While multitasking appears popular,

While multitasking appears popular, today’s youths appear to take advantage of both face-to-face and digital forms of socializing. Scholarship reveals that media are powerful socializing agents (Aenett, 1995; O’Guinn and Shrum, 1997) and our focus group responses support the continued popularity of online socializing by participating in such activities as actively using social network sites like MySpace, text messaging and instant messaging. The majority of teenagers participating in our study are active on social net¬work sites, especially MySpace. This is not surprising given that ‘social network sites have become some of the most popular online destinations in recent years’ (Hargittai, 2007; also see Lipsman, 2007a, 2007b) and ‘young people are known to be some of the most likely to participate on some social network sites’ (Hargittai, 2007).
A strong majority of our focus group responses supported Hargittai (2007), who argues that ‘membership in an online community mirrors people’s social networks in their everyday lives’. Evidently most of the students we spoke with disclosed that every¬one on their MySpace ‘friends’ list were people they already knew. Therefore, it seems clear that the friends and relatives with whom they are familiar or have face-to-face con¬tact with are the same people as their online friends.
La Ferle et al. (2000) report teenagers concurrently learn from media to gain social skills, using media to satisfy their social needs. Ling (2004) extends the idea of social skills and claims that teenagers use digital devices, and in his example cell phones, to manage their social life. Our research confirms these findings. Teenagers we inter¬viewed explained how much they depend on their phones and computers to keep connected with one another.
In terms of socializing and staying connected with peers with digital devices, particu¬larly social network sites, a large ‘friends’ list is a pride object with many of the teenagers we interviewed. Many suggested that the number of people on their ‘friends’ list equates to popularity and perceptions of likeability. This aligns with Ling’s (2004) research examining Norwegian teenagers. Specifically, Ling posits that a ‘quantifiable measure-ment of popularity is how many names they have registered in their telephone’ (p. 109). Ultimately, ‘it is important to be able to report a large number of names. It is a sign that the teen is successful socially’ (p. 109). This also resonates in our data.
Finally, we discovered that our data coincide with research regarding online privacy and safety as well; boyd (2008: 14) states that privacy ‘is about the sense of vulnerabil¬ity that an individual experiences when negotiating data’ and Ling (2008: 14) claims that ‘it’s about trust and group cohesion’. Our respondents were aware of the perceived risks they take online; nevertheless, they nonchalantly accept being hacked or having their identity or privacy invaded. While ‘the ability to spread digital images or ill thought out words [sic] on the internet means that traditional issues of privacy and secrecy of the inner group are difficult to guard’ (Ling, 2008: 3), our respondents reported that they do limit and/or alter information on their sites in order to protect themselves. In addition to controlling and limiting access to their ‘friends’ list and restricting the kind of information they post, the teenagers we spoke with said that they often attempt to protect themselves by shading the truth about their identities, frequently misrepresenting themselves. This is not new, since ‘online internet interactions, in which players pretend to be someone else or at least stretch their own self-presentations, are common experiences of adolescents’ (Calvert, 2002: 68). Indeed, distorting the self-image is a common practice among our respondents; what might be considered a misrepresentation was a natural part of online culture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่หลายปรากฏนิยม เยาวชนวันนี้ปรากฏประโยชน์ลมี ทั้งดิจิทัลรูปแบบสวย ๆ ศึกษาพบว่า สื่อมีสวย ๆ ตัวแทน (Aenett, 1995 O'Guinn และ Shrum, 1997) และการตอบสนองของเราโฟกัสกลุ่มสนับสนุนต่อนิยมสวย ๆ ออนไลน์โดยเข้าร่วมในกิจกรรมดังกล่าวเป็นการใช้เว็บไซต์เครือข่ายสังคม เช่นมายสเปซ ส่งข้อความโต้ตอบแบบทันทีการส่งข้อความ ส่วนใหญ่วัยรุ่นที่เข้าร่วมในการศึกษาของเราตั้งอยู่บนเว็บไซต์ net¬work ทางสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งมายสเปซ นี้ไม่สามารถระบุว่า "เว็บไซต์เครือข่ายสังคมได้กลายเป็นบางส่วนของการท่องเที่ยวออนไลน์ที่นิยมมากที่สุดในปีที่ผ่านมา (Hargittai, 2007 ยังดู Lipsman, 2007a, 2007b) และ 'เยาวชนทราบว่าเป็นของที่มักจะเข้าร่วมในบางไซต์เครือข่ายสังคม' (Hargittai, 2007)ส่วนใหญ่ตอบรับกลุ่มโฟกัสของเราแข็งแรงได้รับการสนับสนุน Hargittai (2007), คนจนที่ 'สมาชิกในเครือข่ายสังคมเป็นชุมชนออนไลน์กระจกของผู้คนในชีวิตประจำวัน' อย่างเห็นได้ชัดเราพูดกับนักเรียนส่วนใหญ่เปิดเผย every¬one ในรายการมายสเปซ 'เพื่อน' ของพวกเขาที่พวกเขารู้แล้วว่าคน ดังนั้น เหมือนชัดเจนว่า เพื่อนและญาติกับผู้ที่พวกเขาคุ้นเคย หรือมี con¬tact แบบพบปะกับอยู่คนเดียวเป็นเพื่อนของพวกเขาออนไลน์ลา Ferle et al. (2000) รายงานวัยรุ่นพร้อมเรียนรู้จากสื่อเพื่อสังคม การใช้สื่อเพื่อตอบสนองความต้องการของสังคม หลิง (2004) ได้ขยายความคิด ของสังคมและเรียกร้องให้วัยรุ่นใช้อุปกรณ์ดิจิตอล และเขาเช่น โทรศัพท์ การจัดการชีวิตสังคม วิจัยของเรายืนยันผลการวิจัยเหล่านี้ วัยรุ่นเรา inter¬viewed อธิบายว่า ขึ้นอยู่กับโทรศัพท์ของพวกเขา และคอมพิวเตอร์ให้เชื่อมต่อกันสวย ๆ และเชื่อมต่อกับเพื่อนอยู่กับอุปกรณ์ดิจิตอล เว็บไซต์เครือข่ายสังคม particu¬larly รายใหญ่ 'เพื่อน' เป็นวัตถุความภาคภูมิใจกับวัยรุ่นที่เราสัมภาษณ์มากมาย หลายคนแนะนำว่า จำนวนคนในรายการ 'เพื่อน' เท่ากับความนิยมและภาพลักษณ์ของ likeability นี้จัดชิดกับของลิง (2004) งานวิจัยตรวจสอบวัยรุ่นนอร์เวย์ โดยเฉพาะ ลิง posits ที่เป็น 'ติดขัดวัดวัดปริมาณได้ของความนิยมมีชื่อจำนวนที่ได้ลงทะเบียนในโทรศัพท์ของพวกเขา' (p. 109) สุด, ' เป็นสิ่งสำคัญเพื่อจะได้ชื่อเป็นจำนวนมาก เป็นเครื่องหมายว่า วัยรุ่นที่ประสบความสำเร็จสังคม ' (p. 109) นี้ยัง resonates ในข้อมูลของเราสุดท้าย เราพบว่า ข้อมูลสอดคล้องกับงานวิจัยเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวออนไลน์และความปลอดภัยเช่น อเมริกา boyd (2008:14) ความเป็นส่วนตัว 'เป็นความรู้สึกของ vulnerabil¬ity ที่แต่ละเมื่อเจรจาต่อรองข้อมูล ' และลิง (2008:14) อ้างว่า 'เกี่ยวกับความน่าเชื่อถือและกลุ่มสามัคคี ' ตอบของเราได้ตระหนักถึงความเสี่ยงรับรู้จะออนไลน์ อย่างไรก็ตาม พวกเขา nonchalantly ยอมรับถูก hacked หรือมีตัวตนหรือรุกรานความเป็นส่วนตัวของพวกเขา ในขณะที่ 'ความสามารถในการแพร่กระจายภาพดิจิตอลหรือคิดไม่ออกคำ [sic] บนอินเทอร์เน็ตหมายถึง ปัญหาดั้งเดิมของความเป็นส่วนตัวและความลับของกลุ่มภายในยากที่จะปกป้อง' (ลิง 2008:3), ผู้ตอบของเรารายงานว่า พวกเขาจำกัด หรือเปลี่ยนแปลงข้อมูลบนเว็บไซต์ของพวกเขาเพื่อป้องกันตัวเอง การควบคุม และจำกัดการเข้าถึงรายการ 'เพื่อน' ของพวกเขา และการจำกัดชนิดของข้อมูลที่จะลงรายการบัญชี วัยรุ่นที่เราพูดด้วยกล่าวว่า พวกเขามักจะป้องกันตัวเอง ด้วยการแรเงาความจริงเกี่ยวกับตัวตนของพวกเขา บ่อยเวอร์แสดงตัวเอง ไม่ใหม่ นับตั้งแต่ 'โต้ตอบอินเทอร์เน็ตออนไลน์ ผู้เล่นทำเป็นใคร หรือน้อย ยืดนำเสนอตนเองตนเอง มีประสบการณ์ทั่วไปของวัยรุ่น' (Calvert, 2002:68) แน่นอน distorting ภาพตัวเองจะปฏิบัติทั่วไปในหมู่ผู้ตอบของเรา อะไรอาจเป็น misrepresentation ที่เป็นธรรมชาติส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมออนไลน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่การทำงานแบบ multitasking ปรากฏเป็นที่นิยมของวัยรุ่นในปัจจุบันดูเหมือนจะใช้ประโยชน์จากทั้งใบหน้าเพื่อใบหน้าและรูปแบบดิจิตอลของสังคม ทุนการศึกษาแสดงให้เห็นว่าเป็นตัวแทนสื่อสังคมที่มีประสิทธิภาพ (Aenett, 1995; O'Guinn และ Shrum, 1997) และการตอบสนองกลุ่มของเรามุ่งเน้นสนับสนุนความนิยมอย่างต่อเนื่องของสังคมออนไลน์โดยการมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่างๆเช่นการใช้งานเว็บไซต์เครือข่ายสังคมเช่น MySpace, ส่งข้อความและ การส่งข้อความด่วน. ส่วนใหญ่ของวัยรุ่นมีส่วนร่วมในการศึกษาของเรามีการใช้งานในเว็บไซต์net¬workทางสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งสเปซ นี้ไม่น่าแปลกใจว่าเว็บไซต์เครือข่ายสังคมได้กลายเป็นบางส่วนของสถานที่ท่องเที่ยวออนไลน์ที่นิยมมากที่สุดในปีที่ผ่านมา (Hargittai 2007; ยังเห็น Lipsman, 2007A, 2007B) และคนหนุ่มสาวที่เป็นที่รู้จักกันเป็นบางส่วนของส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะ มีส่วนร่วมในบางเว็บไซต์เครือข่ายสังคม (Hargittai 2007).
ส่วนใหญ่ที่แข็งแกร่งของการตอบสนองกลุ่มโฟกัสของเราได้รับการสนับสนุน Hargittai (2007) ที่ระบุว่า 'สมาชิกในชุมชนออนไลน์สะท้อนของผู้คนเครือข่ายทางสังคมในชีวิตประจำวันของพวกเขา เห็นได้ชัดว่านักเรียนส่วนใหญ่ที่เราได้พูดคุยกับเปิดเผยevery¬oneที่อยู่ในรายชื่อเพื่อนของพวกเขา 'สเปซเป็นคนที่พวกเขารู้แล้ว ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าเพื่อน ๆ และญาติกับคนที่พวกเขาคุ้นเคยหรือมีใบหน้าเพื่อใบหน้าcon¬tactกับเป็นคนเดียวกับเพื่อนออนไลน์ของพวกเขา.
ลา Ferle et al, (2000) รายงานวัยรุ่นพร้อมเรียนรู้จากสื่อที่จะได้รับทักษะทางสังคมโดยใช้สื่อที่จะตอบสนองความต้องการของสังคม หลิง (2004) ขยายความคิดของทักษะทางสังคมและอ้างว่าวัยรุ่นใช้อุปกรณ์ดิจิตอลและในเซลล์ตัวอย่างของเขาโทรศัพท์ในการจัดการชีวิตสังคมของพวกเขา การวิจัยของเรายืนยันการค้นพบนี้ วัยรุ่นเราinter¬viewedอธิบายว่าพวกเขาขึ้นอยู่กับโทรศัพท์มือถือและคอมพิวเตอร์ของพวกเขาเพื่อให้เชื่อมต่อกับคนอื่น.
ในแง่ของสังคมและการเชื่อมต่ออยู่กับเพื่อนร่วมงานได้กับอุปกรณ์ดิจิตอลparticu¬larlyเว็บไซต์เครือข่ายสังคมที่มีขนาดใหญ่รายการ 'เพื่อน' เป็น วัตถุที่มีความภาคภูมิใจกับหลายของวัยรุ่นเราสัมภาษณ์ หลายคนบอกว่าจำนวนของคนที่อยู่ในรายชื่อเพื่อนของพวกเขา 'เท่ากับความนิยมและการรับรู้ของ likeability ซึ่งสอดคล้องกับหลิง (2004) การวิจัยการตรวจสอบวัยรุ่นนอร์เวย์ โดยเฉพาะลิง posits ว่า 'วัดเชิงปริมาณ-ment ของความนิยมเป็นจำนวนชื่อที่พวกเขาได้ลงทะเบียนไว้ในโทรศัพท์ของพวกเขา (น. 109) ในท้ายที่สุดมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะสามารถที่จะรายงานเป็นจำนวนมากของชื่อ มันเป็นสัญญาณว่าวัยรุ่นที่ประสบความสำเร็จในทางสังคม (พี. 109) นอกจากนี้ยังสะท้อนในข้อมูลของเรา.
สุดท้ายเราพบว่าข้อมูลของเราตรงกับการวิจัยเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวออนไลน์และความปลอดภัยเช่นกัน บอยด์ (2008: 14) กล่าวว่าความเป็นส่วนตัว 'เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรู้สึกของvulnerabil¬ityที่ว่าประสบการณ์ของแต่ละคนเมื่อการเจรจาต่อรองข้อมูลและหลิง (2008: 14) อ้างว่า' มันเป็นเรื่องของความไว้วางใจและการทำงานร่วมกันของกลุ่ม ผู้ตอบแบบสอบถามของเราได้ตระหนักถึงความเสี่ยงที่รับรู้พวกเขาใช้เวลาออนไลน์ แต่พวกเขาเมินเฉยยอมรับเป็น hacked หรือมีตัวตนหรือความเป็นส่วนตัวของพวกเขาบุกเข้ามา ในขณะที่ความสามารถในการแพร่กระจายภาพดิจิตอลหรือความคิดที่ไม่ดีออกคำ [sic] บนอินเทอร์เน็ตหมายความว่าปัญหาแบบดั้งเดิมของความเป็นส่วนตัวและความลับของกลุ่มภายในเป็นเรื่องยากที่จะป้องกัน (หลิง, 2008: 3) ผู้ตอบแบบสอบถามของเรารายงานว่าพวกเขาทำ จำกัด และ / หรือเปลี่ยนแปลงข้อมูลในเว็บไซต์ของพวกเขาเพื่อป้องกันตัวเอง นอกเหนือไปจากการควบคุมและ จำกัด การเข้าถึงรายการของพวกเขา 'เพื่อน' และการ จำกัด ชนิดของข้อมูลที่พวกเขาโพสต์วัยรุ่นที่เราได้พูดคุยกับกล่าวว่าพวกเขามักจะพยายามที่จะปกป้องตัวเองด้วยการแรเงาความจริงเกี่ยวกับตัวตนของพวกเขามักจะหลอกลวงตัวเอง นี้ไม่ได้ใหม่ตั้งแต่ 'ปฏิสัมพันธ์อินเทอร์เน็ตออนไลน์ที่ผู้เล่นหลอกว่าเป็นคนอื่นหรืออย่างน้อยก็ยืดนำเสนอตัวเองของตัวเองที่เป็นประสบการณ์ร่วมกันของวัยรุ่น (เวิร์ท 2002: 68) อันที่จริงบิดเบือนภาพตัวเองเป็นหลักปฏิบัติทั่วไปในหมู่ผู้ตอบแบบสอบถามของเรา; สิ่งที่อาจจะได้รับการพิจารณาการบิดเบือนความจริงเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติของวัฒนธรรมออนไลน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่กำลังจะปรากฏเป็นที่นิยม วันนี้เยาวชนขึ้นเพื่อใช้ประโยชน์จากรูปแบบทั้งต่อหน้า และ ดิจิตอล ของสังคม การศึกษาพบว่าสื่อที่มีประสิทธิภาพสังคมตัวแทน ( aenett , 1995 ; และ ชรัม o'guinn ,1997 ) และการสนทนากลุ่มของเราสนับสนุนความนิยมอย่างต่อเนื่องของสังคมออนไลน์ โดยเข้าร่วมในกิจกรรมต่างๆ เช่น งานใช้เว็บไซต์เครือข่ายสังคมเช่น MySpace , ส่งข้อความและข้อความโต้ตอบแบบทันที ส่วนใหญ่ของวัยรุ่นที่เข้าร่วมในการศึกษาของเรามีการใช้งานในสังคมเน็ต¬งานเว็บไซต์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง MySpaceนี้ไม่น่าแปลกใจที่ได้รับที่เว็บไซต์เครือข่ายสังคมได้กลายเป็นบางส่วนของสถานที่ออนไลน์ที่นิยมมากที่สุดในช่วงปี ' ( hargittai , 2007 ; เห็น 2007a ลิปส์แมน , , 2007b ) และ ' ' หนุ่มคนเป็นที่รู้จักกันเป็นบางส่วนของส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในเว็บไซต์เครือข่ายสังคม ( hargittai
, 2007 ) ส่วนใหญ่ที่แข็งแกร่งของการโฟกัสกลุ่มของเราได้รับการสนับสนุน hargittai ( 2007 )ที่ระบุว่า ' สมาชิกในชุมชนออนไลน์กระจกเครือข่ายทางสังคมของผู้คนในชีวิตของ ' โดยนักเรียนส่วนใหญ่ที่เราพูดด้วย เปิดเผยว่า ทุก¬หนึ่งบนรายชื่อ ' เพื่อน ' ขอให้คนที่พวกเขารู้ ดังนั้นดูเหมือนจะชัดเจนว่า ญาติและเพื่อน ๆ ที่พวกเขาคุ้นเคย หรือเผชิญหน้ากับ¬ con ชั้นเชิง เป็นคนเดียวกันกับที่เพื่อนของพวกเขาออนไลน์ .
la ferle et al . ( 2000 ) รายงานวัยรุ่นพร้อมเรียนรู้จากสื่อที่จะได้รับทักษะทางสังคม การใช้สื่อเพื่อตอบสนองความต้องการของสังคม หลิง ( 2004 ) ขยายแนวคิดของทักษะทางสังคมและการเรียกร้องที่วัยรุ่นใช้อุปกรณ์ดิจิตอลและด้วยตัวอย่างโทรศัพท์มือถือ จัดการชีวิตทางสังคมของพวกเขา งานวิจัยของเรายืนยันพบเหล่านี้ วัยรุ่นเรา อินเตอร์ ¬ดูอธิบายเท่าใดก็ขึ้นอยู่กับโทรศัพท์และเครื่องคอมพิวเตอร์เพื่อให้เชื่อมต่อกับอีกคนหนึ่ง .
ในแง่ของสังคมและเชื่อมต่ออยู่กับเพื่อน กับอุปกรณ์ดิจิตอล particu ¬ larly เว็บไซต์เครือข่ายสังคมรายการใหญ่ " เพื่อน " คือวัตถุที่ภาคภูมิใจกับหลายของวัยรุ่นเราสัมภาษณ์ หลายคนพบว่า จำนวนประชาชนใน ' รายการ ' เพื่อนก็ความนิยมและการรับรู้ของความชื่นชอบ . นี้สอดคล้องกับหลิง ( 2004 ) วิจัยสำรวจวัยรุ่นชาวนอร์เวย์ โดยเฉพาะหลิง posits ที่ ' ment นั้นวัดความนิยม มีหลายวิธีที่พวกเขาได้ลงทะเบียนชื่อในโทรศัพท์ของพวกเขา ' ( หน้า 109 ) ในที่สุด , มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อให้สามารถรายงานเป็นจำนวนมากของชื่อ มันเป็นสัญญาณว่า วัยรุ่นที่ประสบความสำเร็จทางสังคม ' ( หน้า 109 ) นี้ยังสะท้อนในข้อมูลของเรา .
ในที่สุดเราพบว่าข้อมูลตรงกันกับการวิจัยเกี่ยวกับความเป็นส่วนตัวและความปลอดภัยเช่นกัน บอยด์ ( 2551 : 14 ) ระบุว่า ความเป็นส่วนตัว ' เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรู้สึกของ vulnerabil ¬ ity ที่บุคคลประสบการณ์เมื่อตรวจสอบข้อมูลและหลิง ( 2551 : 14 ) อ้างว่า " มันเกี่ยวกับการไว้วางใจและความสามัคคี ' กลุ่ม ส่วนใหญ่ของเราตระหนักถึงความเสี่ยงที่พวกเขาใช้เวลาออนไลน์ โดยเขาหน้าตาเฉยยอมรับถูก hacked หรือมีตัวตน หรือความเป็นส่วนตัวของพวกเขาบุกมา ในขณะที่ความสามารถในการกระจายภาพดิจิตอล หรือคิดไม่ดีพูด [ sic ] บนอินเทอร์เน็ตหมายความว่าปัญหาดั้งเดิมของความเป็นส่วนตัวและความลับของกลุ่มภายใน ยากที่จะป้องกัน ' ( ลิง , 2551 : 3 )คนของเรารายงานว่าพวกเขาจะ จำกัด และ / หรือเปลี่ยนแปลงข้อมูลในเว็บไซต์ของตนเพื่อปกป้องตัวเอง นอกจากการควบคุมและจำกัดการเข้าถึงรายชื่อเพื่อนของพวกเขา ' ' และ จำกัด ชนิดของข้อมูลที่พวกเขาโพสต์ในวัยรุ่น เราพูดกับกล่าวว่าพวกเขามักจะพยายามที่จะปกป้องตัวเองโดยการแรเงาความจริงเกี่ยวกับตัวตนของพวกเขาบ่อย misrepresenting ตัวเอง . นี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ เพราะ ' ปฏิสัมพันธ์อินเทอร์เน็ตออนไลน์ที่ผู้เล่นแกล้งเป็นคนอื่น หรืออย่างน้อยก็ยืด เสนอตนเองเป็นประสบการณ์ร่วมของวัยรุ่น ( เวิร์ท 2545 : 66 ) แน่นอน การบิดเบือนภาพลักษณ์ของตนคือการปฏิบัติทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถามของเราสิ่งที่อาจจะถือเป็นการบิดเบือนความจริงเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ
วัฒนธรรมออนไลน์