Overconsumption is a situation wher

Overconsumption is a situation where resource use has outpaced the sustainable capacity of the ecosystem. A prolonged pattern of overconsumption leads to inevitable environmental degradation and the eventual loss of resource bases. Generally the discussion of overconsumption parallels that of overpopulation; that is the more people, the more consumption of raw materials to sustain their lives. Currently, the inhabitants of the developed nations of the world consume resources at a rate almost 32 times greater than those of the developing world, who make up the majority of the human population (5.5 billion people).[1]

The theory was coined to augment the discussion of overpopulation, which reflects issues of carrying capacity without taking into account per capita consumption, by which developing nations are evaluated to consume more than their land can support. Green parties and the ecology movement often argue that consumption per person, or ecological footprint, is typically lower in poor than in rich nations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Overconsumption คือ สถานการณ์ที่ทรัพยากรใช้ได้ outpaced กำลังการผลิตของระบบนิเวศอย่างยั่งยืน รูปแบบเป็นเวลานานของ overconsumption นำไปย่อยสลายสิ่งแวดล้อมที่หลีกเลี่ยงไม่ได้และต้องสูญเสียฐานทรัพยากรใน โดยทั่วไปการสนทนาใน overconsumption parallels ที่ overpopulation นั่นคือคนมาก ปริมาณการใช้วัตถุดิบเพิ่มเติมเพื่อให้ชีวิตของพวกเขา ปัจจุบัน ประชากรของประเทศที่พัฒนาแล้วของโลกบริโภคทรัพยากรในอัตราเกือบ 32 ครั้งสูงกว่าของประเทศกำลังพัฒนา ผู้ประกอบส่วนใหญ่ของประชากรมนุษย์ (5.5 พันล้านคน)[1]ทฤษฎีถูกจังหวะแนมสนทนาของ overpopulation ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงปัญหาของความจุโดยไม่พิจารณาถึงต่อเศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึงใช้ ซึ่งประเมินพัฒนาประเทศบริโภคมากกว่าที่ดินสามารถสนับสนุน ฝ่ายสีเขียวและขบวนการนิเวศวิทยามักโต้แย้งว่า ปริมาณการใช้ต่อบุคคล หรือรอยเท้านิเวศน์ ต่ำกว่าปกติในต่ำกว่าในประเทศร่ำรวย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

overconsumption คือสถานการณ์ที่ใช้ทรัพยากรมีสำหรับศักยภาพของระบบนิเวศ รูปแบบที่เป็นเวลานานของ overconsumption นำไปสู่ความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมและหลีกเลี่ยงการสูญเสียในที่สุดทรัพยากรฐาน โดยทั่วไปการสนทนาของ overconsumption เหมือนกับว่ามีคนมากไป นั่นคือผู้คนมากขึ้นมากขึ้นปริมาณของวัตถุดิบ เพื่อรักษาชีวิตของพวกเขาปัจจุบันอาศัยอยู่ในประเทศพัฒนาของโลก ใช้ทรัพยากรในอัตราเกือบ 32 ครั้งมากกว่าที่ของการพัฒนาโลกที่ทำให้ขึ้นส่วนใหญ่ของประชากรมนุษย์ ( 5.5 พันล้านคน ) [ 1 ]

ทฤษฎีตั้งขึ้นเพื่อเพิ่มการอภิปรายมีคนมากไป ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงปัญหาของแบกความจุโดยไม่ต้องคำนึงถึงการบริโภคต่อหัว ,ที่ประเทศกำลังพัฒนาจะถูกประเมินเพื่อบริโภคมากกว่าแผ่นดินของพวกเขาสามารถสนับสนุน พรรคการเมืองสีเขียวและนิเวศวิทยาการเคลื่อนไหวมักจะยืนยันว่าการบริโภคต่อคน หรือรอยทางนิเวศวิทยา โดยทั่วไปจะต่ำกว่าจนมากกว่ารวย ประเทศ