they dissolve and form a unit membr

they dissolve and form a unit membrane structure (Schaller and Korting, 1996).

The processes of adhesion onto the skin surface and fusion or mixing with the lipid
matrix of stratum corneum have been suggested for liposome lipids (Kirjavainen et al., 1996).


Phospholipids increased the partitioning of estradiol,


progesterone and propranolol into the stratum corneum lipid bilayers (Kirjavainen et al., 1999b).

It was also suggested that the major component of liposomes,


phospholipids, increased the continuity of the lipid matrix of the skin and thus facilitated the movement of lipophilic molecules (Keith and Snipes, 1982).

Based on this suggestion we should expect improved drug uptake from saturated aqueous
solution after skin pre-treatment with empty vesicles.

To further clarify the previous concepts, an uptake study was conducted (ElMaghraby et al., 1999) in which stratum corneum membranes were dipped into the test formulation or aqueous solution for a short time (10 min).

Drug uptake was increased only from medicated carriers indicating the necessity of coapplication of drug with the nano-structures.

The uptake ratios (URs) between the vesicles and solution ranged from 23 to 29 with no significant differences between individual formulations.


This significant uptake after such a short timemay imply high affinity of the vesicles for the stratum corneum.


Considering the superiority of deformable nano-aggregates over traditional liposomes in increasing transepidermal flux,


and that no significant differences were found in the URs at short contact time,

these finding suggest that ultradeformable vesicles could have promoted diffusion through the membrane rather than partitioning (uptake) into the tissue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาละลาย และแบบโครงสร้างเมมเบรนหน่วย (Schaller และ Korting, 1996) กระบวนการของการยึดเกาะบนพื้นผิว และฟิวชั่น หรือผสมกับไขมันผิวหนังเมตริกซ์ของ stratum corneum มีการแนะนำสำหรับโครงการ liposome (Kirjavainen et al., 1996) Phospholipids เพิ่มพาร์ทิชันของ estradiol โปรเจสเตอโรและโพรพาโนลอลเป็น bilayers ไขมันของ stratum corneum (Kirjavainen et al., 1999b) เขายังแนะนำที่องค์ประกอบสำคัญของ liposomesphospholipids ความต่อเนื่องของเมทริกซ์ไขมันของผิวเพิ่มขึ้น และอำนวยความสะดวกการเคลื่อนที่ของโมเลกุล lipophilic (คีธและ Snipes, 1982) ดังนั้น ตามคำแนะนำนี้เราควรคาดหวังการอิ่มตัวการดูดซับยาปรับปรุงจากอควีแก้ปัญหาหลังจากผิวก่อนด้วยอสุจิที่ว่างเปล่า การศึกษาการดูดซับถูกดำเนิน (ElMaghraby et al., 1999) ในเยื่อหุ้ม stratum corneum ที่ถูกจุ่มลงในกำหนดทดสอบการละลายเป็นเวลาสั้น ๆ (10 นาที) เพื่อชี้แจงแนวคิดก่อนหน้านี้ เพิ่มเติม ดูดซับยาได้เพิ่มขึ้นจากสายการบินจำหน่ายที่ระบุความจำเป็นของ coapplication ของยามีโครงสร้างนาโนเท่านั้น ดูดซับอัตรา (URs) ระหว่างอสุจิและโซลูชั่นที่อยู่ในช่วงจาก 23 กับ 29 มีไม่แตกต่างกันระหว่างแต่ละสูตรนั้นดูดซับนี้สำคัญหลังจาก timemay สั้นเป็นสิทธิ์แบบความสัมพันธ์สูงที่การ stratum corneum อสุจิพิจารณาปมของนาโนเพิ่ม deformable ผ่าน liposomes ดั้งเดิมในการเพิ่ม transepidermal ไหลและที่ไม่แตกต่างกันพบใน URs ในเวลาสั้น ๆ ติดต่อ เหล่านี้ค้นหาแนะนำว่า อสุจิ ultradeformable อาจมีการส่งเสริมแพร่ผ่านเยื่อมากกว่าการแบ่งพาร์ติชัน (ดูดซับ) เป็นเนื้อเยื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาละลายและรูปแบบเป็นหน่วยโครงสร้างเมมเบรน (Schaller และ Korting, 1996). กระบวนการของการยึดเกาะบนพื้นผิวและฟิวชั่นหรือผสมกับไขมันที่เมทริกซ์ของชั้น corneum ได้รับการแนะนำสำหรับไขมันไลโปโซม (Kirjavainen et al., 1996) Phospholipids เพิ่มขึ้นแบ่งพาร์ทิชันของ estradiol, ฮอร์โมนและ propranolol เข้าไปในชั้น corneum bilayers ไขมัน (Kirjavainen et al., 1999b). นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าองค์ประกอบหลักของไลโปโซม, phospholipids เพิ่มขึ้นต่อเนื่องของเมทริกซ์ไขมันของผิวและทำให้ การอำนวยความสะดวกการเคลื่อนไหวของโมเลกุล lipophilic (คี ธ และ Snipes, 1982) ได้. อยู่บนพื้นฐานของข้อเสนอแนะนี้เราควรคาดหวังการดูดซึมยาเสพติดที่ดีขึ้นจากน้ำอิ่มตัววิธีการแก้ปัญหาหลังจากที่ผิวรักษาก่อนที่มีถุงที่ว่างเปล่า. เพื่อเป็นการชี้แจงแนวคิดก่อนหน้านี้การศึกษาการดูดซึมถูกดำเนินการ ( ElMaghraby et al., 1999) ในการที่เยื่อชั้น corneum ถูกจุ่มลงไปในสูตรการทดสอบหรือสารละลายเป็นเวลาสั้น ๆ (10 นาที). การดูดซึมยาเสพติดเพิ่มขึ้นจากผู้ให้บริการยาแสดงให้เห็นความจำเป็นของการ coapplication ของยาเสพติดที่มีโครงสร้างนาโนที่ . อัตราส่วนการดูดซึม (URS) ระหว่างถุงและการแก้ปัญหาอยู่ในช่วง 23-29 ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างสูตรของแต่ละบุคคล. นี้การดูดซึมอย่างมีนัยสำคัญหลังจากนั้นสั้น timemay บ่งบอกถึงความสัมพันธ์สูงของถุงสำหรับชั้น corneum. พิจารณาเหนือกว่าของนาโน deformable -aggregates มากกว่าไลโปโซมแบบดั้งเดิมในการเพิ่มการไหลของทางผิวหนัง, และที่แตกต่างที่สำคัญไม่พบใน URS ในเวลาติดต่อระยะสั้นการค้นพบเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าถุงultradeformable จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งการแพร่ผ่านเยื่อมากกว่าแบ่งพาร์ทิชัน (ดูดซึม) ลงในเนื้อเยื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาละลายและรูปแบบโครงสร้าง ( หน่วยเยื่อแผ่นและชอเลอร์ korting , 1996 )

กระบวนการของการยึดเกาะบนพื้นผิวของผิวหนังและฟิวชั่น หรือผสมกับไขมัน
เมทริกซ์ของ stratum corneum ได้แนะนำสำหรับไลโปโซม ไขมัน ( kirjavainen et al . , 1996 )


ดเพิ่มการก่อน


ฮอร์โมนและโพรพราโนลอลใน stratum corneum ไขมันสองชั้น ( kirjavainen et al . , 1999b )

มันเป็นยังแนะนำว่า ส่วนประกอบหลักของตัว

, phospholipids , เพิ่มความต่อเนื่องของลิปิดเมทริกซ์ของผิวจึงเกิดการเคลื่อนไหวของโมเลกุลลิโพฟิลิก ( และ snipes คีธ 1982 )

ตามคำแนะนำนี้เราควรคาดหวังปรับปรุงยาจากสารละลายอิ่มตัวสารละลายหลังจากผิวเยื่อหุ้มเมล็ดกับ
เล็กที่ว่างเปล่า

เพิ่มเติม ชี้แจงแนวคิดก่อนหน้านี้ เป็นการศึกษา ( elmaghraby et al . , 1999 ) ซึ่งในเยื่อ stratum corneum ถูกจุ่มลงในสารละลายทดสอบที่กำหนดหรือในเวลาสั้นๆ ( 10 นาที )

ยาเพิ่มขึ้นจาก medicated ผู้ให้บริการระบุความจำเป็นของเอ็น - ( ทู - ยาด้วยนาโนโครงสร้าง

เข้าใจอัตราส่วน ( URS ) ระหว่างเล็กและโซลูชั่นระหว่าง 23 ถึง 29 ไม่มีความแตกต่างที่สำคัญระหว่างสูตรแต่ละคน


การสำคัญนี้ หลังจากที่เป็น timemay สั้นนัยตะบอยของเล็กสำหรับ stratum corneum

.พิจารณาปมของมวลรวม นาโนโซมโดยผ่านการฝึกแบบวงจรที่มีต่อสมรรถภาพทางกายแบบฟลักซ์


และที่ไม่พบใน Urs ที่สั้น

เวลาสัมผัส ผลการวิจัยครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า ultradeformable เล็กอาจมีเลื่อนแพร่ผ่านเมมเบรนมากกว่าพาร์ทิชัน ( การใช้ ) ในเนื้อเยื่อ