Justifications[edit]Austerity measu

Justifications[edit]
Austerity measures are typically pursued if there is a threat that a government cannot honour its debt obligations. This may occur when a government has borrowed in foreign currencies (that it has no right to issue), or if it has been legally forbidden from issuing its own currency.

In such a situation, banks and investors may lose confidence in a government's ability and/or willingness to pay, and either refuse to roll over existing debts, or demand extremely high interest rates. International financial institutions such as the International Monetary Fund (IMF) may demand austerity measures as part of Structural Adjustment Programmes when acting as lender of last resort.

Austerity policies may also appeal to the wealthier class of creditors, who prefer low inflation and the higher probability of payback on their government securities by less profligate governments.[6] More recently austerity has been pursued after governments became highly indebted by assuming private debts following banking crises. (This occurred after Ireland assumed the debts of its private banking sector during the European debt crisis. This rescue of the private sector resulted in calls to cut back the profligacy of the public sector.)[7]

According to Mark Blyth, the theories and sensibilities about the role of the state and capitalist markets which underline austerity emerged in the 17th century, but the concept of austerity emerged in the 20th century, when large states acquired sizable budgets. Austerity is grounded in liberal economists' views that state and sovereign debt are deeply problematic.

Blyth traces the discourse of austerity back to John Locke's theory of private property and derivative theory of the state, David Hume's ideas about money and the virtue of merchants, and Adam Smith's theories on economic growth and taxes. On the basis of classic liberal ideas austerity emerged as a doctrine of neoliberalism in the 20th Century.[8]

Economist David M Kotz suggests that the implementation of austerity measures following the financial crisis of 2007–08 was an attempt to preserve the "neoliberal capitalist model".[9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุผล [แก้ไข]โดยทั่วไปจะติดตามมาตรการความเข้มงวดถ้ามีภัยคุกคามที่รัฐบาลไม่เกียรติตามหนี้ นี้อาจเกิดขึ้น เมื่อมียืมรัฐบาลในสกุลเงินต่างประเทศ (ที่มีสิทธิ์ไม่ออก), หรือ ถ้ามันได้ถูกกฎหมายห้ามจากสกุลเงินของตนเองออกเช่นสถานการณ์ ธนาคารและนักลงทุนอาจสูญเสียความมั่นใจในความสามารถของรัฐบาลหรือยินดีที่จะจ่าย และอาจปฏิเสธการสะสมหนี้ที่มีอยู่ หรือความต้องการสูงมากอัตราดอกเบี้ย สถาบันการเงินระหว่างประเทศเช่นนานาชาติเงินกองทุน (IMF) อาจต้องมาตรการความเข้มงวดเป็นส่วนหนึ่งของโครงการปรับปรุงโครงสร้างเมื่อทำหน้าที่เป็นของสุดท้ายนโยบายเข้มงวดอาจยังดึงดูดชั้นเจ้าหนี้ ที่อัตราเงินเฟ้อที่ต่ำและความสูงของการคืนทุนในหลักทรัพย์ของรัฐบาล โดยรัฐบาลน้อย profligate wealthier [6] เมื่อเร็ว ๆ นี้ เข้มงวดมีการติดตามหลังจากรัฐบาลเป็นหนี้สูง โดยสมมติว่าหนี้สินส่วนตัวต่อวิกฤตธนาคารด้วย (นี้เกิดขึ้นหลังจากไอร์แลนด์ถือว่าหนี้สินของภาคธนาคารส่วนตัวระหว่างวิกฤตหนี้ยุโรป นี้ช่วยเหลือของภาคเอกชนให้โทร profligacy ภาครัฐกลับตัด) [7]ตามหมาย Blyth ทฤษฎีและ sensibilities เกี่ยวกับบทบาทของรัฐและตลาดทุนที่ขีดเส้นใต้เข้มงวดเกิดในศตวรรษที่ 17 ได้เกิดแนวคิดของความเข้มงวดในศตวรรษที่ 20 เมื่อรัฐขนาดใหญ่ได้รับงบประมาณยากลำบาก ความเข้มงวดเป็นสูตรในมุมมองของนักเศรษฐศาสตร์เสรีนิยมที่รัฐและหนี้มีปัญหาอย่างลึกซึ้งร่องรอย Blyth วาทกรรมของความเข้มงวดกลับทฤษฎีส่วนตัวจอห์นล็อกและพัฒนาทฤษฎีของรัฐ David ฮูมคิดเกี่ยวกับเงินและคุณธรรมของพ่อค้า และทฤษฎีของอาดัมสมิธเศรษฐกิจและภาษี ตามแนวคิดเสรีนิยมคลาสสิกเข้มงวดเกิดเป็นลัทธิของ neoliberalism ในศตวรรษ 20 [8]นักเศรษฐศาสตร์ David M Kotz แนะนำให้ ดำเนินมาตรการเข้มงวดต่อวิกฤตการเงินของ 2007 – 08 พยายามรักษา "neoliberal ทุนรุ่น" [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุผล [แก้ไข]
มาตรการเข้มงวดมีการติดตามโดยทั่วไปถ้ามีภัยคุกคามที่รัฐบาลไม่สามารถให้เกียรติภาระหนี้ของ นี้อาจเกิดขึ้นเมื่อรัฐบาลได้ยืมเงินตราต่างประเทศ (ว่ามันมีสิทธิที่จะออกไม่ได้) หรือหากมีการห้ามไม่ถูกต้องตามกฎหมายจากการออกสกุลเงินของตัวเอง. ในสถานการณ์ดังกล่าวธนาคารและนักลงทุนอาจสูญเสียความเชื่อมั่นในความสามารถของรัฐบาลและ / หรือความเต็มใจที่จะจ่ายและทั้งปฏิเสธที่จะเกลือกกลิ้งหนี้ที่มีอยู่หรือความต้องการอัตราดอกเบี้ยที่สูงมาก สถาบันการเงินระหว่างประเทศเช่นกองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF) อาจเรียกร้องมาตรการความเข้มงวดเป็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างการปรับโครงการเมื่อทำหน้าที่เป็นผู้ให้กู้ของรีสอร์ท. นโยบายเข้มงวดนอกจากนี้ยังอาจอุทธรณ์ไปยังชั้นโพ้นทะเลของเจ้าหนี้ที่ต้องการอัตราเงินเฟ้อต่ำและความน่าจะเป็นสูง การคืนทุนหลักทรัพย์รัฐบาลของพวกเขาโดยรัฐบาลเสเพลน้อย. [6] เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการเข้มงวดไล่ตามรัฐบาลกลายเป็นหนี้บุญคุณอย่างมากโดยสมมติว่าหนี้ภาคเอกชนต่อไปนี้วิกฤตการธนาคาร (ซึ่งเกิดขึ้นหลังจากที่ไอร์แลนด์สันนิษฐานหนี้ของภาคการธนาคารของภาคเอกชนในช่วงวิกฤตหนี้ยุโรป. ช่วยเหลือของภาคเอกชนส่งผลให้สายที่จะตัดกลับสุรุ่ยสุร่ายของภาครัฐ.) [7] ตามที่มาร์คลท์ทฤษฎีและ ความรู้สึกเกี่ยวกับบทบาทของตลาดของรัฐและนายทุนที่ขีดเส้นใต้ความเข้มงวดโผล่ออกมาในศตวรรษที่ 17 แต่แนวคิดของความเข้มงวดโผล่ออกมาในศตวรรษที่ 20 เมื่อรัฐขนาดใหญ่ที่ได้รับงบประมาณขนาดใหญ่ เข้มงวดเป็นเหตุผลในมุมมองของนักเศรษฐศาสตร์เสรีนิยม 'ที่ของรัฐและหนี้มีปัญหาลึก. ไบลท์ร่องรอยวาทกรรมของความเข้มงวดกลับไปยังทฤษฎีจอห์นล็อคของทรัพย์สินส่วนตัวและทฤษฎีที่มาของรัฐเดวิดความคิดของฮูมเกี่ยวกับเงินและคุณธรรมของร้านค้าและ ทฤษฎีของอดัมสมิ ธ ในการเติบโตทางเศรษฐกิจและภาษี บนพื้นฐานของความเข้มงวดความคิดเสรีนิยมคลาสสิกกลายเป็นหลักคำสอนของลัทธิเสรีนิยมใหม่ในศตวรรษที่ 20. [8] นักเศรษฐศาสตร์เดวิด M Kotz แสดงให้เห็นว่าการดำเนินการตามมาตรการความเข้มงวดต่อไปนี้วิกฤตทางการเงินของ 2007-08 เป็นความพยายามที่จะรักษา "ทุนนิยมเสรีนิยมใหม่ รูปแบบ ". [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเหมาะสม [ แก้ไข ]
มาตรการความเข้มงวดมักจะติดตามว่ามีการคุกคามที่รัฐบาลไม่สามารถเกียรติหนี้สินภาระผูกพัน นี้อาจเกิดขึ้นเมื่อรัฐบาลได้ยืมในสกุลเงินต่างประเทศ ( มันไม่มีสิทธิที่จะออก ) หรือถ้ามันมีข้อห้ามจากการออกสกุลเงินของตัวเอง

ในสถานการณ์ดังกล่าวธนาคารและนักลงทุนอาจสูญเสียความเชื่อมั่นในความสามารถของรัฐบาลและ / หรือความเต็มใจที่จะจ่ายและอาจปฏิเสธที่จะม้วนมากกว่าหนี้สินที่มีอยู่ หรือเรียกร้องอัตราดอกเบี้ยที่สูงมาก สถาบันการเงินระหว่างประเทศ เช่น กองทุนการเงินระหว่างประเทศ ( ไอเอ็มเอฟ ) อาจใช้มาตรการความเข้มงวดเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมการปรับเปลี่ยนโครงสร้างที่ทำหน้าที่เป็นผู้ให้กู้ของรีสอร์ทสุดท้าย

นโยบายความเข้มงวดอาจอุทธรณ์ไปยังมั่งคั่งคลาสของเจ้าหนี้ที่ต้องการอัตราเงินเฟ้อต่ำและสูงกว่าความน่าจะเป็นของการคืนทุนในหลักทรัพย์รัฐบาลของพวกเขาโดยเสเพลน้อยกว่ารัฐบาล [ 6 ] มีความเข้มงวดมากขึ้นเมื่อเร็ว ๆนี้ได้รับไล่ตามรัฐบาลก็ขอติดหนี้โดยสมมติว่าส่วนหนี้สินต่อไปนี้วิกฤตการธนาคาร( เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นหลังจากไอร์แลนด์ถือว่าหนี้ของธนาคารเอกชนในช่วงวิกฤตหนี้ยุโรป นี้ช่วยเหลือภาคเอกชน ส่งผลให้สายตัดกลับไปความฟุ่มเฟือยของภาครัฐ ) [ 7 ]

ตามเครื่องหมายหาง , ทฤษฎีและความรู้สึกเกี่ยวกับบทบาทของรัฐและทุนนิยมตลาดที่ขีดเส้นใต้ความเข้มงวดเกิดขึ้นในศตวรรษที่ 17แต่แนวคิดของความเข้มงวดเกิดขึ้นในศตวรรษที่ 20 เมื่อสหรัฐอเมริกาขนาดใหญ่ได้รับงบประมาณขนาดใหญ่ . ในมุมมองของนักเศรษฐศาสตร์เสรีนิยมถูกกักบริเวณในที่สภาพและหนี้ลึกปัญหา

หางร่องรอยวาทกรรมของความเข้มงวดกลับไป จอห์น ล็อค ทฤษฎีของทรัพย์สินส่วนตัว และจากทฤษฎีของรัฐ คือ เดวิด ฮูม ความคิด เรื่องเงิน เรื่องคุณธรรมของร้านค้า