลุ่มของหกหรือเจ็ดและนี้เป็นหนึ่งในกิจกรรมที่ประสบความสำเร็จน้อยที่สุด ระบุว่า เหตุผลคือ เพราะนักเรียนส่วนใหญ่พูดในตุรกีเป็นหนึ่งในข้อด้อยของงานกลุ่ม ( ur 1996 ) เมื่อถูกถามเกี่ยวกับเหตุผลที่พวกเขาสื่อสารในตุรกี