Socio – economic contextThe current

Socio – economic context
The current population of Kenya is estimated at 36 million with an annual population
growth rate of 2.3% of the total population, 60% are youth under 30 years (UNESCO,
2008; World Bank, 2008). This necessitates that the government allocates over 30% of its
annual budget to education (Kinuthia, 2009).
Despite such a seemingly huge budgetary allocation to education, curriculum
development is still poorly funded (KIE, 2006). This is because most of the funds in the
education sector go for recurrent expenditure at the expense of research and development.
In the last seven years, the government has embarked on Education for all (EFA)
initiatives by introducing free primary Education (FPE) in 2003 and free Secondary
Education in 2008 (Ministry of Education, 2004, Oketch & Rolleston, 2007). Ideally,
these are two giant steps in the right direction. Realistically, however, achieving both is
giant challenge of the county. Kinuthia (2009) outlines four factors that illuminate this
challenge and its implication on curriculum development.
1. When FPE was introduced, the enrollment significantly rose from 5.9 to 7.2
million. However, most schools were not equipped to handle such large numbers
in terms of number of teachers, physical classroom space, and learning resources.
This scenario replays itself in the Free Secondary Education programme.
Obviously, it jeopardizes effective curriculum implementation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังคม – เศรษฐกิจบริบท
ปัจจุบันประชากรของประเทศเคนยามีประมาณที่ 36 ล้านบาทกับมีประชากรประจำปี
เยาวชนต่ำกว่า 30 ปีมีอัตราการขยายตัว 2.3% ของประชากรทั้งหมด 60% (ยูเนสโก,
2008 ธนาคารโลก 2008) นี้ necessitates ให้รัฐบาลจัดสรรกว่า 30% ของของ
งบประมาณประจำปีการศึกษา (Kinuthia, 2009) .
แม้ดังกล่าวมีขนาดใหญ่ดูเหมือนว่างบประมาณการปันส่วนการศึกษา หลักสูตร
พัฒนายังไม่ดีจะได้รับการสนับสนุน (คี 2006) ทั้งนี้เนื่องจากส่วนใหญ่ของเงินในการ
ศึกษาภาคไปเกิดซ้ำรายจ่ายค่าใช้จ่ายวิจัยและพัฒนา
ในเจ็ดปี รัฐบาลได้เริ่มต้นศึกษาทั้งหมด (EFA)
ริเริ่ม โดยการแนะนำการศึกษาหลัก (FPE) ใน 2003 และฟรีรอง
การศึกษาในปี 2551 (กระทรวงศึกษาธิการ 2004, Oketch & Rolleston, 2007) ดาว,
มีสองขั้นตอนยักษ์ในทิศทางที่ถูก จริง อย่างไร บรรลุทั้งเป็น
ท้าทายยักษ์ของเขต Kinuthia (2009) สรุปปัจจัยสี่ที่ส่องนี้
ความท้าทายและเป็นปริยายในการพัฒนาหลักสูตร
1 เมื่อถูกนำ FPE ลงทะเบียนมากกุหลาบจาก 5.9 การ 7.2
ล้าน อย่างไรก็ตาม โรงเรียนส่วนใหญ่ไม่ได้ถูกติดตั้งการจัดการดังกล่าวจำนวนมาก
ในจำนวนครู ห้องเรียนทางกายภาพพื้นที่ และทรัพยากรการเรียนรู้
สถานการณ์นี้ replays เองในหลักสูตรมัธยมศึกษาฟรี
แน่นอน มัน jeopardizes นำหลักสูตรที่มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริบททางเศรษฐกิจสังคมและประชากรเคนยา
ประมาณ 36 ล้านปีอัตราการเติบโตของประชากร
2.3 % ของประชากรทั้งหมด ร้อยละ 60 เป็นเยาวชนอายุ 30 ปี ( UNESCO ,
2008 ; ธนาคารโลก , 2008 ) นี้การศึกษาที่รัฐบาลจัดสรรกว่า 30% ของงบประมาณประจำปี
เพื่อการศึกษา ( kinuthia , 2009 ) .
แม้จะดูเหมือนมากเช่น จัดสรรงบประมาณเพื่อการศึกษาการพัฒนาหลักสูตร
ยังได้รับกรดไขมันที่ไม่ดี , 2006 ) นี้เป็นเพราะส่วนใหญ่ของเงินทุนในภาคการศึกษาไปดำเนินการ
ค่าใช้จ่ายที่ค่าใช้จ่ายของการวิจัยและการพัฒนา .
ในช่วง 7 ปีที่ผ่านมา รัฐบาลได้เริ่มการศึกษาสำหรับทุกคน ( EFA )
ริเริ่มโดยการแนะนำการศึกษาฟรี ( FPE ) ในปี 2003 และฟรีมัธยมศึกษา
ในปี 2008 ( กระทรวง การศึกษา2004 oketch &โรลสเติ้น , 2007 ) นึกคิด
เหล่านี้เป็นสองขั้นตอนใหญ่ในทิศทางที่ถูกต้อง สั่ง อย่างไรก็ตาม ขบวนการทั้งสองคือ
ท้าทายยักษ์ใหญ่ของเขต kinuthia ( 2552 ) สรุปสี่ปัจจัย ที่สว่างไสวและความท้าทายนี้
ความหมายของการพัฒนาหลักสูตร
1 เมื่อ FPE แนะนำ , การลงทะเบียนอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้นจาก 5.9 ม
ล้านบาท อย่างไรก็ตามโรงเรียนส่วนใหญ่ ไม่มีอุปกรณ์ที่จะจัดการกับตัวเลขขนาดใหญ่เช่น
ในแง่ของจำนวนครู พื้นที่ห้องเรียนทางกายภาพและทรัพยากรการเรียนรู้
สถานการณ์นี้สำหรับตัวเองในหลักสูตรมัธยมศึกษาฟรี
มันเป็นอันตรายต่อประสิทธิภาพการใช้หลักสูตร