Love and death in the sea The sea h

Love and death in the sea
The sea has almost killed me a couple of times. It wasn't her fault; it was mine, for not respecting her. I still remember the last time, a stormy day off the Cost Brava of Spain, in early summer 2008. Every time I think about it, my heart races and my guts jump to my throat.
The cove where I used to swim every day was hit by a storm with strong eastern winds. The turquoise transparent waters of summer quickly transformed into a dirty soup of sand and cold grey water. Unfriendl waves were breaking in chaotic patterns. But beyond the surf zone the sea seemed swimmable. In a moment of Catalan bravado, I put on my swimming suit mask and fins, and got into the water. It was crazy, but did it. I swallowed mouthfuls of sand and salt while I was trying to break through the surf zone. Unpleasantly fighting, I swam- I still don't know why - for twenty minutes. The storm got worse and I decided to call it a day. I turned to swim back. Then I realised I couldn't get to the beach
Waves were breaking all around me. I tried to bodysurt one wave to the shore, but it collapsed suddenly and took me down under the water. When I surtaced to take a breath. I turned around and a second wave hit me just as hard, taking me down again. I hit the sandy bottom. I pushed myself up, but once again, waves were a coming and I couldn't rest or breathe. I was caught in the surf zone, with waves pushing me out and a current pulling me in. I wasn't getting any closer to the beach.
The sea is our mother, sister and home, and as such l love her. We get so much from the sea. She gives us life, oxygen, food. She regulates the climate and she makes ours a wonderful life. We should thank the sea, the ocean, every day. Without the ocean and all the in it. our planet would be much poorer. But life on this day, I was having a hard time feeling grateful
After a few more attempts, I decided to let myself go and give up the fight. I took a deep breath. The next wave took me down and forward. I hit the bottom with my back. I rolled over, hit my head, and after what seemed the longest minute of my life, I found myself lying in a foot of water. I scrambled out of the water and onto the beach. I'd got out, but I had lost my mask, snorkel and one fin. My whole body was sore. as if a gang of boxers had punched me viciously. I sat on the beach, breathless, watching the sea and feeling lucky to be alive I walked back home slowly ears down like a beaten dog.
Some days the sea wants us and some days she doesn't. Since that day, I have not been to the sea when she does not want me. I have learned my lesson. I now thank the sea every day the surface is calm, the waters are clear and diving is easy. And I ask for forgiveness every time I dive and see no fish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรักและความตายในทะเล ทะเลมีเกือบจะฆ่าฉันสองครั้ง ไม่ใช่ความผิดของเธอ มันเป็นเหมือง ความไม่เคารพเธอ ผมยังจำได้ครั้งสุดท้าย วันพายุออกต้นทุน Brava สเปน ช่วงต้นฤดูร้อน 2008 ทุกครั้งที่ฉันคิดเกี่ยวกับมัน แข่งขันหัวใจของฉันและของฉันกล้าข้ามไปยังคอ โคฟที่เคยว่ายน้ำทุกวันถูกตี โดยพายุกับลมตะวันออก น้ำใสสีฟ้าครามของฤดูร้อนได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นซุปสกปรกของทรายเทา น้ำเย็น คลื่น Unfriendl ถูกทำลายในรูปแบบวุ่นวาย แต่นอกเหนือจากโซนท่อง ทะเลดูเหมือนตกแต่ง ในช่วงของคาตาลัน bravado ฉันใส่ของฉันว่ายน้ำเหมาะกับหน้ากากและตีนกบ และมีในน้ำ มันบ้า แต่มัน ฉันกลืนกินตะเกียบของทรายและเกลือในขณะที่ผมพยายามตัดผ่านเซิร์ฟโซน รู้สึกต่อสู้ ฉันน้ำ - ยังไม่รู้ทำไม - ยี่สิบนาที พายุที่แย่ และฉันตัดสินใจที่จะเรียกว่าวัน ผมหันไปหลังว่ายน้ำ แล้วฉันตระหนักได้ถึงชายหาด คลื่นถูกทำลายรอบ ๆ พยายามไปฝั่งคลื่นหนึ่ง bodysurt แต่มันก็ยุบ และพาลงใต้น้ำ เมื่อฉัน surtaced การหายใจ ผมหันไปรอบ ๆ และคลื่นสองตีเป็นยาก พาฉันลงอีกครั้ง ฉันตีล่างทราย แหวกท้องตัวเอง แต่อีกครั้ง คลื่นที่มา และฉันไม่เหลือ หรือหายใจ ผมถูกจับในโซนคลื่น คลื่นผลักผมออกและดึงฉันในกระแส ผมไม่รับใกล้ชายหาด ทะเลเป็นแม่ น้องสาว และบ้านของเรา และเป็นเช่น l รักเธอ เราได้รับมากจากทะเล เธอทำให้เราชีวิต ออกซิเจน อาหาร เธอควบคุมสภาพภูมิอากาศ และเธอทำให้เรามีชีวิตที่ดี เราควรขอบคุณทะเล มหาสมุทร ทุกวัน ไม่ มีทะเลและทุกที่ในนั้น โลกของเราจะด้อยมาก แต่ชีวิตในวันนี้ มีเวลารู้สึกซาบซึ้ง หลังจากพยายามกี่ ฉันตัดสินใจให้ตัวเองไป และแพ้การต่อสู้ ผมเอาหายใจลึก ๆ คลื่นถัดไปเอาฉันลง และไปข้างหน้า ฉันกดด้านล่างกับหลังของฉัน ผมสะสมกว่า ตีหัวของฉัน และหลังจากสิ่งที่ดูเหมือนนาทียาวนานที่สุดในชีวิตของฉัน ฉันพบตัวเองนอนอยู่บนเท้าของน้ำ ผมแปลง จากน้ำ และ บนชายหาด ได้ออก แต่ผมได้สูญเสียของฉันหน้ากาก หน้ากากดำน้ำ และครีบหนึ่ง ร่างกายก็เจ็บ ว่าแก๊งของนักมวยได้เจาะรูฉันหฤโหด ฉันนั่งบนชายหาด หายใจ ชมทะเล และรู้สึกโชคดีที่จะมีชีวิตอยู่ฉันเดินกลับบ้านช้าหูลงเหมือนสุนัขตี ทะเลต้องเราบางวันและบางวันที่เธอไม่ได้ ตั้งแต่วันนั้น ผมไม่ได้ไปทะเลเมื่อเธอไม่ต้องฉัน ฉันได้เรียนรู้บทเรียนของฉัน ผมตอนนี้ขอบคุณทะเลทุกวันน้ำก็ใสคือความสงบ พื้นผิว และการดำน้ำเป็นเรื่องง่าย และผมขออภัยทุกครั้งที่ผมดำน้ำ และดูปลาไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรักและความตายในทะเล
ทะเลได้เกือบฆ่าฉันสองสามครั้ง มันไม่ได้เป็นความผิดของเธอ; มันเป็นเหมืองที่ไม่เคารพเธอ ผมยังจำครั้งสุดท้ายเป็นวันที่มีพายุปิด Brava ต้นทุนของสเปนในช่วงต้นฤดูร้อนปี 2008 ครั้งที่ผมคิดเกี่ยวกับมันทุกเชื้อชาติหัวใจของฉันและฉันกล้าข้ามไปที่ลำคอของฉัน.
The Cove ที่ผมใช้ในการว่ายน้ำทุกวันคือ ตีโดยพายุลมตะวันออกที่แข็งแกร่ง น้ำทะเลสีฟ้าครามโปร่งใสของฤดูร้อนเปลี่ยนอย่างรวดเร็วในน้ำซุปสกปรกของหาดทรายและน้ำสีเทาเย็น คลื่น Unfriendl ถูกทำลายในรูปแบบที่ไม่เป็นระเบียบ แต่นอกเหนือจากโซนท่องทะเลดูเหมือน swimmable ในช่วงเวลาของคาตาลันองอาจฉันใส่ชุดว่ายน้ำหน้ากากของฉันและครีบและได้ลงไปในน้ำ มันบ้า แต่ไม่ได้ ผมกลืนอมของเกลือและทรายในขณะที่ผมพยายามจะฝ่าโซนท่อง ไม่เป็นที่พอใจการต่อสู้ผม swam- ผมก็ยังไม่ทราบว่าทำไม - ยี่สิบนาที พายุได้เลวร้ายลงและฉันตัดสินใจที่จะเรียกว่าวัน ผมหันไปว่ายน้ำกลับ จากนั้นผมก็รู้ว่าผมไม่ได้ไปที่ชายหาด
คลื่นหมดรอบ ๆ ตัวฉัน ผมพยายามที่จะ bodysurt คลื่นหนึ่งไปยังฝั่ง แต่ก็ทรุดตัวลงทันทีและเอาฉันลงใต้น้ำ เมื่อฉัน surtaced ที่จะใช้ลมหายใจ ผมหันไปรอบ ๆ และคลื่นลูกที่สองตีฉันเพียงแค่เป็นหนักพาผมลงมาอีกครั้ง ฉันตีพื้นทราย ฉันผลักตัวเองขึ้นอีกครั้ง แต่คลื่นที่ได้รับมาและฉันไม่สามารถพักผ่อนหรือหายใจ ผมถูกจับได้ในเขตคลื่นกับคลื่นผลักดันให้ฉันออกและปัจจุบันดึงฉันใน. ฉันไม่ได้รับการใด ๆ ที่ใกล้ชิดกับชายหาด.
ทะเลเป็นแม่ของเราและน้องสาวที่บ้านและเป็น L เช่นรักเธอ เราได้รับมากจากทะเล เธอให้เรามีชีวิตออกซิเจนอาหาร เธอควบคุมสภาพภูมิอากาศและเธอก็ทำให้เรามีชีวิตที่ยอดเยี่ยม เราควรจะขอบคุณทะเล, วิวทะเลทุกวัน โดยไม่ต้องทะเลและทั้งหมดในนั้น โลกของเราจะยากจนมาก แต่ชีวิตในวันนี้ผมก็มีช่วงเวลาที่ยากรู้สึกขอบคุณ
หลังจากความพยายามอีกไม่กี่ฉันตัดสินใจที่จะปล่อยให้ตัวเองไปและให้เพิ่มขึ้นในการต่อสู้ ผมเอาลมหายใจลึก คลื่นต่อไปเอาฉันลงและส่งต่อ ฉันกดปุ่มด้านล่างกับด้านหลังของฉัน ผมกลิ้งไปตีหัวของฉันและหลังจากสิ่งที่ดูเหมือนนาทีที่ยาวที่สุดของชีวิตของฉันฉันพบว่าตัวเองนอนอยู่ในเท้าของน้ำ ฉันตะกายออกจากน้ำและบนชายหาด ผมได้ออก แต่ฉันได้สูญเสียของฉันหน้ากากดำน้ำและครีบ ร่างกายของฉันคือเจ็บ เช่นถ้าแก๊งนักมวยชกได้ฉันเลวทรามต่ำช้า ฉันนั่งอยู่บนชายหาดหอบ, ดูทะเลและรู้สึกโชคดีที่จะมีชีวิตที่ผมเดินกลับบ้านช้าลงเช่นหูสุนัขตี.
บางวันทะเลต้องการให้เราและบางวันเธอไม่ได้ ตั้งแต่วันนั้นผมยังไม่เคยไปทะเลเมื่อเธอไม่ต้องการให้ฉัน ฉันได้เรียนรู้บทเรียนของฉัน ตอนนี้ผมขอขอบคุณทะเลทุกวันพื้นผิวที่เป็นน้ำสงบมีความชัดเจนและดำน้ำเป็นเรื่องง่าย และฉันขอขมาทุกครั้งที่ผมดำน้ำและดูไม่มีปลา