We arrived at the infirmary. We lai

We arrived at the infirmary.

We laid Nanahoshi on the bed.

She was making a blank face.

It was a terrible face.

It looks like the shadow of death is coming out.

For the time being, I conveyed the important parts to the healing magician that was on duty.

Emotional conditions can't be cured with healing magic.


After suddenly looking at my feet, Julie was pulling at my cuff.


"Grandmaster, your face looks terrible."


After hearing those words I touched my own face.

Right now, I wonder what kind of face I'm making.

Ah, no, I'm probably considerably disturbed as well.

If I don't calm down a bit.


"Yeah, since I'm ugly after all."


I put my hand on top of Julie's head and patted it.

To think I'd even be making this kind of little girl worried.


"By all means, Shisho."


Suddenly, I was handed a cup from the side.

It's Zanoba.


"Thank you."


I received it with thanks and drank the contents.

It seems he got it from a pitcher that's reserved in the infirmary.

I felt a sensation like my tongue was coming undone from the top of my mouth.

It seems at some point unnoticed my mouth got completely dry.


"Fu..."


I sat in the chair and took a deep breath.

Zanoba was standing at my side and quietly asked.


"Shisho, what happened? It's the first time I've seen Shisho panicking this much."

"Ah..."


I explained the things that happened in the experiment room.

The experiment failed and that Nanahoshi started to act violently.

Since it seemed like she might die if I left her alone, I saved her.

After Zanoba heard that, he looked over Nanahoshi with a complicated expression.


"I guess she must not be doing her research because she wants to do it?"

"...That's right I guess."


No-no it's not like she's doing it.

It's not like she's doing it because she wants to do it.

She can't return if she doesn't do it.

If it doesn't go well, it can't be helped that it ends up like this.


It's been six years since the teleport incident.

She's tripped on the first step.


"..."


I sighed and then reclined on the chair.

Somehow I'm tired.

Zanoba didn't say anything more than that.

We just blankly stared at the ceiling in front of Nanahoshi, just able to do nothing but stand still.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรามาถึงที่ infirmary เราวาง Nanahoshi บนเตียงนอน เธอถูกทำหน้าว่างเปล่า มันหน้ากลัว ดูเหมือนเงาของความตายออกมา ขณะหนึ่ง ฉันใช้ส่วนสำคัญให้หมอผีรักษาที่ปฏิบัติหน้าที่ สภาพทางอารมณ์ไม่สามารถหาย ด้วยเวทมนตร์รักษา หลังจากดูทันทีที่เท้าของฉัน จูลี่ถูกดึงที่วางของฉัน "ท่านอาจารย์ฮวงจุ้ย ใบหน้าของคุณดูแย่" หลังจากได้ยินคำเหล่านั้น ฉันสัมผัสใบหน้าของฉันเอง ตอนนี้ หวังชนิดของใบหน้าทำ อา ไม่ ฉันกำลังคงมากรบกวนด้วย ถ้าฉันไม่สงบลงเล็กน้อย "ใช่ ผมว่าน่าเกลียดจากนั้น" วางมือบนหัวของจูลี่ และ patted ก็ คิดว่า ฉันจะได้ทำให้สาวน้อยชนิดนี้ห่วง "โดยทั้งหมดหมายถึง Shisho" ทันใดนั้น ฉันถูกมอบถ้วยจากด้าน Zanoba ได้ "ขอบใจ" ได้รับขอบคุณ และดื่มเนื้อหา ดูเหมือนว่าเขาได้จากเหยือกที่สำรองใน infirmary รู้สึกว่า ความรู้สึกเช่นลิ้นของฉันถูกมาเลิกจากปากของฉัน เหมือนที่บางจุดส่วนใหญ่ปากของฉันได้แห้งสนิท "ฟู่..." ฉันนั่งอยู่ในเก้าอี้ และเอาลมหายใจ Zanoba ยืนอยู่ที่ด้านข้างของฉัน และถามอย่างเงียบ ๆ "Shisho เกิดอะไรขึ้น มันเป็นครั้งแรกที่ผมเคยเห็น Shisho panicking นี้" "อา..." ฉันอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องทดลอง การทดลองล้มเหลว และ Nanahoshi ที่เริ่มอาละวาด เนื่องจากดูเหมือนว่าเธออาจตายถ้าฉันปล่อยเธอคนเดียว บันทึกของเธอ หลังจาก Zanoba ได้ยินว่า เขามองผ่าน Nanahoshi กับนิพจน์ที่ซับซ้อน "ผมคิดว่า เธอต้องไม่สามารถทำวิจัยของเธอเนื่องจากเธอต้องการจะทำหรือไม่" "...ถูกต้องผมคิดว่า" ไม่มีไม่มีก็ไม่เหมือนเธอกำลังทำ ไม่เหมือนเธอจะทำได้เนื่องจากเธอต้องการจะทำได้ เธอไม่สามารถกลับได้ถ้า เธอไม่ทำ ถ้ามันไม่ไปด้วย มันไม่ได้ช่วยให้มันสิ้นสุดลงเช่นนี้ มันได้หกปีนับตั้งแต่เหตุการณ์ส่งผ่านทางไกล เธอคือ tripped ในขั้นตอนแรก "..." ผมถอนหายใจแล้ว ตั้งบนเก้าอี้ อย่างใด ฉันเหนื่อย Zanoba ไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่าที่ เพียง blankly เราจ้องไปที่เพดานด้านหน้า Nanahoshi เพียงได้ทำอะไร แต่ยืนยัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรามาถึงที่โรงพยาบาล. เราวาง Nanahoshi บนเตียง. เธอเป็นคนที่ทำให้ใบหน้าว่างเปล่า. มันเป็นใบหน้าที่น่ากลัว. ดูเหมือนว่าเงาแห่งความตายออกมา. ในขณะนี้ผมถ่ายทอดส่วนที่สำคัญในการรักษา นักมายากลที่อยู่ในการปฏิบัติหน้าที่. สภาวะทางอารมณ์ที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ด้วยการรักษาความมหัศจรรย์. หลังจากที่จู่ ๆ ก็มองไปที่เท้าของจูลี่ถูกดึงที่ข้อมือของฉัน. "แกรนด์มาสเตอร์, ใบหน้าของคุณดูน่ากลัว." หลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้นฉันสัมผัสใบหน้าของตัวเองตอนนี้ผมสงสัยว่าสิ่งที่ชนิดของใบหน้าฉันทำ. โอ้ไม่ฉันอาจจะรบกวนมากเช่นกัน. ถ้าฉันไม่ได้สงบลงเล็กน้อย. "ใช่ตั้งแต่ฉันน่าเกลียดหลังจากทั้งหมด." ฉัน ใส่มือของฉันที่ด้านบนของศีรษะของจูลี่และตบมัน. ในการคิดว่าฉันได้รับการทำชนิดของสาวน้อยนี้เป็นห่วง. "โดยทั้งหมด Shisho." ทันใดนั้นผมถูกส่งถ้วยจากด้านข้าง. มัน ZANoBa. " ขอบคุณ. " ฉันได้รับมันด้วยความขอบคุณและดื่มเนื้อหา. มันดูเหมือนว่าเขาได้รับมันจากเหยือกที่สงวนไว้ในโรงพยาบาล. ผมรู้สึกว่ารู้สึกเหมือนลิ้นของฉันกำลังจะมายกเลิกได้จากด้านบนของปากของฉัน. ดูเหมือนว่าในบางจุด ไม่มีใครสังเกตเห็นปากของฉันได้แห้งสนิท. "Fu ... " ฉันนั่งอยู่ในเก้าอี้และเอาลมหายใจลึก. ZANoBa กำลังยืนอยู่ที่ด้านข้างของฉันและถามอย่างเงียบ ๆ . "Shisho สิ่งที่เกิดขึ้น? มันเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็น Shisho ตื่นตระหนกมากขนาดนี้. " "อา ... " ฉันอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องทดลอง. ทดลองที่ล้มเหลวและเริ่มที่จะทำหน้าที่อย่างรุนแรง Nanahoshi. เพราะมันดูเหมือนว่าเธออาจจะตายถ้า ฉันเหลือคนเดียวของเธอที่ฉันช่วยเธอ. หลังจาก ZANoBa ได้ยินมาว่าเขามองไป Nanahoshi ด้วยสีหน้ามีความซับซ้อน. "ผมคิดว่าเธอจะต้องไม่ได้รับการทำวิจัยของเธอเพราะเธออยากจะทำมันได้หรือไม่" "... ที่เหมาะสมผมคิดว่า " ไม่มีไม่มีก็ไม่ได้เหมือนที่เธอทำมัน. มันไม่เหมือนที่เธอทำมันเพราะเธอต้องการที่จะทำมัน. เธอไม่สามารถกลับถ้าเธอไม่ทำมัน. ถ้ามันไม่ได้เป็นไปด้วยดีก็ไม่สามารถ ช่วยว่ามันจบลงเช่นนี้. มันเป็นหกปีนับตั้งแต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทางไกล. เธอสะดุดในขั้นตอนแรก. "... " ผมถอนใจแล้ว reclined บนเก้าอี้. ยังไงก็เถอะฉันเหนื่อย. ZANoBa ไม่ได้พูดอะไร ยิ่งไปกว่านั้น. เราเพียงแค่จ้อง blankly ที่เพดานในด้านหน้าของ Nanahoshi เพียงสามารถที่จะทำอะไร แต่ยืนนิ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเรามาถึงห้องพยาบาล

เรา nanahoshi วางไว้บนเตียง

เธอทำหน้าว่าง

มันเป็นใบหน้าที่น่ากลัว

มันเหมือนเงาของความตายมาแล้ว

ช่วงนี้ ผมถ่ายทอดส่วนที่สำคัญเพื่อรักษานักมายากลที่อยู่ในหน้าที่

อารมณ์เงื่อนไขไม่หายกับการรักษาเวทมนตร์


หลังจากนั้นก็มองเท้าของฉัน จูลี่ก็ดึงข้อมือของฉัน


" นายท่าน ใบหน้าของเธอดูแย่ "


หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้นที่ผมได้สัมผัสเอง หน้า

ตอนนี้ผมสงสัยว่า สีหน้าแบบไหนที่ผมทำ

อ่า ไม่ ผมอาจจะรบกวนมากเช่นกัน

ถ้าฉันไม่ใจเย็นลงสักนิด


" ใช่ เพราะฉันน่าเกลียดหลังจากทั้งหมด . "

ฉันใส่มือของฉันบนจูลี่หัวและตบมัน

คิดว่าฉันจะทำให้ชนิดนี้ของสาวน้อยเป็นห่วง


" ก็ shisho "


จู่ๆ ก็มอบถ้วยจากด้านข้าง

มัน zanoba .


" ขอบคุณ "

ฉันได้รับมันด้วยการขอบคุณและดื่มมากขึ้น

ดูเหมือนเขาได้มาจากเหยือกที่ห้องพักในโรงพยาบาล

ผมรู้สึกเสียวเหมือนลิ้นของฉันมันกำลังจะหลุดจากด้านบนของปาก

มันในบางจุด ส่วนปากก็แห้งสนิท





" ฟู่ . . . . . . . "ฉันนั่งอยู่ในเก้าอี้และเอาลมหายใจลึก

zanoba ยืนอยู่ที่ข้างๆๆถาม


" shisho , เกิดอะไรขึ้น ? มันเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็น shisho ตกอกตกใจขนาดนี้ "

" เอ่อ . . . . . . . "

ฉันอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นในการทดลองในห้อง

การทดลองล้มเหลว และที่ nanahoshi เริ่มทำตัวอย่างรุนแรง

เพราะมันดูเหมือนว่าเธออาจจะตาย ถ้าฉันทิ้งเธออยู่คนเดียว ฉันช่วยเธอได้

หลังจาก zanoba ได้ยินว่า เขาดู nanahoshi กับการแสดงออกที่ซับซ้อน


" ฉันว่าเธอไม่ต้องไปวิจัย เพราะเธอต้องการที่จะทำมัน ?

" . . . . . . . ใช่ ฉันเดาว่า . . . "


ไม่ ไม่ มันไม่เหมือนที่เธอทำ

มันไม่เหมือนที่เธอทำเพราะว่าเธออยากจะทำมัน

เธอไม่สามารถกลับมาได้ถ้าเธอไม่ทำมัน

ถ้ามันไม่ไป มันช่วยไม่ได้ที่มันจะจบลงแบบนี้


มัน 6 ปีมาแล้วตั้งแต่เคลื่อนย้ายเหตุการณ์

เธอสะดุดในขั้นตอนแรก





" . . . . . . . " ฉันถอนหายใจแล้ว reclined บนเก้าอี้

บางทีผมเหนื่อย

zanoba ไม่ได้พูดอะไรมากกว่านั้น

เราแค่จ้องมองเพดานอย่างว่างเปล่า ด้านหน้า nanahoshi แค่ได้ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ยืนนิ่ง