Lord Jim is a young shipmate aboard

Lord Jim is a young shipmate aboard the Patna, in a moment of terror and confusion he abandons his ship and all it's passengers along  with the ship captain and a few other crew members. They assume the ship has hit something along it's bottom tearing open a wound in the hull and while the passengers, unaware of the danger continue to peacefully sleep, the terror and the immediacy of the situation causes the crew to panic and run for their lives. As they pull away from the boat a heavy mist rolls in and for a moment there is complete silence. The boat has sunk and the reality of the situation slowly begins to dawn on them.

Only the boat hasn't sunk...it somehow manages to limp into port and Jim is left with tangible evidence of his cowardice. To leave your ship is an unpardonable sin, but psychologically it is not a rule or regulation that strips Jim of his dignity it is his own base humanity that chose flight over honor. Jim is haunted by this one pivotal moment in his life and spends the rest of his life running from the memory of his sin. From port to port he takes jobs far beneath is competency in order to hide in their anonymity. 

This book had all the makings of a great book. I was expecting a page turner, a cliff hanger a suspense-on-the-edge-of-your-seat-not-breaking-to-pee kind of book....instead I felt like I was inside the movie Inception...only instead of dreams within dreams, I was lost within overlaying narratives. So Marlow is telling Jim's story, but occasionally the person listening to the story pipes in and says something and occasionally Marlow pulls the narrative along through interpreting letters or relaying overheard conversations. All of which serve to make the story slightly separated from the reader. This is an INTENSE story! Anyone can relate to this whether or not we have faced our cowardice or not there is always the potential that we are cowards. No one can know truly if one is actually a coward or not unless they have been put in a snap judgement situation between honor and cowardice. I would like to think I would choose honor...but it's raining (and we know how I am about a little weather) it's slick and slippery. It's late at night. You work with a bunch of people you probably hate so there isn't much solidarity...and then there's a crash. The boat rocks and sways. As Jim does, you quickly calculate the amount of passengers on the boat and the amount of life rafts...someone calls your name and through the darkness you are faced with life if you go or certain death if you stay...anyway...my point is I never really felt intimate with Jim for the rest of the story. I shared one moment that hung in the air....and waited for the next to begin but it was constantly shrouded in endless soliloquies and third party narrative. 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลอร์ดจิมส์เป็น shipmate สาวบนเรือแพทน่า ในขณะที่ความหวาดกลัวและสับสน เขา abandons เรือของเขาและทั้งหมดนั้นของผู้โดยสารกี่สมาชิกลูกเรือและกัปตันเรือ คิดว่า เรือมีตีอะไรไปตามเรื่องล่างฉีกขาดเปิดแผลตัวเรือ และใน ขณะที่ผู้ โดยสาร ไม่รู้อันตรายยังนอนสงบ ความหวาดกลัวและ immediacy ของสถานการณ์ที่ทำให้ลูกตื่น และทำงานในชีวิต เป็นพวกดึงจากเรือ หมอกหนาม้วนใน และช่วงที่มีความเงียบสมบูรณ์ มีจมเรือ และความเป็นจริงของสถานการณ์เริ่มช้ารุ่งนั้น

เท่าเรือไม่จม...อย่างใดจัดการโขยกเข้าพอร์ต และจิมที่เหลืออยู่กับหลักฐานที่จับต้องได้ของ cowardice ของเขา จะปล่อยให้เรือของคุณเป็นบาปเป็น unpardonable แต่ psychologically มันไม่ใช่กฎ หรือระเบียบที่แถบจิมของศักดิ์ศรีของเขาเป็นมนุษย์พื้นฐานของเขาเองที่เลือกบินผ่านเกียรติ จิมบ้าน โดยขณะนี้วัตถุหนึ่งในชีวิตของเขา และใช้ส่วนเหลือของชีวิตของเขาทำงานจากหน่วยความจำของบาป จากท่าเรือท่าเขาใช้งานไกลข้างใต้มีความสามารถเพื่อที่จะซ่อนในเปิดเผยตัวตน 

หนังสือเล่มนี้มี makings ทั้งหมดของหนังสือที่ดี ฉันคาดเทอร์เนอร์หน้า แถมหน้าผาชนิด suspense-on-the-edge-of-your-seat-not-breaking-to-pee ของหนังสือ...แต่ผมรู้สึกเหมือนผมในภาพยนตร์มา...แทนความฝันในความฝันเท่านั้น ผมหายภายในปรากฏ narratives ดังนั้นลิตี้มาร์โลว์จะบอกเรื่องราวของจิม แต่บางครั้งคนฟังท่อชั้นใน และกล่าวว่า บางสิ่งบางอย่าง และบางครั้งเล่าเรื่องตามการตีความตัวอักษร หรือ relaying สนทนารเจ็คดึงลิตี้มาร์โลว์ ที่ให้บริการจะทำให้เรื่องเล็กน้อยแยกออกจากผู้อ่าน นี้เป็นเรื่องรุนแรง ทุกคนสามารถสัมพันธ์นี้หรือไม่เรามีประสบการ cowardice ของเรา หรือไม่มีจะเป็นเรา cowards ไม่มีใครรู้ได้อย่างหนึ่งว่าขลาดจริง หรือไม่เว้นแต่จะได้ใส่ในสแนปตัดสินสถานการณ์ระหว่างเกียรติและ cowardice อยากจะคิดว่า ฉันจะเลือกเกียรติ...แต่มีฝนตก (และเรารู้วิธีฉันเกี่ยวกับสภาพอากาศน้อย) ลื่น และรีด สายในเวลากลางคืนได้ คุณทำงานกับคนที่คุณเกลียดคงดังไม่สมานฉันท์มาก...แล้ว ไม่ล้ม เรือหิน และ sways กับจิม คุณได้อย่างรวดเร็วต้องคำนวณจำนวนผู้โดยสารบนเรือและจำนวนชีวิตแพ...มีคนเรียกชื่อของคุณ และผ่านความมืด คุณจะต้องเจอกับชีวิตถ้าคุณไปหรือตายแน่นอนถ้าคุณพัก...หรือ...ฉันก็ฉันไม่เคยรู้สึกใกล้ชิดกับจิมสำหรับส่วนเหลือของเรื่อง ผมใช้ร่วมกันครับที่แขวนในอากาศ... และรอถัดไปเพื่อเริ่มต้นแต่ ถูกตลอดเวลาป่าไม้ soliloquies สิ้นสุดและการเล่าเรื่องของบุคคลที่สาม 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลอร์ดจิม หนุ่มกะลาสีอะไรขึ้นมารึเปล่าในปัฏนา , ในช่วงเวลาของความหวาดกลัวและสับสน เขาทิ้งเรือของเขาและมันทำไมผู้โดยสารรึเปล่าด้วยไหมกับเรือ กัปตัน และ ไม่กี่อื่น ๆลูกเรือ พวกเขาสันนิษฐานว่าเรือชนอะไรไปมันล่างฉีกเปิดแผล ในเรือ และในขณะที่ผู้โดยสารเหรอ ไม่รู้ว่าจะอันตรายยังคงสงบนอนความหวาดกลัวและความเร่งด่วนของสถานการณ์ ทำให้ลูกเรือตกใจและเรียกใช้สำหรับชีวิตของพวกเขา ขณะที่พวกเขาดึงออกจากตัวเรือหนักหมอกม้วน และขณะนั้นมีความเงียบสมบูรณ์ เรืออับปาง และความเป็นจริงของสถานการณ์จะค่อยๆ รุ่งอรุณนั้น

แต่เรือไม่จม . . . . . . . มันจัดการอย่างใดที่จะกระโผลกกระเผลกเข้าพอร์ต และ จิม ทิ้งหลักฐานที่จับต้องได้ของความขี้ขลาดออกจากเรือของคุณเป็นบาปที่อภัยให้ไม่ได้ แต่ทำไมจิตใจมันไม่ได้เป็นกฎหรือระเบียบที่แถบจิมของศักดิ์ศรีของเขาเป็นฐานความเป็นมนุษย์ของเขาเองที่เลือกเที่ยวบินมากกว่าเกียรติ ไหมจิมผีสิงโดย pivotal หนึ่งในชีวิตของเขา และใช้เวลาที่เหลือของชีวิตของเขาหนีจากความบาปของเขาจากท่าเรือไปยังพอร์ตที่เขาใช้งานไกลใต้มีความสามารถเพื่อซ่อนของพวกเขาทำไมไม่ระบุชื่อ รึเปล่า

หนังสือเล่มนี้มีทั้งหมดสร้างเป็นหนังสือที่ดี . ผมคาดว่าหน้า Turner , หน้าผาที่แขวนจบไหมบนขอบของที่นั่งของคุณไม่ยอมฉี่ ชนิดของหนังสือ . . . . . . . แต่ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ในหนังเรื่อง Inception . . . แทนที่จะความฝันในความฝัน ฉันหลงทางในการซ้อนเรื่องเล่า .ดังนั้นตัวแทนจะบอกเรื่องราวของจิม แต่บางครั้งคนที่ฟังเรื่องท่อในและพูดอะไรบางอย่างและบางครั้งตัวแทนดึงเล่าเรื่องพร้อมผ่านการตีความตัวอักษรหรือการถ่ายทอดแอบได้ยินการสนทนา ทั้งหมดที่ให้บริการ เพื่อให้เรื่องเล็กน้อยทำไมแยกอะไรจากผู้อ่าน นี่เป็นเนื้อเรื่องที่เข้มข้นทุกคนสามารถเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่ เราต้องเผชิญกับความขี้ขลาดของเราหรือไม่ จะมีศักยภาพที่เราขี้ขลาด ไม่มีใครทราบอย่างแท้จริงว่า ความจริงแล้ว ขี้ขลาด หรือถ้าพวกเขาได้รับการวางใน snap การตัดสินสถานการณ์ระหว่างเกียรติและความขี้ขลาด ผมอยากจะคิดว่าผมจะเลือกเกียรติยศ . . . . . . .แต่ฝนตก ( และเราก็รู้ ว่าฉันเป็นอากาศน้อย ) มันเรียบและลื่น มันดึกมากแล้ว คุณทำงานกับกลุ่มคน คุณอาจจะเกลียด ดังนั้นไม่มีความสามัคคี . . . . . . . มาก แล้วมันก็ชน เรือหินและมี . เมื่อจิม , คุณได้อย่างรวดเร็วคำนวณปริมาณของอะไรรึเปล่า ผู้โดยสารบนเรือ และปริมาณของแพชูชีพ . . . . . . .ใครบางคนร้องเรียกชื่อของคุณและผ่านความมืดคุณจะเผชิญกับชีวิต ถ้าคุณ ไป หรือ ตายแน่นอน ถ้านายอยู่ . . . . . . . . . . ประเด็นคือ ผมไม่เคยได้สัมผัสใกล้ชิดกับจิมสำหรับส่วนที่เหลือของเรื่อง ฉันใช้ช่วงเวลาหนึ่งที่แขวนอยู่ในอากาศ . . . . . . . รอต่อไปจะเริ่มต้น แต่มันก็ปกคลุมไปด้วยอะไรรึเปล่า soliloquies อย่างต่อเนื่องไม่มีที่สิ้นสุดและการเล่าเรื่องของบุคคลที่สาม ไหม