เป็นหงส์กานั้นมีขนที่ดำสนิทเเละเป็น

เป็นหงส์

กานั้นมีขนที่ดำสนิทเเละเป็นเงางาม เเต่ทว่าพวกกาเหล่านั้นกลับมิได้มีพึงพอใจในความเป็นตัวเอง
พวกกาเห็นว่าหงส์นั้นมีขนสีขาวสะอาดบริสุทธิ์ ก็ต่างพากันอิจฉา เเละ กาอยากที่จะมีขนสีขาวเช่นหงส์เหล่านั้นบ้าง
“สงสัยว่า คงเป็นเพราะหงส์ ชอบลงอาบน้ำอยู่เสมอ เเละ ก็ยังพำนักพักอาศัยอยู่ใกล้ สระน้ำด้วย”
กาตัวหนึ่งคาดคะเน กาอีกตัวหนึ่งจึงสนับสนุนว่า
“นั่นน่ะสิ ถ้าพวกเราได้ว่ายน้ำบ่อยๆ เเละพำนักอยู่ใกล้สระน้ำ เราก็คงจะขาวเหมือนหงส์นะ”
เมื่อเหล่ากาเห็นดีเห็นงามด้วยกันเช่นนั้น พวกกาก็พากันละทิ้งสถานอันเป็นที่พำนักพักอาศัยมาตั้งเเต่เดิม เเล้วพากันอพยพไปอยู่ที่ริมสระน้ำ
พวกกาชวนกันลงเล่นน้ำทุกวันเเละไซ้ขนเป็นประจำ อย่างหงส์เเต่พวกมันก็มิได้มีขนที่ขาวขึ้นเเต่อย่างใด
กาก็ยังคงมีขนสีดำสนิทเช่นเดิน เเต่ทว่ามันไม่อาจมี ความสุขได้ดังเดิมเพราะสถานที่ใหม่นั้นมิได้มีอาหาร การกินที่อุดมบรูณ์เหมือนที่เคยอยู่ ดังนั้นพวกกาจึงค่อยๆอดตายกันหมดในเวลาต่อมา
 
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
การหลงลืมธรรมชาติของตนนั้น เเม้ว่าจะเปลี่ยนที่อยู่ เปลี่ยนสังคม เเต่ก็ใช่ว่าจะเปลี่ยน ธรรมชาติดั้งเดิม ของตนได

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก็ต่างพากันอิจฉาเเละ คงเป็นเพราะหงส์ชอบลงอาบน้ำอยู่เสมอเเละก็ยังพำนักพักอาศัยอยู่ใกล้สระน้ำด้วย " กาตัวหนึ่งคาดคะเน ถ้าพวกเราได้ว่ายน้ำบ่อยๆเเละพำนักอยู่ใกล้สระน้ำ เเต่ทว่ามันไม่อาจมี เเม้ว่าจะเปลี่ยนที่อยู่เปลี่ยนสังคมเเต่ก็ใช่ว่าจะเปลี่ยนธรรมชาติดั้งเดิมของตนได









 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นหงส์


กานั้นมีขนที่ดำสนิทเเละเป็นเงางามเเต่ทว่าพวกกาเหล่านั้นกลับมิได้มีพึงพอใจในความเป็นตัวเองพวกกาเห็นว่าหงส์นั้นมีขนสีขาวสะอาดบริสุทธิ์ก็ต่างพากันอิจฉาเเละกาอยากที่จะมีขนสีขาวเช่นหงส์เหล่านั้นบ้าง
" สงสัยว่าคงเป็นเพราะหงส์ชอบลงอาบน้ำอยู่เสมอเเละก็ยังพำนักพักอาศัยอยู่ใกล้สระน้ำด้วย "
กาตัวหนึ่งคาดคะเนกาอีกตัวหนึ่งจึงสนับสนุนว่า

" นั่นน่ะสิถ้าพวกเราได้ว่ายน้ำบ่อยๆเเละพำนักอยู่ใกล้สระน้ำเราก็คงจะขาวเหมือนหงส์นะ "เมื่อเหล่ากาเห็นดีเห็นงามด้วยกันเช่นนั้นพวกกาก็พากันละทิ้งสถานอันเป็นที่พำนักพักอาศัยมาตั้งเเต่เดิมเเล้วพากันอพยพไปอยู่ที่ริมสระน้ำ
พวกกาชวนกันลงเล่นน้ำทุกวันเเละไซ้ขนเป็นประจำอย่างหงส์เเต่พวกมันก็มิได้มีขนที่ขาวขึ้นเเต่อย่างใด
กาก็ยังคงมีขนสีดำสนิทเช่นเดินเเต่ทว่ามันไม่อาจมีความสุขได้ดังเดิมเพราะสถานที่ใหม่นั้นมิได้มีอาหารการกินที่อุดมบรูณ์เหมือนที่เคยอยู่ดังนั้นพวกกาจึงค่อยๆอดตายกันหมดในเวลาต่อมารึเปล่า

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
การหลงลืมธรรมชาติของตนนั้นเเม้ว่าจะเปลี่ยนที่อยู่เปลี่ยนสังคมเเต่ก็ใช่ว่าจะเปลี่ยนธรรมชาติดั้งเดิมของตนได